-Ey iman edenler siz önce kendinize bakın,siz doğru yolda olunca sapan kimse size zarar veremez.Hepinizin dönüşü Allaha dır O,yaptıkarınızı size haber verecektir.(maide suresi 105)
"Sizi sadece boş yere yarattığımızı ve sizin hakikaten huzurumuza tekrar döndürülmeyeceğinizimi sandınız"(mu"minun suresi:115)
"Çünkü Onun sağında ve solunda oturan,her davranışını yakalayıp tesbit eden iki melek vardır.İnsan hiç bir söz söyleyemezki,yanında gözetleyen dediklerini zapteden bir melek hazır bulunmasın.(kaf suresi 17-18)
Efendimiz hdisi şeriflerinde:"Hesaba çekilmeden önce kendinizi hesaba çekiniz.Ve tartılmadan önce kendinizi tartınız."Başka bir hadislerinde İnsanlar amelleri bana gelirken siz ise(hayırlı bir amel işlemeden sadece)neseplerinizle gelmiş olmayasınız"buyurmuşlardır.
Ummandan birer katre olarak yukarıda zikredilen ayet-kerimelr ve hadisi şerifler,biz müslümanlara başta kendimizi sık sık hesaba çekmemizi,hasenat ile seyyiatımızı tartmamızı fayda ile zararlarımızı muvazene etmemizi emrediyor ve bizi devamlı bir teyakkuza,intibaha ve ahiret hazırlığına davet ediyorlar.
Öyle ise bizler,haftada hiç olmazsa bir defa,içinde bulunduğumuz halin muhasebesini yapmalıyıaz.Acaba biz niçin yaşıyoruz?Gün geçtikçe ahiret hesabına kardamıyız zarardamıyız?Boş olduğumuz içinmi?başka yerde iş bulamadığımız veya başkaları bizi kabul etmediği içinmi*Başka bir işe yaramadığımız içinmi?Yoksa bunların hiç biri deyilde.gençliğimizi ve ömrümüzü islamiyet terbiyesi ile iffet,namus ve itaat.Dairesinde sarfetmeyi istediğimidenmi?Ve bu zemin ve imkanın ise en güzel şekliyle bu mübarek evlerde olduğunu gördüğümüzdenmi?Yani yüce Allahın rızası içinmi?
Bizim hem okumaktan hem neslin maddi-manevi ferah ve sadetine yönelik bir hizmet içerisinde bulunmaktan makst ve gayemiz.Yüce allahın rızasını kazanmak olmalıdır.Yüce Allahı memnun etmek özellikle iki şeye bağlıdır:Nefsin terbiyesi ve nefsin ıslahı.Yani islamın terbiye adına getirdiği prensibler dahilinde şuurlu ve faziletli bir nesil meydana getirmek.Günümüzde çevremie baktığımızda bu çerçeve dahilinde hareket edip kendilerini şuurlu ve faziletli olarak yetiştiren insanların ekserisinin bu nur irfan dahilinde olduğunu görüyoruz.Öyleyse bizler fırsat kaçırmadan bu hizmette yerimizi almalıyız.Evet biz nefsimizi ve neslimizi terbiye ve ıslah ederek şuurlandırmak suretiyle.Yüce Allahın yüce dinine hizmet etmek ve bu vesile ile O nun hoşnutluğunu kazanmak istiyoruz.Bu ise en güzel bir şekilde bu nur dairesinde gerçekleştiğinden bu hizmette bilerek bulunuyor ve akla,şevkle çalışıyoruz.Evet,biz bu anlayışla buhizmetin içindeyer almışız ve almalıyız.
Sen önce kendine bak
Ey!nefsim!sen önce kendi acıklı haline bak!Her türlü söz, hareket ve davranışlarını daima ayet ve hadislerin imbiklerinden geçir.En büyük meşgalen kendi kusurlarını azaltmak olsun.Başkalarının ayıp,hata ve kusurlarına bakma sen önce kendi kusurlarını gör.Aksi takdirde kendini unutursan da kusur ve noksanlarını göremez ve telafi edemezsin.Neticede daima noksan olur ve devamlı kusurlu kalırsın ve alemede mudhıke ve mazkara olursun.Bir defa şunu katiyyetle bilmelisinki,senin başkalarında gördüğün kusur ve noksanlar ekseriyet itibariyle sende vardırlar.Çünkü o kusurlar sende olmasaydı onlrı arkadaşlarında görmezdin,görsende oları iyiye yorumlardın.Bunun sırrı şudurki, kişi etrafına gözlüğünün rengiyle bakar.Yani kendisi nasılsa,fikri,zihni,ve hayali ne ile meşgul ise,etrafını öyle görür.Nitekim kibirli ve gurlu olan kimse çevresini kibirli ve gurulu,mütevazi olan kimsede çevresini mütecazi olarak görür.Cimri olan çevresini cimri ve tembel olan da tembel görür.Cömer olan çevresini cömetçalışkan olan çalışkan olarak görür ve öyle kabl eder.
Aman kendine dikkat et
Ey!nefsim!Maddi-ve manevi kirlerden ve tehlkelerden şiddetle kaçın,onlarda titizlikle korun,gelecek zarar ve tehlikelere karşı dikkatli ol!Yoksa başına iş açarsın her konuşulanı dinleme ve her duyduğunu söyleme yoksa başın derde girer.Zararı ve cezası kesin olan mes elelere karşı tavır koymak şöyle dursun şüpheli şeylere karşı bile dikkatli ol!Tana halde,ne de istikbalde başın ağrımasın ve uykuların kaçmasın,daiam rahat ve huzrlu olasın.
Genişlik haline şükret darlık alinde sabret
İnsan yaşadığı müddetçe pek çok devrelerden geçer,muhtelif hallere uğrar ve değişik seviyelerde bulunuur.
Mesela Bir ziyafet tertip edeceksin öyle ki gerekirse bu ziyafetin hazırlanmasında tertipçilik vazifesini sen görmelisin.İnsanların çağrılmasında çağırma vazifesini sen yapmalısın,yemeğin hazırlanmasında ahçılık görevini sen üstlenmelisin.Misafirlerin istikbal edip ağırlanmasında teşrifatçılık ve misaferperlik vazifesini sen takılmalısın.Misafirlerin bir kısım hak ve hakikatların duyrulmasında tebliğ ve irşad vazifesini sen deruh te etmelisin.Gerektiğinde çocukla çocuk ihtiyar la ihtiyar olmalısın.Bütün bunlarda senin asıl hüviyetin de bir deyişiklik yoktur
Yeter artık yeter
Bunca senedir gönlünce keyfince yaşadın.Gününü gün ettin ve şimdi eli boş olarak,ömür sermayei tükenmiş bir vaziyette ve hayatın yarısını harcamış ve geçirmiş bir durum dasın.Fakat hala gönül eğlencesindesin.
Defalarca yüce Alemden "kulum"iltifatıyla ve hitabıyla çağrıldın.Senin bu türlü bir iltifata karşı iki büklüm olmuş vücüdun ve ruhla nefsin hoşuna giden şeylerden istiğna ederek tozu toprağı gözüne sürme diye çekeceğine,şımardın ve bataklığa saplananlar gibi,levhiyatta daldın ve hala da balıklamasına dalmaya devam ediyorsun boğulup kalmana çok az kaldı yeter artık.
Sana caddei-kübra gösterildi.En doğru yola iletildin o yolun erkanını öğretenlerle hayalen sohbete kaç defa,ama kaç defa mazhar kılındın.Öyle ki bazen kendinden geçiyordun.Bir başka alemle dudak dudağa,göz göze geldiğin,ses tonundan da yüz çizgilerinden de belliydi o alemle temasa geçince halin başka oluyordu.Fakat ne oldusa bir seneden beri oldu.Kimin nazarıyla bedduası isbet etti,bilmem.Hayır hayır ne nazar,ne de beddua isabeti.Döngeriye ne olursun dön çabuk çık,ordan inat edip durmayeter artık
Dön yüce Allaha
Dal rahmet deryasına
Tutun o yüce sultana
Ulaş kalbi itmana
Ve er;ebedi rıdvana
Ve artık;YETER BUNLARI ANLASANA
"Sizi sadece boş yere yarattığımızı ve sizin hakikaten huzurumuza tekrar döndürülmeyeceğinizimi sandınız"(mu"minun suresi:115)
"Çünkü Onun sağında ve solunda oturan,her davranışını yakalayıp tesbit eden iki melek vardır.İnsan hiç bir söz söyleyemezki,yanında gözetleyen dediklerini zapteden bir melek hazır bulunmasın.(kaf suresi 17-18)
Efendimiz hdisi şeriflerinde:"Hesaba çekilmeden önce kendinizi hesaba çekiniz.Ve tartılmadan önce kendinizi tartınız."Başka bir hadislerinde İnsanlar amelleri bana gelirken siz ise(hayırlı bir amel işlemeden sadece)neseplerinizle gelmiş olmayasınız"buyurmuşlardır.
Ummandan birer katre olarak yukarıda zikredilen ayet-kerimelr ve hadisi şerifler,biz müslümanlara başta kendimizi sık sık hesaba çekmemizi,hasenat ile seyyiatımızı tartmamızı fayda ile zararlarımızı muvazene etmemizi emrediyor ve bizi devamlı bir teyakkuza,intibaha ve ahiret hazırlığına davet ediyorlar.
Öyle ise bizler,haftada hiç olmazsa bir defa,içinde bulunduğumuz halin muhasebesini yapmalıyıaz.Acaba biz niçin yaşıyoruz?Gün geçtikçe ahiret hesabına kardamıyız zarardamıyız?Boş olduğumuz içinmi?başka yerde iş bulamadığımız veya başkaları bizi kabul etmediği içinmi*Başka bir işe yaramadığımız içinmi?Yoksa bunların hiç biri deyilde.gençliğimizi ve ömrümüzü islamiyet terbiyesi ile iffet,namus ve itaat.Dairesinde sarfetmeyi istediğimidenmi?Ve bu zemin ve imkanın ise en güzel şekliyle bu mübarek evlerde olduğunu gördüğümüzdenmi?Yani yüce Allahın rızası içinmi?
Bizim hem okumaktan hem neslin maddi-manevi ferah ve sadetine yönelik bir hizmet içerisinde bulunmaktan makst ve gayemiz.Yüce allahın rızasını kazanmak olmalıdır.Yüce Allahı memnun etmek özellikle iki şeye bağlıdır:Nefsin terbiyesi ve nefsin ıslahı.Yani islamın terbiye adına getirdiği prensibler dahilinde şuurlu ve faziletli bir nesil meydana getirmek.Günümüzde çevremie baktığımızda bu çerçeve dahilinde hareket edip kendilerini şuurlu ve faziletli olarak yetiştiren insanların ekserisinin bu nur irfan dahilinde olduğunu görüyoruz.Öyleyse bizler fırsat kaçırmadan bu hizmette yerimizi almalıyız.Evet biz nefsimizi ve neslimizi terbiye ve ıslah ederek şuurlandırmak suretiyle.Yüce Allahın yüce dinine hizmet etmek ve bu vesile ile O nun hoşnutluğunu kazanmak istiyoruz.Bu ise en güzel bir şekilde bu nur dairesinde gerçekleştiğinden bu hizmette bilerek bulunuyor ve akla,şevkle çalışıyoruz.Evet,biz bu anlayışla buhizmetin içindeyer almışız ve almalıyız.
Sen önce kendine bak
Ey!nefsim!sen önce kendi acıklı haline bak!Her türlü söz, hareket ve davranışlarını daima ayet ve hadislerin imbiklerinden geçir.En büyük meşgalen kendi kusurlarını azaltmak olsun.Başkalarının ayıp,hata ve kusurlarına bakma sen önce kendi kusurlarını gör.Aksi takdirde kendini unutursan da kusur ve noksanlarını göremez ve telafi edemezsin.Neticede daima noksan olur ve devamlı kusurlu kalırsın ve alemede mudhıke ve mazkara olursun.Bir defa şunu katiyyetle bilmelisinki,senin başkalarında gördüğün kusur ve noksanlar ekseriyet itibariyle sende vardırlar.Çünkü o kusurlar sende olmasaydı onlrı arkadaşlarında görmezdin,görsende oları iyiye yorumlardın.Bunun sırrı şudurki, kişi etrafına gözlüğünün rengiyle bakar.Yani kendisi nasılsa,fikri,zihni,ve hayali ne ile meşgul ise,etrafını öyle görür.Nitekim kibirli ve gurlu olan kimse çevresini kibirli ve gurulu,mütevazi olan kimsede çevresini mütecazi olarak görür.Cimri olan çevresini cimri ve tembel olan da tembel görür.Cömer olan çevresini cömetçalışkan olan çalışkan olarak görür ve öyle kabl eder.
Aman kendine dikkat et
Ey!nefsim!Maddi-ve manevi kirlerden ve tehlkelerden şiddetle kaçın,onlarda titizlikle korun,gelecek zarar ve tehlikelere karşı dikkatli ol!Yoksa başına iş açarsın her konuşulanı dinleme ve her duyduğunu söyleme yoksa başın derde girer.Zararı ve cezası kesin olan mes elelere karşı tavır koymak şöyle dursun şüpheli şeylere karşı bile dikkatli ol!Tana halde,ne de istikbalde başın ağrımasın ve uykuların kaçmasın,daiam rahat ve huzrlu olasın.
Genişlik haline şükret darlık alinde sabret
İnsan yaşadığı müddetçe pek çok devrelerden geçer,muhtelif hallere uğrar ve değişik seviyelerde bulunuur.
Mesela Bir ziyafet tertip edeceksin öyle ki gerekirse bu ziyafetin hazırlanmasında tertipçilik vazifesini sen görmelisin.İnsanların çağrılmasında çağırma vazifesini sen yapmalısın,yemeğin hazırlanmasında ahçılık görevini sen üstlenmelisin.Misafirlerin istikbal edip ağırlanmasında teşrifatçılık ve misaferperlik vazifesini sen takılmalısın.Misafirlerin bir kısım hak ve hakikatların duyrulmasında tebliğ ve irşad vazifesini sen deruh te etmelisin.Gerektiğinde çocukla çocuk ihtiyar la ihtiyar olmalısın.Bütün bunlarda senin asıl hüviyetin de bir deyişiklik yoktur
Yeter artık yeter
Bunca senedir gönlünce keyfince yaşadın.Gününü gün ettin ve şimdi eli boş olarak,ömür sermayei tükenmiş bir vaziyette ve hayatın yarısını harcamış ve geçirmiş bir durum dasın.Fakat hala gönül eğlencesindesin.
Defalarca yüce Alemden "kulum"iltifatıyla ve hitabıyla çağrıldın.Senin bu türlü bir iltifata karşı iki büklüm olmuş vücüdun ve ruhla nefsin hoşuna giden şeylerden istiğna ederek tozu toprağı gözüne sürme diye çekeceğine,şımardın ve bataklığa saplananlar gibi,levhiyatta daldın ve hala da balıklamasına dalmaya devam ediyorsun boğulup kalmana çok az kaldı yeter artık.
Sana caddei-kübra gösterildi.En doğru yola iletildin o yolun erkanını öğretenlerle hayalen sohbete kaç defa,ama kaç defa mazhar kılındın.Öyle ki bazen kendinden geçiyordun.Bir başka alemle dudak dudağa,göz göze geldiğin,ses tonundan da yüz çizgilerinden de belliydi o alemle temasa geçince halin başka oluyordu.Fakat ne oldusa bir seneden beri oldu.Kimin nazarıyla bedduası isbet etti,bilmem.Hayır hayır ne nazar,ne de beddua isabeti.Döngeriye ne olursun dön çabuk çık,ordan inat edip durmayeter artık
Dön yüce Allaha
Dal rahmet deryasına
Tutun o yüce sultana
Ulaş kalbi itmana
Ve er;ebedi rıdvana
Ve artık;YETER BUNLARI ANLASANA