Bir gün beş arkadaşla birlikte Mısır bandıralı bir gemi ile okyanuslarda batıya doğru seyrediyorduk. Gemi yolcuları 120 kadın ve erkekten oluşuyordu ve bizden başka da Müslüman yolcu yoktu. Cuma günü gelince Cuma namazını gemide, okyanusun ortasında kılmaya, böylece İslam dininin tebliğini de yapmaya karar verdik. Namaz kılmaya hazırlandık ve ben de hutbeleri okumaya başladım. Gayr-ı Müslimler etrafımızı sarmış şaşkın şaşkın ne yaptığımıza bakıyordu.
Seyyid Kutub şöyle devam ediyor: Namazdan sonra bir çoğu yanımıza geldi ve İslam’la ilgili sorular sormaya başladı. Bu arada Yugoslavyalı bir Hıristiyan kadın, bizim namazımızdan oldukça etkilenmiş, ağlıyordu. Ben onun bu duygusuna hayret ettim. O kadın benden hangi dilde konuştuğumu sordu. Ben de namazın İslam'ın bir gereği olduğunu ve Arapça okunması gerektiğini söyledim. Kadın Arapça bilmediğini, ancak benim sözlerimin arasında fevkalade etkin ahenk ve harmoniye sahip sözler bulunduğunu ve kendisini çok etkilediğini söyledi.
Seyyid Kutub şöyle devam ediyor: Biraz düşündüm ve anladım ki kadının, sözünü ettiği ahenkli sözler; benim hutbe ve namaz sırasında okuduğum Kur’an-ı Kerim ayetlerinin ta kendisi. Bu mesele benim hayretimi daha da artırdı ve Kur'anî mucizenin hatta Arapça bilmeyen insanları bile etkilediğini gösterdi. Ben de gerçeğe bizzat şahit oldum. Bir gün Resulullah (sav) efendimizin yarenlerinden bir grup Ebuzer’e sorarlar: Ey Ebuzer, Resulullah (sav) efendimizin bugün sana bazı tavsiyelerde bulunduğunu duyduk? Ebuzer şöyle karşılık verir: Evet, kendileri bana bazı sözler söyleyip, birkaç hediye verdiler ki, onları dünyada hiçbir şeyle değişmem. Bunun üzerine arkadaşları Ebuzer’e, acaba bizleri bu nasihatleri dinlemeye layık görür müsün?diye sorarlar. Ebuzer de: Gayet tabii, eğer cani gönülden dinlerseniz ben de bu nuranî sözleri sizlere hediye ediyorum, diye karşılık verir ve Resulullah’ın açıklamasını şöyle anlatır: Ey Ebuzer, Namaza durduğun vakit, zannet ki gayet yüce ve cömert bir insanın kapısını çalıyorsun ve kim bu kapıyı ısrarla çalmaya devam ederse sonunda, bu kapı yüzüne açılır. Ey Ebuzer hiçbir müminin namaz kılışı, mükafatsız kalmaz, öyle ki onun için yazılan iyilikler yerle yüce Allah katı arasındaki mesafeyi doldurur. Yüce Allah da bir meleği şöyle seslenmesi için görevlendirir: Ey ademoğlu, eğer namazın ne gibi yararları olduğunu ve yine kime ibadet ettiğini bir bilebilseydin asla yorulmaz ve başka yöne yönelmezdin….
Seyyid Kutub şöyle devam ediyor: Biraz düşündüm ve anladım ki kadının, sözünü ettiği ahenkli sözler; benim hutbe ve namaz sırasında okuduğum Kur’an-ı Kerim ayetlerinin ta kendisi. Bu mesele benim hayretimi daha da artırdı ve Kur'anî mucizenin hatta Arapça bilmeyen insanları bile etkilediğini gösterdi. Ben de gerçeğe bizzat şahit oldum. Bir gün Resulullah (sav) efendimizin yarenlerinden bir grup Ebuzer’e sorarlar: Ey Ebuzer, Resulullah (sav) efendimizin bugün sana bazı tavsiyelerde bulunduğunu duyduk? Ebuzer şöyle karşılık verir: Evet, kendileri bana bazı sözler söyleyip, birkaç hediye verdiler ki, onları dünyada hiçbir şeyle değişmem. Bunun üzerine arkadaşları Ebuzer’e, acaba bizleri bu nasihatleri dinlemeye layık görür müsün?diye sorarlar. Ebuzer de: Gayet tabii, eğer cani gönülden dinlerseniz ben de bu nuranî sözleri sizlere hediye ediyorum, diye karşılık verir ve Resulullah’ın açıklamasını şöyle anlatır: Ey Ebuzer, Namaza durduğun vakit, zannet ki gayet yüce ve cömert bir insanın kapısını çalıyorsun ve kim bu kapıyı ısrarla çalmaya devam ederse sonunda, bu kapı yüzüne açılır. Ey Ebuzer hiçbir müminin namaz kılışı, mükafatsız kalmaz, öyle ki onun için yazılan iyilikler yerle yüce Allah katı arasındaki mesafeyi doldurur. Yüce Allah da bir meleği şöyle seslenmesi için görevlendirir: Ey ademoğlu, eğer namazın ne gibi yararları olduğunu ve yine kime ibadet ettiğini bir bilebilseydin asla yorulmaz ve başka yöne yönelmezdin….