Allâhü Teâlâ sabredenleri bir çok güzel vasiflarla övmüstür. Kur’ân-i Kerîm’de yetmisden fazla âyet-i kerîmede sabirdan bahsetmis, iyilik ve derecelerin çogunu sabrin meyveleri kilmis, her iyilige belli basli ve mahdût mükâfât verdigi hâlde, sabrin mükâfâtini hudûtsuz verecegini beyan etmistir. Sabir üç türlüdür.
1- Tâate devam etmek,
2- Günâhlari terk husûsunda kararli olmak,
3- Musîbetlere katlanmak, sikâyet etmemek.
Sabir, yüksek ve güzel bir sifattir. Peygamberlerin sifatidir. Kur’ân-i Kerîm'de Allâhü Teâlâ sabreden kullarini medhetmistir. Nitekim Zûmer Sûresi’nin 10. âyetinde (meâlen): “...Ancak sabredenlerdir ki ecirlerine hesâbsiz erdirilir.” buyuruyor. Hadîs-i serîfte buyruldu ki:
“Sabredenlere kiyâmette o kadar sevab verilir ki, mîzansiz ve hesâbsiz, yagmur yagar gibi ihsânlara kavusurlar. Dünyâda sihhatli yasayip keder görmeden ölen kimseler, onlari ve sevâblarini görünce; Keske dünyâda iken vücûdlarimiz makas ile parça parça olsaydi da; biz de simdi, bunlar gibi sevâblara kavussaydik derler.” Yine bir hadîs-i serîfte: “Musîbetlere sabir, tâatlere devam etmek nurdur.” buyurulmustur. Bakara Sûresi’nin 155. ve 156. âyet-i kerîmelerinde meâlen;
“...Sabredenleri müjdele. Onlara bir musîbet geldigi zaman onlar, biz Allâh içiniz (yânî Allâhü Teâlâ’nin mahlukuyuz, kullariyiz) Ve yine biz elbette ona dönecegiz derler.” buyuruldu.
Ebû Hûreyre (r.a.)’nin rivâyet ettigi bir hadîs-i serîfte Resûlüllâh Efendimiz (s.a.v.) söyle buyurdular: “Güçlü insan baskalarini güreste yenen degil, kizginlik aninda kendisine mâlik ve irâdesine sâhip olandir.”
Hadîs-i serîfte; “Bir musîbet zamaninda, ‘Inna lillâhi ve Inna ileyhi raciûn’ diyene, Allâhü Teâlâ o musîbet yerine bir murâd ve ona karsilik ihsânda bulunur.” buyuruldu.
Gelse celalinden cefa,
Yahut cemalinden vefa,
İkisi de cana safa,
Kahrın da hoş lütfun da hoş.
1- Tâate devam etmek,
2- Günâhlari terk husûsunda kararli olmak,
3- Musîbetlere katlanmak, sikâyet etmemek.
Sabir, yüksek ve güzel bir sifattir. Peygamberlerin sifatidir. Kur’ân-i Kerîm'de Allâhü Teâlâ sabreden kullarini medhetmistir. Nitekim Zûmer Sûresi’nin 10. âyetinde (meâlen): “...Ancak sabredenlerdir ki ecirlerine hesâbsiz erdirilir.” buyuruyor. Hadîs-i serîfte buyruldu ki:
“Sabredenlere kiyâmette o kadar sevab verilir ki, mîzansiz ve hesâbsiz, yagmur yagar gibi ihsânlara kavusurlar. Dünyâda sihhatli yasayip keder görmeden ölen kimseler, onlari ve sevâblarini görünce; Keske dünyâda iken vücûdlarimiz makas ile parça parça olsaydi da; biz de simdi, bunlar gibi sevâblara kavussaydik derler.” Yine bir hadîs-i serîfte: “Musîbetlere sabir, tâatlere devam etmek nurdur.” buyurulmustur. Bakara Sûresi’nin 155. ve 156. âyet-i kerîmelerinde meâlen;
“...Sabredenleri müjdele. Onlara bir musîbet geldigi zaman onlar, biz Allâh içiniz (yânî Allâhü Teâlâ’nin mahlukuyuz, kullariyiz) Ve yine biz elbette ona dönecegiz derler.” buyuruldu.
Ebû Hûreyre (r.a.)’nin rivâyet ettigi bir hadîs-i serîfte Resûlüllâh Efendimiz (s.a.v.) söyle buyurdular: “Güçlü insan baskalarini güreste yenen degil, kizginlik aninda kendisine mâlik ve irâdesine sâhip olandir.”
Hadîs-i serîfte; “Bir musîbet zamaninda, ‘Inna lillâhi ve Inna ileyhi raciûn’ diyene, Allâhü Teâlâ o musîbet yerine bir murâd ve ona karsilik ihsânda bulunur.” buyuruldu.
Gelse celalinden cefa,
Yahut cemalinden vefa,
İkisi de cana safa,
Kahrın da hoş lütfun da hoş.
Son düzenleme: