Bismillahirrahmanirrahim..
Şu karıncalar şaşılacak mahluklar,dünya umurlarında değil sanki,sürekli çalışıp,didiniyorlar,bismillah deyip havalar ısınınca işe başlıyorlar,Rahman ve rahim olan Rablerinin verdiği rızkın peşinde koşuyorlar.Sanki her baharın bir güzü vardır,diyorlar!Bu hakikati nasılda biliyorlar..Ne kavga ne itiraz,nede başka şeylerle meşkuller..Süleymanın ordusunun sesini duymuşçasına tehlike anında birbirlerine haber verip etrafa kaçışıyorlar..Panik etmeyin desede bazı kardeşleri nafile,can havli ile birşeyler düşünmek ne mümkündür..Yerde gezeliyorlar ama alın teri ile kazanmanın onurlu duruşu da yok değil hani.
Arılara gelince Onlarda karıncalara benzeler,güzün yakın olduğu bilip,bahar gelince kovanlarından havaya uçuşurlar,o dağ senin bu dağ benim vızıldayarak dolaşırlar,her çiçeğin kokusunu,her bitkinin tadını iyi bilirler,başlarını kaldırmalarına da gerek yok,zaten hep yukarlarda gezinirler,en güzel çiçeklerden devşirdiklerini güzel bir gıda yaparlar,belki herşeyden haberdarlar,kim yuvalarına saldıracak olsa kılınçlarını çekmiş cengaverler gibi cihada hazırlar,ya ölüm ya istiklal!Ancak gaflete kaptımazsanız bu orduyu yenemezsiniz,sisli ve dumanlı bir örtü arı ordusunu serseme çevirir,sarhoş eder sanki...
İnsan diyor ki bu mahlukatlarda örnekler var,ya karınca ol işine bak,başını yukarı bile kaldırma ki zihnin dağalmasın,geri kalmayasın,barışçı ol,veya arı gibi kainat güzelliklerini topla bal yap,hep yukarlarda olmanın verdiği yiğitli sergile..
Şu karıncalar şaşılacak mahluklar,dünya umurlarında değil sanki,sürekli çalışıp,didiniyorlar,bismillah deyip havalar ısınınca işe başlıyorlar,Rahman ve rahim olan Rablerinin verdiği rızkın peşinde koşuyorlar.Sanki her baharın bir güzü vardır,diyorlar!Bu hakikati nasılda biliyorlar..Ne kavga ne itiraz,nede başka şeylerle meşkuller..Süleymanın ordusunun sesini duymuşçasına tehlike anında birbirlerine haber verip etrafa kaçışıyorlar..Panik etmeyin desede bazı kardeşleri nafile,can havli ile birşeyler düşünmek ne mümkündür..Yerde gezeliyorlar ama alın teri ile kazanmanın onurlu duruşu da yok değil hani.
Arılara gelince Onlarda karıncalara benzeler,güzün yakın olduğu bilip,bahar gelince kovanlarından havaya uçuşurlar,o dağ senin bu dağ benim vızıldayarak dolaşırlar,her çiçeğin kokusunu,her bitkinin tadını iyi bilirler,başlarını kaldırmalarına da gerek yok,zaten hep yukarlarda gezinirler,en güzel çiçeklerden devşirdiklerini güzel bir gıda yaparlar,belki herşeyden haberdarlar,kim yuvalarına saldıracak olsa kılınçlarını çekmiş cengaverler gibi cihada hazırlar,ya ölüm ya istiklal!Ancak gaflete kaptımazsanız bu orduyu yenemezsiniz,sisli ve dumanlı bir örtü arı ordusunu serseme çevirir,sarhoş eder sanki...
İnsan diyor ki bu mahlukatlarda örnekler var,ya karınca ol işine bak,başını yukarı bile kaldırma ki zihnin dağalmasın,geri kalmayasın,barışçı ol,veya arı gibi kainat güzelliklerini topla bal yap,hep yukarlarda olmanın verdiği yiğitli sergile..