Öyle bir din ki

Sabah cami avlusunda,
Huzurlu ve huzurunda,
Toplansaydık,rahmanın!
Omuzlarımız mı,yoksa,
Yüreklerimiz mi,birleşmiş,
Fark etmeden-feyyazın,
Ruhumuza üflediği esenlikle,
Yek vucud olup,uzun uzun,
Asab gibi edasını yapsaydık,namazın!
Sonra gün ışığının,
Vurduğu odacıkta,
Dalıpta tefekküre derince,
Ruhuna inebilseydik Kur'anın!

O ruh ile hayatı,tekrar,
Uyandırsaydık mevtinden.
Demezmiydi-işte din bu,
Sakinleri semanın!