Önce toprak işlenir,
tohumun üzeri örtülür,
Sulanır,
Sanırsın onu temelli gömdün, bir daha çıkmayacak.
Günler geçer toprak kabarır. Toprak sert ise kendi çıkamaz, yardım ister.
Gelirsin ona yardım edersin, elinden tutup topraktan çıkarırsın.
Hele bir topraktan çıkmaya görsün, ortam ve ışık müsaitse hızla büyür. Hatta sen bile şaşırırsın nasıl bu kadar hızlı büyüdüğüne.
Güneşsiz olmaz. Güneş ne zaman ısıtır toprağı, o zaman filiz topraktan büyük bir şevkle fırlar.
Ümidini kesdiğin zaman filiz çıkar. Sen suyunu, gübresini düzgün ver, zamanı gelince filiz çıkar.
Topraktan çıkmadan önemlidir herşey, yanlış verirsen gerekli olanları, bitki anormal topraktan çıkar ve bozuk gelişir.
Tohumun uykuya ihityacı vardır. Kendine gelmeye, besinlerini hazmedip organlar yapmaya ihtiyacı vardır.
En önemlisi düzgün kök salmaya. Kök ne kadar düzgün ve gelişir ve sağlam olursa, toprak üstü organları da o kadar sağlam olur.
Sabır ve dua ister. Besin ister. Kendi ayakları üstünde durana kadar.
Ondan sonra mı, sevgi ister. Bitkiler sevgiyle ayakta durur. Tabi insanlar da.