Peygamber efendimiz, "Allahü teâlânın bir nimet vermesini ve bunun devamlı olmasını isteyen, Lâ havle velâ kuvvete illâ billah çok okusun! Bu, Cennet hazinelerinden bir hazînedir!" buyuruldu. Bir hadîs-i şerîfde de, "Lâ havle velâ kuvvete... okumak, doksandokuz derde devâdır. Bunların en hafîfi, hemmdir" buyuruldu. Hemm, gam, hüzün, sıkıntı demektir.
Bunun için İslâm büyükleri din ve dünya zararlarından kurtulmak için, hergün beşyüzkere "Lâ havle velâ kuvvete illâ billah" okurdu. Buna "Kelime-i temcîd" denir. Okumağa başlarken ve okudukdan sonra da yüzerkere "Salevât" okurlardı.
İslâm büyükleri şu yedi şeyin devamlı yapılmasını tavsiye ederlerdi:
Her işinde "Besmele-i şerîfeyi" söylemek.Her işi temam olunca, "Elhamdülillah" demek. Filân yere gideceğim veya şu işi yapacağım dedikde, "İnşâallah" demek. Bir musîbet işittikde, "İnnâ lillah ve innâ ileyhi râci'ûn" demek. Bir hata söylemiş ise, tevbe ve istiğfâr eylemek."Lâ ilâhe illallahü vahdehu la şerîke leh, lehül-mülkü ve lehül-hamdü ve hüve alâ külli şey'in kadîr" kelime-i tayyibesini söylemek. "Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resûlüh" kelime-i şerîfesini çok söylemek.
Şunu da gece ve gündüz çok okurlardı: "Sübhânellahi vel-hamdülillahi velâ ilâhe illallahü vallahü ekber velâ havle velâ kuvvete illâ billahil'aliyyil'azîm."
Evinden çıkarken de "Âyetelkürsî"yi okurlardı. Zîrâ, her işinde muvaffak olur ve hayırlı işler başarır. Resûlullah aleyhisselâm buyurdu ki, "Bir kimse, evinden çıkarken Âyetelkürsîyi okursa, Hak teâlâ, yetmiş meleğe emreder, o kimse evine gelinceye kadar, ona dua ile istiğfar ederler."
Evine gelince de okunursan, iki Âyetelkürsî arasındaki işlerin hayrlı olur ve fakîrliği önlenir. Habîb-i kibriyâ sallallahü aleyhi ve sellem buyurdu ki, "Bu duayı okuyan kimse, duayı sabâhleyin okursa ve akşama kadar ölürse, şehîd derecesine vâsıl olarak ölür. Akşamleyin okursa, yine sabaha kadar ölürse, aynı şekilde aynı dereceye ulaşır. Dua şudur: Allahümme ente rabbî lâilâhe illâ ente halaktenî ve ene abdüke ve ene alâ ahdike ve va'dike mesteta'tü eûzü bike min şerri mâ sana'tü ebûü leke bi-ni'metike aleyye ve ebûü bi zenbî fağfirlî zünûbî feinnehû lâ yağfirüzzünûbe illâ ente. Lâ ilâhe illâ ente sübhâneke innî küntü minezzâlimîn."
Peygamberimiz aleyhisselâm buyurdu ki, Yâ Ebâ Hüreyre! Her kim, günde yirmibeş def'a bu duayı okursa, Hak teâlâ, o şahsı âbidler zümresinden yazar. Dua şudur: "Allahümmagfir lî ve li- vâlideyye ve li-üstâziyye ve lil mü'minîne vel mü'minât vel müslimîne vel müslimât el ahyâ-i minhüm vel emvât bi-rahmetike yâ erhamerrâhimîn."
Bunun için İslâm büyükleri din ve dünya zararlarından kurtulmak için, hergün beşyüzkere "Lâ havle velâ kuvvete illâ billah" okurdu. Buna "Kelime-i temcîd" denir. Okumağa başlarken ve okudukdan sonra da yüzerkere "Salevât" okurlardı.
İslâm büyükleri şu yedi şeyin devamlı yapılmasını tavsiye ederlerdi:
Her işinde "Besmele-i şerîfeyi" söylemek.Her işi temam olunca, "Elhamdülillah" demek. Filân yere gideceğim veya şu işi yapacağım dedikde, "İnşâallah" demek. Bir musîbet işittikde, "İnnâ lillah ve innâ ileyhi râci'ûn" demek. Bir hata söylemiş ise, tevbe ve istiğfâr eylemek."Lâ ilâhe illallahü vahdehu la şerîke leh, lehül-mülkü ve lehül-hamdü ve hüve alâ külli şey'in kadîr" kelime-i tayyibesini söylemek. "Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resûlüh" kelime-i şerîfesini çok söylemek.
Şunu da gece ve gündüz çok okurlardı: "Sübhânellahi vel-hamdülillahi velâ ilâhe illallahü vallahü ekber velâ havle velâ kuvvete illâ billahil'aliyyil'azîm."
Evinden çıkarken de "Âyetelkürsî"yi okurlardı. Zîrâ, her işinde muvaffak olur ve hayırlı işler başarır. Resûlullah aleyhisselâm buyurdu ki, "Bir kimse, evinden çıkarken Âyetelkürsîyi okursa, Hak teâlâ, yetmiş meleğe emreder, o kimse evine gelinceye kadar, ona dua ile istiğfar ederler."
Evine gelince de okunursan, iki Âyetelkürsî arasındaki işlerin hayrlı olur ve fakîrliği önlenir. Habîb-i kibriyâ sallallahü aleyhi ve sellem buyurdu ki, "Bu duayı okuyan kimse, duayı sabâhleyin okursa ve akşama kadar ölürse, şehîd derecesine vâsıl olarak ölür. Akşamleyin okursa, yine sabaha kadar ölürse, aynı şekilde aynı dereceye ulaşır. Dua şudur: Allahümme ente rabbî lâilâhe illâ ente halaktenî ve ene abdüke ve ene alâ ahdike ve va'dike mesteta'tü eûzü bike min şerri mâ sana'tü ebûü leke bi-ni'metike aleyye ve ebûü bi zenbî fağfirlî zünûbî feinnehû lâ yağfirüzzünûbe illâ ente. Lâ ilâhe illâ ente sübhâneke innî küntü minezzâlimîn."
Peygamberimiz aleyhisselâm buyurdu ki, Yâ Ebâ Hüreyre! Her kim, günde yirmibeş def'a bu duayı okursa, Hak teâlâ, o şahsı âbidler zümresinden yazar. Dua şudur: "Allahümmagfir lî ve li- vâlideyye ve li-üstâziyye ve lil mü'minîne vel mü'minât vel müslimîne vel müslimât el ahyâ-i minhüm vel emvât bi-rahmetike yâ erhamerrâhimîn."