Yandım kor gibi...
Yandım bir kor gibi,
Duvarlar arkasında.
Kimse bilmedi, kimse görmedi;
Saklandım yanarken.
Çıkmadı hiç nefesim...
Cümleler düğümlendi boğazımda,
Kimse bilsin istemedim.
Yalnız seni bekledim.
Bir tek sen duy istedim.
Gelmedin ama yanıma, görmedin beni...
Sıkışıp kaldım bu yalnızlığıma
Sadece duvarlar tanıklık etti
Sana yanışıma...
Senden bir ses, bir ışık bekledim...
Her geçişinde görmezden geldin;
Duvarları hep engel bildin...
Ama o duvarlar arkasında ben vardım,
Beni görürsün sandım.
Gelmedin engelleri aşıp yanıma,
Bulmadın beni...
Zaman bir karabasan,
Saklandığım yerde tükendim her an...
Yandın sonra sende!
Çığlığın duyuldu her yerde.
Benim için yandığını söyledin herkese...
Buna kendin bile inanmazken;
İnanmamı bekledin benden.
Yandım! Dedin.
Yanıyorum! Dedin.
Ama hiç tükenmedin...
Yangının söndü zaman geçtikçe.
Sen yanmışlığınla,
Ben tükenmişliğimle kaldım...
Kırılgan üzgün bir çocuğum ben
Elinden şekeri alınan
Ve hep oyundan çıkarılan
Ne yöne koşsam
Görünmeyen kapılar çıkıyor karşıma
Çarpıyorum sert bir yüzeye
Sonra açmak için zorlasam
Yüzlerce kilit vurulmuş
Anlıyorum...
Sonra yalnızlığın acımasız zincirleri
Her tarafı düğüm düğüm...
alinti
Yandım bir kor gibi,
Duvarlar arkasında.
Kimse bilmedi, kimse görmedi;
Saklandım yanarken.
Çıkmadı hiç nefesim...
Cümleler düğümlendi boğazımda,
Kimse bilsin istemedim.
Yalnız seni bekledim.
Bir tek sen duy istedim.
Gelmedin ama yanıma, görmedin beni...
Sıkışıp kaldım bu yalnızlığıma
Sadece duvarlar tanıklık etti
Sana yanışıma...
Senden bir ses, bir ışık bekledim...
Her geçişinde görmezden geldin;
Duvarları hep engel bildin...
Ama o duvarlar arkasında ben vardım,
Beni görürsün sandım.
Gelmedin engelleri aşıp yanıma,
Bulmadın beni...
Zaman bir karabasan,
Saklandığım yerde tükendim her an...
Yandın sonra sende!
Çığlığın duyuldu her yerde.
Benim için yandığını söyledin herkese...
Buna kendin bile inanmazken;
İnanmamı bekledin benden.
Yandım! Dedin.
Yanıyorum! Dedin.
Ama hiç tükenmedin...
Yangının söndü zaman geçtikçe.
Sen yanmışlığınla,
Ben tükenmişliğimle kaldım...
Kırılgan üzgün bir çocuğum ben
Elinden şekeri alınan
Ve hep oyundan çıkarılan
Ne yöne koşsam
Görünmeyen kapılar çıkıyor karşıma
Çarpıyorum sert bir yüzeye
Sonra açmak için zorlasam
Yüzlerce kilit vurulmuş
Anlıyorum...
Sonra yalnızlığın acımasız zincirleri
Her tarafı düğüm düğüm...
alinti