Bazen var olmanın hakkını veremediğimi düşünüyorum
Bana ait olmayan bedenimin içinde yok olduğumu hissediyorum
Olmak istediğim kişilik ağır basıyor, yeniliyorum
Öyle bir savaşın içindeyim ki, nefsim alabildiğince hırslı
Ben ise onu tanıdığım kadar güçlüyüm...
Ruhumun derinliklerine her inişimde
Bir pişmanlık takılıyor oltama..
Çekip almak istiyorum geçmişimi
Bütün gücümle asılıyorum huzura erebilmek adına,
Başaramıyorum...Beni de içine alıyor boğuluyorum kendi denizimde..
Tekrar iniyorum derinliklere
Bu kez bir elimde kazma, bir elimde kürek
Pişmanlıklarımı içimde bir yerlere gömmeye çalışıyorum..
Üzerini hayallerle kapatıyorum ve gözyaşlarımla suluyorum..
Nafile..Yine hortlayıp çıkıyor en mutlu anlarımda bile..
Son defa iniyorum ve bu kez kendimden emin bir halde,
Pişmanlıklarımla dost olmak onunla beraber yaşamak istiyorum
Avazı çıktığı kadar bağırıyor "ben senin dostun olamam" diye
Neden böyle davrandığını düşünüyorum bir an!..
Yaptığım hataların sorumlusu ben olduğum halde
Bu kadar acımasız olmasına anlam veremiyorum...
Bir an içimde bir ışık beliriveriyor..
Minik bir kağıda yazılmış bir not...
"Euzubillahiminiseytanirracim bismillahirahmanirrahim"...
O an gözümden yaşlar boşalıveriyor..
Ruhum bir ebru sanatçısı misali,
Nakış nakış işliyor pişmanlıklarımı gözyaşlarıma...
Yanaklarımdan süzülen damlaları seccadem ile paylaşıyorum
Tevbe kapısının ardındaki ışıkla yalvarıyorum Cenab-ı Allah'a.....
[email protected]
Bana ait olmayan bedenimin içinde yok olduğumu hissediyorum
Olmak istediğim kişilik ağır basıyor, yeniliyorum
Öyle bir savaşın içindeyim ki, nefsim alabildiğince hırslı
Ben ise onu tanıdığım kadar güçlüyüm...
Ruhumun derinliklerine her inişimde
Bir pişmanlık takılıyor oltama..
Çekip almak istiyorum geçmişimi
Bütün gücümle asılıyorum huzura erebilmek adına,
Başaramıyorum...Beni de içine alıyor boğuluyorum kendi denizimde..
Tekrar iniyorum derinliklere
Bu kez bir elimde kazma, bir elimde kürek
Pişmanlıklarımı içimde bir yerlere gömmeye çalışıyorum..
Üzerini hayallerle kapatıyorum ve gözyaşlarımla suluyorum..
Nafile..Yine hortlayıp çıkıyor en mutlu anlarımda bile..
Son defa iniyorum ve bu kez kendimden emin bir halde,
Pişmanlıklarımla dost olmak onunla beraber yaşamak istiyorum
Avazı çıktığı kadar bağırıyor "ben senin dostun olamam" diye
Neden böyle davrandığını düşünüyorum bir an!..
Yaptığım hataların sorumlusu ben olduğum halde
Bu kadar acımasız olmasına anlam veremiyorum...
Bir an içimde bir ışık beliriveriyor..
Minik bir kağıda yazılmış bir not...
"Euzubillahiminiseytanirracim bismillahirahmanirrahim"...
O an gözümden yaşlar boşalıveriyor..
Ruhum bir ebru sanatçısı misali,
Nakış nakış işliyor pişmanlıklarımı gözyaşlarıma...
Yanaklarımdan süzülen damlaları seccadem ile paylaşıyorum
Tevbe kapısının ardındaki ışıkla yalvarıyorum Cenab-ı Allah'a.....
[email protected]