Allah'ım! Bana Senin sevgini, Seni sevenin sevgisini, Senin sevgine ulaştıracak olan her sevgiyi nasip et."
Bitimsiz bir yol…
Sana varan bir yol…
Seninle başladı, Sende bitecek olan bir yol…
En küçük şeylerle çok büyük saadetlere ulaştım.
En az olanla yetinmeyi öğrendim.
Nefes alışım anlam kazandı.
Dünyanın büyüklüğüne aldanmadım.
Neleri sığdırdığına ve neyi ifade ettiğine ulaştım.
Çok şeyde anlam buldum
Senin varlığın, varlığıma mâna kattı.
Senin yüceliğinle buldum en saygın yerimi…
Sana inanmakla gördüm,
Yalnız olmadığımı
Ve herkesi yitirsem de
Herkesten başka tek ben kalsam da dünyada,
Yalnız kalmadığımı, yalnız olmadığımı,
Benimle olduğunu, Sana güvenerek öğrendim.
Anaya da, babaya da, yâre de ulaştıran Sensin.
Ve sen her şeyden de öte EN SEVDİĞİMSİN.
Yollarda; adımlarımın başında,
Ve arkamda; dönsem hemen arkamda,
Sağımda, solumda…
Sen, benim ruhumun en engin, en derin köşelerinde,
Her ân ve her hâl ile benimlesin.
Dilimde sen; zikre lâyık olan her daim…
Kalbimde Sen; yürek atışımda olan…
Kulağımda sen; her sözüne inanılan, güvenilen…
Ellerim Sana; her açtığımda Sana yalvaran…
Adımlarımda Sen; her gittiğim yerde Sen olan…
Düşüncelerimde Sen; hiçbir şüpheye yer vermeyen…
Azametini, merhametini, şefkatini,
Tüm âlemlere sahip oluşunu,
Ve tüm âlemlere hükmedişini, Rab oluşunu,
Tüm mahlûkata yer ve zaman verişini
Bir ve eşsiz oluşunu,
Tek dayanak, tek ümit verici oluşunu,
Varlığını, Yüceliğini,
Tüm saydığım ve sayamadığım,
Saymakla da bitiremeyeceğim esmâ–i ilâhîni,
Yani Seni istiyorum Allah'ım!.. Seni… Bir tek Seni…
Sen, beni ve tüm mahlûkatı meydana getirensin.
Ruh ve can veren, tek ve eşsiz olan Rabbim,
Yüce merhametini, şefkatini, rahmetini nasip eyle.
Bu can, varlık âleminde seninle anlam kazandı.
Sana inanarak, kul olmaya çalıştı.
Sana döneceği günün hasretiyle,
Aldığı her nefese şükürler sundu.
Sen… Ey Yüce Rabbim!
Rızana ulaşanlardan eyle bizi.
SANA ULAŞANLARDAN EYLE… (Âmin)
Bitimsiz bir yol…
Sana varan bir yol…
Seninle başladı, Sende bitecek olan bir yol…
En küçük şeylerle çok büyük saadetlere ulaştım.
En az olanla yetinmeyi öğrendim.
Nefes alışım anlam kazandı.
Dünyanın büyüklüğüne aldanmadım.
Neleri sığdırdığına ve neyi ifade ettiğine ulaştım.
Çok şeyde anlam buldum
Senin varlığın, varlığıma mâna kattı.
Senin yüceliğinle buldum en saygın yerimi…
Sana inanmakla gördüm,
Yalnız olmadığımı
Ve herkesi yitirsem de
Herkesten başka tek ben kalsam da dünyada,
Yalnız kalmadığımı, yalnız olmadığımı,
Benimle olduğunu, Sana güvenerek öğrendim.
Anaya da, babaya da, yâre de ulaştıran Sensin.
Ve sen her şeyden de öte EN SEVDİĞİMSİN.
Yollarda; adımlarımın başında,
Ve arkamda; dönsem hemen arkamda,
Sağımda, solumda…
Sen, benim ruhumun en engin, en derin köşelerinde,
Her ân ve her hâl ile benimlesin.
Dilimde sen; zikre lâyık olan her daim…
Kalbimde Sen; yürek atışımda olan…
Kulağımda sen; her sözüne inanılan, güvenilen…
Ellerim Sana; her açtığımda Sana yalvaran…
Adımlarımda Sen; her gittiğim yerde Sen olan…
Düşüncelerimde Sen; hiçbir şüpheye yer vermeyen…
Azametini, merhametini, şefkatini,
Tüm âlemlere sahip oluşunu,
Ve tüm âlemlere hükmedişini, Rab oluşunu,
Tüm mahlûkata yer ve zaman verişini
Bir ve eşsiz oluşunu,
Tek dayanak, tek ümit verici oluşunu,
Varlığını, Yüceliğini,
Tüm saydığım ve sayamadığım,
Saymakla da bitiremeyeceğim esmâ–i ilâhîni,
Yani Seni istiyorum Allah'ım!.. Seni… Bir tek Seni…
Sen, beni ve tüm mahlûkatı meydana getirensin.
Ruh ve can veren, tek ve eşsiz olan Rabbim,
Yüce merhametini, şefkatini, rahmetini nasip eyle.
Bu can, varlık âleminde seninle anlam kazandı.
Sana inanarak, kul olmaya çalıştı.
Sana döneceği günün hasretiyle,
Aldığı her nefese şükürler sundu.
Sen… Ey Yüce Rabbim!
Rızana ulaşanlardan eyle bizi.
SANA ULAŞANLARDAN EYLE… (Âmin)