Sizleri namaz ibadetinin,insanı mutlak şuura erdirmesi yönündeki etkisine tanıklık ettireceğim.Ama öncelikle şuurun bir tanımını yapmakla fayda görüyorum.
Tarif edilmek istenen bu şuur olgusu, çevremizdeki her bir eşyanın, oluşların, duyumların(kuvvetli farkındalığıdır).
Bu hal, zamanın her hangi bir anını dahi düşüncemizden kaçırmamamıza bağlıdır.
İsterseniz bir insan günlük yaşamda şuurluluk haline nasıl ulaşır,buna bir örnekle açıklık getirelim;bir odadasınız koltukta oturuyorsunuz,karşınızda ki duvarda bir saat asılı duruyor ve kendinizce şöyle diyorsunuz:ismim şudur,bir odadayım,koltukta oturuyorum ve hemen karşımda bir saat görüyorum,saniyelerinde ilerlediğine şahit oluyorum.Etrafımda izlediğim her şey net ve açık,bununda kuvvetli derecede farkına vardığımın şuurundayım.
Evet gördüğünüz gibi bu hal kişinin tam bir şuurda olduğunun göstergesidir.
Şimdi soralım; bu verdiğimiz örneği deneyen bir kişi bu şuur halini ne kadar sürdürebilir .Sakın şaşırmayın lütfen! çünkü bunu denediğinizde bu hal(şuurluluk)sadece birkaç dakikadan öteye maalesef geçemeyecektir.
Çünkü kuvvetli derecede dikkat kesilmeden dolayı sıkılacak ve düşünceleriniz gördüğünüz objelerin dışına taşacaktır.
Bu da demek oluyor ki, bizlerin bu tür denemelerin dışında kalan zamanlarımızda şuursuz bir hal yaşadığımızı gösteriyor.
Sevgili peygamberimiz(S.A.V) bir hadisinde diyor ki; öldükten sonra uyanırsınız.
Evet bu hadiste, geceleri tam uyku dediğimiz evreyi saymazsak ,gündüz yarı uykuda olduğumuzu,zira etrafınızda ki her bir farkındalıktan bir haber bulunduğumuzu,ancak öldüğümüzde sürekli bir şuurlulukta bulunabileceğimizi,zira gerçeğin ancak ve ancak o zaman gün ışığına çıkacağı anlatılmak istenir.
Yani yarı uyku haliyle geçen gündüz yaşamımız tamamen şuursuzluğumuza bir delil teşkil eder.
Peki bu yarı uyku dediğimiz şuursuzluk halini, şuurlu bir hale nasıl dönüştürebiliriz buna bakalım.Kuvvetli bir kalp ile tastik edersiniz ki yüce ALLAH(c.c)namaz ibadetini yapmamızı emrederek bize bu şansı vermiştir.
Bundan emin olarak söyleyebiliriz ki, namaz insan üzerindeki şuurluluğa en çok etki edecek ibadetlerin başında gelmektedir.
Şöyle ki ;namaz ALLAH(c.c)’nun kesin emri olmakla beraber,kendisine en yakın olunulduğu vuslat anından ibaret bir eylemdir yani ibadettir.
Hem emir olması,hem ise belirli süre dahilinde de olsa bir kavuşmayı(miracı)gerekli kıldığında kişiyi kuvvetli bir farkındalığa(şuura)götürür.
Biraz evvel anlattığımız deneyde etrafımızda olan bitenlere takındığımız şuurluluk haline değinmiştik. O deneyde farkettiklerimiz bir oda ve birkaç eşyadan başka bir şey değildi.
Peki ya namaz dahilindeki şuurluluk hangi noktaya veya noktalara isabet etmelidir? Buna hemen cevap verelim:namaz anında dış etkenlerden muaf tutulduğumuza göre ve de kaide gereği onun önünde eğilerek tüm manevi duygularımızla,rahmetinden kaynaklanan(sevgi,şevkat,acıma,af)gibi saymakla bitmeyecek tüm ,ihsanlara şükür ve hamd edeceğimiz anların tümüne etmelidir
Peki bu şuurluluk halini bizzat yaşayan hangi manevi isimdir. O tabi ki bizim ruhumuzun ta kendisidir. Ruhumuzun bu şuurluluğa ermesinde ise öncelikle zekamızın algılama gücü ,aklımızın iyi ve kötüyü birbirinden ayırarak iyinin yönünde karar kılma yeteneği,bunun yanında da kalbimizin onay vermesi çok önemli rol oynamaktadır.
Bu anlatılanlardan sonra şöyle bir sonuç çıkarmamız mümkün olacaktır;en kuvvetli ve en uzun şuurluluk halinin yaşandığı namazın yanı sıra oruç,zekat,zikir,sadaka,dua, vs dışındaki tüm zamanımız şuursuzluk halinde geçmektedir.
O zaman yapmamız gereken en başta ALLAH(c.c)’na vuslat anı olan namaz olmak üzere,tüm ibadetlerimizi yerine getirmeye çalışarak yine aynı amaca yani ALLAH(c.c)’nun esmalarını huşu içinde temaşa etmeye bakalım ,mükafat olarakta kendimize ruh huzurumuzu hediye edelim.
Unutmamak gerekir ki şuurluluğumuz bizi felaha kavuşturacaktır.
SEVGİ,SAYGI VE MUHABBET DOLU YÜREKLERLE KALIN
Tarif edilmek istenen bu şuur olgusu, çevremizdeki her bir eşyanın, oluşların, duyumların(kuvvetli farkındalığıdır).
Bu hal, zamanın her hangi bir anını dahi düşüncemizden kaçırmamamıza bağlıdır.
İsterseniz bir insan günlük yaşamda şuurluluk haline nasıl ulaşır,buna bir örnekle açıklık getirelim;bir odadasınız koltukta oturuyorsunuz,karşınızda ki duvarda bir saat asılı duruyor ve kendinizce şöyle diyorsunuz:ismim şudur,bir odadayım,koltukta oturuyorum ve hemen karşımda bir saat görüyorum,saniyelerinde ilerlediğine şahit oluyorum.Etrafımda izlediğim her şey net ve açık,bununda kuvvetli derecede farkına vardığımın şuurundayım.
Evet gördüğünüz gibi bu hal kişinin tam bir şuurda olduğunun göstergesidir.
Şimdi soralım; bu verdiğimiz örneği deneyen bir kişi bu şuur halini ne kadar sürdürebilir .Sakın şaşırmayın lütfen! çünkü bunu denediğinizde bu hal(şuurluluk)sadece birkaç dakikadan öteye maalesef geçemeyecektir.
Çünkü kuvvetli derecede dikkat kesilmeden dolayı sıkılacak ve düşünceleriniz gördüğünüz objelerin dışına taşacaktır.
Bu da demek oluyor ki, bizlerin bu tür denemelerin dışında kalan zamanlarımızda şuursuz bir hal yaşadığımızı gösteriyor.
Sevgili peygamberimiz(S.A.V) bir hadisinde diyor ki; öldükten sonra uyanırsınız.
Evet bu hadiste, geceleri tam uyku dediğimiz evreyi saymazsak ,gündüz yarı uykuda olduğumuzu,zira etrafınızda ki her bir farkındalıktan bir haber bulunduğumuzu,ancak öldüğümüzde sürekli bir şuurlulukta bulunabileceğimizi,zira gerçeğin ancak ve ancak o zaman gün ışığına çıkacağı anlatılmak istenir.
Yani yarı uyku haliyle geçen gündüz yaşamımız tamamen şuursuzluğumuza bir delil teşkil eder.
Peki bu yarı uyku dediğimiz şuursuzluk halini, şuurlu bir hale nasıl dönüştürebiliriz buna bakalım.Kuvvetli bir kalp ile tastik edersiniz ki yüce ALLAH(c.c)namaz ibadetini yapmamızı emrederek bize bu şansı vermiştir.
Bundan emin olarak söyleyebiliriz ki, namaz insan üzerindeki şuurluluğa en çok etki edecek ibadetlerin başında gelmektedir.
Şöyle ki ;namaz ALLAH(c.c)’nun kesin emri olmakla beraber,kendisine en yakın olunulduğu vuslat anından ibaret bir eylemdir yani ibadettir.
Hem emir olması,hem ise belirli süre dahilinde de olsa bir kavuşmayı(miracı)gerekli kıldığında kişiyi kuvvetli bir farkındalığa(şuura)götürür.
Biraz evvel anlattığımız deneyde etrafımızda olan bitenlere takındığımız şuurluluk haline değinmiştik. O deneyde farkettiklerimiz bir oda ve birkaç eşyadan başka bir şey değildi.
Peki ya namaz dahilindeki şuurluluk hangi noktaya veya noktalara isabet etmelidir? Buna hemen cevap verelim:namaz anında dış etkenlerden muaf tutulduğumuza göre ve de kaide gereği onun önünde eğilerek tüm manevi duygularımızla,rahmetinden kaynaklanan(sevgi,şevkat,acıma,af)gibi saymakla bitmeyecek tüm ,ihsanlara şükür ve hamd edeceğimiz anların tümüne etmelidir
Peki bu şuurluluk halini bizzat yaşayan hangi manevi isimdir. O tabi ki bizim ruhumuzun ta kendisidir. Ruhumuzun bu şuurluluğa ermesinde ise öncelikle zekamızın algılama gücü ,aklımızın iyi ve kötüyü birbirinden ayırarak iyinin yönünde karar kılma yeteneği,bunun yanında da kalbimizin onay vermesi çok önemli rol oynamaktadır.
Bu anlatılanlardan sonra şöyle bir sonuç çıkarmamız mümkün olacaktır;en kuvvetli ve en uzun şuurluluk halinin yaşandığı namazın yanı sıra oruç,zekat,zikir,sadaka,dua, vs dışındaki tüm zamanımız şuursuzluk halinde geçmektedir.
O zaman yapmamız gereken en başta ALLAH(c.c)’na vuslat anı olan namaz olmak üzere,tüm ibadetlerimizi yerine getirmeye çalışarak yine aynı amaca yani ALLAH(c.c)’nun esmalarını huşu içinde temaşa etmeye bakalım ,mükafat olarakta kendimize ruh huzurumuzu hediye edelim.
Unutmamak gerekir ki şuurluluğumuz bizi felaha kavuşturacaktır.
SEVGİ,SAYGI VE MUHABBET DOLU YÜREKLERLE KALIN