Yunus Emre

Yunus Emre - Aşk Makamı Alidir

Aşk makamı alidir aşk kadim ezelidir
Aşk sözünü söyleyen cümle kudret dilidir

Diyen ol işiten ol gören ol gösteren ol
Her sözü söyleyen ol suret can menzilidir

Suret söz kanda buldu kanda söz işit oldu
Suret kendi geldi dil dil hikmetin yoludur

Suretler ün diyemez söz kendisi söylemez
İşler hicapsız olmaz risalet hasılıdır

Bu bizim işretimiz oldur bu lezzetimiz
İçip esridiğimiz aşk şerbeti gülüdür

Onu ona dersin onun söyleyen ol söz onun
Ol bizimdir biz onun gayrı tesbih dilidir

Yunus sözün tak kılan görmedi münkir olan
Ömrün zulmete salan ma�rifet yaksuludur

Yunus Emre - Aşkın İle Aşıklar Yansın

Aşkın ile aşıklar yansın ya Resulullah
İçip aşkın şarabın kansın ya Resulullah

Şol seni seven kişi komuş yoluna başı
İki cihan güneşi sensin ya Resulullah

Şol seni sevenlere kıl şefaat onlara
Mümin olan tenlere cansın ya Resulullah

Aşıkım şol didara bülbülüm şol gülzara
Seni sevmeyen nara yansın ya Resulullah

Derviş Yunusun canı alem şefaat kanı
İki cihan sultanı sensin ya Resulullah

Yunus Emre - Aşkın Odu Ciğerimi

Aşkın Odu Ciğerimi
Yaka Geldi Yaka Gider
Garip Başım Bu Sevdayı
Çeke Geldi Çeke Gider

Kar Etti Firak Canıma
Aşık Oldum Oldum Ol Sultana
Aşk Zencirin Dost Boynuma
Taka Geldi Taka Gider

Sağdıklar Durur Sözüne
Gayrı Görünmez Gözüne
Bu Gözlerim Dost Yüzüne
Baka Geldi Baka Gider

Arada Olmasın Naşı
Onulmaz Bağrımın Taşı
Gözlerimin Kanlı Yaşı
Aka Geldi Aka Gider

Bülbül Eder Ah Ü Figan
Hasret İle Yandı Bu Can
Benim Gönülcüğüm Ey Can
Çıka Geldi Çıka Gider

Yunus Söyler Bu Sözleri
Efgan Bahçesinin Gülleri
Koka Geldi Koka Gider

Yunus Emre - Aşkın Odu Yüreğimde

Aşkın odu yüreğimde neler eyler neler eyler
Bugün bir aşk gördüm bu derdimden haber söyler

Gelin hey dertli gelin bu derdimden siz de alın
Dertli bilir dertli halin ya dertsizler bunda neyler

Kimisi dost yüzün gördü kimi dahi görem derdi
Aşık maşukuna erdi uş yine bayram eyler

Bugün Mansur olup nidem şeyhimin yüzünü görem
Maksadum bu idi erem aşık yine derdin söyler

Yunus aydur aşık oldum maşukun derdinden öldüm
Teveccüh maşuka kıldım onun ile gönlün eyler

Yunus Emre - Aşksız Adem Dünyada

Aşksız adem dünyada belli bilin yok durur
Her biri bir nesneye sevgisi var aşıkdur

Çalabın dünyasında yüz bin türlü sevgi var
Kabul et kendzüne gör kangısı layıkdır

Biri Rahmanir-rahim biri Şeytan-racim
Onun yazdığı müzdi sevgüsüne taallukdur

Dünyad Puygamberin başına geldi bu aşk
Tercümanı Cebrail maşukası Halikdır

Ömer ü Osman Ali Mustafa yarenleri
Bu dördünün ulusu Ebu Bekir-i Sıddıkdır

Alem fahri Muhammed Miraca ağdığında
Çalapdan dilediği Ümmetine azıktır

Yunus senin ayıbını gözlegil ayrığı ko
Kimsenin ayıbına sen bakmagıl yazıkdır

Yunus Emre - Ata Belinden Bir Zaman

Ata belinden bir zaman anasına düştü gönül
Hakkdan bize destur oldu hazineye düştü gönül

Onda beni can eyledi et ü sünük kan eyledi
Dört on günü diyeceğez değirtmeye düştü gönül

Yürür idim ondan pinhan Hakk buyruğu vermez aman
Vatanımdan ayırdılar bu dünyaya düştü gönül

Beni beşige vurdular elim ayağım sardılar
Önden acısın verdiler tuz içine düştü gönül

Günde iki kezçözerler başıma akça dizerler
Ağzıma emcek verdiler nefs kabzına düştü gönül

Bu nesneyi terk eyledim yürümeğe azmeyledim
On iki sünüğ yazarlar elden ele düştü gönül

Oğlan iken sultan kopar kim elin kim yüzün öper
Akıl bana yoldaş oldu sultanlığa düştü gönül

Bu çağ ile sakal biter görenin gül rengi tutar
Güzeller katında biter sev- sevüye düştü gönül

Hayırdan şerri çok sever işlemeğe becid iver
Nefsinin dileğin kovar nefs evine düştü gönül

Kırk beşinde suret döner kara sakala ağ iner
Bakıp heybetin görücek yoldurmağa düştü gönül

Yola gider başaramaz yiğitliğe eli varmaz
Bu nesneleri koyuban yuvanmağa düştü gönül

Oğul aydur bunadı ölmez kız aydur yerinden durmaz
Hiç kendi halinden bilmez haldan hala düştü gönül

Öliceğez şükr edeler çok şüküre erdi gönül
Allah adın zikr ederler çok şüküre erdi gönül

Su getireler yumağa kefen saralar komağa
Ağaç ata bindireler teneşire düştü gönül

Eğer var ise amelin gen olısar sinin senin
Eğer yok ise amelin oddan şarab içti gönül

Yunus anlayıver halin şuna uğrayasar yolun
Bunda elin erer iken hayr işlere düştü gönül

Yunus Emre - Aydıverem Ne Kıldığım

Aydıverem ne kıldığım benim ile ol dil-pezir
Her dem yeni şive ile beni yine kılar esir

Her kancaru bakar isem oldur gözüme görünen
Ol serverin lutfu bizi bu vechile kıldı basir

Ömrüm nice olur ise azaldığım muhal durur
Seyyad elinden kim alır tuzağa düşücek nahçır

Akil isen gelip bana niteliğin sorma onun
Nice nişan aydıblem misli yok onun bi-nazır

Vade olundu kamuya kim bunda göründü ol Kadir
Benim yarim bunda durur bunda göründü ol Kadir

Yunus tevvecüh edeli Kabe-i aşka can ilen
Oldu mugaylan dikeni ayağı altında harir

Yunus Emre - Beni Bunda Veribiyen

Beni bunda veribiyen bilirim ne işe geldim
Kararım yok bu dünyada giderim yumuşa geldim

Dünyaya çok gelip gittim erenler etegin tuttum
Kudret ününü işittim kaynayuban cuşa geldim

Sert söz ile gönül yıktım od oldum canları yaktım
Sırrımı aleme çaktım bu halka temaşa geldim

Ben oldum İdris-i terzi Şit olduk dokudum bezi
Davutun görklü avazı ah edip nalişe geldim

Aşık oldum şoy yüze nisar oldum bal ağıza
Nazar kıldım kara göze siyah olup kaşa geldim

Musa oldum Tura vardım koç olup kurbana geldim
Ali olup kılıç saldım meydana güreşe geldim

Deniz kenarında ova kuyuya işleyen kova
İsa ağzında ki dua oluban ben işe geldim

Ay olup aleme doğdum bulut olup göğe ağdım
Yağmur olup yere yağdım nur olup güneşe geldim

Kal-ü kilden geçenlere yolda gözün açanlara
Anlayuban seçenlere vaka olup düşe geldim

Benim dertliler dermanı benim ol marifet kanı
Benim Musa-i İmranı Tur dağından aşa geldim

Yolum sana oldu durak sebakın söyleyendir Hakk
Yunus Emre dilinde Hak olup dile düşe geldim

Yunus Emre - Bugün Sohbet Bizim Oldu

Bugün sohbet bizim oldu bize bizim diyen gelsin
İçirdi aşk bize şehdin nuş eyleyip yudan gelsin

Kanaat hırkası içre selamet başını çektim
Melamet göynegin biçtim arif olup giyen gelsin

Bu aşk meydanı içinde çağırdım bir avaz ettim
Müezzinlik bizim oldu imam oldum uyan gelsin

Bu ummanda delim türlü güher vardır ele girmez
Bahasız inci bulunmaz cana başa kıyan gelsin

Suret nakşın gidermekle gönül mükü temiz olmaz
Akar rahmet suyu çağlar gönül kirin yuyan gelsin

İy dostlar işidin sözüm dün etmişim bu gündüzüm
Ben yavu kıldım kend-özüm bu Hak yola giren gelsin

Yunus miskin onu görmüş eline hem divan almış
Alimler okuyamamış bu manadan duyan gelsin

Yunus Emre - Can Bir Ulu Kimsedir

Can bir ulu kimsedir beden onun aletidir
Her ne lokma yer isen bedenin kuvvetidir

Ne denli yer isen çok ol denli yürüsen tok
Cana hiç assı yokdur hep suret maslahattır

Bu can nimeti kanı gelin bulalım anı
Asayiş kılan canı evliya sohbetidir

Sohbet canı semirtir hem aşıkın ömrüdür
Hakk Çalabın emriyle erenin himmetidir

Erenin yüzü suyu himmeti Arştan ulu
Kimi görsen bu hu-lu eren inayetirdir

İnayet onun işi anlamaz değme bir kişi
Bilgil bu hüma kuşu aşıklar devletidir

Yunusun yanar içi kamudan gönlül kiçi (geçip)
Soy saylamamak suçu erenin himmetidir

Yunus Emre - Gönül Arzular Seni

Arayı arayı bulsam izini
İzinin tozuna sürsem yüzümü
Hakk nasip eylese görsem yüzünü
Ey sevdiğim gönül arzular seni

Yitirdim o dostu bilmem ne yanda
Sevgisi gönülde muhabbet canda
Yarın mahşer günü ulu divanda
Ey sevdiğim gönül arzular seni

Yunus senin methin eder dillerde
Sevilirsin bütün bu gönüllerde
Ağlayı ağlayı gurbet ellerde
Ey sevdiğim gönül arzular seni

Yunus Emre - Gözüm Seni Görmek İçin Elim Sana Ermek İçin
Gözüm seni görmek için elim sana ermek için
Bu gün canım yolda kodum yarın seni bulmak için

Bu gün canım yolda koyam yarın ivazın veresin
Arzeyleme uçmağını hiç arzum yok uçmak için

Benim uçmak neme gerek hergiz gönlüm ona bakmaz
İşbu benim zarılığım değildürür bir bağ için

Uçmak uçmağım dediğin mü'minleri yeltediğin
Vardır ola bir kaç huri arzum yoktur uçmak için

Bunda dahi verdin bize ol huriyi çift ü helal
Ondan geçti arzum tamam arzum sana ermek için

Süfılere ver sen onu bana seni gerek seni
Haşa ben terkedem seni şol bir evle çardak için

Yunus hasretdürür sana hasretini göster ona
İzin zulüm değil ise dad eylegil istedi çün

Yunus Emre - Her Kim Ki Dervişlik Bağışlana
Her kim ki dervişlik bağışlana
Kalpı gide pak ola gümüşlene

Nefesinden misk ile anber tüte
Budağından il-ü şar yemişlene

Yaprağı dertli içün derman ola
Gölgesinde çok hayirlar işlene

Âşıkın gözyaşı hem göl ola
Ayağından saz bitip kamışlana

Cümle şâir dost bahçesi bülbülü
Yunus Emre arada dürraçlana

Yunus Emre - Hiçbir Kişi Bilmez Bizi Biz Ne İşin İçindeyiz
Hiçbir kişi bilmez bizi biz ne işin içindeyiz
Ne hırsımız baydır bizim ne nefsimiz içindeyiz

Bir kimsenin devletine ta'nediben biz gülmeyiz
Ne münkiriz alemlere ne Tersanın haçındayız

Biz bunun neliğin bildik dünyanın nesine kaldık
Arzumuz nefs için değil dünya teferrücündeyiz

Yunus aydır her sultanım özge şahım vardır benim
Ko dünya altın gümüşün ne bakur u tuncundayız

Yunus Emre - İşitin Ey Yarenler Aşk Bir Güneşe Benzer
İşitin ey yarenler aşk bir güneşe benzer
Aşkı olmayan kişi misali taşa benzer

Taş gönülde ne biter dilinde ağu tüter
Nice yumşak söylese sözü savaşa benzer

Aşkı var gönlü yanar yumuşanır muma döner
Taş gönüller kararmış sarp kah kışa benzer

Ol sultan kapısında hazreti tapısında
Aşıkların yıldızı her dem çavuşa benzer

Geç Yunus endişeden gerekse bu pişeden
Ere aşk gerek evvel ondan dervişe benzer

Yunus Emre - Niçin Ağlarsın Bülbül Hey
Sen burda garip mi geldin
Niçin ağlarsın bülbül hey
Yorulup iz mi yanıldın
Niçin ağlarsın bülbül hey

Karlı dağlardan mı aştın
Derin ırmaklar mı geçtin
Yârinden ayrı mı düştün
Niçin ağlarsın bülbül hey

Hey, ne yavuz inilersin
Benim derdim yenilersin
Dostu görmek mi dilersin
Niçin ağlarsın bülbül hey

Kal'alı şehir mi yıkıldı
Ya nam-u arın mi kaldı
Gurbette yârin mi kaldı
Niçin ağlarsın bülbül hey

Gulistanlarda yaylarsın
Taze gülleri yeğlersin
Yavlak zarılık eylersin
Niçin ağlarsın bülbül hey

Uykudan gözüm uyandı
Uyandı kana boyandı
Yandı sol yüreğim yandı
Niçin ağlarsın bülbül hey

N'oldu şu Yunus'a n'oldu
Aşkın deryasına daldı
Yine baharistan oldu
Niçin ağlarsın bülbül hey

Yunus Emre - Ol Dost Bize Gelmez İse Ben Dosta Geri Varayın
Ol dost bize gelmez ise ben dosta geri varayın
Çekeyim cevr ü cefayı dost yüzün görüvereyin

Sermaye bir avuç toprak onu dahı aldı bu aşk
Ne sermaye var ne dükkan pazara neye varayın

Kurulmuştur dost dükkanı dost içine girmiş gezer
Günahım çok gönlüm sızar ben dosta çok yalvarayın

Gönlüm aydır dost benimdir gözüm aydır dost benimdir
Gönlüm aydır göze sabret bir dem haberin sorayın

Hak nazar kıldığı cana bir göz ile bakmak gerek
Onu kim nazar kıla ben onu nice yereyin

Taptuk'un aydır Yunus'a bu aşk Hakk'a erse gerek
Kamulardan ol yücedir ben ona nice varayın

Yunus Emre - Sensin Benim Canım Canı Sensiz Kararım Yokdurur
Sensin benim canım canı sensiz kararım yokdurur
Uçmakta sen olmaz isen vallah nazarım yokdurur

Baksam seni görür gözüm söyler isem sensin sözüm
Seni gözetmekten gayri yeğrek şikarım yokdurur

Çün ben beni unutmuşum şöyle ki sana gitmişim
Ne kalde ne halde isem bir dem kararım yokdurur

Eğer beni Circis'leyin yetmiş kez öldürür isen
Dönem geri sana varam zira ki arım yokdurur

Yunus dahi aşık sana gösterir didarın ona
Yarim daha sensin benim ayrık nigarım yokdurur

Yunus Emre - Taştın Yine Deli Gönül

Taştın yine deli gönül
Sular gibi çağlar mısın?
Aktın yine kanlı yaşım
Yollarımı bağlar mısın

Nidem elim ermez yâre
Bulunmaz derdime çâre
Oldum ilimden avâre
Beni burda eğler misin

Yavu kıldım ben yoldaşı
Unulmaz bağrımın yaşı
Gözlerimin kanlı yaşı
Irmak olup çağlar mısın

Ben toprak oldum yoluna
Sen aşurı gözetirsin
Şu karşıma göğüs geren
Taş bağırlı dağlar mısın

Harami gibi yoluma
Arkurı inen karlı dağ
Ben yârimden ayrı düştüm
Sen yolumu bağlar mısın
Karlı dağların başında
Salkım salkım olan bulut
Saçın çözüp benim gibi
Yaşın yaşın ağlar mısın
Esridi Yunus'un canı
Yoldaşım illerim kanı
Yunus düşte gördü seni
Sayru mısın sağlar mısın