K
Batık bir dünyanın iskelesinden baktım mavi boşluğa.
İçime kırmızılar eker, yeşiller ekerdim.
Acımı demlerdim yüreğimde.
Bir zehir gibi çarpardı göz yaşlarım dudağıma, içerdim susardım.
Her siyahın içinde gözlerini bulur ve dokunmak isterdim; tutamazdım kendimi.
Dokununca parmaklarım gözlerine ve nihayet nemlenirdi.
Vuslatı yırtan hayallerin doldururdu içimi, sıcacık olurdu ellerim; dayanamaz yine dokunmak isterdim nemli gözlerine.
Yapraklar ki; almış alacağını bahardan, renkten renge süzülerek bir ahenkli rüzgar uğultusunda koşuyor toprağa,
kimisi çoktan kavuşmuş.
Bir ben kaldım yaşamaya mahkum, bir ben kaldım tutup ellerinde kaybolmayan; düşünür ağlardım.
Göz yaşlarım aşındırdı yanağımı ve kırışıklıklar alabildiğine özgür; sarmış her yanımı.
Harcadım sonunda ömrümü, güneşim battı batacak.
Heybemde biriktiremediğim sensiz günler ve avucuma resmetmişim kara gözlerini.
Hiçbiri değil de, bu uzun ömrümü meşgul eden sensiz günlerden ziyade bir şey yok işte.
Damarlarımda yine de dolaşıyorken bir sevda zehri;
vurdum kendimi yollara, yapıştım okyanusun karanlık diplerine
ve içime süzdüm tüm su çağıltılarını.
Zaman çırpınıyorken hasretin kucağında, yürüdüm her adımda da büyüdüm; yinede yinede inkâr edemedim işte seni.
Sırtıma aldığım şu koca yara, ömre bedel.
Dağlarda koca bir çınar acısı gibi; beter çıbanda kurşundan
ve bu zamanı sundum yenilmiş zaferlere.
Yinede gözlerim gözlerine hasret kapanıyor bilesin yinede.
İçime kırmızılar eker, yeşiller ekerdim.
Acımı demlerdim yüreğimde.
Bir zehir gibi çarpardı göz yaşlarım dudağıma, içerdim susardım.
Her siyahın içinde gözlerini bulur ve dokunmak isterdim; tutamazdım kendimi.
Dokununca parmaklarım gözlerine ve nihayet nemlenirdi.
Vuslatı yırtan hayallerin doldururdu içimi, sıcacık olurdu ellerim; dayanamaz yine dokunmak isterdim nemli gözlerine.
Yapraklar ki; almış alacağını bahardan, renkten renge süzülerek bir ahenkli rüzgar uğultusunda koşuyor toprağa,
kimisi çoktan kavuşmuş.
Bir ben kaldım yaşamaya mahkum, bir ben kaldım tutup ellerinde kaybolmayan; düşünür ağlardım.
Göz yaşlarım aşındırdı yanağımı ve kırışıklıklar alabildiğine özgür; sarmış her yanımı.
Harcadım sonunda ömrümü, güneşim battı batacak.
Heybemde biriktiremediğim sensiz günler ve avucuma resmetmişim kara gözlerini.
Hiçbiri değil de, bu uzun ömrümü meşgul eden sensiz günlerden ziyade bir şey yok işte.
Damarlarımda yine de dolaşıyorken bir sevda zehri;
vurdum kendimi yollara, yapıştım okyanusun karanlık diplerine
ve içime süzdüm tüm su çağıltılarını.
Zaman çırpınıyorken hasretin kucağında, yürüdüm her adımda da büyüdüm; yinede yinede inkâr edemedim işte seni.
Sırtıma aldığım şu koca yara, ömre bedel.
Dağlarda koca bir çınar acısı gibi; beter çıbanda kurşundan
ve bu zamanı sundum yenilmiş zaferlere.
Yinede gözlerim gözlerine hasret kapanıyor bilesin yinede.