ERKEĞİN HANIMI ÜZERİNDEKİ HAKLARI
- Hz. Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resulullah aleyhissalatu
vesselam buyurdular ki: "Şayet ben bir insanın başka bir insana secde
etmesini emredecek olsaydım, kadına, kocasına secde etmesini emrederdim."
Tirmizi, Rada' 10, (1159).
- Ümmü Seleme (radıyallahu anhâ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalâtu
vesselâm) buyurdular ki: "Hangi kadın, kocası kendisinden razı olarak vefat
ederse, cennete girer.''
Tirmizi, Radâ 10, (1161).
- Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalâtu
vesselâm) buyurdular ki: "Nefsim kudret elinde olan Zât-ı Zülcelâl'e yemin
ederim, bir erkek hanımını yatağa davet ettiğinde kadın imtina edip
gelmezse, kocası ondan râzı oluncaya kadar semada olan (melekler) ona gadab
ederler.''
- Bir başka rivâyette şöyle denmiştir: "Erkek, kadınını yatağına çağırır,
kadın da gelmeye yanaşmaz, erkek öfkelenmiş olarak sabahlarsa, melekler
sabaha kadar -bir rivayette yatağa gelinceye kadar- kadına lânet okurlar.''
- Bir başka rivâyette: "Kadın küskünlükle kocasının yatağından ayrı olarak
sabahlarsa, melekler onu lânetler" denmiştir.
Buhari, Nikâh 85, Bed'ü'l-Halk 6; Müslim, Nikâh 120 - 122 (1436); Ebu Dâvud,
Nikâh 41, (2141).
- Yine Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Ey Allah'ın Resulü. dendi,
hangi kadın daha hayırlıdır?'
"Kocası bakınca onu sürura garkeden, emredince itaat eden nefis ve malında,
kocasının hoşuna gitmeyen şeyle ona muhalefet etmeyen kadın!" diye cevap
verdi."
Nesâi, Nikâh 14 (6,68).
- Hz. Ömer (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalatu vesselam
buyurdular ki: "Erkeğe, hanımını ne sebeple dövdüğü sorulmaz."
Ebu Davud, Nikah 43, (2147).
- Ebu Sa'id (radıyallahu anh) anlatıyor: "Safvân İbnu Muattâl (radıyallahu
anh)'ın hanımı, yanında Safvân da bulunduğu bir anda Resulullah
(aleyhissalâtu vesselâm)'a gelerek:
"Ey Allah'ın Resülü, namaz kıldığım zaman kocam beni dövüyor, oruç tuttuğum
zaman da orucumu bozduruyor, güneş doğuncaya kadar da sabah namazı
kılmıyor!'' dedi. Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm), hanımının bu
söyledikleri hakkında Safvân'a sordu. Safvân:
"Ey Allah'ın Resülü! "Namaz kıldığım zaman dövüyor '' sözüne gelince,
o zaman (bir rekatte uzun) iki süre okuyor. Halbuki ben bunu yasakladım''
dedi. Resulullah kadına:
"İnsanlara tek surenin okunması yeterlidir '' buyurdu. Safvân devam etti:
"Oruç tuttuğum zaman bozduruyor '' sözüne gelince, "Hanımım oruç tutup
duruyor. Ben gencim, hep sabredemiyorum." dedi. Aleyhissalâtu vesselâm:
"Bir kadın kocasının izni olmadan (nafile) oruç tutamaz!'' buyurdular.
Safvân devamla:
"Güneş doğuncaya kadar sabah namazı kılmadığım sözüne gelince, biz (gece
çalışan) bir âileyiz, bunu herkes biliyor. (Sabaha yakın yatınca) güneş
doğuncaya kadar uyanamıyoruz'' diye açıklama yaptı. Aleyhissalatu vesselam:
"Ey Safvân, uyanınca namazını kıl!" buyurdular."
Ebu Dâvud, Savm 74, (2459).
- Ebu'I - Verd İbnu Sümâme anlatıyor: "Hz. Ali (radıyallahu anh) İbnu
Ağyed'e dedi ki: "Sana kendimden ve Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) 'ın
kızı Fâtıma (radıyallahu anhâ)'dan -ki o, babasına, ailesinin en sevgili
olanı idi- bahsedeyim mi?''
"Evet, bahsedin!'' dedim. Bunun üzerine:
"Fâtıma radıyallahu anhâ değirmen çevirirdi; elinde yaralar meydana gelirdi.
Kırba ile su taşırdı. Bu da boynunda yaralar açtı. Evi süpürüyordu. Üstü
başı toz-toprak oldu. (Bu sıralarda) Rasûlüllah'a bir kısım köleler
getirilmişti.. Fâtıma 'ya:
"Babana kadar gidip bir köle istesen!" dedim. Gitti. Aleyhisselâtu
vesselâm'ın yanında bazılarının konuşmakta olduklarını gördü ve geri döndü.
Ertesi gün Resulullah Fâtıma'ya gelerek:
"Kızım ihtiyacın ne idi?" diye sordu. Fâtıma süküt edip cevap vermedi. Ben
araya girip:
"Ben anlatayım Ey Allah'ın Resülü!'' dedim ve açıkladım: "Fatıma'nın
değirmen kullanmaktan elleri yara oldu, kırba ile su taşımaktan da omuzları
incindi. Köleler gelince ben kendisine, size uğramasını, sizden bir hizmetçi
istemesini ve böylece biraz rahata kavuşmasını söyledim. Bu açıklamam
üzerine Resulullah:
"Ey Fatıma, Allah'tan kork, Allah'a olan farzlarını eda et, aileyin işlerini
yap. Yatağına girince otuzüç kere sübhanallah, otuzüç kere elhamdülillah,
otuzüç kere Allahuekber de. Böylece hepsi yüz yapar. Bu senin için
hizmetçiden daha hayırlıdır.." buyurdular. Fatıma (radıyallahu anha):
"Allah'dan ve Allah'ın Resulünden razıyım" dedi. Resulullah ona hizmetçi
vermedi."
Buhari, Fedailul Ashab 9, Humus 6, Nafakat 6, 7, Da'avat 11; Müslim, 80,
(2727); Tirmizi, Da'avat 24, (3405); Ebu Davud, Harac 20, (2988, 2989), Edeb
109, (5062, 5063).
- Hz. Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resulullah aleyhissalatu
vesselam buyurdular ki: "Şayet ben bir insanın başka bir insana secde
etmesini emredecek olsaydım, kadına, kocasına secde etmesini emrederdim."
Tirmizi, Rada' 10, (1159).
- Ümmü Seleme (radıyallahu anhâ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalâtu
vesselâm) buyurdular ki: "Hangi kadın, kocası kendisinden razı olarak vefat
ederse, cennete girer.''
Tirmizi, Radâ 10, (1161).
- Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalâtu
vesselâm) buyurdular ki: "Nefsim kudret elinde olan Zât-ı Zülcelâl'e yemin
ederim, bir erkek hanımını yatağa davet ettiğinde kadın imtina edip
gelmezse, kocası ondan râzı oluncaya kadar semada olan (melekler) ona gadab
ederler.''
- Bir başka rivâyette şöyle denmiştir: "Erkek, kadınını yatağına çağırır,
kadın da gelmeye yanaşmaz, erkek öfkelenmiş olarak sabahlarsa, melekler
sabaha kadar -bir rivayette yatağa gelinceye kadar- kadına lânet okurlar.''
- Bir başka rivâyette: "Kadın küskünlükle kocasının yatağından ayrı olarak
sabahlarsa, melekler onu lânetler" denmiştir.
Buhari, Nikâh 85, Bed'ü'l-Halk 6; Müslim, Nikâh 120 - 122 (1436); Ebu Dâvud,
Nikâh 41, (2141).
- Yine Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Ey Allah'ın Resulü. dendi,
hangi kadın daha hayırlıdır?'
"Kocası bakınca onu sürura garkeden, emredince itaat eden nefis ve malında,
kocasının hoşuna gitmeyen şeyle ona muhalefet etmeyen kadın!" diye cevap
verdi."
Nesâi, Nikâh 14 (6,68).
- Hz. Ömer (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalatu vesselam
buyurdular ki: "Erkeğe, hanımını ne sebeple dövdüğü sorulmaz."
Ebu Davud, Nikah 43, (2147).
- Ebu Sa'id (radıyallahu anh) anlatıyor: "Safvân İbnu Muattâl (radıyallahu
anh)'ın hanımı, yanında Safvân da bulunduğu bir anda Resulullah
(aleyhissalâtu vesselâm)'a gelerek:
"Ey Allah'ın Resülü, namaz kıldığım zaman kocam beni dövüyor, oruç tuttuğum
zaman da orucumu bozduruyor, güneş doğuncaya kadar da sabah namazı
kılmıyor!'' dedi. Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm), hanımının bu
söyledikleri hakkında Safvân'a sordu. Safvân:
"Ey Allah'ın Resülü! "Namaz kıldığım zaman dövüyor '' sözüne gelince,
o zaman (bir rekatte uzun) iki süre okuyor. Halbuki ben bunu yasakladım''
dedi. Resulullah kadına:
"İnsanlara tek surenin okunması yeterlidir '' buyurdu. Safvân devam etti:
"Oruç tuttuğum zaman bozduruyor '' sözüne gelince, "Hanımım oruç tutup
duruyor. Ben gencim, hep sabredemiyorum." dedi. Aleyhissalâtu vesselâm:
"Bir kadın kocasının izni olmadan (nafile) oruç tutamaz!'' buyurdular.
Safvân devamla:
"Güneş doğuncaya kadar sabah namazı kılmadığım sözüne gelince, biz (gece
çalışan) bir âileyiz, bunu herkes biliyor. (Sabaha yakın yatınca) güneş
doğuncaya kadar uyanamıyoruz'' diye açıklama yaptı. Aleyhissalatu vesselam:
"Ey Safvân, uyanınca namazını kıl!" buyurdular."
Ebu Dâvud, Savm 74, (2459).
- Ebu'I - Verd İbnu Sümâme anlatıyor: "Hz. Ali (radıyallahu anh) İbnu
Ağyed'e dedi ki: "Sana kendimden ve Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) 'ın
kızı Fâtıma (radıyallahu anhâ)'dan -ki o, babasına, ailesinin en sevgili
olanı idi- bahsedeyim mi?''
"Evet, bahsedin!'' dedim. Bunun üzerine:
"Fâtıma radıyallahu anhâ değirmen çevirirdi; elinde yaralar meydana gelirdi.
Kırba ile su taşırdı. Bu da boynunda yaralar açtı. Evi süpürüyordu. Üstü
başı toz-toprak oldu. (Bu sıralarda) Rasûlüllah'a bir kısım köleler
getirilmişti.. Fâtıma 'ya:
"Babana kadar gidip bir köle istesen!" dedim. Gitti. Aleyhisselâtu
vesselâm'ın yanında bazılarının konuşmakta olduklarını gördü ve geri döndü.
Ertesi gün Resulullah Fâtıma'ya gelerek:
"Kızım ihtiyacın ne idi?" diye sordu. Fâtıma süküt edip cevap vermedi. Ben
araya girip:
"Ben anlatayım Ey Allah'ın Resülü!'' dedim ve açıkladım: "Fatıma'nın
değirmen kullanmaktan elleri yara oldu, kırba ile su taşımaktan da omuzları
incindi. Köleler gelince ben kendisine, size uğramasını, sizden bir hizmetçi
istemesini ve böylece biraz rahata kavuşmasını söyledim. Bu açıklamam
üzerine Resulullah:
"Ey Fatıma, Allah'tan kork, Allah'a olan farzlarını eda et, aileyin işlerini
yap. Yatağına girince otuzüç kere sübhanallah, otuzüç kere elhamdülillah,
otuzüç kere Allahuekber de. Böylece hepsi yüz yapar. Bu senin için
hizmetçiden daha hayırlıdır.." buyurdular. Fatıma (radıyallahu anha):
"Allah'dan ve Allah'ın Resulünden razıyım" dedi. Resulullah ona hizmetçi
vermedi."
Buhari, Fedailul Ashab 9, Humus 6, Nafakat 6, 7, Da'avat 11; Müslim, 80,
(2727); Tirmizi, Da'avat 24, (3405); Ebu Davud, Harac 20, (2988, 2989), Edeb
109, (5062, 5063).