4 sene oncesiydi. Internet denen illete bulasmis bir turlu kendimi ondan ayiramiyordum. Gunlerden bir gun birisiyle tanistim. Sohbeti güzeldi. Zevklerimiz inanislarimiz sözde ortakti.
Bir ay kadar telefon mesajlariyla gorustukten sonra bu iliskiyi gercege donusturmeye karar verdik. Ilk tanistigimiz gun cok utangac yuzume bile bakamayan bir bey vardi karsimda. Inancimiz ortakti, goruslerimiz ortakti. Sonra cikmaya basladik. Tamam demistim " iste aradigim kisi, yillardir özlemini kurdugum yuvayi kuracagim adam bu", beni sürekli koruyup kollayacak olene kadar sevecek kisi bu.
Ilk basta hersey cok guzeldi. 2 ay icinde kendi aramizda yuzuk taktik. Ailemle tanistirdim, herkese kendini sevdirmisti. Bu arada istekler basladi. Once elimi tutmak istedi. Direndim kendi nefsime ve ona,cok direndim ama yenildim. Sonra opmek istedi. Yine direndim, benim aradigim masumca bir seydi cunku. Masum bir sevgi istiyordum, biri beni sahiplensin istiyordum. Kor kutuk asiktim artik. Sonra dokunmak istedi. Ve sonra... Hepsine direndim ama en sonunda onun olmustum. Artik yapacak bir sey yoktu. Cok agirdi bu yuk.
Bir sure sonra onunla olmazsam benden ayrilacagini söylemeye basladi. Evlenmek icinse hep bir engeli vardi. Basta ailesini one sürdü. Ailesi internet gelini istemiyordu. Gunler aylar gecti. Istekler suruyor, ben evlenmekten bahsedince de sertlesiyor ve tehditlerini surduruyordu. Sonra parasizlik sorun oldu. Ben calisiyordum. Ne hikmetse onun isleri de hep ters gidiyordu. Bastan "bu adam ekmegini tastan cikarir " dedigim adam artik issizdi. Kendi isini kurmak istiyor, surekli is degistiriyor ve hep basarisiz oluyordu. Benden para aliyordu, borc bahanesiyle, faturalarini odemek icin, yeni kurdugu is icin. Aciyordum, yuregim dayanmiyordu.
Bu arada da ben ve ailem ona o kadar inanmistikki evimizi acmistik, gonlumuzu. Maddi manevi neyim varsa onunla paylastim. Ama artik bu yuku tasiyamiyordum.Onunla iliskiye girdigim her an basindan beri agir bir yuktu ustumde. Hep dua ediyordum, onun yaninda da yalniz kaldigim zamanlarda da hickiriklara boguluyor Allahim bizi bu gunahtan kurtar diyordum, kurtulmamizin tek caresi evlenmekti. Ama... 4 sene bu izdirapla gecti.
Bu sure icerisinde de namaza hep basliyor ama vicdanima yenik dusup bir türlü Allahin, Rabbimin karsisina cikamiyordum. Cunku bu gunahtan vazgecmem demek onu kaybetmem demekti. Onu kaybedersem benim namusumu kim temizleyecekti. Gozum kor olmustu. Gaflet elimi kolumu baglamisti. Onu kaybetmemek icin ugrasirken Rabbime karsi geliyordum, O en degerlim, en kiymetlim, yaradanim, Rabbim, Allahim, sevilmeye en layik, en yuce varligim, O' nu itiyordum bir kenara, kendi sonumu hazirliyordum da haberim yoktu. Artik bu yükü tasiyamiyordum.
Gunahi ve tevbeyi, zinayi arastirmaya basladim. Bu yukun cezasi cok buyuktu. Sureler ayetler Rabbimin sozleri yuregime isliyordu. Bir gun bir baska sitede degerli bir hocamiza soruyordu sanki benim agzimdan baska bir kardesim, gunah islemeye devam ettigini onu birakamadigini namaz kilmasinin dogru olup olmadigini soruyordu. Degerli hocamiz da gunahin buyuklugu ne kadar cok olursa ibadetlerinden, heleki de namazdan vazgecmemesi gerektigini, zira gunahi cok olanlarin sevaba daha cok ihtiyaci oldugunu soyluyordu. Belki de bu ibadetle o gunahtan da kurtulabilirlerdi yine Rabbimin izni ve yardimiyla. Bu bende bir umut isigi oldu. Ve tum kalbimle, tum samimiyetimle namaza basladim.
Bir yandan da o insanda bir seyler oldugunu seziyordum sanki. Bunca yil ailesini ikna edememis bir adam vardi karsimda, bir gariplik vardi bu durumda. Herkes bana onu birakmami soyluyor, seni oyaliyor bu adam diyordu ama ben bunu kimseye aciklayamiyordum. Ona mecburum diyemiyordum. Suphelerim artiyor ve Rabbime surekli dua ediyordum onu dosdogru kilmasi icin, gerceklerin tez zamanda aciga cikmesi icin ve en onemlisi bu gunahtan kurtulmak icin.
Gercekleri ogrenmeden 3 ay öncesiydi benim O'na donusum, namazda ettigim dualar 3 ay sonunda bir cuma gunu benim bu gunahtan hem kurtulusuma vesile oldu hem de bu hayatta yasanabilecek en buyuk acilardan birini tatmama neden oldu. Bir cuma gunuydu ve bizim onunla tanismamizin ustunden tam 4 sene gecmisti.
Ben 4 yildir evlenmeyi hayal ettigim, maddi manevi herseyimi verdigim, siginagim dedigim kisinin buyuk bir yalanci oldugunu ogrendim. 14 yillik evliydi. 2 tane de cocugu vardi. Annesi ve babasi olmustu. Onca gunahin yanina bir de 2 cocugunun ve olmus anne babasinin da vebali eklenmisti gunahlarina. Hayatiyla ilgili ismi de dahil soylediklerinin hepsi koca bir yalandi. Yikilmistim.
Ama O umitsiz olmayin diyordu. Tevbe edene kapim sonsuz kere acik. Ve o anda en buyuk siginagin, asklarin, sevgilerin en yucesinin, en buyugunun Allah aski oldugunu ogrendim. O o kadar buyuktu ki. Simdi hersey cok guzel, namaz cok guzel, secde cok guzel. O adam icin de dua ediyorum, coluguna cucuguna sahip ciksin, tevbekar olsun diye. Allah kalbine iman versin, sicaklik versin diye. Surekli tevbe ediyorum. Rabbimden affini diliyorum. Umitsizlik en kotu sey, umitsizlige kapilmayin diyor. Umit ediyorum. Affimi diliyor ve istiyorum..
Rabbin verdigi nimetlere hiyanetin cezasini pismanlikla odemeyin canim kardeslerim. O'nun emanetlerine, guzelliklerine sahip cikin, sükredin, sabredin, O' na sirtinizi donmeyin, O'ndan yuz cevirmeyin. Inanmak cok guzel. Bu kotu olayla secdenin kiymetini ogrendim ben. Dostlarimin kiymetini. Aklimi kullanmamamin cezasini cok uzulerek odedim. Ama sukuler olsunki belki de cok kotu bir noktadan son anda yine Rabbimin yardimiyla geri dondum.. Allah gunahlarimizi affetsin, bizleri dogru insanlarla karsilastirsin İNŞALLAH
__________________
Bir ay kadar telefon mesajlariyla gorustukten sonra bu iliskiyi gercege donusturmeye karar verdik. Ilk tanistigimiz gun cok utangac yuzume bile bakamayan bir bey vardi karsimda. Inancimiz ortakti, goruslerimiz ortakti. Sonra cikmaya basladik. Tamam demistim " iste aradigim kisi, yillardir özlemini kurdugum yuvayi kuracagim adam bu", beni sürekli koruyup kollayacak olene kadar sevecek kisi bu.
Ilk basta hersey cok guzeldi. 2 ay icinde kendi aramizda yuzuk taktik. Ailemle tanistirdim, herkese kendini sevdirmisti. Bu arada istekler basladi. Once elimi tutmak istedi. Direndim kendi nefsime ve ona,cok direndim ama yenildim. Sonra opmek istedi. Yine direndim, benim aradigim masumca bir seydi cunku. Masum bir sevgi istiyordum, biri beni sahiplensin istiyordum. Kor kutuk asiktim artik. Sonra dokunmak istedi. Ve sonra... Hepsine direndim ama en sonunda onun olmustum. Artik yapacak bir sey yoktu. Cok agirdi bu yuk.
Bir sure sonra onunla olmazsam benden ayrilacagini söylemeye basladi. Evlenmek icinse hep bir engeli vardi. Basta ailesini one sürdü. Ailesi internet gelini istemiyordu. Gunler aylar gecti. Istekler suruyor, ben evlenmekten bahsedince de sertlesiyor ve tehditlerini surduruyordu. Sonra parasizlik sorun oldu. Ben calisiyordum. Ne hikmetse onun isleri de hep ters gidiyordu. Bastan "bu adam ekmegini tastan cikarir " dedigim adam artik issizdi. Kendi isini kurmak istiyor, surekli is degistiriyor ve hep basarisiz oluyordu. Benden para aliyordu, borc bahanesiyle, faturalarini odemek icin, yeni kurdugu is icin. Aciyordum, yuregim dayanmiyordu.
Bu arada da ben ve ailem ona o kadar inanmistikki evimizi acmistik, gonlumuzu. Maddi manevi neyim varsa onunla paylastim. Ama artik bu yuku tasiyamiyordum.Onunla iliskiye girdigim her an basindan beri agir bir yuktu ustumde. Hep dua ediyordum, onun yaninda da yalniz kaldigim zamanlarda da hickiriklara boguluyor Allahim bizi bu gunahtan kurtar diyordum, kurtulmamizin tek caresi evlenmekti. Ama... 4 sene bu izdirapla gecti.
Bu sure icerisinde de namaza hep basliyor ama vicdanima yenik dusup bir türlü Allahin, Rabbimin karsisina cikamiyordum. Cunku bu gunahtan vazgecmem demek onu kaybetmem demekti. Onu kaybedersem benim namusumu kim temizleyecekti. Gozum kor olmustu. Gaflet elimi kolumu baglamisti. Onu kaybetmemek icin ugrasirken Rabbime karsi geliyordum, O en degerlim, en kiymetlim, yaradanim, Rabbim, Allahim, sevilmeye en layik, en yuce varligim, O' nu itiyordum bir kenara, kendi sonumu hazirliyordum da haberim yoktu. Artik bu yükü tasiyamiyordum.
Gunahi ve tevbeyi, zinayi arastirmaya basladim. Bu yukun cezasi cok buyuktu. Sureler ayetler Rabbimin sozleri yuregime isliyordu. Bir gun bir baska sitede degerli bir hocamiza soruyordu sanki benim agzimdan baska bir kardesim, gunah islemeye devam ettigini onu birakamadigini namaz kilmasinin dogru olup olmadigini soruyordu. Degerli hocamiz da gunahin buyuklugu ne kadar cok olursa ibadetlerinden, heleki de namazdan vazgecmemesi gerektigini, zira gunahi cok olanlarin sevaba daha cok ihtiyaci oldugunu soyluyordu. Belki de bu ibadetle o gunahtan da kurtulabilirlerdi yine Rabbimin izni ve yardimiyla. Bu bende bir umut isigi oldu. Ve tum kalbimle, tum samimiyetimle namaza basladim.
Bir yandan da o insanda bir seyler oldugunu seziyordum sanki. Bunca yil ailesini ikna edememis bir adam vardi karsimda, bir gariplik vardi bu durumda. Herkes bana onu birakmami soyluyor, seni oyaliyor bu adam diyordu ama ben bunu kimseye aciklayamiyordum. Ona mecburum diyemiyordum. Suphelerim artiyor ve Rabbime surekli dua ediyordum onu dosdogru kilmasi icin, gerceklerin tez zamanda aciga cikmesi icin ve en onemlisi bu gunahtan kurtulmak icin.
Gercekleri ogrenmeden 3 ay öncesiydi benim O'na donusum, namazda ettigim dualar 3 ay sonunda bir cuma gunu benim bu gunahtan hem kurtulusuma vesile oldu hem de bu hayatta yasanabilecek en buyuk acilardan birini tatmama neden oldu. Bir cuma gunuydu ve bizim onunla tanismamizin ustunden tam 4 sene gecmisti.
Ben 4 yildir evlenmeyi hayal ettigim, maddi manevi herseyimi verdigim, siginagim dedigim kisinin buyuk bir yalanci oldugunu ogrendim. 14 yillik evliydi. 2 tane de cocugu vardi. Annesi ve babasi olmustu. Onca gunahin yanina bir de 2 cocugunun ve olmus anne babasinin da vebali eklenmisti gunahlarina. Hayatiyla ilgili ismi de dahil soylediklerinin hepsi koca bir yalandi. Yikilmistim.
Ama O umitsiz olmayin diyordu. Tevbe edene kapim sonsuz kere acik. Ve o anda en buyuk siginagin, asklarin, sevgilerin en yucesinin, en buyugunun Allah aski oldugunu ogrendim. O o kadar buyuktu ki. Simdi hersey cok guzel, namaz cok guzel, secde cok guzel. O adam icin de dua ediyorum, coluguna cucuguna sahip ciksin, tevbekar olsun diye. Allah kalbine iman versin, sicaklik versin diye. Surekli tevbe ediyorum. Rabbimden affini diliyorum. Umitsizlik en kotu sey, umitsizlige kapilmayin diyor. Umit ediyorum. Affimi diliyor ve istiyorum..
Rabbin verdigi nimetlere hiyanetin cezasini pismanlikla odemeyin canim kardeslerim. O'nun emanetlerine, guzelliklerine sahip cikin, sükredin, sabredin, O' na sirtinizi donmeyin, O'ndan yuz cevirmeyin. Inanmak cok guzel. Bu kotu olayla secdenin kiymetini ogrendim ben. Dostlarimin kiymetini. Aklimi kullanmamamin cezasini cok uzulerek odedim. Ama sukuler olsunki belki de cok kotu bir noktadan son anda yine Rabbimin yardimiyla geri dondum.. Allah gunahlarimizi affetsin, bizleri dogru insanlarla karsilastirsin İNŞALLAH
__________________