Neler yeni
Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark

Kaldırımlar...

berfut

New member
Katılım
23 Kas 2007
Mesajlar
2,167
Tepkime puanı
334
Puanları
0
Yaş
44
Konum
istanbul
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum
Yolumun karanlığa saplanan noktasında
Sanki, beni bekleyen bir hayal görüyorum


Kara gözler kül rengi bulutlarla kapanık
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda yanlız iki yoldaş uyanık
Biri benim biride serseri kaldırımlar.


İçimde damla damla bir korku birikiyor
Sanıyorum her sokak başını keşmiş devler
Üstüme camlarını hep simsiyah dikiyor
Gözüme mil çekilmiş bir ama gibi evler


Kaldırımlar, çilekeş yanlızların annesi
Kaldırımlar, içinde yaşanmış bir insandır
Kaldırımlar duyular ses kesilince sesi
Kaldırımlar içimde kıvrılan bir insandır.


Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta
Ben bu kaldırmların emrettiği çocuğum
Aman sabah olmasın, bu karanlık sokakta
Bu karanlık sokakta bitmesin yolcuğum


Ben gideyim yol gitsin, ben gideyim yol gitsin
İki yanımdan aksın bir sel gibi fenerler
Tak tak ayak sesimi aç köpekler işitsin
Yolumun zafer takı, gölgeden taş kemerler


Ne sabahı göreyim, ne sabahı görüneyim
Gündüzler size kalsın verin karanlıkları!
Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim
Örtün üstüme örtün, serin karanlıkları!


Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya
Alsa buz gibi alnımda bu ateşi
Dalıp sokaklar kadar esrarlı bir kuyuya
Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi...


Necip Fazıl Kısakürek
 
Üst Alt