Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
Şu an ki Ruh Halinizi Yazarmısınız?..
- Konbuyu başlatan hannane
- Başlangıç tarihi
"sana ne"yim, "bana ne"yim, "kime ne"yim >:<p)
elhamdülillah
Neyse Görüşürüz. Hayırlı geceler sizlere.
B
Azra hanım iki gundur uzgunsunuz..RAbbim icinizi ve sıkıntınızı giderir insallah..
Huzurluyum cunku her şeyin Rabbimin bir lutfu oldugunu biliyorum..
Huzurluyum cunku her şeyin Rabbimin bir lutfu oldugunu biliyorum..
sağolun Allah razı olsun...evet bu aralar biraz öyle oluyor.şimdi daha iyiyim bunu yazarkenki halimden
A
gurbet soluklu bir çarşambayı yaşıyorum
:4_2_200v: :4_9_15v: :4_9_8:
Şimdi okuduğum bir makale ile cevap vermek isterim izninizle;
İnsanoğlu ne garip bir varlık. Planını kendisinin yaptığı bir robotun, yüklenen program dahilinde kendiliğinden “öğrenerek yürüme”sine hayranlık duyabiliyorken, kendi yürümesinden gaflet edebiliyor. Peki insanoğlunun kendi “yürümesi”, bu robotunkinden daha mı basittir acaba?
İmam-ı Rabbanî Hazretlerin’ne demişler: “Bize bir kerâmet göster” O da kalkmış, yürümüş. Demişler: “Hani kerâmet?” “İşte kerâmet ya, yürüyorum. Bundan daha büyük bir kerâmet olur mu?”
İmam-ı Rabbani”nin bu sözü, sahip olduğumuz nimetlerin, Allah”ın birer ikramı olduğunu ders veriyor. Ne var ki alışkanlıklarımız, ülfetimiz çoğu kere bu gerçeği örtüyor.
Yürümek, hakikaten kerâmet, yani Allah”ın ikramı bir fiil. Yoksa bize bırakılsa, kendi gücümüzle başarabileceğimiz bir iş değil. Zira insan isteyerek yaptığı fiillerinde bile kendi dahlinin, güç ve iradesinin ne kadar az, hatta “hiç” olduğunu biraz düşünse anlayabiliyor.
Bediüzzaman Hazretleri “insanın düşünmek, söylemek ve yemek gibi en zâhir ef’âl-i ihtiyariyesinden (isteyerek yaptığı fiillerden) yüz cüz’ünden onun dest-i ihtiyarına (iradesine) verilen ve daire-i iktidarına (gücünün dairesine) giren, yalnız meşkûk (şüpheli) tek bir cüzdür. Böyle en zâhir fiilin yüz cüz’ünden bir cüz’üne mâlik olmayan, nasıl kendine mâliktir denilir? der.
Evet, yürümek de’düşünmek, söylemek ve yemek gibi “bize ait” sandığımız, hakikatte belki de yüzde bir hissemizin bile olmadığı fiillerden. Ne var ki çoğu kere bundan gâfiliz. Hem de kusursuz yaratılışımızı unutup, Robot Dexter’e hayranlık duyacak kadar
İşte böyle...
İnsanoğlu ne garip bir varlık. Planını kendisinin yaptığı bir robotun, yüklenen program dahilinde kendiliğinden “öğrenerek yürüme”sine hayranlık duyabiliyorken, kendi yürümesinden gaflet edebiliyor. Peki insanoğlunun kendi “yürümesi”, bu robotunkinden daha mı basittir acaba?
İmam-ı Rabbanî Hazretlerin’ne demişler: “Bize bir kerâmet göster” O da kalkmış, yürümüş. Demişler: “Hani kerâmet?” “İşte kerâmet ya, yürüyorum. Bundan daha büyük bir kerâmet olur mu?”
İmam-ı Rabbani”nin bu sözü, sahip olduğumuz nimetlerin, Allah”ın birer ikramı olduğunu ders veriyor. Ne var ki alışkanlıklarımız, ülfetimiz çoğu kere bu gerçeği örtüyor.
Yürümek, hakikaten kerâmet, yani Allah”ın ikramı bir fiil. Yoksa bize bırakılsa, kendi gücümüzle başarabileceğimiz bir iş değil. Zira insan isteyerek yaptığı fiillerinde bile kendi dahlinin, güç ve iradesinin ne kadar az, hatta “hiç” olduğunu biraz düşünse anlayabiliyor.
Bediüzzaman Hazretleri “insanın düşünmek, söylemek ve yemek gibi en zâhir ef’âl-i ihtiyariyesinden (isteyerek yaptığı fiillerden) yüz cüz’ünden onun dest-i ihtiyarına (iradesine) verilen ve daire-i iktidarına (gücünün dairesine) giren, yalnız meşkûk (şüpheli) tek bir cüzdür. Böyle en zâhir fiilin yüz cüz’ünden bir cüz’üne mâlik olmayan, nasıl kendine mâliktir denilir? der.
Evet, yürümek de’düşünmek, söylemek ve yemek gibi “bize ait” sandığımız, hakikatte belki de yüzde bir hissemizin bile olmadığı fiillerden. Ne var ki çoğu kere bundan gâfiliz. Hem de kusursuz yaratılışımızı unutup, Robot Dexter’e hayranlık duyacak kadar
İşte böyle...
kendimi hiç iyi hissetmiyorum.
Hayr olsun inşaallah (amin)
Allah(c.c) razı olsun kardeşim...
Allah analı babalı büyütsün.saglıklı sıhhatli büyüsün inş.Güzel güzel yetişsin
İslamın Kuran'ının sesi olsun Allahın izni ile