"Lataftahanna al-Qustantiniyya wa lani`ma al-amiru amiruha wa lani`ma al-jayshu dhalika al-jaysh."
"Konstantiniyye muhakkak ferhedilecektir. Onu fetheden komutan ne güzel komutan; onu fetheden ordu ne güzel ordudur"
"Wahrlich, Konstantinopel wird erobert! Der erobernde Kommandant, was für ein herrlicher, wunderschöner Kommandant. Die erobernde Armee, was für eine herrliche, wunderschöne Armee."
Ahmad, al-Musnad 14:331 #18859 [Sahih Isnad nach Hamza al-Zayn] al-Hakim, al-Mustadrak 4:421-422 [Sahih nach seiner eigenen Einstufung, al-Dhahabi stimmt dem zu.] al-Tabarani, al-Mu`jam al-Kabir 2:38 #1216 [Sahih nach al-Haythami 6:218-219] al-Bukhari, al-Tarikh al-Kabir 2:81 and al-Saghir 1:306 Ibn `Abd al-Barr, al-Isti`ab 8:170 [Hasan nach ihm] al-Suyuti, al-Jami` al-Saghir [Sahih nach seiner eigenen Einstufung.]
İsnâdı sahih bir hadis; senedi muttasıl, yâni munkatı değil; ricâli sikà... Sened zinciri sağlam, şahıslar tamam, rivâyet eden şahıslar güvenilir kimseler. Hadis âlimleri böyle diyor. Zehebî böyle diyor, Hâkim böyle diyor, Ahmed ibn-i Hanbel'in Müsned'inde var, İbnül-Kayyım'ın Mülcemüs-Sahabe'sinde var, El-Hâkim'in Müstedrek'inde var, Hatîb-i Bağdâdî'nin Et-Terhîsi'nde var, Suyûtî'nin El-Câmiüs-Sağîr'inde var. Sahabe hayatlarını anlatan çok meşhur kitaplardan El-İstiâb, Üstülgàbe, El-İsâbe gibi eserlerde var.
Konstantinopel (Istanbul) wurde am 29. Mai 1453 durch die Osmanen, angeführt von Fatih Sultan Mehmed II., erobert. Fatih Sultan Mehmed II. und der Grossteil des osmanischen Reiches folgten der hanefitischen Mezheb. Der maturidischen Aqida und dem Tasawwuf (Sufismus). Bezeichnet also diese Dinge nicht als Bida, wenn ihr liebt, was der Prophet, sallAllahu aleyhi vesellem, gelobt hat.
İstanbul'un Fethi, 29 Mayıs 1453'te (Jülyen takvimine göre, Gregoryen takvimi göre 7 Haziran 1453), şehri günlerdir kuşatan Osmanlı ordusunun, şimdi İstanbul olarak bilinen, o zamanki adıyla Konstantinopolis şehrini Fatih Sultan II. Mehmed Han'ın komutanlığında fethetmesidir. Bu fetihten sonra Osmanlı Devleti İmparatorluk olmuş, henüz 21 yaşında olan Fatih Sultan II. Mehmed, Fatih unvanını da alarak Fatih Sultan Mehmed olarak anılmaya başlanmıştır. Tarihteki en önemli devletlerden olan Doğu Roma İmparatorluğu böylelikle sona ermiştir.
Osmanlı padişahları Osman Gazi’den başlayarak son padişaha kadar maturidi Akidesinden, Hanifi Meshebe uyarlardi, tasavvuf ricaline saygı duymuşlar ve ilgi göstermişlerdir. Osman Gazi Şeyh Edebali’nin kızıyla evlenecek tasavvufla olan ilgisi daha da artmış Orhan Gazi, ahi şeyhleri kadar Geyikli Baba, Abdal Murad, Abdal Kumral gibi babai erenlerine ilgi ve saygı duymuşlardır. Murat Hüdavendigar ise ahi şeyhliğine yük-selecek kadar tasavvufî hayatın içindeydi. Yıldırım Bayezıd kızını Horasan diyarından gelen Emir sultan ile evlendirecek kadar bu muhitin içinde idi. Çelebi Mehmet ve II. Murat, Hacı Bayram Veli ve çağdaşı bir kısım tasavvuf büyüklerinin hayranı idiler. Fatih Sultan Mehmed’in Akşemseddin ile alakası bu konunun en bariz ve canlı örneğidir. Veli, lakabiyle anılan II. Bayezid’in Halvetî şeyhleriyle olan münasebeti konunun göze çarpan diğer örnekleri arasındadır. Yavuz ve Kanuni’nin Sünbül ve Merkez Efendilerle münasebeti aynı minval üzere devam eden çizgidir.
Peygamberin (sav) ovdügü kişiye ve şeylere sakin ha "Bidat" demeyin.
Meshebsizlere ve Tasavvuf Düşmanlarına .....
"Konstantiniyye muhakkak ferhedilecektir. Onu fetheden komutan ne güzel komutan; onu fetheden ordu ne güzel ordudur"
"Wahrlich, Konstantinopel wird erobert! Der erobernde Kommandant, was für ein herrlicher, wunderschöner Kommandant. Die erobernde Armee, was für eine herrliche, wunderschöne Armee."
Ahmad, al-Musnad 14:331 #18859 [Sahih Isnad nach Hamza al-Zayn] al-Hakim, al-Mustadrak 4:421-422 [Sahih nach seiner eigenen Einstufung, al-Dhahabi stimmt dem zu.] al-Tabarani, al-Mu`jam al-Kabir 2:38 #1216 [Sahih nach al-Haythami 6:218-219] al-Bukhari, al-Tarikh al-Kabir 2:81 and al-Saghir 1:306 Ibn `Abd al-Barr, al-Isti`ab 8:170 [Hasan nach ihm] al-Suyuti, al-Jami` al-Saghir [Sahih nach seiner eigenen Einstufung.]
İsnâdı sahih bir hadis; senedi muttasıl, yâni munkatı değil; ricâli sikà... Sened zinciri sağlam, şahıslar tamam, rivâyet eden şahıslar güvenilir kimseler. Hadis âlimleri böyle diyor. Zehebî böyle diyor, Hâkim böyle diyor, Ahmed ibn-i Hanbel'in Müsned'inde var, İbnül-Kayyım'ın Mülcemüs-Sahabe'sinde var, El-Hâkim'in Müstedrek'inde var, Hatîb-i Bağdâdî'nin Et-Terhîsi'nde var, Suyûtî'nin El-Câmiüs-Sağîr'inde var. Sahabe hayatlarını anlatan çok meşhur kitaplardan El-İstiâb, Üstülgàbe, El-İsâbe gibi eserlerde var.
Konstantinopel (Istanbul) wurde am 29. Mai 1453 durch die Osmanen, angeführt von Fatih Sultan Mehmed II., erobert. Fatih Sultan Mehmed II. und der Grossteil des osmanischen Reiches folgten der hanefitischen Mezheb. Der maturidischen Aqida und dem Tasawwuf (Sufismus). Bezeichnet also diese Dinge nicht als Bida, wenn ihr liebt, was der Prophet, sallAllahu aleyhi vesellem, gelobt hat.
İstanbul'un Fethi, 29 Mayıs 1453'te (Jülyen takvimine göre, Gregoryen takvimi göre 7 Haziran 1453), şehri günlerdir kuşatan Osmanlı ordusunun, şimdi İstanbul olarak bilinen, o zamanki adıyla Konstantinopolis şehrini Fatih Sultan II. Mehmed Han'ın komutanlığında fethetmesidir. Bu fetihten sonra Osmanlı Devleti İmparatorluk olmuş, henüz 21 yaşında olan Fatih Sultan II. Mehmed, Fatih unvanını da alarak Fatih Sultan Mehmed olarak anılmaya başlanmıştır. Tarihteki en önemli devletlerden olan Doğu Roma İmparatorluğu böylelikle sona ermiştir.
Osmanlı padişahları Osman Gazi’den başlayarak son padişaha kadar maturidi Akidesinden, Hanifi Meshebe uyarlardi, tasavvuf ricaline saygı duymuşlar ve ilgi göstermişlerdir. Osman Gazi Şeyh Edebali’nin kızıyla evlenecek tasavvufla olan ilgisi daha da artmış Orhan Gazi, ahi şeyhleri kadar Geyikli Baba, Abdal Murad, Abdal Kumral gibi babai erenlerine ilgi ve saygı duymuşlardır. Murat Hüdavendigar ise ahi şeyhliğine yük-selecek kadar tasavvufî hayatın içindeydi. Yıldırım Bayezıd kızını Horasan diyarından gelen Emir sultan ile evlendirecek kadar bu muhitin içinde idi. Çelebi Mehmet ve II. Murat, Hacı Bayram Veli ve çağdaşı bir kısım tasavvuf büyüklerinin hayranı idiler. Fatih Sultan Mehmed’in Akşemseddin ile alakası bu konunun en bariz ve canlı örneğidir. Veli, lakabiyle anılan II. Bayezid’in Halvetî şeyhleriyle olan münasebeti konunun göze çarpan diğer örnekleri arasındadır. Yavuz ve Kanuni’nin Sünbül ve Merkez Efendilerle münasebeti aynı minval üzere devam eden çizgidir.
Peygamberin (sav) ovdügü kişiye ve şeylere sakin ha "Bidat" demeyin.
Meshebsizlere ve Tasavvuf Düşmanlarına .....