Şahitlik ederiz ki
1914 Mesaj -
Dervis`s alternatives Ego
Bilerek, bilmeyerek Kalû Belâ'da verdiğimiz sözü arıyoruz.
"Kalû Belâ'dan beri müslümanız elhamdülillah." diyoruz. Sözümüzü, müslümanlığımızı arıyoruz.
Kimimiz tam dudaklarına gelmişken susturuyor dilini, yanıp kavruluyor da, itiyor suyu.
Kimimizin dili dönmese gönlü konuşuyor da "Evet!" diyor, "Rabbimizsin..."
Dünyada tüm nasiplerden öte bir nasibimiz var.
Sözün nasibi o, gönlün nasibi o, elin ayağın nasibi o: "Rabbimizsin."
Toprakla, havayla, suyla, alıp verdiğimiz her nefesle buyurun bir dahi, "Rabbimizsin!" diyelim ki alalım kâmımızı, kalmasın gözümüz gönlümüz arkada...
"Affeder mi, Affetmez mi?"
Ah Uhud! Yiğit Hamza nerelerde?
Efendim'in gözyaşları nerelerde? O çetin gün nerelerde?
Üzülüyordu Efendimiz s.a.v., yanıyordu Hz. Hamza için...
Fakat davası vardı; uğruna amcadan geçilir, Mekke'den geçilir, güneşten, aydan geçilirdi.
Ve geçti acısından Efendimiz, amcasının katili Vahşi'ye vardı, onu İslâm'a davet etti. Vahşi şöyle dedi:
- Ey Muhammedi Beni nasıl İslâm'a çağırıyorsun? Adam öldürenin, şirk koşanın azaba uğrayacağını, o azap içinde hor ve hakir olarak kalacağını söyleyen sen değil misin? Ben bunların hepsini yaptım. Benim için bir çıkış yolu mu var ki?
Vahşi'nin bu sözleri üzerine şu ayet nazil oldu:
"Tövbe ve iman edip salih ameller işleyenlerin Allah kötülüklerini iyiliklere çevirir. Allah çok bağışlayıcı, çok esirgeyicidir." (Furkan, 70)
Bu ayet üzerine Vahşi dedi ki:
- Ey Muhammed, salih ameller işleme şartı çok ağır. Belki ben iyi ameller yapacak gücü kendimde bulamam.
Bunun üzerine bu kez şu ayet nazil oldu:
"Doğrusu Allah, kendisine ortak koşulmasını bağışlamaz. Ondan başka dilediği kimseleri bağışlar..." (Nisa, 48)
Vahşi hâlâ korkuyordu, dedi ki:
- Anladığıma göre bu bağışlama isteğe bağlı. Bilemiyorum ki, bu günahlarımla Allah beni affeder mi, affetmez mi?
Ve bu samimi itiraflara bir cevap geldi. Rabbimiz hepimiz için bir cevap gönderdi:
"Ey günah işlemekte haddi aşarak nefislerine karşı cinayet işlemiş kullarım! Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyin. Muhakkak Allah bütün günahları bağışlayıcıdır. Çünkü o çok bağışlayıcıdır, çok esirgeyicidir." (Zü-mer, 53)
Vahşi Allah'ın büyüklüğü karşısında boynunu büktü. Hamza'yı düşündü, isyanla geçen yıllarını, boynunu büktü. Ve teslim oldu, müslüman oldu. Sahabiler şöyle dediler:
- Ey Allah Rasulü, biz de Vahşi'nin yaptıklarını yaptık. Bu müjdeden biz de nasiplenecek miyiz?
Efendimiz s.a.v. buyurdu:
- Evet, bu tövbe eden herkes içindir.
Asıl, Hekim Şifasını Arıyor
Efendimiz s.a.v.'in risaletinden önceki zamanlarından Dammad isimli bir dostu vardı. Bu kişi hekim ve kabile reisi idi. Dammad Mekke'ye geldiği zaman ona eski arkadaşı Muhammed s.a.v.'in deli olduğunu söylediler. O da hemen gitti, O'nu tedavi etmek istedi. Efendimiz s.a.v. şöyle dedi:
- Hamd olsun Allah'a! O'na hamd eder ve O'ndan yardım dileriz. O'nun doğru yola ilettiğini kimse şaşırtamaz ve O'nun dalâlete sürüklediğini kimse irşad edemez. Allah'tan başka bir mabud olmadığına ve Muham-med'in O'nun Rasulü olduğuna şahadet ederim.
Dammad bu sözlerden oldukça etkilendi ve tekrarlanmasını istedi. Bir daha dinledi, sonra bir daha... Ve şöyle dedi:
- Ben kâhinleri söz söylerken, büyücüleri efsunlarını okurken ve şairleri şiirlerini dinletirken dinledim. Fakat bu sözlere benzeyeni duymadım. Bu sözler, bütün o sözlerden üstündür. Bu sözler denizleri coşturacak sözlerdir. Bana elini ver, sana biat edeyim.
Hayatımızın Nasibi
Bir gün Muaz ibn Cebel r.a. Nebi s.a.v.'in bindiği deveyi çekiyordu. Nebi s.a.v. ona seslendi.
- Muaz!
Muaz cevap verdi:
- Emir buyurunuz ey Allah'ın Rasulü! Emrinize itaate, hizmetinizi yerine getirmeye bütün mevcudiyetimle hazırım, dedi. Hz. Peygamber s.a.v. tekrar seslendi:
- Muaz!
Muaz r.a. Efendimiz'i yine aynı şekilde cevapladı ve bu hal üç kez vuku buldu. Üçüncüde Efendimiz s.a.v. şöyle dedi:
- Hiçbir kimse yoktur ki, kalben tasdik ederek Allah'tan başka bir ilâh olmadığına ve Muhammed'in O'nun Rasulü olduğuna şahadet etsin de, Allah onu cehenneme haram etmesin...
Her Kelime-i Şahadet getirdiğimizde yeniden şahitlik ederiz müslüman olduğumuza.
Müslümanlarız elhamdülillah.
Biz şahadet ederiz, toprak nefes alır.
Yağmur iner ince ince.
Rüzgâr bir tatlı eser.
Sular yönünü bulur, hayat manasını...
1914 Mesaj -
Dervis`s alternatives Ego
Bilerek, bilmeyerek Kalû Belâ'da verdiğimiz sözü arıyoruz.
"Kalû Belâ'dan beri müslümanız elhamdülillah." diyoruz. Sözümüzü, müslümanlığımızı arıyoruz.
Kimimiz tam dudaklarına gelmişken susturuyor dilini, yanıp kavruluyor da, itiyor suyu.
Kimimizin dili dönmese gönlü konuşuyor da "Evet!" diyor, "Rabbimizsin..."
Dünyada tüm nasiplerden öte bir nasibimiz var.
Sözün nasibi o, gönlün nasibi o, elin ayağın nasibi o: "Rabbimizsin."
Toprakla, havayla, suyla, alıp verdiğimiz her nefesle buyurun bir dahi, "Rabbimizsin!" diyelim ki alalım kâmımızı, kalmasın gözümüz gönlümüz arkada...
"Affeder mi, Affetmez mi?"
Ah Uhud! Yiğit Hamza nerelerde?
Efendim'in gözyaşları nerelerde? O çetin gün nerelerde?
Üzülüyordu Efendimiz s.a.v., yanıyordu Hz. Hamza için...
Fakat davası vardı; uğruna amcadan geçilir, Mekke'den geçilir, güneşten, aydan geçilirdi.
Ve geçti acısından Efendimiz, amcasının katili Vahşi'ye vardı, onu İslâm'a davet etti. Vahşi şöyle dedi:
- Ey Muhammedi Beni nasıl İslâm'a çağırıyorsun? Adam öldürenin, şirk koşanın azaba uğrayacağını, o azap içinde hor ve hakir olarak kalacağını söyleyen sen değil misin? Ben bunların hepsini yaptım. Benim için bir çıkış yolu mu var ki?
Vahşi'nin bu sözleri üzerine şu ayet nazil oldu:
"Tövbe ve iman edip salih ameller işleyenlerin Allah kötülüklerini iyiliklere çevirir. Allah çok bağışlayıcı, çok esirgeyicidir." (Furkan, 70)
Bu ayet üzerine Vahşi dedi ki:
- Ey Muhammed, salih ameller işleme şartı çok ağır. Belki ben iyi ameller yapacak gücü kendimde bulamam.
Bunun üzerine bu kez şu ayet nazil oldu:
"Doğrusu Allah, kendisine ortak koşulmasını bağışlamaz. Ondan başka dilediği kimseleri bağışlar..." (Nisa, 48)
Vahşi hâlâ korkuyordu, dedi ki:
- Anladığıma göre bu bağışlama isteğe bağlı. Bilemiyorum ki, bu günahlarımla Allah beni affeder mi, affetmez mi?
Ve bu samimi itiraflara bir cevap geldi. Rabbimiz hepimiz için bir cevap gönderdi:
"Ey günah işlemekte haddi aşarak nefislerine karşı cinayet işlemiş kullarım! Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyin. Muhakkak Allah bütün günahları bağışlayıcıdır. Çünkü o çok bağışlayıcıdır, çok esirgeyicidir." (Zü-mer, 53)
Vahşi Allah'ın büyüklüğü karşısında boynunu büktü. Hamza'yı düşündü, isyanla geçen yıllarını, boynunu büktü. Ve teslim oldu, müslüman oldu. Sahabiler şöyle dediler:
- Ey Allah Rasulü, biz de Vahşi'nin yaptıklarını yaptık. Bu müjdeden biz de nasiplenecek miyiz?
Efendimiz s.a.v. buyurdu:
- Evet, bu tövbe eden herkes içindir.
Asıl, Hekim Şifasını Arıyor
Efendimiz s.a.v.'in risaletinden önceki zamanlarından Dammad isimli bir dostu vardı. Bu kişi hekim ve kabile reisi idi. Dammad Mekke'ye geldiği zaman ona eski arkadaşı Muhammed s.a.v.'in deli olduğunu söylediler. O da hemen gitti, O'nu tedavi etmek istedi. Efendimiz s.a.v. şöyle dedi:
- Hamd olsun Allah'a! O'na hamd eder ve O'ndan yardım dileriz. O'nun doğru yola ilettiğini kimse şaşırtamaz ve O'nun dalâlete sürüklediğini kimse irşad edemez. Allah'tan başka bir mabud olmadığına ve Muham-med'in O'nun Rasulü olduğuna şahadet ederim.
Dammad bu sözlerden oldukça etkilendi ve tekrarlanmasını istedi. Bir daha dinledi, sonra bir daha... Ve şöyle dedi:
- Ben kâhinleri söz söylerken, büyücüleri efsunlarını okurken ve şairleri şiirlerini dinletirken dinledim. Fakat bu sözlere benzeyeni duymadım. Bu sözler, bütün o sözlerden üstündür. Bu sözler denizleri coşturacak sözlerdir. Bana elini ver, sana biat edeyim.
Hayatımızın Nasibi
Bir gün Muaz ibn Cebel r.a. Nebi s.a.v.'in bindiği deveyi çekiyordu. Nebi s.a.v. ona seslendi.
- Muaz!
Muaz cevap verdi:
- Emir buyurunuz ey Allah'ın Rasulü! Emrinize itaate, hizmetinizi yerine getirmeye bütün mevcudiyetimle hazırım, dedi. Hz. Peygamber s.a.v. tekrar seslendi:
- Muaz!
Muaz r.a. Efendimiz'i yine aynı şekilde cevapladı ve bu hal üç kez vuku buldu. Üçüncüde Efendimiz s.a.v. şöyle dedi:
- Hiçbir kimse yoktur ki, kalben tasdik ederek Allah'tan başka bir ilâh olmadığına ve Muhammed'in O'nun Rasulü olduğuna şahadet etsin de, Allah onu cehenneme haram etmesin...
Her Kelime-i Şahadet getirdiğimizde yeniden şahitlik ederiz müslüman olduğumuza.
Müslümanlarız elhamdülillah.
Biz şahadet ederiz, toprak nefes alır.
Yağmur iner ince ince.
Rüzgâr bir tatlı eser.
Sular yönünü bulur, hayat manasını...