Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
Ölümden Evvel Ölmek
- Konbuyu başlatan Emir Hattab
- Başlangıç tarihi
H
amin amin amin
Allah (cc) razi olsun
Allah (cc) razi olsun
BAKARA SURESİ
127- İbrahim, İsmail'le birlikte Evin (Ka'be'nin) sütunlarını yükselttiğinde (ikisi şöyle dua etmişti): "Rabbimiz bizden (bunu) kabul et. Şüphesiz, Sen işiten ve bilensin";
128- "Rabbimiz, ikimizi Sana teslim olmuş (Müslümanlar) kıl ve soyumuzdan Sana teslim olmuş (Müslüman) bir ümmet (ver). Bize ibadet yöntemlerini (yer veya ilkelerini) göster ve tevbemizi kabul et. Şüphesiz, Sen tevbeleri kabul eden ve esirgeyensin."
129- "Rabbimiz, içlerinden onlara bir elçi gönder, onlara ayetlerini okusun, Kitabı ve hikmeti öğretsin ve onları arındırsın. Şüphesiz, Sen güçlü ve üstün olansın, hüküm ve hikmet sahibisin."
130- Kendi nefsini aşağılık kılandan başka, İbrahim'in dininden kim yüz çevirir? Andolsun, Biz onu dünyada seçtik, gerçekten ahirette de o salihlerdendir.
131- Rabbi ona: "Teslim ol" dediğinde (O
"Alemlerin Rabbine teslim oldum" demişti.
132- Bunu İbrahim, oğullarına vasiyet etti, Yakup da: "Oğullarım, şüphesiz Allah sizlere bu dini seçti, siz de ancak Müslüman olarak can verin" (diye benzer bir vasiyette bulundu.)
133- Yoksa siz, Yakub'un ölüm anında, orada şahidler miydiniz? O, oğullarına: "Benden sonra kime ibadet edeceksiniz?" dediğinde, onlar: "Senin İlahına ve ataların İbrahim, İsmail ve İshak'ın İlahı olan tek bir İlaha ibadet edeceğiz; bizler O'na teslim olduk" demişlerdi.
136- Deyin ki: "Biz Allah'a; bize indirilene, İbrahim, İsmail, İshak, Yakub ve torunlarına indirilene, Musa ve İsa'ya verilen ile peygamberlere Rabbinden verilene iman ettik. Onlardan hiçbirini diğerinden ayırt etmeyiz ve biz O'na teslim olmuşlarız."
139- De ki: "O bizim de Rabbimiz, sizin de Rabbiniz iken, bizimle Allah hakkında (sözde kanıtlarla) tartışmalara mı giriyorsunuz? Bizim amellerimiz bizim, sizin de amelleriniz sizindir. Biz, O'na gönülden bağlanmış (muhlis) olanlarız."
146- Kendilerine kitap verdiklerimiz, onu (peygamberi), çocuklarını tanır gibi tanırlar. Buna rağmen içlerinden bir bölümü, bildikleri halde gerçeği gizlerler.
ARAF SURESİ
185- Onlar, göklerin ve yerin 'bağımlı olduğu egemenliğe ve sünnete’ (melekût) Allah'ın yarattığı şeylere ve ihtimal (verip) ecellerinin pek yaklaştığına bakmıyorlar mı? Bundan sonra onlar artık hangi söze inanacaklar?
186- Allah'ın saptırdığı kimseye artık hidayet verecek yoktur. Ve onları tuğyanları içinde şaşkınca dolaşır bir durumda bırakıverir.
Amin.
127- İbrahim, İsmail'le birlikte Evin (Ka'be'nin) sütunlarını yükselttiğinde (ikisi şöyle dua etmişti): "Rabbimiz bizden (bunu) kabul et. Şüphesiz, Sen işiten ve bilensin";
128- "Rabbimiz, ikimizi Sana teslim olmuş (Müslümanlar) kıl ve soyumuzdan Sana teslim olmuş (Müslüman) bir ümmet (ver). Bize ibadet yöntemlerini (yer veya ilkelerini) göster ve tevbemizi kabul et. Şüphesiz, Sen tevbeleri kabul eden ve esirgeyensin."
129- "Rabbimiz, içlerinden onlara bir elçi gönder, onlara ayetlerini okusun, Kitabı ve hikmeti öğretsin ve onları arındırsın. Şüphesiz, Sen güçlü ve üstün olansın, hüküm ve hikmet sahibisin."
130- Kendi nefsini aşağılık kılandan başka, İbrahim'in dininden kim yüz çevirir? Andolsun, Biz onu dünyada seçtik, gerçekten ahirette de o salihlerdendir.
131- Rabbi ona: "Teslim ol" dediğinde (O
"Alemlerin Rabbine teslim oldum" demişti.132- Bunu İbrahim, oğullarına vasiyet etti, Yakup da: "Oğullarım, şüphesiz Allah sizlere bu dini seçti, siz de ancak Müslüman olarak can verin" (diye benzer bir vasiyette bulundu.)
133- Yoksa siz, Yakub'un ölüm anında, orada şahidler miydiniz? O, oğullarına: "Benden sonra kime ibadet edeceksiniz?" dediğinde, onlar: "Senin İlahına ve ataların İbrahim, İsmail ve İshak'ın İlahı olan tek bir İlaha ibadet edeceğiz; bizler O'na teslim olduk" demişlerdi.
136- Deyin ki: "Biz Allah'a; bize indirilene, İbrahim, İsmail, İshak, Yakub ve torunlarına indirilene, Musa ve İsa'ya verilen ile peygamberlere Rabbinden verilene iman ettik. Onlardan hiçbirini diğerinden ayırt etmeyiz ve biz O'na teslim olmuşlarız."
139- De ki: "O bizim de Rabbimiz, sizin de Rabbiniz iken, bizimle Allah hakkında (sözde kanıtlarla) tartışmalara mı giriyorsunuz? Bizim amellerimiz bizim, sizin de amelleriniz sizindir. Biz, O'na gönülden bağlanmış (muhlis) olanlarız."
146- Kendilerine kitap verdiklerimiz, onu (peygamberi), çocuklarını tanır gibi tanırlar. Buna rağmen içlerinden bir bölümü, bildikleri halde gerçeği gizlerler.
ARAF SURESİ
185- Onlar, göklerin ve yerin 'bağımlı olduğu egemenliğe ve sünnete’ (melekût) Allah'ın yarattığı şeylere ve ihtimal (verip) ecellerinin pek yaklaştığına bakmıyorlar mı? Bundan sonra onlar artık hangi söze inanacaklar?
186- Allah'ın saptırdığı kimseye artık hidayet verecek yoktur. Ve onları tuğyanları içinde şaşkınca dolaşır bir durumda bırakıverir.
Amin.
harika bir dua bu dua emrini peygamberimiz medinedeki ilk cuma hutbesinde söylüyor.Allaha mülaki olmayı dilemeyi yalanlayanların sonu cehennem
10/YUNUS-7:
İnnellezine la yercune likaena ve radu bil hayatid dunya vatmeennu biha
vellezine hum an ayatina gafilun(gafilune).
Muhakkak ki onlar, Bize ulaşmayı (hayatta iken ruhlarını Allaha ulaştırmayı) dilemezler. Dünya hayatından razı olmuşlardır ve onunla doyuma ulaşmışlardır ve onlar ayetlerimizden gafil olanlardır.
10/YUNUS-8:
Ulaike mevahumun naru bima kanu yeksibun(yeksibune).
İşte onların kazandıkları (dereceler) gereğince varacakları yer ateştir (cehennemdir).
10/YUNUS-7:
İnnellezine la yercune likaena ve radu bil hayatid dunya vatmeennu biha
vellezine hum an ayatina gafilun(gafilune).
Muhakkak ki onlar, Bize ulaşmayı (hayatta iken ruhlarını Allaha ulaştırmayı) dilemezler. Dünya hayatından razı olmuşlardır ve onunla doyuma ulaşmışlardır ve onlar ayetlerimizden gafil olanlardır.
10/YUNUS-8:
Ulaike mevahumun naru bima kanu yeksibun(yeksibune).
İşte onların kazandıkları (dereceler) gereğince varacakları yer ateştir (cehennemdir).
10/YUNUS-45:
Ve yevme yahşuruhum keen lem yelbesu illa saaten minen nehari yete arefune beynehum, kad hasirellezine kezzebu bi likaillahi ve ma kanu muhtedin(muhtedine).
Ve o gün (Allahu Teala), gündüzden bir saatten başka kalmamışlar (bir saat kalmışlar) gibi onları toplayacak (haşredecek). Birbirlerini tanıyacaklar (aralarında tanışacaklar). Allaha mülaki olmayı (Allaha ölmeden önce ulaşmayı) yalanlayanlar, hüsrana düştüler (nefslerini
hüsrana düşürdüler). Ve hidayete eren kimse(ler) olmadılar (ruhlarını ölmeden evvel Allaha ulaştıramadılar).
Ve yevme yahşuruhum keen lem yelbesu illa saaten minen nehari yete arefune beynehum, kad hasirellezine kezzebu bi likaillahi ve ma kanu muhtedin(muhtedine).
Ve o gün (Allahu Teala), gündüzden bir saatten başka kalmamışlar (bir saat kalmışlar) gibi onları toplayacak (haşredecek). Birbirlerini tanıyacaklar (aralarında tanışacaklar). Allaha mülaki olmayı (Allaha ölmeden önce ulaşmayı) yalanlayanlar, hüsrana düştüler (nefslerini
hüsrana düşürdüler). Ve hidayete eren kimse(ler) olmadılar (ruhlarını ölmeden evvel Allaha ulaştıramadılar).
selam_la_baslamıtı ''
01/01/2008
Kac gündür yukarıdaki Sırlı cümle zihnimi meşgul ediyor...
Nedir bu ölmeden evvel ölmek??, İnsan ölmeden nasıl ölür??,
ya da ölüm, göründügü gibi degil mi???, degilse neden korkarız ölümden?
öyle ise nedir bu değişmez kural??
Cok düsündüm.... düsünceyle bir yere varamadım. Bir sabah uyandım:
Bir gariplik vardı bende, sanki ben BEN degildim..
hiç birşey eskisi gibi değildi..
Ne dert vardı, ne telaş ne de zaman ve mekan..
Herşey nasıl da değişmişti birden?, bu boyutta neresiydi??
Bu hal böyle sürüp gitti, zavallı zihnimin anlamadığı bir GERÇEK vardı..
Bu gerçek zihin tarafından değil, ancak Gönül tarafından bilinen ve idrak edilen bir boyuttu.
Ve anladım ki: İnsan, ne zaman zihnin baskılarından, debdebeleri istek ve arzularından kurtulursa o zaman Hazreti İnsan olur..
Zaman algısı zihnin (egonun) var oldugu ya da kendini Var sandıgı tek alan.
Zihin kendini Yol ayrımında bulduğunda, görevi Gönüle teslim eder ve Zaman algısı kalkar, hükmünü yitirir...
Bundan sonra AN da yaşam başlar...
An da yaşam ÖZGÜRLÜGÜN ta kendisisidr...
Demek ki ölmeden evvel ölmek ardındaki Hakikat: Özgürlükmüş...
Öyleyse ölümden korkan kimmiş???
Bunu da okuyanlar bulsun...
Selam ve sevgılerle
selam_la_baslamıtı ERDEM
01/01/2008
Kac gündür yukarıdaki Sırlı cümle zihnimi meşgul ediyor...
Nedir bu ölmeden evvel ölmek??, İnsan ölmeden nasıl ölür??,
ya da ölüm, göründügü gibi degil mi???, degilse neden korkarız ölümden?
öyle ise nedir bu değişmez kural??
Cok düsündüm.... düsünceyle bir yere varamadım. Bir sabah uyandım:
Bir gariplik vardı bende, sanki ben BEN degildim..
hiç birşey eskisi gibi değildi..
Ne dert vardı, ne telaş ne de zaman ve mekan..
Herşey nasıl da değişmişti birden?, bu boyutta neresiydi??
Bu hal böyle sürüp gitti, zavallı zihnimin anlamadığı bir GERÇEK vardı..
Bu gerçek zihin tarafından değil, ancak Gönül tarafından bilinen ve idrak edilen bir boyuttu.
Ve anladım ki: İnsan, ne zaman zihnin baskılarından, debdebeleri istek ve arzularından kurtulursa o zaman Hazreti İnsan olur..
Zaman algısı zihnin (egonun) var oldugu ya da kendini Var sandıgı tek alan.
Zihin kendini Yol ayrımında bulduğunda, görevi Gönüle teslim eder ve Zaman algısı kalkar, hükmünü yitirir...
Bundan sonra AN da yaşam başlar...
An da yaşam ÖZGÜRLÜGÜN ta kendisisidr...
Demek ki ölmeden evvel ölmek ardındaki Hakikat: Özgürlükmüş...
Öyleyse ölümden korkan kimmiş???
Bunu da okuyanlar bulsun...
Selam ve sevgılerle
selam_la_baslamıtı ERDEM