Sadece Kur'an yeterli mi?

Mahfuz' Alıntı:

Okuyalım ve düşünelim...

Genişletmek için tıkla ...

alptraum' Alıntı:

arkadaslar basta arapcayi ögrenmek gerekmiyormu meali nekadar orjinalini yansitiyor tek basina nasil yeter diyebilirsiniz bir kere sifreleri cözmek nedir uhrevi ne sifresi cözülmüski bugun sirf onun icin daha cok sarilalim cözülen sifreler le beraber neden bu kadar insanin ilgisini cekiyor baska yanlarini merak ediyorsaniz arapcayi ögrenin tefsirlerini okuyun saglam kitaplardan iste o zaman ne demek istedigini daha iyi anlayacaksiniz

Genişletmek için tıkla ...

the okuz' Alıntı:

kardeş Kur'an kesinlikle başka anlamlara sokulamaz, tahrif edilemez, yani meal de Kur'an'ın özgün halini kesinlikle yansıtır. elbette arapça öğrenmek gerekiyor ama bu öğrenme sürecinde de Kur'an meali okumanın kime ne zararı var? yani bahsettiğimiz Kur'an yani sürekli okunmalı değil mi?

Genişletmek için tıkla ...

"... (O) Gündüzü kovalayan geceyi, gündüzün üstüne örtmektedir..." Gece ile gündüzün dünyanın başına bir sarık gibi sarılmakta olduğu ifadesi manidardır.

Dünya küre şeklindedir: Dünya, küre şeklinde olup süratle Güneş'in etrafında döndüğünden, Güneş'e ters gelen taraftaki karanlık, âdeta bir perde gibi sürekli ışığı kovalamaktadır. Ne var ki insanın bunu tam kavrayabilmesi için mutlaka bir feza yolculuğu yapması gerekmektedir.

Karanlığın ışığı takibi: Kur'ân-ı Kerim, asırlar önce bu hususu, "Yatlubuhû hasîsâ" tabiriyle işaretler. Yani "karanlık, süratle ışığı kovalamaktadır" sözcüğüyle. Buradan da anlaşılmaktadır ki, karanlık olan Dünya'dır; ışık olan da Güneş.


Kur'ân*ı Mu'cizü'l*Beyan'ın, ilim, fen ve tekniğe ışık tutacak mesajlarından biri de "gece ile gündüzün birbirinin başına sarık gibi dolandığı" türünden mecazlı ifadelerdir. 14 asır öncesinin mantık ve idrak ufkuna riayetle beraber 20. asır ve daha sonraki dönemlere de ışık tutan bu âyetler, bilhassa Güneş ile Dünya arasındaki ilginç münasebeti ortaya koymada fevkalade orijinaldir: "(Allah) Gökleri ve yeri hak ile yarattı. Geceyi gündüzün üzerine doluyor, gündüzü de gecenin üzerine doluyor. O Güneş'i ve Ay'ı buyruğu altına aldı ve her biri belli bir süreye kadar akıp gitmektedir.." (Zümer, 39/5)

"Tekvir" kelimesi, Arapçada bir şeyi sarmak, yumak haline getirmek ve dolamak demektir ki, sarığın başa sarılmasına da "kevrü'l*imâme" denmektedir. Her şeyden önce ayetteki ifadeler ve seçilen kelimelerin hususiyetleriyle adeta Dünya'nın küre şeklinde olduğu vurgulanmaktadır. Gece ile gündüzün dünyanın başına bir sarık gibi sarılmakta olduğu ifadesi manidardır. Aynı zamanda ayet, bu işin sürekli olduğunu ifade etmekte ve her zaman gece, zülumatıyla etrafı karanlığa boğup gündüzü takip etmesi ve böylece sistemin, adeta bir mekik gibi işleyip durması anlatılmaktadır ki, bunlar oldukça ciddi ipuçları sayılırlar.

Yine şu âyette de mesele sarih bir şekilde ele alınarak şöyle buyrulmaktadır:

"(Allah gökleri ve yeri altı günde yarattıktan) sonra iradesini arşa tevcih etti. Gündüzü kovalayan geceyi, gündüzün üstüne örtmektedir." (A'râf, 7/54)

Burada geçen "yuğşî" fiilinin mastarı "ğaşy" kelimesi, örtmek, bürümek, örtü üstüne bir örtü daha getirip örtmek gibi manalara gelmektedir. Bu örtü gece olsun, gündüz olsun fark etmez; gece ve gündüzün birbirini bürüdüğünü ifade ettiği açıktır.

Ayrıca bu ifadeyi nahiv açısından tahlil edecek olursak; "leyl" ve "nehâr"ın her ikisi de mef'uldür. Arapça gramer esaslarına göre, burada olduğu gibi iki mef'ûl peş peşe geldiğinde ikisinden birini fâil takdir etme durumu söz konusu olur. Bu kaideye göre ilk kelime olan "leyl" fâil olur. Bu husus, "Gündüz mü geceyi, gece mi gündüzü takip ediyor?" konusuna açıklık kazandırma açısından önemlidir. Zira burada hangi kelime önce gelmiş ise örten ve süratle diğerini takip eden odur. İkinci kelime ise örtülen ve takip edilen durumunda kalır. Bu demektir ki her zaman gece, gündüzü takip etmekte ve karanlık ışığı örtmektedir. Ayrıca ayet*i kerime diğer bir detaya da "hasîsen" kelimesi ile işaret eder. Şöyle ki, "bu, seri bir şekilde ve baş döndürücü bir hızla" gerçekleşmektedir.

Meşhur Rus astronotu Gagarin'in biri çirkin, diğeri de güzel olan iki tespiti vardır. Birincisi, bu talihsiz insan, atmosferin üstünde muvakkat bir seyahatten sonra şöyle demişti: "Gökyüzüne çıkıp dolaştım. Fakat orada Allah diye bir şeye rastlamadım." İkincisi ise, "Dünyadan uzaklaştığımda mütemadiyen arz üzerindeki dairelerde karanlığın ışığı takip ettiğini gördüm. Güneş'e ters düşen taraftan Dünya'nın etrafında sürekli karanlık bir perde dolanıyordu." sözüdür. Evet dünya, küre şeklinde olup süratle Güneş'in etrafında döndüğünden, Güneş'e ters gelen taraftaki karanlık, âdeta bir perde gibi sürekli ışığı kovalamaktadır. Ne var ki insanın bunu tam kavrayabilmesi için mutlaka bir feza yolculuğu yapması gerekmektedir. Kur'ân*ı Kerim, asırlar önce bu hususu, "yatlubuhû hasîsâ" tabiriyle işaretler. Yani "karanlık, süratle ışığı kovalamaktadır" sözcüğüyle. Buradan da anlaşılmaktadır ki, karanlık olan Dünya'dır; ışık olan da Güneş. Buna göre süratli bir şekilde ışığı takip edip kovalayan Dünya'dır ve bir sapan taşı gibi Güneş'in etrafında dönmektedir. Şayet dünya, küre şeklinde olmayıp bir satıh gibi olsaydı, karanlık sürekli ışığı kovalayamazdı. O zaman bu sathın bir yüzü daima ışık, diğer yanı da karanlık kalırdı.

Bütün bunlar bir işaret ve ilmî tespitlerle çelişmeme demektir ki, Kur'ân iki kelimelik bir ifadeyle temas eder geçer. Ama bu işaretler öyle komprimeler haline getirilerek sunulmuştur ki, asrımızda dahi, bu ifadeler tahlile tabi tutulup incelendiği, dev teleskoplarla müşahede edildiği zaman Kur'ân'ın hakikatlerinin pırlanta gibi nazarlarda arz*ı didar ettiği görülecektir. Evet insanlık, ilim ve teknolojide ilerledikçe, Kur'ân'ın ifadelerinden daha pek çok nükte ortaya çıkacak ve Kur'ân, bir kere daha hakikat diliyle İlâhî kelam olduğunu haykıracaktır.

Genişletmek için tıkla ...