Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
Hüzün çekmecem.
- Konbuyu başlatan asel
- Başlangıç tarihi
“Allahım! Beyaz elbiseyi kirden temizlediğin gi-bi, kalbimi de hatalardan arındır.”
“Allahım! Faydasız bilgiden, ürpermeyen kalp-ten, doymayan nefisten ve kabul olmayan duadan sana sığınırım.”
“Allahım! Senden doğru söyleyen bir dil ve selim bir kalp isterim.” HZ MUHAMMED (SAV)
Son düzenleme:
tüm gönül dostlarıma şükürki varsınız...
Varsın ya...
Bunu bilmek ne güzel.
Sevgine, sevdiğine, seviyor olduğuna güvenebilmek çok güzel...
Varsın ya...
Bunu bilmek ne güzel.
Sevgine, sevdiğine, seviyor olduğuna güvenebilmek çok güzel...
“Yoksun” sanmak ne kötü!..
Hani bazen ille de, ille de sesini duymak isterim...
Belki hoşlanırsın, belki de sıkılırsın bundan, ama elimde değil; işte onlar, öyle zannedişlerimi, yani “sanki yoksun” sanışlarımı susturmak içindir...
Yani... Senin; “benim uydurduğum bir masal” olma ihtimalini ortadan kaldırmak için!..
Beni anlaman gerekmiyor ki, zorlama aklını, yorma kafanı...
Sen.. Zaten.. Ne, var idiysen yok olabilirsin bundan sonra; ne de yok isen var olabilirsin kendi kendine... Hem de, benim bunları yazdığımdan bile habersiz...
Yorulma, dedim ya; anlamaya zorlanma!
Bir sır almak ister misin benden, veya sana bir gizlimi vermemi arzu eder misin?..
Peki, al öyleyse açarak avuçlarını...
İşte!.. Evet, varsın!..
Çünkü, gördüm ki; avuçların vardı ve sırrım durdu avuçlarında...
Ve bir istiridye kabuğuna incilerin yakışması gibi, ne çok yakıştı sırrım avuçlarına!
Varsın, artık biliyorum; varsın ya, bu çok güzel...
Gerçeksin ya, huzurluyum...
İnanıyorum ya, güvenebiliyorum ya, ben çok şanslıyım...
Hani bazen ille de, ille de sesini duymak isterim...
Belki hoşlanırsın, belki de sıkılırsın bundan, ama elimde değil; işte onlar, öyle zannedişlerimi, yani “sanki yoksun” sanışlarımı susturmak içindir...
Yani... Senin; “benim uydurduğum bir masal” olma ihtimalini ortadan kaldırmak için!..
Beni anlaman gerekmiyor ki, zorlama aklını, yorma kafanı...
Sen.. Zaten.. Ne, var idiysen yok olabilirsin bundan sonra; ne de yok isen var olabilirsin kendi kendine... Hem de, benim bunları yazdığımdan bile habersiz...
Yorulma, dedim ya; anlamaya zorlanma!
Bir sır almak ister misin benden, veya sana bir gizlimi vermemi arzu eder misin?..
Peki, al öyleyse açarak avuçlarını...
İşte!.. Evet, varsın!..
Çünkü, gördüm ki; avuçların vardı ve sırrım durdu avuçlarında...
Ve bir istiridye kabuğuna incilerin yakışması gibi, ne çok yakıştı sırrım avuçlarına!
Varsın, artık biliyorum; varsın ya, bu çok güzel...
Gerçeksin ya, huzurluyum...
İnanıyorum ya, güvenebiliyorum ya, ben çok şanslıyım...
Var olmasına sevindiğiniz, var olmasına minnet ve şükran duyduğunuz, var olduğuna şükrettiğiniz ve var kalmasına dua ettiğiniz insanların çok olmasını dilerim...Muammer Erkul
Sormuşlar bir bilgine:
HAYAT ne..? Diye
Demiş bilgin;
iki yönlü bir yol, devam eder bilinmeze.
Sen, görmemezlikten gelsen de,
vardır bir yoldaş, her köşesinde,
Bazen çıkarsın zorlukla, dar bir yokuştan,
bazen de aşarsın dertleri,
sanki uçuyormuş gibi inerek buradan....
Peki, SEVGİ nedir...? Demiş biri,
Kalbine sığmayacak kadar geniş,
Dedikodusunu yapamayacağın kadar temiz,
kokusunu alamayacağın kadar uzak,
hayal edemeyeceğin kadar yakın...
Ya KORKU nedir...? Diye atılmış diğeri,
Bir yağmur damlasındaki barut kokusu...
Belki de saklanılan bir hayal yontusu,
ya bir miniğin haykırışı,
ya da yüreği yaralı bir kuşun feryadı....
Peki ya UMUT nerededir...? Diye atılmış bir umut avcısı.
Bilinmezde değildir bilirim, demiş yerini kaygılı ve tasalı....
Aradın boşuna heryeri, ama unuttun en kolay yeri besbelli,
bunu derken, işaret etti insanın en derinden yaralanan yerini...
Peki DOST kimdir...? Diye sormuş biri.
Demiş;
paylaştın mı sevgini, korkunu, ümidini ve yenilgini,
verdin mi desteğini, sordun mu halini,
yolladın mı yüreğini, ağladın mı onun gibi....
Hissettin mi DOSTLUĞU...? Demiş diğeri.
Bilgin demiş:
Karşılığı olmadan verilir mi hiç, yürekteki sevgi...?
Dostluk dediğin;
tek bir ruhun, iki ayrı bedende dirilmesi....
alıntıdır
__________________
Ben hüzne çalan mevsimler yaşarken
Sen hüznü çalan mevsimler yaşadın
Yaşadığın mevsimler hüznü çalıp durdu hep
Bir kapı aralığından usulca süzülen
Sessiz bir rüzgar gibi
Alıp götürdü seni sensizliği
Kaderimizdi hüzün
Birlikte paylaşmıştık hüzne dair ne varsa
Karanfiller hüzün kokuyordu
Güller hüzün...
Ve mahzun bakıyordu Lalezar
Zaman hüzünle akıyordu
Hüzünlü geçiyordu ömür
Hüzne teğet geçiyordu kutsal bildiğimiz ne varsa
Biz hüzne ayarlanmıştık
Şarkılar hüznü mırıldanıyordu
Ve hüznü çalıp duruyordu mevsimler
Bir kapı aralığından usulca süzülen
Sessiz bir rüzgar gibi
Ağır aksak çarpan yüreğime
Seni sensizliği öğütlüyordu
Ben hüzne çalan mevsimlerde yaşarken
Sen hüznü çalan mevsimler yaşadın hep
Hüzün kaderimizdi.
Güllerin de ağladığı bir zaman vardır.
Ama bir gül var ki onun gözlerinde her zaman gözyaşı vardır. Geceler onun gözyaşlarını kendine saklar.
Ama gündüzün aydınlığında nemlenen gözleri onun hüzünlerini fısıldar.
Denizler onun gözyaşları gibi ıslak;güneşler hüzünleri kadar sıcaktır.
Güllerin de kokmadığı bir zaman vardır.
Ama bir gül var ki onun sevgi saçan kokusu her zaman vardır. Kokusu sevgiden, rengi hasretten bir güldür.
O, kalbi hasretle yanmış ama sönmemiş,kül olmamış, kor olmuştur ve Allah adini kırmızı gül
koymuştur.
Ama bir gül var ki sustuğu an bile sevgiyi yaşayan bir kalbi vardır.
Onun gülerken bile yaprağında gözyaşı vardır.
Ama o gözyaşlarında bile sevgiden gelen bir sıcaklık vardır.
Onun gözünde vazolara girmenin bir anlamı yoktur.
Ama onun hüznünü ve sevincini paylaştığı kır çiçekleriyle arkadaşlığı vardır.
Güllerin de uyuduğu bir zaman vardır.
Ama bir gül var ki onun geceleri bile kapanmayan gözleri vardır.
Sevgisi gece gündüz yoldadır, duası, kokusu anbean sevdiğine varır.
Güllerin de solduğu bir zaman vardır.
Ama bir gül var ki kokusu sevgilinin yüreğine işlemiştir de
bu yüzden ölümsüzlük sırrına kadem basmıştır.
Ve onun mezar taşına şu yazılmıştır:
SEVMEYEN İNSANLAR ÖLÜR AMA,
SEVEN GÜLLER SOLMAZ,
ONLARIN KABRİ DE OLMAZ...
Ama bir gül var ki onun gözlerinde her zaman gözyaşı vardır. Geceler onun gözyaşlarını kendine saklar.
Ama gündüzün aydınlığında nemlenen gözleri onun hüzünlerini fısıldar.
Denizler onun gözyaşları gibi ıslak;güneşler hüzünleri kadar sıcaktır.
Güllerin de kokmadığı bir zaman vardır.
Ama bir gül var ki onun sevgi saçan kokusu her zaman vardır. Kokusu sevgiden, rengi hasretten bir güldür.
O, kalbi hasretle yanmış ama sönmemiş,kül olmamış, kor olmuştur ve Allah adini kırmızı gül
koymuştur.
Ama bir gül var ki sustuğu an bile sevgiyi yaşayan bir kalbi vardır.
Onun gülerken bile yaprağında gözyaşı vardır.
Ama o gözyaşlarında bile sevgiden gelen bir sıcaklık vardır.
Onun gözünde vazolara girmenin bir anlamı yoktur.
Ama onun hüznünü ve sevincini paylaştığı kır çiçekleriyle arkadaşlığı vardır.
Güllerin de uyuduğu bir zaman vardır.
Ama bir gül var ki onun geceleri bile kapanmayan gözleri vardır.
Sevgisi gece gündüz yoldadır, duası, kokusu anbean sevdiğine varır.
Güllerin de solduğu bir zaman vardır.
Ama bir gül var ki kokusu sevgilinin yüreğine işlemiştir de
bu yüzden ölümsüzlük sırrına kadem basmıştır.
Ve onun mezar taşına şu yazılmıştır:
SEVMEYEN İNSANLAR ÖLÜR AMA,
SEVEN GÜLLER SOLMAZ,
ONLARIN KABRİ DE OLMAZ...
__________________
sensizlik bir gece vakti çöktü üzerime...birgün yine gelebilme ihtimalinle bekledim seni...ben sana meftunum sana mecburum…kapına geldim beni döndürme…
sensizliği hep aradım yanlız gecelerde. sensizliğin acısı yakar yüreğimi her an... hep seni ister bu gönül…bütün çırpınan bedenim ve yüreğimle bak uzattım ellerimi... tekrar tutarmısın ellerimden, gösterirmisin Nur-u Cemalini...
ben seni görmeden sevmişim…kokunu aldım her gülde...kefem ağır, yolum dikenli, gözlerimde kan...ben hep seni aradım kırık ve bitap bir bedenle...
herşeyim ancak seninle aydınlıktır.Sen olmayınca hiçbirşeyin tadı yok...seni nasıl anlatayım ki; kelimeler seni anlatmaya yetermi?
Güneş senin nurunla ne kadar gölgede kalacak...verecekmisin Nur'undan bir huzme...gül kokundan bir nefeslik gönderecekmisin…
Bir gece gelsen misafir olsan günahkar gönlüme, gözlerime… ellerimi tutsan, yüzüme baksan gülümseyerek…işte o an…o an bitmese... gitme diyecek takatim bile olmasın ve sonra sensizliğe sürüklensin bu aciz gönül ama yeterki gel…
bir daha hiç görmeyecekmiş gibi, idama giden mahkum gibi, maşuğundan ayrılmış aşık gibi…öylece bekleyeceğim gelişini…
Ne olur gel…söz veriyorum hiç konuşmayacağım…gözlerim gözlerine bakarak öylece izleyeceğim... vuslata kavuşmadan cemalinle şereflendir bu acizi…suçluyum, mahçubum ama ne olur beni sensiz bırakma...
ALINTI