Atışan ozanlara halk; aşık! diye ünler,
Aşık, bir tas içinde görür aşığını, sanki orda hapis zanneder
Tas'a bakar aşık darlanır aşığına, kavuşmak sanki hayal der,
Sözler diline dolanır, atışır, uzaktan bakan deli zanneder...
Atışmak; edeb ile seslenmektir muhatabına,
Atışmak; yürek ister er meydanında,
Atışmak; bilek ister tezeneye vurmak için,
Atışmak; bir kelimeye üç cümle, bilmeyen yeltenmesin...