Yunus Emre

Yunus Emre - Geldi Geçti Ömrüm Benim

Geldi geçti ömrüm benim
Şol yel esip geçmiş gibi
Hele bana şöyle gelir
Bir göz açıp yummuş gibi

Miskin Ademoğulları
Ekinlere benzer gider
Kimi biter kimi yiter
Yere tohum saçmış gibi

Bu dünyada bir nesneye
Yanar içim göynüm özüm
Yiğit iken ölenlere
Göğ ekini biçmiş gibi

Yunus Emre'm bu dünyada
İki kişi kalır derler
Meğer Hızır İlyas ola
Ab-ı hayat içmiş gibi

Yunus Emre - Haktan Gelen Şerbeti

Haktan gelen şerbeti
İçtik elhamdülillah
Şol kudret denizini
Geçtik elhamdülillah

Kuru idik yaş olduk
Ayak idik baş olduk
Havalandık kuş olduk
Uçtuk elhamdülillah

Vardığımız illere
Şol sefa gönüllere
Halka Taptuk manisin
Saçtık elhamdülillah

Balım Sultan ilinden
Şeker damlar dilinden
Dost bağının yolundan
Geçtik elhamdülillah

Beri gel barışalım
Yad isen bilişelim
Atımız eyerlendi
Eştik elhamdülillah

İndik Rum'u kışladık
Çok hayrı şer işledik
Üç bahar geldi geçti
Göçtük elhamdülillah

Dirildik pınar olduk
İrkildik ırmak olduk
Aktık denize dolduk
Aktık elhamdülillah

Taptuk'un tapusunda
Kul olduk kapısında
Yunus miskin çiğ idik
Piştik elhamdülillah

Yunus Emre - Ölüm Elinden (Anıcak Korkar)


Anıcak korkar canım
Vay vay ölüm elinden
Çıkmış İslam bülbülleri
Vay vay ölüm elinden

Ev komadı girmedik
Yer komadı yarmadık
Bunculayın görmedik
Vay vay ölüm elinden

Ey atalar analar
Ağusuna kanalar
Oğul diye yanalar
Vay vay ölüm elinden

Anca analar buzular
Göğüsleri sızılar
Gider körpe kuzular
Vay vay ölüm elinden

Gel Yunus'um gel imdi
Gözün yaşın sil imdi
Benim bağrım del imdi
Vay vay ölüm elinden

Yunus Emre - Ömür Bahçasının Gülü Solmadan 2

Ömür bohçasının gülü solmadan
Uyan gel gözlerim gafletten uyan
Ecel bir gün bize haydi demeden
Uyan gel gözlerim gafletten uyan

Derviş Yunus söyler sözün tutulmaz
Senin kumaş bu illerde satılmaz
Böyle yatmak ile Hakk'a varılmaz
Uyan gel gözlerim gafletten uyan

Yunus Emre - Saba Makamından İlahi

Aşkın aldı benden beni bana seni gerek seni
Ben yanaram dün ü günü bana seni gerek seni

Ne varlığa sevinerem ne yokluğa yerinürem
Aşkın ile avunuram bana seni gerek seni

Aşkın aşıklar öldürür aşk denize daldırır
Tecelli ile doldurur bana seni gerek seni

Aşkın zincirini üzem deli olam dağa düşem
Sensin dün-ü gün endişem bana seni gerek seni

Eğer beni öldüreler külüm göğe savuralar
Toprağım anda çağıra bana seni gerek seni

Sufilere sohbet gerek ahilere ahret gerek
Mecnunlara Leyla gerek bana seni gerek seni

Ne Tamu da yer eyledim ne Uçmakta köşk bağladım
Senin içün çok ağladım bana seni gerek seni

Cennet cennet dedikleri bir ev ile birkaç huri
İsteyene vergil onu bana seni gerek seni

Yunus çağırırlar adım gün geçdikçe artar od'um
İki cihanda maksudum bana seni gerek seni

Yunus Emre - Şol Cennetin Irmakları

Şol cennetin ırmakları
Akar Allah deyü deyü
Çıkmış İslam bülbülleri
Öter Allah deyü deyü

Salınır Tüba dalları
Kuran okur hem dilleri
Cennet bağının gülleri
Kokar Allah deyü deyü

Aydan andır yüzleri
Şekerden tatlı sözleri
Cennetteki huri kızları
Gezer Allah deyü deyü

Kimler yeyip kimler içer
Hep melekler rahmet saçar
İdris Nebi hulle biçer
Subhanallah deyü deyü

Yunus Emre var yarına
Koma bu günü yarına
Yarın Hakkın divanına
Varam Allah deyü deyü

Yunus Emre - Yar Yüreğim Yar

Yar yüreğim yar
Gör ki neler var
Bu halkın içinde
Bize güler var

Ko gülen gülsün
Hak bizim olsun
Gail ne bilsin
Hakkı sever var

Girdik bu yola
Aşk ile bile
Gurbetlik ile
Bizi salar var

Yunus sen bunda
Meydan isteme
Meydan içinde
Merdaneler var

Yunus Emre - Benden İçeri (Severim Ben Seni)

Severim ben seni candan içeri
Yolum vardır bu erkandan içeri

Beni bende demem bende değilim
Bir ben vardır bende benden içeri

Nereye bakar isem dopdolusun
Seni nere koyam benden içeri

O bir dilber dürür yoktur nişanı
Nişan olur mu nişandan içeri

Beni sorma bana bende değilim
Suretim boş yürür dondan içeri

Beni benden alana ermez elim
Kim kadem basa sultandan içeri

Tecelliden nasip erdi kimine
Kiminin maksudu bundan içeri

Kime didar gününden şule değse
Onun şulesi var günden içeri

Senin aşkın beni benden alıptır
Ne şirin dert bu dermandan içeri

Şeriat tarikat yoldur varana
Hakikat meyvası andan içeri

Dini terk edenin küfürdür işi
Ol ne küfürdür imandan içeri

Unuttum din diyanet kaldı benden
Bu ne mezhep dürür dinden içeri

Süleyman kuş dilin bilir dediler
Süleyman Süleyman'dan içeri

Geçer iken Yunus şeş oldu dosta
Kim kaldı kapıda andan içeri

Yunus Emre - Benim Canım Uyanıktır

Benim canım uyanıktır dost yüzüne bakan benim
Hem denize karışmağa ırmak olup akan benim

Irmak gibi ben çağlarım gah gülerim gah ağlarım
Nefsim cigerin dağlarım kibr-ü kini yıkan benim

Kırdım bu nefsin çerisin bir ettim burc-u barusun
Pak eyledim içerisin mülketini yuyan benim

Ben hazrete tuttum yüzüm ol aşk eri açtı gözüm
Gösterdi bana kend-özüm ayet-i küll denen benim

Şah didarın gördüm ayan gümansızım belli beyan
Kafir ola inanmayan ol didara bakan benim

Benim durur bu cümle iş hikmet ile bu yaz-ı kış
Ben bilirim yad-u biliş ırılmazsız duran benim

Bu cümle canda oynayan damarlarında kaynayan
Külli lisanda söyleyen külli dili diyen benim

Nemrud odun İbrahime ben bağ-u bostan eyledim
Küfür yüzünden doğuban yine odu yakan benim

Ol Hallac-ı Mansur ile söyler idim Enel Hakkı
Hem yine onun boynuna dar urganın takan benim

Ol Hak Habibi Mustafa Miraca edecek sefer
Ol dem canım fikr eyledim ol sırrını duyan benim

Şimdi adım Yunus durur ol demde İsmail idi
Ol dost için Arafata kurban olup çıkan benim

Bu çarh benim hükmümdedir her kanda ben oturmuşum
Mülk benimdir hükm-ederim yapan benim yıkan benim

Sad benim Said benim Yunus dahi benimledir
İlm-i ledündür üstadım ol esrarı duyan benim

Yunus Emre - Benim Gönlüm Gözüm

Benim gönlüm gözüm aşktan doludur
Dilim söyler yari yüzüm suludur

Öd ağacı gibi yanar vücudum
Tütünüm göklere seher yelidir

Çokal cevşen bu aşk oduna döymez
Oku cana batar katı yalıdır

Senin aşkın deniz ben bir balıcak
Balık sudan çıka hemen ölüdür

Okurum şahımı kendi dilimce
Şahım aydur bana her-dem geli dur

Seni sevenlerin ola mı aklı
Bir dem uslu ise her dem delidir

Yunus sen Tabduka kılgıl dualar
Aşıklar meydanı Arşdan uludur

Yunus Emre - Benim Sahip-Kıran Devran

Benim sahip-kıran devran benimdir
Benim key pehlivan meydan benimdir

Haramiden benim korkum kayım yok
Bu zor-u bu kuvvet Hakktan benimdir

Ebu Bekir-ü Ömer ol din ulusu
Aliyy-i Murteza Osman benimdir

Topu kim alısar çevgahımızdan
Bu çevgan top ile meydan benimdir

Bana gelsin yoksul olan bay ola
Bu mal-u sermaye dükkan benimdir

Hasandır cismim içre nur-i iman
Hüseyn-i sahibül irfan benimdir

Yunusum ben Yunus iş bu cihanda
Benim sultan kulu sultan benimdir

Yunus Emre - Aşk Erine Dünyada

Aşk erine dünyada çi harir ü çi palas
Zira kim gönül onun tutmadı kibir ile yas

Aşk amel ile biter layık olursa yiter
Gerekse üryan yürü gerekse geygil libas

Dilersen kim eresin feragat menziline
Var kanaat darında nefsin boğazından as

Nefsinin varlığını akl-ı külle ulaştır
Varlığın yoğa değişir cevher ol olma muhas

Bu kamu günahların yuyan miskinliğinmiş
Var Yunus sen miskin ol gel tamaın yayın as

Yunus Emre - Allah Diyelim Daim Allah

Allah diyelim daim Allah görelim neyler
Yolda duralım kaim Allah görelim neyler

Allah deyi kıl zarı oldur kamunun varı
Ondan umalım yarı Allah görelim neyler

Çıkarmayalım dilden ayrılmayalım yardan
Irılmayalım yoldan Allah görelim neyler

Açlık sonu tokluktur tokluk sonu yokluktur
Bu yollar korkuluktur Allah görelim neyler

Sen sanmadığın yerde nagah açıla perde
Derman erişe derde Allah görelim neyler

Gündüz olalım saim gece olalım kaim
Allah diyelim daim Allah görelim neyler

Adı sanı dillerde sevgisi gönüllerde
Şol korkulu yollarda Allah görelim neyler

Adı sanı uşatdım küfrümü suya attım
Miskinliğe el kattım Allah görelim neyler

Her dem dalalım bahre aldanmayalım dehre
Sabreyleyelim kahra Allah görelim neyler

Ar- namusu bıraktım külümü suya attım
Dervişliğe el kattım Allah görelim neyler

Mecnin gibi avare aşık oluban yare
De Yunus senbiçare Allah görelim neyler

Yunus sanma andadır bu aşk sana sendedir
Can kayumu ondadır Allah görelim neyler

Netti bu Yunus netti bir doğru yola gitti
Pirler eteğin tutu Allah görelim neyler

Yunus Emre - Arayı Arayı Bulsam İzini

Arayı Arayı Bulsam İzini
İzinin Tozuna Sürsem Yüzümü
Hak Nasip Eylese Görsem Yüzünü
Ey Sevdiğim Canım Arzular Seni

Ali İle Hasan , Hüsetin Anda
Sevdası Gönüllerde Muhabbet Canda
Yarın Mahşer Gününde Hak Divanında
Ya Muhammed Canım Arzular Seni

Yunus Meth Eyledi Seni Dillerde
Dillerde Dillerde Hem Gönüllerde
Arayı Arayı Gurbet Ellerde
Ey Sevdiğim Canım Arzular Seni

Yunus Emre - Aşık İmamdır Bize

Aşk imamdır bize gönül cemaat
Kıblemiz dost yüzü daimdir salat

Can dost mihrabına secdeye vardı
Yüz yere vuruban eder münacaht

Beş vakt tertibimiz bir vakte geldi
Beş bölük oluban kim kıla taat

Şeriat eydür bize şartı bırakma
Şart ol kişiyedir eder hiyanet

Dost yüzün görücek şirk yağmalandı
Onun içün kapıda kaldı şeriat

Münacat gibi vakt olmaz arada
Kim ola dost ile bu demde halvet

Kimsenin dinine hilaf demeyiz
Din tamam olıcak doğar muhabbet

Erenler nefsidir şol devletimiz
Oniçün fitneden olduk selamet

Kalu bela dedik evvel ki demde
Dahi bugündür ol dem-ü bu saat

Doğruluk bekleyen dost kapısında
Gümansız ol bulur İlahi devlet

Yunus öyle esirdir ol kapıda
Diler ki olmaya ebedi rahat

Allah razı olsun...............güzel paylaşımlar maşallah.......

Yunus Emre - Aşıklar Ortasında Sofilik

Aşıklar ortasında sofilik satmayalar
İhlas ile aşka riyayı katmayalar

Ya bildiğini eyit ya bir bilirden işit
Teslimlik ucunu tut sözü uzatmayalar

Kuran kelamım dedi gönlüne evim dedi
Gönül ev ıssın bilmez ademden tutmayalar

Gönül sındı bulundu hem Hakka yakın idi
Yine dikerim diye bütünü yırtmayalar

Mumlu baldır şeriat tortusuz yağdır tarikat
Dost içün balı yağa pes niçün katmayalar

Arif can verir duymaz yalancı mala kıymaz
Yalanıla gerçeği beraber tutmayalar

Kıymetin duyarısan neye değer iş bu dem
Erenlerin manasın almaza satmayalar

Miskin Adem yanıldı Uçmakda buğday yedi
İşi Hakkdan bilenler şeytandan tutmayalar

Şirin hulklar eylegil tatlı sözler söylegil
Sohbetlerde Yunusu hergiz unutmayalar

Yunus Emre - Aşk İle Biliş Canlara

Aşk ile biliş canlara ezel-ebed olmayısar
Gümrah olup bu cihanda kimse baki kalmayasar

Bir dona kan bulaşıcak yunmayınca mismil olmaz
Gönül pası yunmayınca namaz eda olmayısar

Gönül pasın ise kibir-ü kini kodun ise
İkrar bütün olmayınca erden nazar omayısar

Bu murdarı devşirenler bu su ile yunur sanır
Erden himmet olmayınca ömür geçer yunmayısar

Yunus imdi sen Hakka er dün-ü gün gönlün Hakka ver
Gönül gözü görmeyince bu baş gözü görmeyiser

Yunus Emre - Aşk Erinin Gönlü Dolu

Aşk erinin gönlü dolu padişahın hazinesidir
Aşksız adem ne anlasın şeriatın manasıdır

Aşkdır aşıklar dermanı aşkdan hasıldır muradı
Aşık kişinin sohbeti aşksız kişiye beladır

Kimi avrat-oğlan sever kimi mülk-hanuman sever
Kim sermaye dükkan sever bu dünya halden haledir

Aşık bu dünyayı nider akibet bir gün terk eder
Aşk eteğin tutmuş gider her kim gelirse saladır

Bezm-i Ezelde paduşah elime sundu bir kadeh
İçeliden kılarım ah bilmezem ki ne beladır

Çün ezelden Yunus seni aşk ile esridi canın
Dergahına her-dem onun valih-ü hayran kala dur

Yunus Emre - Aşk İle Gelen Erenler
Aşk ile gelen erenler içer ağuyu nuş eder
Taptuğa çıkmayan çaylar deniz ile savaş eder

Biz bu yoldan üşenmedik erenlerden usanmadık
Kimseyi yavuz sanmadık her ne eder kolmaş eder

Kolmaşa verdik sözünü söz ile döğdük yüzünü
Yaban canavarı gibi belinler ondan şeş eder

Bu sohbete gelmeyenler Hakk nefesi almayanlar
Sürün onu bundan gitsin durur ise çok iş eder

Cahildir manaden almaz oturur kararı gelmez
Öleceğini hiç bilmez yüz bin yıllık teşviş eder

Dağ ne kadar yüksek ise yol onun üstünden aşar
Yunus Emrem yolsuzlara yol gösterir ve hoş eder