Ehline sor da, söylesin dediler,
Üşenmedim sordum, zikir nedir?
Acizane halimi serdiler gözler önüne,
Putları kırmaktır dediler gönül hanende.
Zikr unutmaktır, unutmayı dahi unutmak,
Zikr sukuttur, o hengamede susmak,
Zikr vuslattır, ayrıldığını hatırlamadan,
Zira Zikr aşk’tır, aşk’ın aşığıyla yanmak.
Ne bildinse aşk adına, Yalan!, daha aşk’a çok var,
Çünkü aşk, bilmeyi dahi unutmaktır aşk adına bilinen her ne varsa,
La varken, hem yoktur der O’ndan gayrısına,
Hem de varlığını ikrar eder verdiği solukla.
Damak tavanına dil yapışır da, titrer vücud "Allah" der,
Bir lafza-i celal ile, gör ki; nice perdeler kalkar iner,
Boğazdan gelirse o ses, yolun yol değil, işte bu hususta,
Kalbine inmedikçe, bu yolda her söz haramdır sana!
Ehli’nce malumdur bu zikr’in mahiyeti,
Yaşayan bilir, bu yolda sürülen keyfiyeti,
Bir lafz-ı celal’de kibrittir, dünyanın kökü, kömeci,
Yürek dayanmaz olursa, iner şehitlik perdesi.
Sen; kalkıp da O’nu mu zikredeceksin,
Zikr dilde değil, o halde kalpte bileceksin,
Ehline sorup da nereden öğreneceksin,
Yaşayan bilir, bilen yaşar; bunu zamanla göreceksin.
İddian nefy-u isbat değil, “rıza-i matlub” olacak,
Kimileri deli, kimileri sapık olarak seni anacak,
Aşk dediğin zaman ortaya, zahiri aşk sanacak,
Bilmeyen neylesin, yaşadığı kadarını anlayacak!
Radikal’im; acizane bu sözüm sanadır,
Sözlerini iyi tart da, sonra yine lanete uğrama,
İddiamdaki samimiyet Kadir gecesine rastlarsa,
“Allah’ın laneti üzerine” diyenlere, bir tebessüm, bin kahkaha!
Üşenmedim sordum, zikir nedir?
Acizane halimi serdiler gözler önüne,
Putları kırmaktır dediler gönül hanende.
Zikr unutmaktır, unutmayı dahi unutmak,
Zikr sukuttur, o hengamede susmak,
Zikr vuslattır, ayrıldığını hatırlamadan,
Zira Zikr aşk’tır, aşk’ın aşığıyla yanmak.
Ne bildinse aşk adına, Yalan!, daha aşk’a çok var,
Çünkü aşk, bilmeyi dahi unutmaktır aşk adına bilinen her ne varsa,
La varken, hem yoktur der O’ndan gayrısına,
Hem de varlığını ikrar eder verdiği solukla.
Damak tavanına dil yapışır da, titrer vücud "Allah" der,
Bir lafza-i celal ile, gör ki; nice perdeler kalkar iner,
Boğazdan gelirse o ses, yolun yol değil, işte bu hususta,
Kalbine inmedikçe, bu yolda her söz haramdır sana!
Ehli’nce malumdur bu zikr’in mahiyeti,
Yaşayan bilir, bu yolda sürülen keyfiyeti,
Bir lafz-ı celal’de kibrittir, dünyanın kökü, kömeci,
Yürek dayanmaz olursa, iner şehitlik perdesi.
Sen; kalkıp da O’nu mu zikredeceksin,
Zikr dilde değil, o halde kalpte bileceksin,
Ehline sorup da nereden öğreneceksin,
Yaşayan bilir, bilen yaşar; bunu zamanla göreceksin.
İddian nefy-u isbat değil, “rıza-i matlub” olacak,
Kimileri deli, kimileri sapık olarak seni anacak,
Aşk dediğin zaman ortaya, zahiri aşk sanacak,
Bilmeyen neylesin, yaşadığı kadarını anlayacak!
Radikal’im; acizane bu sözüm sanadır,
Sözlerini iyi tart da, sonra yine lanete uğrama,
İddiamdaki samimiyet Kadir gecesine rastlarsa,
“Allah’ın laneti üzerine” diyenlere, bir tebessüm, bin kahkaha!