Riyâzüs-Sâlihîn - İmâm Nevevî

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

417. [FONT=&quot]Ebû Hüreyre veya Ebû Said el-Hudrî radıyallahu anhümâ - burada râvi, hadisin bu iki sahâbîden hangisinden rivâyet edildiğinde tereddüt etmiştir. Sahâbîlerin hepsi de âdil olduğu için sahâbînin kimliği hakkındaki tereddüt hadisin sıhhatine zarar vermez- şöyle dedi:

[FONT=&quot]Tebük Gazvesinde şiddetli açlık çektikleri için sahâbîler:[/FONT]

[FONT=&quot]- Ey Allahın Resûlü! İzin verseniz de develerimizi kesip yesek ve iç yağı elde etsek? dediler. Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem:[/FONT]

[FONT=&quot]- Peki öyle yapın! buyurdu. Derken Ömer radıyallahu anh geldi ve şöyle dedi:[/FONT]

[FONT=&quot]- Ey Allahın Resûlü! Eğer sen develeri kesmelerine izin verirsen, orduda binek azalır. Fakat (isterseniz), onlara ellerinde bulunan azıklarını getirmelerini emrediniz ve sonra da ona bereket vermesi için Allaha dua ediniz. Umulur ki Allah, bereket ihsan eder.[/FONT]

[FONT=&quot]Bunun üzerine Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem:[/FONT]

[FONT=&quot]- Peki öyle yapalım! buyurdu ve deriden bir yaygı getirtip serdirdi. Sonra da elde mevcut erzakın getirilmesini emretti.[/FONT]

[FONT=&quot]Askerlerden kimi bir avuç darı, kimi bir avuç hurma ve kimi de ekmek parçacıkları getirdi. Yaygı üzerinde gerçekten pek az bir şey birikmişti. Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem bereket vermesi için Allaha dua etti ve sonra:[/FONT]

 Kaplarınızı getirip bundan alınız[FONT=&quot]! buyurdu. Askerler kaplarını doldurdular. Öylesine ki doldurulmadık bir tek kap bırakmadılar. Sonra da doyuncaya kadar yediler yine de bir hayli yiyecek arttı.[/FONT]

[FONT=&quot]Bunun üzerine Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:[/FONT]

[FONT=&quot]- Allahdan başka ilah olmadığına ve benim Allahın resûlü olduğuma şehâdet ederim. Allahın birliğine ve Muhammedin peygamberliğine şeksiz süphesiz inanmış olarak Allaha kavuşmayan kimse, cennet(e girmek)ten mutlaka alıkonur.[/FONT]

[FONT=&quot]Müslim, Îmân 45[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Bizans hükümdarının kışkırttığı Arab kabilelerinin Medineye hücum edecekleri haberi üzerine, hicretin dokuzuncu yılında Hz. Peygamber tarafından gerçekleştirilen Tebük Seferi çok sıcak bir mevsime denk gelmişti. Üstelik o sene Medinede kıtlık da vardı.[/FONT]

[FONT=&quot]Bu şartlarda çıkılan yolculukta, azıkları tükenen müslüman askerler, su taşımakta kullandıkları develeri kesip etlerini yemek ve iç yağlarını da yağ olarak kullanmak istediler. İçinde bulundukları şartlara bakarak Hz. Peygamber bu isteği kabul etti. Ancak Hz. Ömerin gerekçeli itirazı üzerine, haklı uyarı ve tekliflere daima açık olan Sevgili Peygamberimiz, verdiği izni kaldırdı. Toplanan erzâk üzerine yaptığı bereket duası sonucunda orduda bulunan herkes kabını doldurdu. Oturup yedikleri halde yine de bir miktar yiyecek arttı. Bu, Hz. Peygamberin mücizelerinden biriydi.[/FONT]

[FONT=&quot]Bu son derece etkileyici ve mutluluk verici ortamda Hz. Peygamber, daima yaptığı gibi bir temel gerçeğe ve müminleri her türlü tehlike ve endişeden kurtarıcı bir noktaya dikkat çekti.[/FONT]

[FONT=&quot]Önce kendisi Allahın birliğine ve kendisinin Allahın elçisi olduğuna şehâdet getirdi. Sonra da böyle bir inanç ve şehâdete bütün gönlüyle inanarak, âhirete göçen kimselerin cennete girecekleri müjdesini verdi.[/FONT]

[FONT=&quot]Hadisin konumuzla ilgisi işte bu son cümlede yatmaktadır. Tereddetsüz bir iman cennete girmek için kâfidir. Bundan daha büyük ümit kaynağı olur mu?[/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Harb halinde şahsî mallar üzerinde tasarrufta bulunabilmek için komutandan izin almak gerekir.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Uygun görülmeyen karar ve uygulamalarla ilgili olarak yetkililere ikaz ve yeni tekliflerde bulunmak mümkündür.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Hz. Peygamberin duâsı makbüldür.[/FONT]

[FONT=&quot]4. Sünnet sünnetin hükmünü ortadan kaldırır. Nitekim Hz. Peygamber, develerin kesilmesi için önce verdiği izni sonradan durdurmuş ve farklı bir uygulama yapmıştır.[/FONT]

[FONT=&quot]5. Şeksiz ve şüphesiz olarak kelime-i şehâdete inanan kimse cennete girer.[/FONT]

[FONT=&quot]6. En sıkıntılı anlarda bile bir çıkış yolu bulunacağı ümidi içinde olmak gerekir.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

418.[FONT=&quot] Bedir Gazvesine katılmış sahâbîlerden İtbân İbni Mâlik radıyallahu anh şöyle dedi:

[FONT=&quot]Kendi kabilem olan Sâlim oğullarına imamlık yapıyordum. Benim (evim)le onlar arasında bir vâdi bulunuyordu. Yağmur yağdığı zaman o vâdiyi geçip mescidlerine gitmek benim için çok güçleşiyordu. Bu sebeple Resûlullah sallallahu aleyhi ve selleme geldim ve şöyle dedim:[/FONT]

[FONT=&quot]- Ey Allahın Resûlü! Gözlerim iyi seçmiyor. Onlarla benim aramdaki vâdinin deresi yağmur yağdığı zaman taşıyor, benim için onu geçmek çok güçleşiyor. Binaenaleyh evimi teşrif edip bir yerinde namaz kılsanız, Ben sizin namaz kıldığınız yeri namazgâh edinmek istiyorum.[/FONT]

[FONT=&quot]Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem:[/FONT]

[FONT=&quot]- (İnşallah) bu isteğini yerine getiririm buyurdu.[/FONT]

[FONT=&quot]Ertesi sabah, güneş yükseldiği bir vakitte, Ebû Bekr ile birlikte Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem bana geldi. İçeri girmek için izin istedi, verdim. İçeri girdi, daha oturmadan:[/FONT]

[FONT=&quot]- Evinin neresinde namaz kılmamı istersin? buyurdu. Namaz kılmasını istediğim yeri gösterdim, Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem orada tekbir alıp namaza durdu. Biz de arkasında saf bağladık. İki rekat namaz kıldırdı sonra selâm verdi, biz de selâm verdik. Namazı bitirince Resûlullah sallallahu aleyhi ve selemi, kendisi için hazırlanmış olan hazireyi yemesi için alıkoyduk. Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellemin bizde olduğunu duyan mahalle halkının erkeklerinden bir grup geldi. Evde epeyce insan toplandı. İçlerinden biri:[/FONT]

[FONT=&quot]- Mâlik (İbni Duhşum) ne yaptı? Onu göremiyorum, dedi. Bir başkası:[/FONT]

[FONT=&quot]- O, Allah ve Resûlünü sevmeyen bir münâfıktır, dedi.[/FONT]

[FONT=&quot]Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, derhal müdâhale ederek:[/FONT]

[FONT=&quot]- Öyle deme! Görmüyor musun o, Allahın rızâsını dileyerek lâ ilâhe illallah diyor buyurdu.[/FONT]

[FONT=&quot]Bunun üzerine adam:[/FONT]

[FONT=&quot]- Allah ve Resûlü daha iyi bilir. Ancak biz, Allaha yemin olsun ki, kendisini münâfıkları sever ve onlarla düşer-kalkar olarak görüyoruz, dedi.[/FONT]

[FONT=&quot]Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:[/FONT]

[FONT=&quot]- Allah Teâlâ, rızâsını umarak lâ ilâhe illallah diyen kimseyi cehenneme haram kılmıştır.[/FONT]

[FONT=&quot]Buhârî, Salât 45, 46, Ezân 4, 5, 153, 154, Teheccüd 25, 33, 36, Meğâzî, 12, 13, Etime 15, Rikak 6, İstitâbetül-mürteddîn 9; Müslim, Îmân 54, 55, Mesâcid 263, 264, 265, Fezâilüs-sahâbe 178. Ayrıca bk. Nesâî, İmâme 10, 46, Sehv 73; İbni Mâce, Mesâcid 8[/FONT]

İtbân İbni Mâlik

İtbân (veya Utbân) İbni Mâlik, Medineli müslümanlardan olup Hazrec kabilesinin Sâlim oğulları kolundandır. Yukarıda da işaret edildiği gibi Bedir Gazvesine katılan mücâhidlerdendir. Hayatını Sâlim oğullarına imamlık yaparak geçirmiştir. İyi görmeyen gözlerinin daha sonraları tamamen kapandığı anlaşılmaktadır. O bu halinde de bulunduğu mahallin insanlarına imamlık yapmaya devam etmiştir.

Buhârî ve Müslimde bundan başka rivâyeti bulunmamaktadır.

İbn Sadın bildirdiğine göre, hicretin ilk günlerinde ensar ile muhacirler arasında gerçekleştirilen kardeşlik antlaşmasında Hz. Peygamber, Hz. Ömer ile İtbânı kardeş yapmıştır.

Hz. Peygamber Tebük Gazvesine çıktığı zaman, İtbânı Medinede yerine vekil olarak bırakmıştır.

Kendisi, Muâviye zamanında oldukca ileri yaşlarda iken Medinede vefat etmiştir.

Allah ondan razı olsun.

Açıklamalar

[FONT=&quot]Konumuzu, en son cümlesi dolayısıyla ilgilendiren hadîs-i şerîf, zengin muhtevasından ötürü Buhârîde ondan fazla yerde geçmektedir. Hadisimizden elliden fazla hüküm çıkarılmıştır. Hadisin bütün rivayetlerini göz önünde bulundurarak olayı şöylece özetlemek mümkündür:[/FONT]

[FONT=&quot]Sâlim oğullarına imamlık yapmakta olan İtbân, gözlerinin rahatsız olması ve evi ile mescid arasındaki derenin yağmur yağdığında taşması sebebiyle, Mescid-i Nebevîye gidemediğini söyleyerek Hz. Peygamberden evinde namaz kıldırma izni istemiştir. Büyük bir ihtimalle, mescidi bırakıp evini mescid edinmesinin tepki ile karşılanmaması için Hz. Peygamberden evinde namaz kılmasını, kendisinin de orada namaz kılmak ve kıldırmak istediğini bildirmiştir. İtbânın bu arzusu, sırf bir teberrük yani Hz. Peygamberin namaz kıldığı yerde namaz kılmak isteği olarak değerlendirilmemelidir. Hz. Peygamberden fiilen müsâade almış olmak gibi bir düşünceyi de akla getirmektedir.[/FONT]

[FONT=&quot]Hz. Peygamber, bu isteği makul karşılamış ve hemen ertesi gün şöyle güneşin biraz yükseldiği bir vakitte yanında Hz. Ebu Bekir ve daha başka sahabîler de olduğu halde İtbânın ikâmetgâhına gitmiş, içeri girmek için izin istemiş, içeri girince de daha yerine oturmadan, Evinin neresinde namaz kılmamı istiyorsun? diye seçim hakkını İtbâna bırakmıştır. Gösterilen yerde namaza durmuş, bunu fırsat bilen oradaki müslümanlar da saf bağlayıp Hz. Peygambere cemaat olmuşlardır.[/FONT]

[FONT=&quot]Hz. Peygamberin burada, ne için davet edildiyse önce onu yaptığını görüyoruz. Çünkü yemek için davet edildiği yerlerde önce yemek yediği başka rivayetlerde kaydedilmektedir.[/FONT]

[FONT=&quot]Namaz sonrasında hazîre denilen un ve ince kıyılmış etten yapılan bulamaç aşı ikrâm edilmek için misafirler alıkonulmuştur. Bu arada Hz. Peygamberin teşrifini duyan mahalle sakinleri de İtbânın evine gelmişler böylece evde epeyce kalabalık bir cemaat oluşmuştur.[/FONT]

[FONT=&quot]Sohbet esnasında, Bedir Harbi gazilerinden ve daha sonra Hz. Peygamberin, münâfıkların yaptığı Mescid-i dırârı yakmağa göndereceği ekipte yer alacak olan Mâlik İbni Duhşumun orada bulunmaması, bazı kişilerce hoş karşılanmamış ve hatta münâfıklarla arasının iyi olması, onun da münâfık olduğuna delil sayılmak istenmiştir. Hz. Peygamber bu düşünceye katılmamış, samimiyetle lâ ilâhe illallah diyen kimseler hakkında böyle konuşulmaması gerektiğini bildirmiştir. Sonuçta da en büyük müjdeyi vererek: Allah Teâlâ, rızâsını umarak lâ ilâhe illallah diyen kimseyi cehenneme haram kılmıştırdiye buyurmuştur.[/FONT]

[FONT=&quot]Geçmişte âlimlerimiz bu mutlak müjdeyi farklı gerekçelerle bazı kayıtlara bağlamışlar ve özetle şöyle açıklamışlardır:[/FONT]

[FONT=&quot]Cehenneme haram kılar demek orada temelli olarak bırakmaz demektir.[/FONT]

[FONT=&quot]Kul Allahdan af dilediği ve ibadetleri kabul buyurulduğu takdirde cehenneme girmez demektir.[/FONT]

[FONT=&quot]Cehenneme girse bile kâfirlerin uğradığı azâba uğratılmazdemektir. Buna göre günahkâr müslümanlar cehenneme girse bile, orada temelli kalmazlar, kâfirlere yönelik olarak bildirilmiş olan Onların derileri ateşte yanıp piştikçe, azâbı duysunlar diye onlara tazelenmiş başka deriler veririz [Nisâ sûresi (4), 56] âyetinin hükmüne tabi tutulmazlar. Ravilerinden biri zayıf olan bir hadîs-i şerîfte, Cehennem sıcağının ümmetime tesiri ancak hamam sıcağının tesiri gibidir (bk. Heysemî, Mecmauz-zevâid, X, 360) buyurulmakta ve bu mâna teyid edilmektedir. Ahmed Naîm merhumun ifadesiyle, Bu hadise göre kâfir ile mümin-i fâsıkın yanmaları arasındaki fark, birinin hamam külhanı içine atılmış odun gibi yanması, diğerinin ise pek sıcak hamam halvetinde pek ziyâde bunalıp muazzep olması kabilindendir (bk. Tecrid Tercemesi, II, 367).[/FONT]

[FONT=&quot]Bu değerlendirmelere rağmen, Allahın rahmetini ummak (recâ) konusunda çok büyük bir güvence veren hadisimizi kendine has genelliği içinde anlamak ve onun getirdiği müjdeye lâyık olabilmek için iman ikrarında samimi olmaya bakmak lâzımdır. Müellif Nevevînin burada hiçbir kayda işaret etmemiş olması, hadisi genelliği içinde anlamaktan yana olduğunu göstermektedir. [/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Gözleri görmeyen kimsenin imamlık yapması câizdir.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Evlerde namaza ayrılacak yerler, sahibinin mülkiyetinden çıkmaz. Mahalle içinde mescid yapılan yerler ise, özel mülkiyetten çıkar.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Sâlih ve faziletli kimselerin namaz kıldıkları yerlerde, hayır ve bereket umarak namaz kılmak câizdir.[/FONT]

[FONT=&quot]4. Gündüz cemaatle nâfile namaz kılınabilir.[/FONT]

[FONT=&quot]5. Ev sahibinin izni ile misâfirin imamlık yapması câizdir.[/FONT]

[FONT=&quot]6. Bir kişi, kendisinden daha faziletli bir başkasını herhangi bir işi için evine davet edebilir.[/FONT]

[FONT=&quot]7. Yönetici veya âlim, gittiği yere arkadaşlarını da götürebilir.[/FONT]

[FONT=&quot]8. Hakkında yersiz tenkid ve ithamlarda bulunulan kişiyi savunmak gerekir.[/FONT]

[FONT=&quot]9. Samimiyetle kelime-i tevhidi söyleyen ve bu ikrar ile ölen kimse cehenneme girmez, (girse de orada temelli kalmaz).[/FONT]

[FONT=&quot]10. Herhangi bir sebeple Allahın rahmetinden ümit kesmek doğru değildir.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

419.[FONT=&quot] Ömer İbnül-Hattâb radıyallahu anh şöyle dedi:

[FONT=&quot](Bir keresinde) Resûlullah sallallahu aleyhi ve selleme (ayrı düştüğü) çocuğuna duyduğu özlemden dolayı rastladığı her çocuğu kucaklayan, göğsüne bastırıp emziren bir kadının da aralarında bulunduğu bir esir grubunu getirdiler. Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem çevresindekilere (o kadını işaretle):[/FONT]

[FONT=&quot]- Bu kadının çocuğunu ateşe atacağına ihtimal verir misiniz?diye sordu.[/FONT]

[FONT=&quot]- Aslâ, atmaz! dedik.[/FONT]

[FONT=&quot]Bunun üzerine Hz. Peygamber:[/FONT]

[FONT=&quot]- İşte Allah Teâlâ kullarına, bu kadının yavrusuna olan şefkatinden daha merhametlidir buyurdu.[/FONT]

[FONT=&quot]Buhârî, Edeb 18; Müslim,Tevbe 22. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Cenâiz 1; İbni Mâce, Zühd 35[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Anne şefkati üzerine söylenmiş sözler, yazılmış destanlar ve yaşanmış ve yaşanmakta olan olaylar hemen herkesin bildiği gerçeklerdir. Hadisimizde de muhtemelen Hevâzin Kabilesi esirleri içinde bulunan emzikli bir annenin, ayrı düştüğü yavrusunu arayışı, rastladığı her çocuğu kucağına alıp emzirişi, rivayetlere göre en sonunda kendi çocuğunu buluşu ve onu bir daha bırakmamacasına ona sarılışı olayını Hz. Peygamber ve bir grup sahâbenin gördükleri anlatılmaktadır. Her olayı ümmetinin eğitimi ve bazı gerçeklerin öğretimi için fırsat bilen sevgili Peygamberimiz, bu olayı Allahın, kullarına olan merhametine misâl göstermiştir.[/FONT]

[FONT=&quot]Bir anne kolay kolay yavrusundan nasıl vazgeçmez, onu her çeşit yaramazlığına rağmen şefkat ve hoşgörü ile karşılar ise, Allah Teâlâ da kullarına, bir anneden çok daha ileri derecede şefkat ve merhametle muamele eder. Bu gerçek ise, biz kullar için en büyük umut kaynağıdır. Annesinin himâyesinde olduğunu bilen çocuğun duyduğu huzurdan daha büyük bir huzuru, merhameti herkesi kuşatmış olan Allahın kullarının duyması pek tabiidir.[/FONT]

[FONT=&quot]Unutulmamalıdır ki Allah Teâlâ kuluna, onun kendisini düşündüğü gibi davranır. Bu sebeple Onun rahmetiyle tecelli edeceğini düşünmek, daima böyle bir ümit içinde olmak, Ben kulumun beni düşündüğü gibiyim kudsî hadisini hiç unutmamak, bizlerin en büyük görevi ve güvencesi olmalıdır.[/FONT]

[FONT=&quot]Burada şuna da işaret edelim ki, Ebû Eyyûb el-Ensârî hazretlerinin rivayet ettiği bir hadîs-i şerîfe göre, esir de olsa anne ile yavrusunun arasını ayırmamak lâzımdır (bk. Tirmizî, Büyû 52; Siyer 17; Dârimi, Siyer 38; Ahmed İbni Hanbel, Müsned, V, 413 ).[/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Müslüman Allahtan ümit kesmemeli, Onun kendisine hep iyi davranacağını düşünmelidir.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Allah Teâlâ kullarına karşı herkesten daha merhametlidir.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Yaşanan ve bilinen gerçekleri, dinî hakikatları anlatmak için malzeme olarak kullanmak, uygun bir eğitim ve iknâ usûlüdür.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

420. [FONT=&quot]Ebû Hüreyre radıyallahu anhden rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

[FONT=&quot]Allah varlıkları yarattığı zaman, kendi katında arşın üstünde bulunan kitabına, Rahmetim gerçekten gadabıma gâlibtir diye yazmıştır.[/FONT]

[FONT=&quot]Bir rivâyette (Buhârî, Bedül-halk 1) Rahmetim gadabıma üstün geldi; bir başka rivayette de (Buhârî, Tevhid 22, 28, 55; Müslim, Tevbe 15) Rahmetim gadabımı aştı ifadeleri yer almıştır.[/FONT]

[FONT=&quot]Buhârî, Tevhîd 15, 22, 28, 55, Bedül-halk 1; Müslim, Tevbe l4-l6. Ayrıca bk. İbni Mâce, Zühd 35[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]İnancımıza göre Allah Teâlâ için herhangi bir zaman ve mekân belirlemek mümkün değildir. Hadisimizdeki varlıkları yarattığı zaman ve kendi katında arşın üstünde bulunan kitabına ifadeleri, Allah Teâlânın hükümlerinin ezelî olduğunu, hadiste yer alan hükmünün de yaratıklarından gizli ve onların anlayış seviyelerinin üstünde bulunduğunu ifade eder. Yoksa bir zaman ve mekân tayin etmek anlamına asla gelmez. [/FONT]

Rahmet[FONT=&quot], sevâbın kula ulaştırılmasını anlatır. Gadab, kulun haketmesi sonucu, Allah Teâlâ tarafından cezalandırılması demektir.[/FONT]

[FONT=&quot]Allahın rızâsı da gadabı da irâde sıfatıyla ilgilidir. İtaatkâr kuluna sevap vermek dilerse, buna rızâ, âsi kuluna azâb vermek dilerse, buna da gadab denilir. Rahmetin öncelik ve üstünlüğünden maksat, onun çokluğu ve yaygınlığıdır. Bu demektir ki, Allah Teâlânın kulları hakkında hayır, nimet ve sevap verme irâdesi; şer, intikam ve azâbetme irâdesinden daha çok ve yaygındır. Bu mânayı bazı ilim adamları Rahmet, Allah Teâlânın zâtının gereğidir, gadab ise, kulun kusuruna bağlıdır diye açıklamışlardır. Nitekim Allah Teâlâ, rahmet etmeyi kendi zâtına farz kılmış [bk. Enâm sûresi (6), 12], bir âyette de Rabbiniz rahmet etmeyi ilke edindi [Enâm sûresi (6), 54] buyurulmuştur.[/FONT]

[FONT=&quot]Nasıl açıklanırsa açıklansın, hadisimizin ortaya koyduğu gerçek, Rahmetim her şeyi kuşatmıştır [Arâf sûresi (7), 156] âyetinde ifade buyurulduğu gibi, yüce Rabbimizin rahmetinin, gadabını aşmış olduğudur. Bu da bizim gibi günahkâr kullar için son derece büyük bir ümit kaynağıdır. Onun engin rahmetini ummak için bundan daha büyük bir müjde mi olur?[/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Allahın rahmeti gadabını aşkındır.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Her şeyi kuşatmış olan rahmet-i ilâhîden yararlanabilmek için ondan asla ümit kesmemek gerekir. Nitekim Yüce Rabbimiz, Allahın rahmetinden asla ümit kesmeyiniz [Zümer sûresi (39), 53] buyurmaktadır.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Kul, Allahı nasıl düşünürse, Allah ona öyle tecelli eder. Allahın bize rahmetiyle tecelli edeceğini düşünmek, ayrıca bir kurtuluş umududur.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

421.[FONT=&quot] Yine Ebû Hüreyre radıyallahu anhden rivayet edildiğine göre Ben Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellemi şöyle buyururken dinle-dim demiştir:

Allah, rahmetini yüz parçaya ayırmıştır. Doksan dokuz parçasını kendi katında alıkoymuş, birini yeryüzüne indirmiştir. İşte varlıklar bu bir parça rahmet sebebiyle biribirlerine acırlar. Hatta hayvanlar, yavrusunun üzerine basacağı endişesiyle ayağını çekip kaldırır.[FONT=&quot][/FONT]

[FONT=&quot]Bir başka rivâyette (Müslim, Tevbe 19) şöyle buyurulmuştur:[/FONT]

[FONT=&quot]Allah Teâlânın yüz rahmeti vardır. Bunlardan birini insanlar, cinler, hayvanlar ve böcekler arasına indirmiştir. Onlar bu sebeple birbirlerini sever ve birbirlerine acırlar. Yabani hayvan yavrusuna bu sebeple şefkat gösterir. Allah, o doksan dokuz rahmeti kıyamet günü kullarına merhamet etmek için yanında alıkoymuştur.[/FONT]

[FONT=&quot]Buhârî, Edeb 19; Müslim, Tevbe 17, 19. Ayrıca bk. Tirmizî, Daavât 99; İbni Mâce, Zühd 35[/FONT]

[FONT=&quot]Müslimin Selmân-ı Fârisîden naklettiği bir başka hadiste (Tevbe, 20), Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:[/FONT]

[FONT=&quot]Hiç şüphesiz Allah Teâlânın yüz rahmeti vardır. Bu rahmetten bir tanesi sebebiyle varlıklar birbirlerine merhamet ederler. Doksan dokuzu ise, kıyamet gününe alıkonmuştur.[/FONT]

[FONT=&quot]Yine Müslimdeki bir başka rivâyette (Tevbe, 21) Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur:[/FONT]

Allah, gökleri ve yeri yarattığı gün, yüz rahmet halketmiştir. Her bir rahmet göklerle yer arasını dolduracak enginliğe sahiptir. Bunlardan sadece bir rahmeti yeryüzüne indirmiştir. İşte anne yavrusuna bu sâyede şefkat gösterir. Yabani hayvanlar ve kuşlar bunun sonucu olarak birbirlerine merhamet ederler. Allah Teâlâ kıyamette bu biri doksan dokuza katarak rahmetini yüze tamamlayacaktır[FONT=&quot].[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Hemen hepsi aynı mânada ve aynı gerçeği gözlerimiz önüne seren bu rivayetler, yeryüzünde varlıklar arasında gördüğümüz şefkat ve merhamet dolu davranışların, Allah Teâlânın nihayetsiz rahmetinin çok küçük bir bölümünün eseri olduğunu ortaya koymaktadır. Onun hudutsuz rahmetinin böyle yüz parçaya bölünmüş olduğunun bildirilmesi, bize konuya ait bir fikir verebilmek içindir. [/FONT]

[FONT=&quot]Yüzde biri, yeryüzündeki bütün şefkat, sevgi ve merhamet olay ve davranışlarının kaynağı ise, yüzde yüzünün tecellisinin nasıl bir ortam meydana getireceğini şöyle bir düşünmemiz ve tabiî umutlanıp sevinmemiz gerekir. Aynı zamanda bu ifadeler, yüce rabbimizin rahmetine sınır çizilemeyeceğini anlatır.[/FONT]

[FONT=&quot]O dehşetli kıyamet gününde, ilâhî rahmetin bütünüyle tecelli edeceği müjdesi, bizler için en büyük güvencedir. Öylesine ki, hadisimizin Buhârîdeki bir başka rivâyetinde (Rikak 19), Eğer kâfir, Allahın katındaki rahmeti kavrayabilse, asla cennetten ümidini kesmez buyurulmaktadır. Böylece konuya ait ümidin sınırları, daha doğru bir ifade ile, sınırsızlığı gözlerimiz önüne serilmektedir.[/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Allahın rahmeti sınırsızdır.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Bizlere o sınırsız rahmetten çok küçük bir parçası verilmiştir. Dünya hayatında görülen şefkat ve merhametin kaynağı işte bu yüzde birlik rahmettir.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Allah Teâlâ kıyamette kullarına sınırsız rahmetiyle muâmele edecektir.[/FONT]

[FONT=&quot]4. Merhameti böylesine bol mevlâmızın rahmet ve bağışını kazanabilmek için hep ümid içinde yaşamak gerekmektedir.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

422.[FONT=&quot] Yine Ebû Hüreyre radıyallahu anhden rivayet edildiğine göre Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem, Allah Tebâreke ve Teâlâdan naklederek şöyle buyurmuştur:

[FONT=&quot]Bir kul bir günah işledi de Allahım, günâhımı bağışla dedi mi, Allah Tebâreke ve Teâlâ:[/FONT]

- Kulum bir günah işledi ve[FONT=&quot] (fakat) günahı bağışlayacak veya bu yüzden kendisini sorgulayacak bir Rabbi olduğunu bildi der.[/FONT]

[FONT=&quot]Sonra kul tekrar günâh işledi de Rabbim, günâhımı bağışla dedi mi, Allah Tebâreke ve Teâlâ:[/FONT]

- Kulum bir günah işledi ve [FONT=&quot](fakat) günahı bağışlayacak veya bu yüzden kendisini sorgulayacak bir Rabbi olduğunu bildi der.[/FONT]

[FONT=&quot]Sonra kul tekrar günah işledi de Rabbim, günahımı bağışla dedi mi Allah Tebâreke ve Teâlâ:[/FONT]

- Kulum bir günah işledi ve fakat günahı bağışlayacak veya bu yüzden kendisini sorgulayacak bir Rabbi olduğunu bildi. Ben kulumu affettim, artık dilediğini yapsın[FONT=&quot] buyurur.[/FONT]

[FONT=&quot]Buhârî, Tevhîd 35; Müslim, Tevbe 29[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Kul kusursuz olmaz. Beşer şaşar. Bilerek ya da bilmeyerek bir günah işledi mi kul, Cenâbı Hakka döner de Beni bağışla, günahımı affet diye yalvarırsa, Allah Teâlâ kulunun tövbesini, Kulum beni hatırladı ve benim tövbesini kabul edeceğimi de günahının cezâsını vereceğimi de bildi, itiraf etti diyerek kulunu affeder. Peygamber Efendimizin bu beyânlarından anlaşıldığına göre, günahın tekrar tekrar işlenmesi samimiyetle yapılacak tövbenin kabulüne mani değildir. O, bu gerçeği, hadisimizde üç kez tekrarlayarak ifade buyurmuştur. Zaten yüce kitabımızda, günah işledikten veya nefislerine haksızlık ettikten sonra, Allahı hatırlayıp, günahlarının bağışlanmasını dilemek, Allah saygısıyla dopdolu müttakî kulların vasıflarından [bk. Âl-i İmrân sûresi (3), 135] biri olarak bildirilmiştir.[/FONT]

[FONT=&quot]Hadisimiz, Allah Teâlânın rahmet ve bağışının enginliğini göstermektedir. O aynı zamanda günah işlemeyi değil, herhangi bir sebeple işlenmiş olan günahın affedilmesi için tövbe ve istiğfarda bulunmayı teşvik etmekte, bu konuda günahkârlara ne yapmaları gerektiğini öğretmektedir. Nitekim bir başka hadiste de Herkes hata eder. Hata edenlerin en iyileri, tövbe edenlerdir (Tirmizî, Kıyâmet 49 ) buyurulmaktadır.[/FONT]

[FONT=&quot]Önemli olan tövbe etmesini bilmektir. Bunun için hadisimizin son kısmında, günah işlediği zaman tövbe etmesini bilen kimsenin dilediğini yapmasında büyük bir sakıncanın olmadığı bildirilmiş bulunmaktadır. Bunun anlamı, günah işlenmesini teşvik olmayıp tövbe etmesini bilenin Allah Teâlâ tarafından affedileceğini müjdelemektir. Bu da bizler için büyük bir müjdedir.[/FONT]

[FONT=&quot]Hadisimiz, günahlardan arınma ve Rabbimizin af ve rahmetine kavuşma konusunda büyük bir ümit kaynağıdır. Bu mânasıyla recâ konusunda zikredilmesi son derece isâbetli olmuştur.[/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Allah Teâlâ, kulun işlediği hatadan dönüp tövbe etmesinden hoşnut olur.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Günahları Allahdan başka kimse bağışlayamaz.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Günahın tekrar tekrar işlenmesi, samîmi ve gerçek tövbenin kabulüne engel değildir.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

423.[FONT=&quot] Yine Ebû Hüreyre radıyallahu anhden rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

[FONT=&quot]Canım, kudret elinde olan Allaha yemin olsun ki, siz hiç günah işlememiş olsaydınız, Allah sizi yok eder, yerinize günah işleyip Allahdan bağışlanma dileyecek bir millet getirir de onları bağışlardı. Müslim, Tevbe 11[/FONT]

[FONT=&quot]Aşağıdaki hadis ile birlikte açıklanacaktır.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

424.[FONT=&quot] Ebû Eyyûb Hâlid İbni Zeyd radıyallahu anh, Ben Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellemi şöyle buyururken dinledim demiştir:

[FONT=&quot]Eğer siz hiç günah işlemeseydiniz, Allah, günah işleyen ve günahlarından tövbe ve istiğfar eden bir topluluk yaratır da onları bağışlardı.[/FONT]

[FONT=&quot]Müslim, Tevbe 10[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Hemen hemen aynı mânada olan bu iki hadis, insanlık gereği günah işlemiş olanların, tövbe etmek gibi büyük bir şansa ve arınma imkânına sahip olduklarını, bu sebeple de müminlerin hayatında korkudan çok ümdin yer alması gerektiğini bildirmektedir. Çünkü Allah Teâlâ, iyilik yapanlara iyi davrananlara ecir ve sevap vermekten hoşnut olduğu gibi günahkârları bağışlamaktan da aynı şekilde hoşnut olur. Allahın gaffâr, halîm, tevvâb ve afüv gibi güzel isimleri bunu gösterir. İşte bu sebeple yüce Rabbimiz affetmek için tövbe eden günahkâr arar.[/FONT]

[FONT=&quot]Yeryüzü günahkârların vatanıdır. Kulun, annesinden günahsız doğduğu gibi günahsız yaşayıp öylece âhirete göçmesi hüner değildir. Kendisinden böyle bir şey de istenmemektedir. Kuldan beklenen, günahlarının farkında olması ve onlardan samimiyetle tövbe etmesi ve böylece hatalarını bağışlatmış olarak dünyayı terketmesidir. Bu gerçeği Allah tövbe edenleri ve temizlenenleri sever [Bakara sûresi (2), 222] âyet-i kerîmesi ortaya koymaktadır.[/FONT]

[FONT=&quot]Unutulmamalıdır ki yüce Rabbimiz, yaratıklar arasında yanlışını düzeltme yeteneğini sadece insanoğluna vermiştir. O halde bu kabiliyetimizi kullanmakta tembel ve cimri davranmamalıyız.[/FONT]

[FONT=&quot]Aslında tövbe etmek ile dua etmek arasında Allah Teâlâya başvurma açısından hiçbir fark yoktur. Dua ederken daha çok yaptıklarımızın kabulünü, tövbe ederken de kusurlarımızın bağışlanmasını isteriz. Her iki halde de yaptığımız, Yüce Rabbimize başvurmaktan ibarettir. Duaları kabul eden Allah, aynı şekilde tövbeleri de kabul edicidir. O halde asıl önemli olan husus, büyük bir ümit içinde, her iyi veya kötü işimiz için Rabbimize müracaat etmektir.[/FONT]

[FONT=&quot]Peygamber Efendimiz, tövbe etmeyi ısrarla teşvik etmiştir. Allahın sonsuz rahmetini, affediciliğini, kulun hatasını anlayıp kendisine yönelmesinden ve af dilemesinden son derece memnun olduğunu, tövbe kapısının can çekişme ânına kadar herkes için açık olduğunu, bizzat kendisinin günde 70den fazla tövbe ve istiğfar ettiğini haber vermiştir. Bu iki hadîs-i şerîf, Peygamber Efendimizin tövbeyi teşvik eden iki kutlu tavsiyesidir. Tövbe konusu ayrıca 14 - 25 numaralı hadislerde işlenmiştir.[/FONT]

Hadislerden Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Ne kadar günahkâr olurlarsa olsunlar müminlere Allahın rahmetinden ümitli olmak yaraşır.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Allah, kulunun işlediği hatayı anlayıp af dilemesinden, son derece memnun olur.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Allah, tövbeleri kabul edici, kullarını bağışlayıcıdır.[/FONT]

[FONT=&quot]4. Günahkârların korkuya yenik düşmemeleri, aksine günahlarını affettirmek için çalışmaları ve o ümit içinde bulunmaları gerekir.[/FONT]

[FONT=&quot]5. Af ve rahmetten söz etmek, günah işlemeye teşvik etmek demek değildir.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

425.[FONT=&quot] Yine Ebû Hüreyre radıyallahu anh şöyle dedi:

[FONT=&quot]Aramızda Ebû Bekir, Ömer ve bir kaç kişi daha bulunduğu halde Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem ile birlikte oturuyorduk. Bir ara Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellemkalkıp aramızdan ayrıldı. Dönmesi gecikince bir şey mi oldu diye endişelendik. Bu endişeyi ilk duyan bendim. Kalktım ve onu aramaya başladım. Neticede, Medinelilere ait bir bahçeye geldim. - Ebû Hüreyre olayı baştan sona anlattı-. En sonunda Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellemin kendisine şöyle buyurduğunu haber verdi:[/FONT]

[FONT=&quot]Git, bu bostanın dışında, Allahdan başka ilâh olmadığına gönülden inanıp şehâdet getiren kime rastlarsan, ona cennetlik olduğu müjdesini ver![/FONT]

[FONT=&quot]Müslim, Îmân 52[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Hadisin recâ konusuyla ilgisi son cümlesidir. Daha doğrusu burada yer alan büyük müjdedir. Allahdan başka ilâh olmadığına gönülden inanıp şehâdet eden kimsenin cennetlik olduğu müjdesi.[/FONT]

[FONT=&quot]Hadisteki müjde, ilk bakışta bu bostanın dışında rastladığın kimse kayıtları dolayısıyla o gün yaşayanlara, hatta Ebû Hüreyrenin rastlayacağı kimselere yönelikmiş gibi gözükmektedir. Oysa, kimin gönülden inandığını Hz. Ebû Hüreyrenin bilmesine imkân olmadığına göre, zaman ve mekân kaydı aranmaksızın o vasfı taşıyan herkese yönelik olduğu anlaşılmaktadır. Gönlünden samimiyetle Allahın birliğine inanıp bunu dili ile de ortaya koyan herkes bu müjdeye muhataptır. Pek tabiîdir ki, dili ile söylediği halde kalbinde samimi bir inanç bulunmayanlar -ki böylelerine münâfık denir- bu müjdenin kapsamı dışında kalırlar.[/FONT]

[FONT=&quot]Hadisimiz burada sadece konuyu ilgilendiren kısmıyla nakledilmiştir. Bu tür uygulamalara hadis usulünde takti adı verilir. Bu ibretli hadisin tamamı 711 numarada gelecektir. [/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Kalb ile tasdik ve dil ile ikrardan oluşan samimi bir iman, cehennemden kurtulup cennete girmek için yeterlidir.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Ashâb-ı kirâm Hz. Peygamberi görüp gözetmekte onunla ilgilenmekte son derece dikkatli idiler.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Samimi bir dostun bağına-bahçesine izinsiz girmek câizdir.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

426.[FONT=&quot] Abdullah İbni Amr İbnil-Âs radıyallahu anhümâdan rivayet edildiğine göre Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem, Allah Teâlânın, İbrahim alehisselâm hakkındaki:

[FONT=&quot]Rabbim, putlar insanlardan birçoğunun sapmasına sebep oldular. Şimdi kim bana uyarsa o bendendir [İbrâhim sûresi (14),36] âyetini ve Îsâ aleyhisselâmın: [/FONT]

[FONT=&quot]Eğer kendilerine azâb edersen, şüphesiz onlar senin kullarındır. Eğer onları bağışlarsan şüphesiz sen izzet ve hikmet sahibisin meâlindeki sözünü [Mâide sûresi (5), 118] okudu, ellerini kaldırdı ve:[/FONT]

[FONT=&quot]Allahım, ümmetimi koru, ümmetime acı! diye dua etti ve ağladı.[/FONT]

[FONT=&quot]Bunun üzerine Allah Teâlâ:[/FONT]

[FONT=&quot]Ey Cebrâil! - Rabbin herşeyi daha iyi bilir ya - git, Muhammede niçin ağladığını sor, buyurdu. Cebrâil geldi, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem de ümmeti için duyduğu endişeden dolayı ağladığını söyledi. Zaten Allah her şeyi en iyi bilendir. ( Cebrâilin dönüp durumu haber vermesi üzerine) Allah Teâlâ:[/FONT]

[FONT=&quot]Ey Cebrâil! Muhammede git ve ona şu sözümüzü ilet buyurdu:[/FONT]

[FONT=&quot]Ümmetin konusunda seni razı edeceğiz ve seni asla üzmeyeceğiz. [/FONT]

[FONT=&quot]Müslim, Îmân 346[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Bu hadîsi şerîf, müminlerin gönlünü ümitle doldurmaktadır. Zira Allah Teâlâ, ümmetini dileyen ve onlar için gözyaşı döken sevgili Peygamberimize, Seni ümmetin konusunda râzı edeceğiz ve seni aslâ üzmeyeceğiz garantisini vermektedir. Nitekim Yüce Rabbimiz, Kurân-ı Kerîmde de İleride Rabbin sana öyle ihsanda bulunacak ki, sen de razı olacaksın [Duhâ sûresi (93), 5] buyurmaktadır. Hz. Peygamberin de ümmetinden hiçbir kimsenin cehennemde kalmasına râzı olmayacağı bilindiğine göre, ümmet-i Muhammed için bu âyet ve hadis gerçekten en büyük güven ve ümit kaynağıdır.[/FONT]

[FONT=&quot]Şu noktayı dikkatten kaçırmamak gerekir: Sevgili Peygamberimiz, ümmetini koruması ve onlara acıması için Allaha dua etmiş Allah Teâlâ da, Efendimizin bu dileğini, onun üzülmesine asla meydan vermeyecek şekilde kabul buyurduğunu peşinen açıklamıştır. Şurası kesindir ki, Allah Teâlâ asla vadinden dönmez. Hz. Peygamberin dileği, Allah Teâlânın kabulü bir noktada bu derece açık ve kesin bir şekilde birleştikten sonra biz müslümanlara elbette ümitlenmek düşer, elbette bize ümitsizlik yaraşmaz.[/FONT]

[FONT=&quot]Sevgili Peygamberimiz burada önce Hz. İbrahim aleyhisselâmın, dünyada mutlu sonucu görülmüş olan duasını, peşinden Îsâ aleyhisselâmın âhirette cereyan edecek niyâzını haber veren âyetleri okumuş, sonra da ümmetinin âhiretteki durumu hakkında henüz dünyada iken bir müjde olmak üzere Allahım, ümmetim ümmetim.. duasında bulunmuştur. Efendimiz, bu davranışıyla önceki iki peygamberin ulaştığı iki ayrı sonucu ümmeti için bir anda birleştirerek temin etmek istemiş ve bunda da muvaffak olmuştur. Hadisimiz işte bu muvaffakiyet ve büyük müjdenin belgesidir.[/FONT]

[FONT=&quot]Hadisten Öğrendiklerimiz[/FONT]

[FONT=&quot]1. Hz. Peygamber biz ümmetine karşı son derece şefkatli ve merhametlidir.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Allah Teâlânın Ümmetin hakkında seni razı edeceğiz, seni asla üzmeyeceğiz diye Hz. Peygambere verdiği garanti sebebiyle bu hadis bizim için en büyük ümit kaynağıdır.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Dua ederken elleri kaldırmak sünnettir.[/FONT]

[FONT=&quot]4. Duada aynı şey tekrar tekrar istenebilir. Bu ısrar, asla Allahın takdirine rızâsızlık anlamına gelmez.[/FONT]

[FONT=&quot]5. Bu hadise ve bu bahiste geçen diğer hadîs-i şerîflere güvenerek kulluk görevlerinde gevşeklik yapmamak gerekir. Bu hadisler bizim ibadet şevkimizi arttırmalı, büyük bir ümit içinde daha iyi müslüman olmaya bakmamızı sağlamalıdır. Zira recâ, tembellik değil, gayret ilkesidir.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

427. [FONT=&quot]Muâz İbni Cebel radıyallahu anh şöyle dedi:

[FONT=&quot]Ben, merkeb üzerinde Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellemin terkisinde idim. Hz. Peygamber:[/FONT]

[FONT=&quot]- Ey Muâz! Allahın kullar üzerinde, kulların da Allah üzerinde ne hakkı vardır, bilir misin? buyurdu. Ben:[/FONT]

[FONT=&quot]- Allah ve Resûlü daha iyi bilir, dedim. Bunun üzerine Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem:[/FONT]

[FONT=&quot]- Allahın, kulları üzerindeki hakkı, onların sadece Allaha kulluk etmeleri ve hiçbir şeyi Ona ortak tutmamalarıdır. Kulların da Allah üzerindeki hakkı, kendisine hiçbir şeyi ortak tutmayan(lar)a azâb etmemesidir buyurdu. Ben hemen:[/FONT]

[FONT=&quot]- Ey Allahın Resûlü! Bunu insanlara müjdeleyeyim mi? dedim.[/FONT]

[FONT=&quot]- Müjdeleme, onlar buna güvenip tembellik ederler buyurdu.[/FONT]

[FONT=&quot]Buhârî, Cihâd 46; Müslim Îmân 48, 49. Ayrıca bk. Buhârî, Libâs 101, İstizân 30, Tevhîd 1; Tirmizî, Îmân 18; İbni Mâce, Zühd 35[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Muâz İbni Cebel -Allah ondan razı olsun- Resûlullahın terkisine binme ve ondan özel bazı bilgiler edinme imkân ve şerefine nâil olan sahâbîlerdendir. Bazı rivayetlerde belirtildiğine göre Ufeyr adındaki merkebin üzerinde bulunuyorlarmış. Resûlullah, terkisine aldığı sahâbîlerine yolda giderlerken bir şeyler öğretirdi. Bu kez de Hz. Muâza Allahın, kullar; kulların da Allah üzerindeki hakkının ne olduğunu öğretmiştir.[/FONT]

[FONT=&quot]Kulların yalnızca Allaha kulluk edip Ona hiçbir şeyi ortak koşmamaları Allahın kullar üzerindeki hakkıdır. Bu, kullar üzerine vâcip ve lâzım bir haktır. Kulların böyle davranmaları halinde Allah Teâlâya vâcip olmaksızın lâyık olan da onlara azâb etmemesidir. Çünkü bizim inancımıza göre hiçbir şey Allaha vâcip değildir. Yani kimse onu bir şeye mecbur ve mahkûm edemez.[/FONT]

[FONT=&quot]Hz. Muâzın, bu büyük müjdeyi, halka duyurmak için istediği izni, Efendimiz, Ona güvenip kendilerine düşen görevlerini ihmal ederler gerekçesiyle vermemekle beraber, daha sonraki bazı gelişmeler üzerine Muâz bu olayı haber vermek zorunda kalmıştır. Burada Muâzın, bir yasağı çiğnemesi söz konusu değildir. O zamanlar henüz müslüman olmuş bazı kimselerin bu işi yanlış anlaması endişesi vardı. İslâm, gönüllere iyice yerleştikten sonra, bir gerçeğin gizlenmemesi, bir bilginin zayi olmaması için bu olay duyurulmuş ve çok da güzel olmuştur. [/FONT]

[FONT=&quot]Burada Sevgili Peygamberimizin Bu müjdeye güvenip görevlerini ihmal ederler uyarısına paralel olarak, tarih içinde olduğu gibi günümüzde de bazı kendini bilmez kimselerin, ermiş olduklarını, şeriatı aşıp hakikata ulaştıklarını iddia ederek ibadet etmeleri gerekmediğini söylemeleri akla gelmektedir. Halbuki İslâmın emir ve yasakları herkes için geçerli ve gerekli olduğu gibi, kulluk yapmaktan muaf tek kişi de söz konusu değildir. İslâm dışı müslümanlık iddiaları sadece bir aldatmacadır. İbadet kaçkınları ve kulluk yılgınlarının bu tür aldatmacalarına asla kapılmamak ve itibar etmemek gerekir. Bir muâfiyet söz konusu olsaydı, herhalde bu, Hz. Peygamber için olurdu. O da olmadığına göre, bu ermiş bozuntularına, bu ibâhiyye kalıntılarına ne oluyor?[/FONT]

[FONT=&quot]Kul için ümit, kulluk görevinin mümkün olduğunca yerine getirilmesinden sonra bir anlam ifade eder. Kulluk dışında kalarak, Allah kullarına ait ümidi paylaşmaya kalkışmak kimseye bir şey kazandırmaz.[/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Hz. Peygamber pek mütevâzi idi. Her fırsatta ashâb ve ümmetini bilgilendirirdi.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Şirkten uzak durup kulluk görevini yerine getiren müslümanlara Allah azâb etmeyecektir.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Ümit yüklü müjdelere güvenerek asıl görevimiz olan kulluğu ve güzel işleri aksatmamak gerekir.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

428.[FONT=&quot] Berâ İbni Âzib radıyallahu anhumâdan rivayet edildiğine göre Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

Müslüman kabirde sorguya çekildiği zaman, Allahdan başka ilâh olmadığına ve Muhammedin Allahın resûlü olduğuna şehâdet eder. İşte bu şehâdet, Kurânı Kerîmdeki[FONT=&quot] Allah, kendisine iman edenleri hem dünyada hem de âhirette sağlamlaştırır [İbrâhim sûresi (14), 27] âyetinin delâlet ettiği mânâdır.[/FONT]

[FONT=&quot]Buhârî, Cenâiz 87, Tefsîru sûre (14), 2; Müslim, Cennet 73[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Herkesin dünyadan sadece bir kefenle dönebileceği kabir, insanlar için hesaba çekilme yeri ve neticeye göre muamele görme mahallidir. Kabir azâbının olmadığı ya da sadece kafirler için söz konusu olabileceği konusunda, Mûtezile ve Hâricîlerden çok az sayıda kimse görüş beyan etmişse de, Ehl-i sünnet ve anılan mezheblerin büyük çoğunluğu kabir azâbının varlığı hususunda görüş birliği içindedirler.[/FONT]

[FONT=&quot]Kabir azâbına delâlet eden âyetler [bk. Tevbe sûresi (9), 101; Mümin sûresi (40), 45] yanında kabir azâbı hakkında bir çok sahih hadis bulunmaktadır. Hadisimizde geçen İbrahim sûresinin 27. âyetinin, kabir azâbı hakkında nâzil olduğuna dair Buhârî ve Müslimde rivayetler bulunmaktadır (bk. Buhârî, Cenâiz 87; Müslim, Cennet 74). Bütün bunlara rağmen, Kabir azâbının varlığını açıkça ortaya koyan âyet yoktur diyerek ve sünnetteki delilleri de yok sayarak kabir azâbını inkâra kalkışmak kimseye bir şey kazandırmayacaktır. Zira, bırakınız kabir azâbını, daha ölüm anında bile kula azâb edildiğini ortaya koyan âyet-i kerîmeler bulunmaktadır. Meselâ Enam sûresinin 93. âyeti şu mealdedir: O zâlimler ölümün boğucu dalgaları içinde, melekler de pençelerini uzatmış, onlara haydi canlarınızı kurtarın, Allaha karşı gerçek olmayanı söylemenizden ve onun âyetlerine karşı kibirli davranmanızdan ötürü, bugün alçaklık azâbı ile cezalandırılacaksınız derken onların hâlini bir görsen! Yine Muhammed sûresinin 27. âyeti de şu mealdedir: Melekler onların yüzlerine ve sırtlarına vurarak canlarını alırken durumları nasıl olacak? [/FONT]

[FONT=&quot]Hadisimiz kabir sorgusu gerçeğini tesbit etmekte, orada kelime-i şehâdet getirmenin, dünyada bu inanç içinde olan müminlere nasip olacağını bildirmekte ve bunun Allah, kendisine iman edenleri hem dünyada hem de âhirette sağlamlaştırır âyetinde belirtildiği gibi bir ilâhî ikrâm olduğu haberini ve müjdesini vermektedir. Hadisimiz taşıdığı bu müjdeden dolayı Nevevî merhum tarafından recâ konusunda zikredilmiştir. Görülüyor ki, müminler için âhiret yolculuğu demek olan hayatın her safhasında gerçekten ümitli olmak için ilâhî müjdeler bulunmaktadır.[/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Kabir azâbı ve kabir sorgusu haktır, mutlaka vuku bulacaktır.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Kabirdeki sorgulamada müminler, Allah Teâlânın ikrâmı sonucu dünyada söyleyegeldikleri kelime-i şehâdeti okuyarak imanlarını isbat edeceklerdir.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Bu durum kabir azâbından kurtuluş müjdesi ve bu konuda büyük bir ümit kaynağıdır.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

429.[FONT=&quot] Enes radıyallahu anhden rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

[FONT=&quot]Gerçek şudur ki kâfir bir iyilik yaptığı zaman, onun karşılığında kendisine dünyalık bir nimet verilir. Mümine gelince, Allah onun iyiliklerini âhirete saklar, dünyada da yaptığı kulluğa göre ona rızık verir.[/FONT]

[FONT=&quot]Müslim, Münâfıkîn 57[/FONT]

[FONT=&quot]Bir rivâyete göre de (Müslim, Münâfıkîn 56) Resûl-i Ekrem şöyle buyurmuştur:[/FONT]

[FONT=&quot]Şüphesiz ki Allah, hiçbir müminin işlediği iyiliği karşılıksız bırakmaz. Mümin, yaptığı iyilik sebebiyle hem dünyada hem de âhirette mükâfatlandırılır. Kâfire gelince, dünyada Allah için yaptığı iyilikler karşılığında kendisine rızık verilir. Âhirete vardığında ise, kendisiyle mükâfatlandırılacağı herhangi bir hayrı kalmaz.[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Her ikisi de Enes İbni Mâlik radıyallahu anhden rivayet edilmiş olan ve hemen hemen cümlelerinin takdim ve tehirinden başka aralarında pek bir fark bulunmayan bu iki hadis, müminler için hem dünya ve hem de âhirette ikrâm ve ihsânın bulunduğunu göstermektedir. Allaha inanmadığı halde, fakir-fukaraya yardım eden ve daha başka iyilikler yapan kâfirler, bu iyilikleri karşılığında kendilerini tatmin edici bir takım nimetlere kavuşurlar. Ama iman ve ona dayalı hâlis niyetten yoksun oldukları için bu tür işlerinden dolayı âhirette herhangi bir beklentileri olamaz. Müminler ise, yaptıkları iyilikler için hem dünyada hem de âhirette mükâfat görürler.[/FONT]

[FONT=&quot]Bu hadislerin ortaya koyduğu gerçek şudur: Allah Teâlâ ve Tekaddes hazretleri müminlere lutuf ve ihsân ile, kâfirlere ise adaletle muamele eder. Bu sebeple bu hadisler, müminler için gerçekten büyük bir ümit kaynağıdır. Aynı zamanda onları çifte mükâfat alabilecekleri iyilikleri çok çok işlemeye de teşvik etmektedir.[/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Allah Teâlâ müminlere lutfuyla muamele edecek, onların iyiliklerine hem dünyada hem de âhirette karşılık verecektir.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Âhirette mükâfatsız kalmayacakları inancıyla müslümanların daha çok iyilik yapmaları gerekir.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Kâfirlerin dünyada her yaptıklarının karşılığını almış olmaları, müslümanları inanç ve dinlerine karşı tereddüde sevketmemelidir. Onların âhirette görecekleri herhangi bir mükâfat söz konusu değildir.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

430.[FONT=&quot] Câbir radıyallahu anhden rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

[FONT=&quot]Beş vakit namaz, herhangi birinizin kapısı önünden gürül gürül akan ve içinde günde beş defa yıkandığı ırmağa benzer.[/FONT]

[FONT=&quot]Müslim, Mesâcid 284[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]İnsanın vücudunda veya elbisesinde bulunan kirler ve pislikler, nasıl yıkanmak ve yıkamakla temizlenirse, mânevî kirlerin temizlenmesi de her gün kılınan beş vakit namazla mümkün olmaktadır. Hadisimiz, işte bu gerçeği bize çok canlı bir benzetme ile müjdelemektedir. Beş vakit namazın, kapının önünden gürül gürül akan ve içinde günde beş defa yıkanılan bir ırmağa benzetilmesi, hem kolay ulaşılır bir arınma imkânı bulunduğunu hem de en iyi şekilde temizlenmenin mümkün olduğunu anlatmaktadır.[/FONT]

[FONT=&quot]Yirmi dört saatlik bir zaman dilimi içinde yani gecesi gündüzüyle bir günde, bilerek veya bilmeyerek işlenecek hata ve günahları, bu süre içinde kılınacak beş vakit namaz vasıtasıyla temizleme imkân ve şansı her müslüman için mevcuttur. Bu, her namazın, bir önceki namazdan itibaren işlenecek günahlara keffâret olduğunu göstermektedir. Hadisimizde büyük günah küçük günah ayırımı bulunmamaktadır. Ancak başka bir hadîs-i şerîfte (bk. 132. hadis) Büyük günahlardan kaçınıldığı takdirde beş vakit namaz, bu namazlar arasındaki günahlara keffârettir buyurulmaktadır. [/FONT]

[FONT=&quot]Günde beş vakit kıldığı namazlarla, bir gün içindeki hatalarından temizlenme imkânı bulmuş ve bunun şuuruna ermiş müslümanın, büyük günah işlememek konusunda da oldukça ileri derecede bir irâde eğitimi aldığını rahatlıkla söyleyebiliriz. Küçük günahların birikmesiyle oluşacak büyük günah yığınlarından kurtulmuş olmak az nimet midir? O halde dinin direği olan beş vakit namaz, hem kulluğun her gün yaşanmasına hem de insanın günahlardan temizlenmesine vasıtadır. Böyle bir imkânı kullananlar, elbette ümit (recâ) içinde olmayı haketmişlerdir.[/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Beş vakit namaz, günde beş kez günahlardan arınma imkânıdır.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Namazlı-niyazlı müslüman olmak, Allahın rahmetine kavuşma ümidi beslemek için yeter bir sebeptir.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Günde beş vakit namaz kılmak, maddeten ve mânen temiz müslüman olmak demektir.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

431.[FONT=&quot] İbni Abbas radıyallahu anhümâ, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellemi şöyle buyururken işittim demiştir:

[FONT=&quot]Hangi müslümanın cenâzesinde Allaha şirk koşmamış kırk kişi hazır bulunup namazını kılarsa, Allah, onların ölü hakkındaki şefaatini mutlaka kabul eder.[/FONT]

[FONT=&quot]Müslim, Cenâiz 59[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Kadın olsun erkek olsun müslümanlar için ümitli olmayı gerektiren bir çok müjdeli haberden biri de bu hadîs-i şerîftir. Cenâze namazına iştirak edecek kırk kişilik bir müslüman grubunun şehâdet ve şefaatları Allah tarafından kabul edilmek suretiyle her müslümanın affedilme şansı bulunmaktadır. Hadiste geçen kırk rakamı vazgeçilmez bir sayıyı göstermemektedir. Zira bir başka hadiste (Müslim, Cenâiz 58) yüz kişi denilirken, diğer bir rivâyette de üç saflık bir cemaatın bulunması yeterli görülmektedir.[/FONT]

[FONT=&quot]Öte yandan müslümanların yoğun olmadığı belde ve yörelerde hiç şüphesiz daha az sayıda müslümanın şehâdet ve şefaatı da geçerli olacaktır. Bu duruma göre önemli olan sayı değil, cenâze namazına iştirak edecek olanların Allaha şirk koşmamış hâlis müslümanlar olmasıdır. Belki kelime-i şehâdeti ya da Fâtihayı okumasını bile bilmeyen kalabalık yığınların, cenâze namazı kılınırken kıyıda köşede bekleşmek suretiyle katıldığı nice cenâzeler vardır. Yine sessiz sakin üç-beş Allah kulunun taşıyıp defnettiği cenâzeler vardır.[/FONT]

[FONT=&quot]Burada bizi ilgilendiren hadisteki ümit unsurudur. O da, her müslümanın ölümünde, arkasından kendisi için af dileyecek iyi müslümanların bulunması halinde, onların dualarını Allahın kabul edeceği gerçeğidir. İyi insanları dost edinmenin, bir mümine sağlayacağı bu imkân küçük görülmemelidir.[/FONT]

[FONT=&quot]Hadisi 935 numarayla bir daha okuyacağız.[/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Allah Teâlâ kullarının dua ve niyâzlarını kabul eder.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Ölmüş bir müslüman hakkında yapılacak dualar makbüldür, onun bağışlanmasına vesile olur.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Arkasında kendisine dua edecek dostları olan kimselerin, bağışlanma ümidi içinde olmaları pek tabiîdir.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

432.[FONT=&quot] İbni Mesûd radıyallahu anh şöyle dedi:

[FONT=&quot]Deriden yapılmış bir çadır içinde kırk kadar kişi Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem ile birlikte bulunuyorduk. Hz. Peygamber bize:[/FONT]

[FONT=&quot]- Siz cennetliklerin dörtte biri olmaya razı mısınız? diye sordu. Biz:[/FONT]

[FONT=&quot]- Evet, dedik. Hz. Peygamber:[/FONT]

[FONT=&quot]- Cennetliklerin üçte biri olmaya razı mısınız? buyurdu. Biz:[/FONT]

[FONT=&quot]- Evet, dedik.[/FONT]

[FONT=&quot]Bunun üzerine Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem:[/FONT]

[FONT=&quot]- Muhammedin canı, kudret elinde bulunan Allaha yemin ederim ki ben, sizin cennetliklerin yarısı olacağınızı umarım; çünkü cennete müslüman olmayan kimse giremez. Siz, müşriklere nisbetle kara öküzün derisindeki beyaz benek ya da kırmızı (beyaz) öküzün derisindeki siyah benek gibisiniz buyurdu.[/FONT]

[FONT=&quot]Buhârî, Rikak 45, 46, Enbiyâ 7, Eymân 3, Tefsîru sûre (22), 1; Müslim, Îmân 377. Ayrıca bk. Tirmizî, Cennet 13; İbni Mâce, Zühd 34[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Sayılarını ancak yüce Rabbimizin bildiği peygamberlerin her birine kendi zamanlarında inanan herkes cennete girecektir. Bu sebeple de başlangıçtan beri geçmiş olan peygamberlerin ümmetleri elbette büyük bir yekün oluşturmaktadır. İşte sevgili Peygamberimiz, bu hadîs-i şerîflerinde, kendi ümmetinden olanlar ile kendisinden önceki peygamberlerin ümmetlerinden cennete girmiş olanların miktarı konusuna açıklık getirmektedir.[/FONT]

[FONT=&quot]Söze soru sormak suretiyle ve daha düşük orandan başlaması, sonuçta açıklayacağı gerçeğe oradakilerin dikkatlerini çekmek ve vereceği müjdenin büyüklüğüne işaret etmek içindir. Cennettekilerin dörtte biri, sonra üçte biri olmaya razı olan ashâb-ı kirâm, hiç şüphesiz bu oranların çok büyük rakkamlara varan bir miktarı oluşturduğunu biliyorlardı. Ama Peygamber Efendimiz onlara daha büyük bir ümit kapısını araladı ve Sizin cennetliklerin yarısı olacağınızı umarım buyurdu. Bu, Muhammed ümmeti için gerçekten çok büyük bir müjdedir. Zira cennetliklerin bir yarısı bütün ümmetlerden, diğer yarısı ise sadece Ümmet-i Muhammedden oluşacaktır. Bu, müslümanların cenneti dolduracakları anlamına gelmektedir. Hatta daha başka kaynaklardaki bazı rivayetlerde bu oran üçte iki veya 120 saflık cennet ehlinin 80 safını müslümanların teşkil edeceği şeklinde açıklanmaktadır. Bu ise, hiç şüphesiz daha büyük bir müjdedir.[/FONT]

[FONT=&quot]Hadisin son cümlelerindeki siyah öküz derisindeki beyaz benek (veya beyaz öküz derisindeki siyah benek) benzetmesine gelince, bu cennetliklerin yarısını teşkil edecek olan Ümmet-i Muhammedin, dünyadaki müşriklere oranıdır. Müşriklerin sayısının inananlardan çok fazla olduğunu göstermektedir. [/FONT]

[FONT=&quot]Bu beyaz benek benzetmesi, sadece o mecliste bulunan kırk kişilik sahâbî topluluğunun veya bütün sahâbîlerin müşriklere oranını da gösteriyor olabilir. Her iki halde de İslâm imanına sahip olanların kıymeti anlatılmış olmaktadır. Bu da biz müslümanların büyük bir ümit içinde yaşamamız ve cenneti ummamız için yeterlidir.[/FONT]

[FONT=&quot]Hadisten Öğrendiklerimiz[/FONT]

[FONT=&quot]1. Hz. Peygamber ümmetini ümitli olmaları konusunda çok değişik yollarla müjdelemiş ve bilgilendirmiştir.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Muhammed ümmeti, imansızlar cephesi içinde küçük bir topluluğu temsil etmekte ise de, cennettekilerin yarısını oluşturacaktır. Bu da onların hemen tamamının cennete gireceği anlamına gelmektedir.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

433. [FONT=&quot]Ebû Mûsâ el-Eşarî radıyallahu anhden rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

Kıyamet günü Allah, her müslümana bir yahudi veya hıristiyan verir ve[FONT=&quot] Bu senin cehennemden kurtuluş fidyendir buyurur.[/FONT]

[FONT=&quot]Müslim, Tevbe 49[/FONT]

[FONT=&quot]Müslimin yine Ebû Mûsâ radıyallahu anhden bir başka rivayetinde (Tevbe 51), Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:[/FONT]

[FONT=&quot]Kıyamet günü bazı müslümanlar dağlar kadar günahlarla gelir, Allah da onları affeder.[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]İlk bakışta hadisimizden, müslümanların yerine yahudi ve hıristiyanların ya da kâfirlerin azap çekeceği gibi bir mâna anlaşılmaktadır. Halbuki bu doğru değildir. Zira yüce Rabbimiz Kimse kimsenin günahını yüklenmez [bk. Enâm sûresi (6),164; İsrâ sûresi (17),15; Fâtır sûresi (35),18; Zümer sûresi (39),7; Necm sûresi (53),38] buyurmak suretiyle, suçu kim işlemiş ise cezâyı da sadece onun çekeceğini bildirmiştir. O halde hadisimizi nasıl anlamamız gerekmektedir?[/FONT]

[FONT=&quot]Hz. Ebû Hüreyrenin rivayet ettiği bir başka hadiste (bk. İbni Mâce, Zühd 39) herkesin hem cennette hem de cehennemde bir yeri olduğu bildirilmektedir. Bu sebeple bir müslüman cennete girince onun cehennemdeki yerini bir kâfir doldurur. Öte yandan Allah Teâlâ cehennemi dolduracağını bildirmiş ve bunun için de bir sayı takdir etmiştir. Kâfirler küfürleri sebebiyle cehenneme girip orayı doldurunca, bir anlamda müslümanların fidyesi olmuş olurlar. Aslında onlar müslümanların yerine azap çekmek için değil, kendi küfürlerinin cezâsını çekmek üzere cehenneme girmişlerdir. Bu da cehennemden âzâd edilen müslümanlar için bir çeşit kurtuluş fidyesi demektir.[/FONT]

[FONT=&quot]Bu hadisin doğru anlaşılabilmesi için şu ihtimal de akla gelmektedir: Kâfirlerin açtığı kötü bir çığır ve yolu bazı müslümanlar da takip edecek ve günaha gireceklerdir. Ancak onların bu kötülüklerine vesile oldukları için o çığırı açan kâfirler ayrıca vebâl yükleneceklerdir. Kıyamet günü Allah Teâlâ müslümanları affettiği zaman, kâfirler müslümanları yanılttıkları için ayrıca yüklendikleri günahları ile cehennemde cezâlandırılacaklardır. [/FONT]

[FONT=&quot]Nevevînin buraya son cümlesini almadığı ikinci rivayette ise, dağlar misali günahlarla gelen bazı müslümanların kıyamet günü Allah tarafından bağışlanacakları ifade buyurulmaktadır. Önemli olan da günahkâr müslümanların affedilmesidir.[/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Allah Teâlâ, kullarının günahı ne kadar çok olursa olsun, -dilerse- onları bağışlar.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Kıyamet günü Allahın affı ve bağışı sadece müslümanlara yönelik olacaktır.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Yanılttıkları müslümanlar kıyamette affedilmiş de olsa, kâfirler ve gayr-i müslimler onları yanıltmalarının cezâsını çekeceklerdir.[/FONT]

[FONT=&quot]4. Günahın çokluğu ümitsizlik sebebi olmamalıdır.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

434.[FONT=&quot] İbni Ömer radıyallahu anhümâ Ben, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellemi şöyle buyururken işittim demiştir:

[FONT=&quot]Mümin kıyamet günü Rabbinin lutuf ve keremine o kadar yakın olur ki, Allah onu halktan gizler ve günahlarını itiraf ettirir:[/FONT]

[FONT=&quot]- Şu günahını biliyor musun, şu günahını biliyor musun? der. Mümin:[/FONT]

[FONT=&quot]- Biliyorum yâ Rab, der. Cenâb-ı Hak da:[/FONT]

[FONT=&quot]- Ben bu günah(ların)ı dünyada örtmüş gizlemiştim, bugün de bağışlıyorum buyurur. [/FONT]

[FONT=&quot]Bunun üzerine o kimseye iyiliklerinin kaydedildiği defter verilir.[/FONT]

[FONT=&quot]Buhârî, Mezâlim 3, Tefsîru sûre (11), 4, Edeb 60, Tevhîd 36; Müslim Tevbe 52. Ayrıca bk. İbni Mâce, Mukaddime 13[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Hadîs-i şerîf, bir âyette geçen fısıltı (necvâ) hakkında Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellemden duyduğu herhangi bir açıklama olup olmadığını soran kişiye Abdullah İbni Ömerin verdiği bir cevabı yansıtmaktadır. Dolayısıyla bu hadîs-i şerîfi, o ismi bilinmeyen kişinin sorusu üzerine İbni Ömerden öğrenmiş oluyoruz. Gerçi burada soran kişi, doğrudan doğruya Hz. Peygamberden bir açıklama olup olmadığını sormuştur. Böyle olmasa bile, Allah hepsinden razı olsun, ashâb-ı kirâmın âdeti, kendilerine sorulan suallere, eğer varsa Hz. Peygamberden duydukları ile cevap vermekti. Yani onlar âyet veya hadis varken kendiliklerinden görüş beyan etmez, öğrendiklerini naklederlerdi.[/FONT]

[FONT=&quot]Allah Teâlânın kuluna yaklaşması lutuf ve ihsân bakımından bir yaklaşmadır. Mesâfe olarak bir yaklaşma yüce Rabbimiz hakkında düşünülemez. Dünyada iken öteki kullardan gizli kalmış bazı günahlarını kuluna hatırlatması, onun da bunları hatırlayıp itiraf etmesi, bir anlamda Rabbimizin müminlere özel muamele etmesi demektir. O gizli hataların kıyamette de açıklanmayıp bağışlanması, işte bu, en büyük ikrâm ve ihsândır. O halde dünyada iken işlediği hatalar gizli kalmış olan müminler, onları açıklamak gibi bir yola asla gitmemelidirler. Çünkü İslâmın asıl amacı, toplum içinde iyiliklerin ve güzelliklerin yayılmasıdır. İşlenmiş hataların ulu orta söylenmesi, kötülük işlemeye meyyâl kişileri cesaretlendirir. Yani hatayı başkalarının da tekrar etmesine bir nevi teşvik olur ki, bu da ayrıca bir hatadır. Nitekim günümüzde, haberleşme ve iletişim vasıtalarında gösterilen bir takım olayları taklid etmeye kalkan kimselerin çıktığı, muhtelif örnekleriyle görülmekte ve bilinmektedir.[/FONT]

[FONT=&quot]Müminin dünyada işlediği iyilikler gizli kalmış da olsa, onlar aslâ zayi olmayacak ve iyiliklerinin yazılı bulunduğu defter kendisine verilecektir. Hata ve kusurları bağışlanınca, zaten amel defterinde sadece iyilikleri kalmış olacaktır. Böyle bir sonuç, hiç şüphesiz her müslümanın erişmek istediği büyük bir mutluluktur.[/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Mümin gizli kalan hata ve kusurunu asla başkalarına açıklamamalıdır.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Böyle gizli kalmış kusuru olan mümin, onun âhirette de kendisine bağışlanacağı ümidini taşımalıdır.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Toplumda iyiliklerin artmasına, kötülüklerin azalmasına vesile olacak her davranış güzeldir.[/FONT]

[FONT=&quot]4. Mümin, günahlarından dolayı kâfir diye suçlanamaz.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

435.[FONT=&quot] İbni Mesûd radıyallahu anh şöyle dedi:

[FONT=&quot]Bir kadını öpmüş olan bir kişi Peygamber sallallahu aleyhi ve selleme gelerek olayı anlattı. Bunun üzerine Allah Teâlâ, Gündüzün iki yanında ve gecenin gündüze yakın saatlerinde namaz kıl. Gerçekten iyilikler, kötülükleri silip süpürür [Hûd sûresi (11), 114] âyetini indirdi. O kişi:[/FONT]

[FONT=&quot]- Ey Allahın Resûlü! Bu hüküm bana mı aittir? dedi. Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem:[/FONT]

[FONT=&quot]- Bütün ümmetime aittir buyurdu.[/FONT]

[FONT=&quot]Buhârî, Mevâkît 4; Tefsîru sûre (11), 6; Müslim, Tevbe 39-43. Ayrıca bk. Tirmizî, Tefsîru sûre (11), 6[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Hadiste söz konusu olan kişi büyük bir ihtimalle Ebül-Yüsr Kâb İbni Amrdır. Kadının kim olduğu ise bilinmemektedir. Ebül-Yüsr, Akabe biatlarına ve Bedir Gazvesine katılmış bir sahâbîdir. Hatta onun Bedir Gazvesinde, Hz. Peygamberin amcası Abbas İbni Abdulmuttalibi esir aldığı da bilinmektedir. Kendisi Bedir Harbine katılan mücâhidlerin en son vefat edeni olup hicrî 55 yılında Medinede vefat etmiştir.[/FONT]

[FONT=&quot]Tirmizînin bir rivâyetinde [Tefsîru sûre (11), 6] bizzat Ebül-Yüsr olayı şöyle anlatmaktadır: [/FONT]

[FONT=&quot]Hurma satın almak için bana bir kadın geldi. Ona evde daha iyisi var dedim. İçeriye benimle beraber girdi. Ben de üzerine saldırıp öptüm. Daha sonra, duramadım bu yaptığımı Hz. Ebû Bekire anlattım. [/FONT]

[FONT=&quot]Tövbe et, kendini dile düşürme dedi. [/FONT]

[FONT=&quot]Ömere anlattım. O da aynı şekilde:[/FONT]

[FONT=&quot]Tövbe et, kendini dile düşürme dedi. [/FONT]

[FONT=&quot]Bu cevaplardan tatmin olmadım, daha sonra Resûlullaha gelip durumu arzettim. [/FONT]

[FONT=&quot]- Allah yolunda savaşa gitmiş bir müslümanın hanımına böyle mi bakarsın? buyurdu. [/FONT]

[FONT=&quot]Bunun üzerine ben içimden:[/FONT]

[FONT=&quot]Keşke şu ana kadar müslüman olmamış olsaydım diye temennide bulundum.[/FONT]

[FONT=&quot]Resûlullah uzun süre başını eğip sessiz kaldı. Nihâyet kendisine Hûd sûresinin 114. âyeti vahyolundu.[/FONT]

[FONT=&quot]Olayın bundan sonrası, hadisimizde geçtiği gibidir. [/FONT]

[FONT=&quot]Ebül-Yüsrün bu davranışında sanki şu âyet-i kerimeye ittiba gayreti vardır: Eğer onlar kendilerine zulmettikleri zaman sana gelseler de Allahdan bağışlanmayı dileseler, Resul de onlar için istiğfar etseydi Allahı ziyâdesiyle affedici, esirgeyici bulurlardı [Nisâ sûresi (4), 64].[/FONT]

[FONT=&quot]Sabah, öğle ve ikindi namazları gündüzün iki ucunda, akşam ve yatsı namazları da gecenin gündüze yakın olan kısmında olan namazlardır. Böylece Hûd sûresinin 114. âyetinde beş vakit namazın kılınması istenmiş olmaktadır.[/FONT]

[FONT=&quot]Âyet-i kerîme, beş vakit farz namazın, bu namazlar arasında işlenen (küçük) günahlar için kefâret olduğunu belirlemektedir. İyilikler, kötülükleri yok eder âyeti ile Kuran, hadd denilen cezâları gerektiren büyük günahlar dışında kalan hata ve kötülüklerin ibadetler ve daha başka iyilikler ile ortadan kaldırılabileceğini bildirmektedir. Nitekim Hz. Peygamber de bir hadîs-i şerîfinde İşlediğin kötülüğün peşinden hemen bir iyilik yap ki, bu iyilik o kötülüğü silsin süpürsün! buyurmuştur (bk. 62 numaralı hadis).[/FONT]

[FONT=&quot]Olayın kahramanının âyet-i kerîmedeki müjdenin sadece kendisi için mi olduğunu sorması, hükmün bütün ümmete yönelik olduğunun açıklanmasına vesile olmuştur. Bu da hiç şüphesiz müslümanlar için son derece büyük bir lutuf ve ümit kaynağıdır. Zira hadisin bu şekildeki vürûdundan anlaşılan odur ki, iyiliklerin kötülükleri ortadan kaldırması, Ümmet-i Muhammede mahsus bir ilâhî ikrâmdır. [/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Cinsel ilişki söz konusu olmadığı sürece öpmek, tutmak ve kucaklamak gibi fiiller için belirlenmiş bir cezâ yoktur. Bu gibi fiillerin cezasını (tazîr) hâkimler takdir eder.[/FONT]

[FONT=&quot]2. Kendisi için belli bir cezâ tayin edilmemiş suçlar, işlenecek iyilikler ile ortadan kaldırılabilir.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Beş vakit namaz, küçük günahlara kefârettir.[/FONT]

[FONT=&quot]4. Tövbe kapısı her zaman açıktır.[/FONT]

[FONT=&quot]5. Belli olaylar vesilesiyle vahyolunmuş hükümler, aynı türden olayların tamamı için geçerlidir. Bir başka ifade ile, sebebin husûsî /özel olması, hükmün umûmî /genel olmasına mâni değildir.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Muhamed Dolaku · 15 Ağu 2012

436.[FONT=&quot] Enes radıyallahu anh şöyle dedi:

[FONT=&quot]Bir adam Peygamber sallallahu aleyhi ve selleme geldi ve:[/FONT]

[FONT=&quot]- Ey Allahın Resûlü! Ben cezayı gerektiren bir iş işledim, cezâmı ver! dedi.[/FONT]

[FONT=&quot]Tam o sırada namaz vaktiydi. Adam, Resûlullah ile birlikte namazı kıldı. Namazdan sonra:[/FONT]

[FONT=&quot]- Ey Allahın Resûlü! Ben cezayı gerektiren bir iş yaptım, cezamı ver! dedi.[/FONT]

[FONT=&quot]Hz. Peygamber:[/FONT]

[FONT=&quot]- Sen bizimle birlikte namaz kıldın mı? buyurdu. Adam:[/FONT]

[FONT=&quot]- Evet, dedi. Hz. Peygamber de:[/FONT]

[FONT=&quot]- Öyleyse sen affolundun buyurdu.[/FONT]

[FONT=&quot]Buhârî, Hudûd 27; Müslim, Tevbe 44, 45. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Hudûd 10[/FONT]

Açıklamalar

[FONT=&quot]Bilindiği gibi hadd, recm, dayak ve el kesme, Kurân-ı Kerîmde veya Hz. peygamberin sünnetinde yer alan cezalardır. Tazîr ise, dinen belirlenmemiş olup takdiri hâkime bırakılmış olan cezadır. Hadisimizde Resûlullah sallallahu aleyhi ve selleme gelip hadde çarptırılmayı gerektiren bir şuç işlediğini söyleyen sahâbî, ya işlediği suçun haddi gerektirdiğini zannediyordu ya da Ben tazîr cezasını gerektiren bir günah işledim demek istiyordu. Zira, gerçekten o, dediği gibi haddi gerektiren bir suç işlemiş olsaydı, namaz kılmakla affolunmazdı. Hadisimizden anlaşıldığına göre, onun işlediği suç, namaz kılmakla affedilen küçük günahlardan ya da tazîri gerektiren suçlardandı. Bu sebeple de biz, onun sözünü Cezayı gerektiren bir iş yaptım diye tercüme ettik.[/FONT]

[FONT=&quot]Bu olayda da bir kez daha açıkça görüldüğü gibi, müminin işlediği küçük günahlar, kıldığı namazla affedilmektedir. O halde ibadetler, bizlere sadece sevap kazandırmakla kalmıyor, aynı zamanda işlediğimiz günahlara keffâret de oluyor. Bu durum bizler için gerçekten büyük bir ümit kaynağıdır. Nevevî merhum, bu hadisi recâ konusuna herhalde böylesine bir ümit vesilesi olduğu için almıştır. Zira insanı en çok endişeye ve huzursuzluğa sevkeden şey, işlediği kusurların affedilmiş olma ihtimali ve korkusudur.[/FONT]

Hadisten Öğrendiklerimiz

[FONT=&quot]1. Abdest namaz gibi günlük ibadetler, küçük günahlara kefârettir.[/FONT]

[FONT=&quot]2. İbadetine devam eden mümin, işlediği günahlardan kurtulma şansına sürekli sahip bulunmaktadır.[/FONT]

[FONT=&quot]3. Ashâb-ı kirâm işledikleri hataları asla küçük görmez, o hatalardan kurtulmak için yol ararlardı.[/FONT]
[/FONT]
__________________

Riyâzüs-Sâlihîn - İmâm Nevevî

New member

New member

New member

New member

New member

New member

New member

New member

New member

New member

New member

New member

New member

New member

New member

New member

New member

New member

New member

New member

Riyâzüs-Sâlihîn - İmâm Nevevî