Efendim Hadis’in râvisi Ebû Hureyre(r.a.).
“Resûlullah (.s.a.v):- Müslümanın, Müslüman üzerindeki hakkı altıdır” dedi. “Ey Allah’ın resûlü, nedir onlar?” diye sorulduğunda, anlattı:
‘l. Onunla karşılaştığında ona selâm ver.
2.Seni dâvet ettiğinde dâvetine git.
3.Senden nasihat istediğinde, nasihat ver.
4.Aksırdığında ve –Elhamdülillah- dediğinde, -Yerhamükeallah- de.
5.Hasta olduğunda ziyaretine git.
6.Vefat ettiğinde cenazesinde bulun.’”
Hadis, bu kadar. Ben Resûlullah’ın bu hadisini neredeyse otuz yıldır bilirim. Fakat dostlar, dördüncü sıradaki o, “Aksırdığında ve ‘Elhamdülillah’ dediğinde, ‘Yerhamükeallah’ de!” tavsiyesindeki sırrı bilmezdim. Hatta bahsi geçen tavsiye ile ilk karşılaştığımda sözlüklere koşmuş, “Yerhamükeallah”ın ne anlama geldiğini öğrenmek istemiş ve bunun, “Allah sana rahmet etsin” demek olduğunu öğrenmiştim.
Ve o gün bugündür kim aksırır ve “Elhamdülillah” derse ben de, Yerhamükeallah” derim. Demesine derim de, hikmetini bir türlü bilemem, bilemezdim. Öyle ya, Allah’ın son peygamberi bin 400 küsur sene önce, aksıran, aksırdığı için de rabbine şükreden bir mümine niye, “Allah sana rahmet etsin!” demeyi Müslüman’ın Müslüman üzerindeki altı hakkından dördüncüsü olarak gösteriyor? Mesela, eşi savaşta öldüğünde ona kol kanat ger tavsiyesinde de bulunabilir yahut evi köyü yandığında ona kapılarını aç da diyebilirdi.
Üstelik Müslümanlar genelde ölüm acısını tadıp mezara konanlar için “Allah’ın rahmeti üzerine olsun” demezler mi! Elbette Yüce Yaratıcının rahmeti ölüler ve sağlar için vazgeçilmezdir. Ama biz genelde hep ölenler için “Allah rahmet eylesin” deriz, öyle değil mi? Öyleyse, Hz. Muhammed(s.a.v) niçin aksıran bir insana tıpkı ölmüş birine söyler gibi, “Allah’ın rahmeti üzerine olsun” diyor, bize de öyle dememizi tavsiye ediyordu?
Çünkü o bilgi notu, “Biliyor muydunuz?” başlığı altında, insan beyninin yüzde 80’inin su olduğunu, yetişkin bir insanın günde 23 bin kez nefes aldığını, attığımız her adımda vücudun 54 kasının çalıştığını” biliyor musunuz diye soruyor, bunların arasında da, bize, “Müslüman’ın Müslüman üzerindeki haklarından” olarak tavsiye edilen, “Yerhamükeallah”ın, yani, “Allah’ın rahmeti üzerine olsun” sünnetinin sebebi “Hapşırık”için aşağıdaki açıklama yapılıyordu:
“Hapşırdığımız zaman kalbimiz de dahil olmak üzere tüm vücut fonksiyonlarımızın bir an için durduğunu biliyor musunuz?”
İşe ben bu bilgi notunu okur okumaz bahsi geçen Hadis-i şerifi hatırlamış, “İşte Peygamberimizin bir mucizesi daha” diye ayağa fırlamıştım. Evet, bilgi notu, hapşırdığımızda bir an için de olsa sanki âdetâ öldüğümüzü söylüyordu ve Peygamberimiz de tam bin 400 sene önceden bize bu haberi veriyor, kardeşiniz hapşırarak sanki öldü, öyleyse ona, “Allah’ın rahmeti üzerine olsun!” deyiniz, tavsiyesinde bulunuyordu.
İşte Hz.Muhammed(s.a.v.) böyle bir peygamber.
Yahudiler ve Hıristiyanlar ve başkaları O’nu inkâr edebilir, keyifleri bilir.
Ve birilerinin tavsiye ve aklına uyarak yahut birilerinden korkarak Hz. Muhammed’in cihat hakkında ve kendini inkâr edenlerin kafir olduğuna dair tavsiyelerinin Türk milletinin camilerinde anlatılması yasaklanabilir. O’nu inkâr edenlerle kol kola girip, sanki O’nu devre dışı bırakırcasına, “İbrahimi dinler” diyerek bir yerlere varma, bir şeyler elde etme zannı da birilerinde galip gelebilir.
Ama dönülüp dolaşılıp kara toprağa girilecek, girilip tekrar dirilinecek değil midir?
Münker-Nekir’ce, “Rabbin kim” denildiğinde, “İbrahimi dinler” çerçevesinde halkalanan Muhammed’siz ve Kur’an''sızların, “Allah” cevabını verdiğini farz edelim. Peki onlara “Kitabın ne?” diye sorulduğunda “Kur’an” ve “Peygamberin kim?” denildiğinde, “Hz. Muhammed(.s.a.v)” cevabını verebilecekler midir? Burada inkâr ettiklerini orada kabul etmelerine ruhsat var mıdır?
O’na da selatü selâmlar olsun…
Rabbim hiç birimizi O’nun şefaatinden mahrum bırakılanlardan eylemesin…
“Resûlullah (.s.a.v):- Müslümanın, Müslüman üzerindeki hakkı altıdır” dedi. “Ey Allah’ın resûlü, nedir onlar?” diye sorulduğunda, anlattı:
‘l. Onunla karşılaştığında ona selâm ver.
2.Seni dâvet ettiğinde dâvetine git.
3.Senden nasihat istediğinde, nasihat ver.
4.Aksırdığında ve –Elhamdülillah- dediğinde, -Yerhamükeallah- de.
5.Hasta olduğunda ziyaretine git.
6.Vefat ettiğinde cenazesinde bulun.’”
Hadis, bu kadar. Ben Resûlullah’ın bu hadisini neredeyse otuz yıldır bilirim. Fakat dostlar, dördüncü sıradaki o, “Aksırdığında ve ‘Elhamdülillah’ dediğinde, ‘Yerhamükeallah’ de!” tavsiyesindeki sırrı bilmezdim. Hatta bahsi geçen tavsiye ile ilk karşılaştığımda sözlüklere koşmuş, “Yerhamükeallah”ın ne anlama geldiğini öğrenmek istemiş ve bunun, “Allah sana rahmet etsin” demek olduğunu öğrenmiştim.
Ve o gün bugündür kim aksırır ve “Elhamdülillah” derse ben de, Yerhamükeallah” derim. Demesine derim de, hikmetini bir türlü bilemem, bilemezdim. Öyle ya, Allah’ın son peygamberi bin 400 küsur sene önce, aksıran, aksırdığı için de rabbine şükreden bir mümine niye, “Allah sana rahmet etsin!” demeyi Müslüman’ın Müslüman üzerindeki altı hakkından dördüncüsü olarak gösteriyor? Mesela, eşi savaşta öldüğünde ona kol kanat ger tavsiyesinde de bulunabilir yahut evi köyü yandığında ona kapılarını aç da diyebilirdi.
Üstelik Müslümanlar genelde ölüm acısını tadıp mezara konanlar için “Allah’ın rahmeti üzerine olsun” demezler mi! Elbette Yüce Yaratıcının rahmeti ölüler ve sağlar için vazgeçilmezdir. Ama biz genelde hep ölenler için “Allah rahmet eylesin” deriz, öyle değil mi? Öyleyse, Hz. Muhammed(s.a.v) niçin aksıran bir insana tıpkı ölmüş birine söyler gibi, “Allah’ın rahmeti üzerine olsun” diyor, bize de öyle dememizi tavsiye ediyordu?
Çünkü o bilgi notu, “Biliyor muydunuz?” başlığı altında, insan beyninin yüzde 80’inin su olduğunu, yetişkin bir insanın günde 23 bin kez nefes aldığını, attığımız her adımda vücudun 54 kasının çalıştığını” biliyor musunuz diye soruyor, bunların arasında da, bize, “Müslüman’ın Müslüman üzerindeki haklarından” olarak tavsiye edilen, “Yerhamükeallah”ın, yani, “Allah’ın rahmeti üzerine olsun” sünnetinin sebebi “Hapşırık”için aşağıdaki açıklama yapılıyordu:
“Hapşırdığımız zaman kalbimiz de dahil olmak üzere tüm vücut fonksiyonlarımızın bir an için durduğunu biliyor musunuz?”
İşe ben bu bilgi notunu okur okumaz bahsi geçen Hadis-i şerifi hatırlamış, “İşte Peygamberimizin bir mucizesi daha” diye ayağa fırlamıştım. Evet, bilgi notu, hapşırdığımızda bir an için de olsa sanki âdetâ öldüğümüzü söylüyordu ve Peygamberimiz de tam bin 400 sene önceden bize bu haberi veriyor, kardeşiniz hapşırarak sanki öldü, öyleyse ona, “Allah’ın rahmeti üzerine olsun!” deyiniz, tavsiyesinde bulunuyordu.
İşte Hz.Muhammed(s.a.v.) böyle bir peygamber.
Yahudiler ve Hıristiyanlar ve başkaları O’nu inkâr edebilir, keyifleri bilir.
Ve birilerinin tavsiye ve aklına uyarak yahut birilerinden korkarak Hz. Muhammed’in cihat hakkında ve kendini inkâr edenlerin kafir olduğuna dair tavsiyelerinin Türk milletinin camilerinde anlatılması yasaklanabilir. O’nu inkâr edenlerle kol kola girip, sanki O’nu devre dışı bırakırcasına, “İbrahimi dinler” diyerek bir yerlere varma, bir şeyler elde etme zannı da birilerinde galip gelebilir.
Ama dönülüp dolaşılıp kara toprağa girilecek, girilip tekrar dirilinecek değil midir?
Münker-Nekir’ce, “Rabbin kim” denildiğinde, “İbrahimi dinler” çerçevesinde halkalanan Muhammed’siz ve Kur’an''sızların, “Allah” cevabını verdiğini farz edelim. Peki onlara “Kitabın ne?” diye sorulduğunda “Kur’an” ve “Peygamberin kim?” denildiğinde, “Hz. Muhammed(.s.a.v)” cevabını verebilecekler midir? Burada inkâr ettiklerini orada kabul etmelerine ruhsat var mıdır?
O’na da selatü selâmlar olsun…
Rabbim hiç birimizi O’nun şefaatinden mahrum bırakılanlardan eylemesin…