insan ,hem bedeniyle hem ruhuyla insandır..fakat,bedeni anlamlandıran ruhtur..
insan,bedeniyle değil,kalbi hayatıyla insandır..
"kuskusuz ki,ALLAH sizin suretinize değil,ancak kalblerinize bakar"
hadisi,bize ALLAH'ın nazargahının insanın kalbi olduğunu bildiriyor..
bu sebeple insan yürek muhasebesini günlük ölçekte mutlaka yapmalı...
her sey yürekte başlar ve biter..
kalbinizle yani yüreğinizle sevdiğiniz bir insanın dış tezahürü sizin için önemli olmaz...
yüreğinizle nefret duyguları taşıtığınız bir kimse ise,sizin için önemini yitirmiş bir kişidir...
kalbini kırdığınız bir insana ne yaparsanız yapın,hemen tamir edemezsiniz..
sevginin ana merkezi kalbtır..
kalbimizden kin,öfke,kibir kıskançlık gibi şerli duyguları izale etmeliyiz..
aksi halde kalbin katılaşması tehlikesiyle karsı-karsıya geliveririz...
katı kalb acımaz,sevemez,bağışlayamaz,ilgi göstermez,anlayamaz....
anlayamaz çünkü,ALLAH kalbin anlama yeteneğinden bahşeder..
"onların,kalbleri vardır ama anlamazlar.."(araf sur.179)
bir seyi yüreğinizde yaşatmanız çok önemlidir..
sevmediğinizi yüreğinizi koyamazsınız..
yüreğinizdekiler sevdikleriniz,değer verdikleriniz,...
o halde herkeş yüreğinde YARATICISINA ne kadar yer ayırdığına bir baksın !
ALLAH'a ne kadar ilgi duyduğunu işte burada belli olacak..
evet dostlar.kalbimizin gıdası iyiliktir,affetmektır..
kalbimizi gıdasız bırakmayalım.yoksa ölür...
kalbimizin ölümü,tüm bedenimizin ölümüdür..
evet,yaşayıp yaşamadığınız test edin..kalbiniz durmuş olabilir..
kalbiniz ölüyse,nereniz diri sayılabilir ki ?
insan,bedeniyle değil,kalbi hayatıyla insandır..
"kuskusuz ki,ALLAH sizin suretinize değil,ancak kalblerinize bakar"
hadisi,bize ALLAH'ın nazargahının insanın kalbi olduğunu bildiriyor..
bu sebeple insan yürek muhasebesini günlük ölçekte mutlaka yapmalı...
her sey yürekte başlar ve biter..
kalbinizle yani yüreğinizle sevdiğiniz bir insanın dış tezahürü sizin için önemli olmaz...
yüreğinizle nefret duyguları taşıtığınız bir kimse ise,sizin için önemini yitirmiş bir kişidir...
kalbini kırdığınız bir insana ne yaparsanız yapın,hemen tamir edemezsiniz..
sevginin ana merkezi kalbtır..
kalbimizden kin,öfke,kibir kıskançlık gibi şerli duyguları izale etmeliyiz..
aksi halde kalbin katılaşması tehlikesiyle karsı-karsıya geliveririz...
katı kalb acımaz,sevemez,bağışlayamaz,ilgi göstermez,anlayamaz....
anlayamaz çünkü,ALLAH kalbin anlama yeteneğinden bahşeder..
"onların,kalbleri vardır ama anlamazlar.."(araf sur.179)
bir seyi yüreğinizde yaşatmanız çok önemlidir..
sevmediğinizi yüreğinizi koyamazsınız..
yüreğinizdekiler sevdikleriniz,değer verdikleriniz,...
o halde herkeş yüreğinde YARATICISINA ne kadar yer ayırdığına bir baksın !
ALLAH'a ne kadar ilgi duyduğunu işte burada belli olacak..
evet dostlar.kalbimizin gıdası iyiliktir,affetmektır..
kalbimizi gıdasız bırakmayalım.yoksa ölür...
kalbimizin ölümü,tüm bedenimizin ölümüdür..
evet,yaşayıp yaşamadığınız test edin..kalbiniz durmuş olabilir..
kalbiniz ölüyse,nereniz diri sayılabilir ki ?