Kuşkusuz insanın unutabildiği en hayati konu, bir Yaratıcı'sının olduğu ve O'na karşı sorumlu olduğudur. Bu sorumluluğun sonucu olarak da hesap vereceği ve cennet ya da cehennem içinde geçireceği sonsuz bir yaşantının kendisini beklediğidir. Cehennem ateşinin ya da cennet nimetlerinin varlığı yaşadığımız şu an kadar gerçektir. Ne var ki insanların çoğu bu gerçeklerden haberdar olmalarına rağmen, bunları kendilerini pek de ilgilendirmeyen konular olarak görür, unutarak gerçeklerden kaçabileceklerini zannederler.
Peki unutmak, insanı sorumluluktan uzaklaştırır mı? Elbette ki hayır. İnsan kendisini yaratan Allah'a karşı sorumludur; er veya geç ölümü tadacak, yapayalnız Rabbinin huzuruna çıkarak hesap verecek ve bunun sonucunda sonsuza kadar cennet veya cehennemde yaşayacaktır. "Biz bir oyun ve oyalanma konusu olsun diye göğü, yeri ve ikisi arasında bulunanları yaratmadık" (Enbiya Suresi,16) ayetine göre, insan da dahil olmak üzere var olan hiçbir şey amaçsız yaratılmamıştır. Dolayısıyla insan başıboş bir varlık değildir; ancak "Allah'a kulluk etmek" için yaratılmıştır (Zariyat Suresi, 56). Ama kişi günlük işlerin koşuşturmasına kapılıp, aklını kullanmazsa bu büyük gerçeği unutabilir. Yalnız çevrelerindeki olaylar ve varlıklar üzerinde derin derin düşünenler bu önemli sonuca ulaşabilirler.
İnsan sadece kendi yaratılışını düşünse dahi, Rabbinin ona bağışladığı nimetlerin farkına varacak ve buna karşılık, Yaratıcı'sına olan bağlılığını göstermek için çaba harcaması gerektiğinin bilincine erişecektir. Öyle ki, insan daha hiçbir şey değilken, gözle bile görülemeyecek kadar küçük tek bir hücre olarak hayata başlamış, ardından bu hücrenin bölüne bölüne milyarlarca kere çoğalması sonucu, tüm organlarıyla mükemmel bir insan oluvermiştir. Fakat en önemlisi, bu varlık hiçbir şey değilken, bir can yani ruh kazanmıştır. Bir damla su, et parçasına, ardından da düşünebilen, konuşabilen bir varlık haline dönüşmüştür; yani Rabbi onu yoktan inşa etmiştir. Fakat böyleyken insanlardan kimileri yaratılışını unutarak Allah'a karşı misaller getirmeye, Rabbimiz'i inkar etmeye kalkar (Allah'ı tenzih ederiz). Allah ayetinde bu durumu şöyle bildirir:
Kendi yaratılışını unutarak bize bir örnek verdi; dedi ki: "Çürümüş-bozulmuşken, bu kemikleri kim diriltecekmiş?" De ki: "Onları, ilk defa yaratıp-inşa eden diriltecek. O, hOnlar, dinlerini bir eğlence ve oyun (konusu) edinmişlerdi ve
dünya hayatı onları aldatmıştı. Onlar, bu günleriyle karşılaşmayı
unuttukları ve bizim ayetlerimizi 'yok sayarak tanımadıkları' gibi,
biz de bugün onları unutacağız.
(A'raf Suresi, 51)
er yaratmayı bilir." (Yasin Suresi, 78-79)
Peki unutmak, insanı sorumluluktan uzaklaştırır mı? Elbette ki hayır. İnsan kendisini yaratan Allah'a karşı sorumludur; er veya geç ölümü tadacak, yapayalnız Rabbinin huzuruna çıkarak hesap verecek ve bunun sonucunda sonsuza kadar cennet veya cehennemde yaşayacaktır. "Biz bir oyun ve oyalanma konusu olsun diye göğü, yeri ve ikisi arasında bulunanları yaratmadık" (Enbiya Suresi,16) ayetine göre, insan da dahil olmak üzere var olan hiçbir şey amaçsız yaratılmamıştır. Dolayısıyla insan başıboş bir varlık değildir; ancak "Allah'a kulluk etmek" için yaratılmıştır (Zariyat Suresi, 56). Ama kişi günlük işlerin koşuşturmasına kapılıp, aklını kullanmazsa bu büyük gerçeği unutabilir. Yalnız çevrelerindeki olaylar ve varlıklar üzerinde derin derin düşünenler bu önemli sonuca ulaşabilirler.
İnsan sadece kendi yaratılışını düşünse dahi, Rabbinin ona bağışladığı nimetlerin farkına varacak ve buna karşılık, Yaratıcı'sına olan bağlılığını göstermek için çaba harcaması gerektiğinin bilincine erişecektir. Öyle ki, insan daha hiçbir şey değilken, gözle bile görülemeyecek kadar küçük tek bir hücre olarak hayata başlamış, ardından bu hücrenin bölüne bölüne milyarlarca kere çoğalması sonucu, tüm organlarıyla mükemmel bir insan oluvermiştir. Fakat en önemlisi, bu varlık hiçbir şey değilken, bir can yani ruh kazanmıştır. Bir damla su, et parçasına, ardından da düşünebilen, konuşabilen bir varlık haline dönüşmüştür; yani Rabbi onu yoktan inşa etmiştir. Fakat böyleyken insanlardan kimileri yaratılışını unutarak Allah'a karşı misaller getirmeye, Rabbimiz'i inkar etmeye kalkar (Allah'ı tenzih ederiz). Allah ayetinde bu durumu şöyle bildirir:
Kendi yaratılışını unutarak bize bir örnek verdi; dedi ki: "Çürümüş-bozulmuşken, bu kemikleri kim diriltecekmiş?" De ki: "Onları, ilk defa yaratıp-inşa eden diriltecek. O, hOnlar, dinlerini bir eğlence ve oyun (konusu) edinmişlerdi ve
dünya hayatı onları aldatmıştı. Onlar, bu günleriyle karşılaşmayı
unuttukları ve bizim ayetlerimizi 'yok sayarak tanımadıkları' gibi,
biz de bugün onları unutacağız.
(A'raf Suresi, 51)
er yaratmayı bilir." (Yasin Suresi, 78-79)