Kıyamet, ayağa kalkmak, dikilmek, dirilmek demektir.
Kıyamete “beklenen saat“ denir. Bu saat gelince, kainatın düzeni bozulur, mevcut hayat şartları değiştirilir ve başka bir alemde yeni bir hayat kurulur. Ayrıca, bütün mevcudatın ölümden sonra tekrar ayağa kalkıp mahşere doğru koşmasına da kıyamet denir.
Kıyamet, kainat düzeninin bozulması, değişmesi ve ahiret hayatının ilk safhasıdır. Ahiret hayatı kıyametle başlayacaktır. Kıyametin gelmesi kesindir; ancak bizden vakti gizlenmiştir. Bu bizim için bir rahmettir. Nitekim, insanların ölüm vakti de gizli tutulmuştur. Ancak, vaktinin bizce bilinmemesi, başa gelmeyecek manasına değildir, insanlar, hiç beklemedikleri bir vakitte ölüp gitmektedirler. Kıyamet de böyle olacaktır. Aniden meydana gelecek, bir anda yerlerin ve göklerin düzeni bozulacak, her şey fani olacak, bütün varlıklar kesin bir yokluk yaşayacak, sonra ilahi kudret ve emirle yeniden diriliş gerçekleşecek ve herkes mahşere sevkedilecektir. İşte buna ölümden sonra dirilme denir. Yüce Yaratıcımız bunun kesin bir hüküm olduğunu, ondan dönüşün ve kaçışın olmadığın ve asıl hayatın bundan sonra başlayacağını açık açık beyan etmiştir. Bütün Kur‘an ayetleri baştan sona insanlara Allahu Teala‘yı tanıtmakta ve ahireti hatırlatmaktadır. Kurulduğu günden bu yana dünya, kendisine tayin edilen ecele doğru gitmekte ve hakkındaki hükmü beklemektedir. Şimdiye kadar içinde hiç kimseyi devamlı tutmamıştır; bundan sonra da tutmayacaktır. Hergün kendi diliyle bütün insanlara: “Gözünüzü açın; göç var, göç!“ diye haykırmaktadır.
Yüce Rabbimiz, kıyametin gelişinden ve tekrar dirilişin nasıl olacağından şüphe edenleri biraz düşünmeye davet ediyor. Önce bir zerre meniden başlayan ilk yaratılışı düşündürüyor; anne rahminden itibaren geçirdiğimiz hayat devrelerini hatırlatıyor. Acizliğimizi isbat ediyor, ancak yüce kudretiyle ayakta ve hayatta durduğumuzu gözler önüne seriyor. Biraz da etrafımıza baktırıyor. Her mevsim ölü toprağa ve kuru ağaçlara nasıl can verip onlardan çeşit çeşit nimetler yarattığını gösteriyor. Bunları düşünebilen akla, şu kesin ve büyük hükmünü bildiriyor:
“Hiç şüphesiz kıyamet saati gelecektir. Bunda hiçbir şüphe yoktur. Allah muhakkak kabirde olanları tekrar diriltecektir.“( Hac, 5-7.)
Cenab-ı Hakk, bu alemi ve insanı yaratırken hiç kimse kendisine ortak ve yardımcı olmadığı gibi;( Rum, 40.) bu alemi bozup başka bir alem kurarken de hiç kimse kendisine ortak olmayacak, yardımda bulunmayacaktır. O‘nun hükmünü geri çevirecek kimse bulunmayacaktır.
Yüce Rabbimiz kıyametin ne zaman kopacağını kimseye bildirmemiştir. Bu kıyamet ne zaman kopacak diye soranlara da “De ki: Herhalde çok yakında!“ cevabını vermiştir.( Ahzab, 35; Şura, 17-18.)
İnsanın ölümüyle başlayan küçük ve özel kıyamet gerçekten büyük kıyametten çok daha yakındır. Bu ümmet ekseriyetle 60 ile 70 yaşları arasında dünyadan göçmektedir. Bunu Efendimiz (s.a.v) belirtmiştir. Bu bir ortalamadır. Yüz yaşını aşan çok azdır. Öyleyse, herkes mevcut yaşına göre ömrünün hangi safhasında olduğunu tahmin edebilir. İnsanın birinci sırada düşüneceği kendi kıyametidir. Çünkü ölümle, mükellefiyet bitmekte, kendisinin kabir hayatı başlamakta, kabirde Cennet müjdesini veya Cehennem haberini almaktadır.
Rasulullah (s.a.v) Efendimiz, büyük kıyametin bir takım alametlerinden bahsetmiştir. Bunların bir kısmı ilk alametler olup işin sonuna yaklaşıldığını ifade eder. Bunları bilmek ve iman etmek gerekir. Bunları bilen, takib eden ve ibret alan mü‘minin imanı artar, zaman ve olayların hep Allah Rasülünün (s.a.v) sözlerini tasdik ettiğini görür, O‘nun hak peygamber olduğunu yakinen anlar ve ahiretine hazırlık yapar. Kafir ve fasıkların ise, bu alametlerden ibret alıp tevbe etmeleri beklenir. Can boğaza dayanmadan ve dünyanın düzeni bozulmadan önce, herkes tevbe edebilir, Yüce Rabbini tanıyıp dostları sınıfına girebilir.
Ehli Sünnet İnancı (Akaid)
Dilaver Selvi
Kıyamete “beklenen saat“ denir. Bu saat gelince, kainatın düzeni bozulur, mevcut hayat şartları değiştirilir ve başka bir alemde yeni bir hayat kurulur. Ayrıca, bütün mevcudatın ölümden sonra tekrar ayağa kalkıp mahşere doğru koşmasına da kıyamet denir.
Kıyamet, kainat düzeninin bozulması, değişmesi ve ahiret hayatının ilk safhasıdır. Ahiret hayatı kıyametle başlayacaktır. Kıyametin gelmesi kesindir; ancak bizden vakti gizlenmiştir. Bu bizim için bir rahmettir. Nitekim, insanların ölüm vakti de gizli tutulmuştur. Ancak, vaktinin bizce bilinmemesi, başa gelmeyecek manasına değildir, insanlar, hiç beklemedikleri bir vakitte ölüp gitmektedirler. Kıyamet de böyle olacaktır. Aniden meydana gelecek, bir anda yerlerin ve göklerin düzeni bozulacak, her şey fani olacak, bütün varlıklar kesin bir yokluk yaşayacak, sonra ilahi kudret ve emirle yeniden diriliş gerçekleşecek ve herkes mahşere sevkedilecektir. İşte buna ölümden sonra dirilme denir. Yüce Yaratıcımız bunun kesin bir hüküm olduğunu, ondan dönüşün ve kaçışın olmadığın ve asıl hayatın bundan sonra başlayacağını açık açık beyan etmiştir. Bütün Kur‘an ayetleri baştan sona insanlara Allahu Teala‘yı tanıtmakta ve ahireti hatırlatmaktadır. Kurulduğu günden bu yana dünya, kendisine tayin edilen ecele doğru gitmekte ve hakkındaki hükmü beklemektedir. Şimdiye kadar içinde hiç kimseyi devamlı tutmamıştır; bundan sonra da tutmayacaktır. Hergün kendi diliyle bütün insanlara: “Gözünüzü açın; göç var, göç!“ diye haykırmaktadır.
Yüce Rabbimiz, kıyametin gelişinden ve tekrar dirilişin nasıl olacağından şüphe edenleri biraz düşünmeye davet ediyor. Önce bir zerre meniden başlayan ilk yaratılışı düşündürüyor; anne rahminden itibaren geçirdiğimiz hayat devrelerini hatırlatıyor. Acizliğimizi isbat ediyor, ancak yüce kudretiyle ayakta ve hayatta durduğumuzu gözler önüne seriyor. Biraz da etrafımıza baktırıyor. Her mevsim ölü toprağa ve kuru ağaçlara nasıl can verip onlardan çeşit çeşit nimetler yarattığını gösteriyor. Bunları düşünebilen akla, şu kesin ve büyük hükmünü bildiriyor:
“Hiç şüphesiz kıyamet saati gelecektir. Bunda hiçbir şüphe yoktur. Allah muhakkak kabirde olanları tekrar diriltecektir.“( Hac, 5-7.)
Cenab-ı Hakk, bu alemi ve insanı yaratırken hiç kimse kendisine ortak ve yardımcı olmadığı gibi;( Rum, 40.) bu alemi bozup başka bir alem kurarken de hiç kimse kendisine ortak olmayacak, yardımda bulunmayacaktır. O‘nun hükmünü geri çevirecek kimse bulunmayacaktır.
Yüce Rabbimiz kıyametin ne zaman kopacağını kimseye bildirmemiştir. Bu kıyamet ne zaman kopacak diye soranlara da “De ki: Herhalde çok yakında!“ cevabını vermiştir.( Ahzab, 35; Şura, 17-18.)
İnsanın ölümüyle başlayan küçük ve özel kıyamet gerçekten büyük kıyametten çok daha yakındır. Bu ümmet ekseriyetle 60 ile 70 yaşları arasında dünyadan göçmektedir. Bunu Efendimiz (s.a.v) belirtmiştir. Bu bir ortalamadır. Yüz yaşını aşan çok azdır. Öyleyse, herkes mevcut yaşına göre ömrünün hangi safhasında olduğunu tahmin edebilir. İnsanın birinci sırada düşüneceği kendi kıyametidir. Çünkü ölümle, mükellefiyet bitmekte, kendisinin kabir hayatı başlamakta, kabirde Cennet müjdesini veya Cehennem haberini almaktadır.
Rasulullah (s.a.v) Efendimiz, büyük kıyametin bir takım alametlerinden bahsetmiştir. Bunların bir kısmı ilk alametler olup işin sonuna yaklaşıldığını ifade eder. Bunları bilmek ve iman etmek gerekir. Bunları bilen, takib eden ve ibret alan mü‘minin imanı artar, zaman ve olayların hep Allah Rasülünün (s.a.v) sözlerini tasdik ettiğini görür, O‘nun hak peygamber olduğunu yakinen anlar ve ahiretine hazırlık yapar. Kafir ve fasıkların ise, bu alametlerden ibret alıp tevbe etmeleri beklenir. Can boğaza dayanmadan ve dünyanın düzeni bozulmadan önce, herkes tevbe edebilir, Yüce Rabbini tanıyıp dostları sınıfına girebilir.
Ehli Sünnet İnancı (Akaid)
Dilaver Selvi