Eski zamanda zengin bir tacir varmış.Konağında hizmetçilerin,cariyelerin yanı sıra bir de tuti kuşu yani papağanı varmış.Tacir ticaret için Hindistana gitmeye niyetlenmiş.Evinde bulunan tüm maiyetine kendisinden ne getirmesini istediklerini sormuş.Çünkü çok cömert bir adammış.Bu arada kafesteki papağanı da unutmayıp bir isteğinin olup olmadığını sormuş.Tuti de şu cevabı vermiş:
_"Senden bir şey istemem.Sadece Hint tutilerine benim halimi arz eyle. Onlara senin evinde bir kafeste hapis olduğumu söyle.De ki:Ey papağanlar ;siz bu güzel ormanda yeşillikler içinde özgürce ağaçlara konmakta ,gönlünüzün arzu ettiği gibi uçup ,eşlerinizle muhabbet içinde oynamaktasınız Ama sizden birini evimde kafese kapattım,o benim esirimdir.."
Gerçekten de tacir Hindistan'da bir ormandan geçerken ağaçlara konmuş tutilere rastlar.Durup onlara kendi tutisinin selamını söyleyerek:Siz burada istediğiniz gibi uçmaktasınız,oysa sizden biri benim evimde hapis"der.Bu sözü duyan papağanlardan biri aniden kendini daldan aşağı bırakır,tıpkı ölmüş gibi yere yatar.
Tacir seyahatini tamamlayıp evine geldiğinde gördüklerini kendi tutisine anlatır.Tuti sahibinin söylediklerini duyar duymaz birden hareketsiz kalır ve öylece ölü gibi yatar.Tacirde tutisinin üzüntüden öldüğünü zannederek kafesinin kapağını açar ve o an da tuti de uçuverir,özgürlüğüne kavuşur.
Bu masal da kafes ,dünya hayatını;kafesteki kuş ise bedene hapsolmuş ruhu temsil etmektedir.Güzel yemyeşil ormanlar ruhların asli vatanını ,orada uçuşan kuşlar ise mücerret ruhları sembolize etmektedir.Bunlardan biri de mürşidinin ruhudur ki,daldan düşüp ölü taklidi yapmakla müridi olan tutiye esaretten kurtulmanın yolunu şifrelemiştir.Kafesteki kuşta bu mesajı alır almaz ,tıpkı mürşidi gibi yaparak kafesten kurtulmaya muvaffak olmuştur.
_"Senden bir şey istemem.Sadece Hint tutilerine benim halimi arz eyle. Onlara senin evinde bir kafeste hapis olduğumu söyle.De ki:Ey papağanlar ;siz bu güzel ormanda yeşillikler içinde özgürce ağaçlara konmakta ,gönlünüzün arzu ettiği gibi uçup ,eşlerinizle muhabbet içinde oynamaktasınız Ama sizden birini evimde kafese kapattım,o benim esirimdir.."
Gerçekten de tacir Hindistan'da bir ormandan geçerken ağaçlara konmuş tutilere rastlar.Durup onlara kendi tutisinin selamını söyleyerek:Siz burada istediğiniz gibi uçmaktasınız,oysa sizden biri benim evimde hapis"der.Bu sözü duyan papağanlardan biri aniden kendini daldan aşağı bırakır,tıpkı ölmüş gibi yere yatar.
Tacir seyahatini tamamlayıp evine geldiğinde gördüklerini kendi tutisine anlatır.Tuti sahibinin söylediklerini duyar duymaz birden hareketsiz kalır ve öylece ölü gibi yatar.Tacirde tutisinin üzüntüden öldüğünü zannederek kafesinin kapağını açar ve o an da tuti de uçuverir,özgürlüğüne kavuşur.
Bu masal da kafes ,dünya hayatını;kafesteki kuş ise bedene hapsolmuş ruhu temsil etmektedir.Güzel yemyeşil ormanlar ruhların asli vatanını ,orada uçuşan kuşlar ise mücerret ruhları sembolize etmektedir.Bunlardan biri de mürşidinin ruhudur ki,daldan düşüp ölü taklidi yapmakla müridi olan tutiye esaretten kurtulmanın yolunu şifrelemiştir.Kafesteki kuşta bu mesajı alır almaz ,tıpkı mürşidi gibi yaparak kafesten kurtulmaya muvaffak olmuştur.
