بسم الله الرحمن الرحيم
ben sırrım ve sırrımın sırrı şeriatten aks eden ilahi nur ki bedelim toprak ve hava, yedigim hayal, ictiğim rüya da olsa, acayip ruhum dört mezhebin havuzunda yıkandığından, arzum hakikatten ne sözde ne esasta ne az fazla.
Sırrım masanin üstünde duran lamba ki onu görürüm, kullanirım, ama ışığının göğün ısığıyla birligini bilmem, düsünmem, ve geceyi gündüz sanıp, umursamam. Sırrım damarlarda akan kan ki onunla yürür, koşarım, ama kalbde zuhur eden cevherin temizliğini, derinleğini duymam, aramam. Sırrım aldığım nefes ki onunla doğar yaşarım, ama ne yaşadığımın farkındayım, ne nefes aldığımın, cünkü hakkı bırakıp hülyaları kovalarım koşa koşa.
Kapalı bir kutuyum, kendimi açamam, beni açacak ve ışığımı sacacak merhametli eller sorsam da sorduğumu anlatamam. Kapalı kaldıkca yanarım, ve yandıkca kabimi eritip, kıvranırım, ama ne göz yaşı döküyorum, ne feryad ederim, ne de meramımı soylerim, cünkü sırrım söylense duyulmaz, ve duyanlar sözden hoşlanmaz. Derdim göz yaşıyla gitmez, ve gitse yokluğu varligini özletir, ama acı da olsa, bana baldan şerbetten evla. Sözüm manasız olsa da, manası manadan öte, ve işte ben böyle susmaya mahkum gibi görünsem, ve deli gibi konuşurken susuyormuş gibi olsam da, dinlemesi gereken, duyduğunda benim sözümü kendi söylecek kadar yakın bana.
Ayaklarının altındayım, ama başının üstünde yürüyorsun. Sen altta ben üstte oldukca sırrım sandığından çıkmaz, çıkarsa da, bildiğinin acısıyla beni yine ayağının altına atarsın. Duyarsan konuş ki çölde doğmuş balık, ateşe yagan yağmur, mezara giren ışık gibi perisan olan ben ümit ettiğim feraha kavuşup sana da sana verilen nimetin haberini vereyim والسلام علي من اتبع الهدي
ben sırrım ve sırrımın sırrı şeriatten aks eden ilahi nur ki bedelim toprak ve hava, yedigim hayal, ictiğim rüya da olsa, acayip ruhum dört mezhebin havuzunda yıkandığından, arzum hakikatten ne sözde ne esasta ne az fazla.
Sırrım masanin üstünde duran lamba ki onu görürüm, kullanirım, ama ışığının göğün ısığıyla birligini bilmem, düsünmem, ve geceyi gündüz sanıp, umursamam. Sırrım damarlarda akan kan ki onunla yürür, koşarım, ama kalbde zuhur eden cevherin temizliğini, derinleğini duymam, aramam. Sırrım aldığım nefes ki onunla doğar yaşarım, ama ne yaşadığımın farkındayım, ne nefes aldığımın, cünkü hakkı bırakıp hülyaları kovalarım koşa koşa.
Kapalı bir kutuyum, kendimi açamam, beni açacak ve ışığımı sacacak merhametli eller sorsam da sorduğumu anlatamam. Kapalı kaldıkca yanarım, ve yandıkca kabimi eritip, kıvranırım, ama ne göz yaşı döküyorum, ne feryad ederim, ne de meramımı soylerim, cünkü sırrım söylense duyulmaz, ve duyanlar sözden hoşlanmaz. Derdim göz yaşıyla gitmez, ve gitse yokluğu varligini özletir, ama acı da olsa, bana baldan şerbetten evla. Sözüm manasız olsa da, manası manadan öte, ve işte ben böyle susmaya mahkum gibi görünsem, ve deli gibi konuşurken susuyormuş gibi olsam da, dinlemesi gereken, duyduğunda benim sözümü kendi söylecek kadar yakın bana.
Ayaklarının altındayım, ama başının üstünde yürüyorsun. Sen altta ben üstte oldukca sırrım sandığından çıkmaz, çıkarsa da, bildiğinin acısıyla beni yine ayağının altına atarsın. Duyarsan konuş ki çölde doğmuş balık, ateşe yagan yağmur, mezara giren ışık gibi perisan olan ben ümit ettiğim feraha kavuşup sana da sana verilen nimetin haberini vereyim والسلام علي من اتبع الهدي
