bismillahirrahmanirrahim.
«Her türlü noksanlıktan münezzeh olan o
'tır Ki kulunu geceleyin Mescid-i Haram'dan, etrafını mübarek kıldığımız Mescid-i Aksaya kadar götürdü. Bunu âyetlerimizi gösterelim diye yaptık. Şüphesiz o herşeyi işitir, herşeyi görür.» ("')
Dün, İsra ve Miraç hadisesini düşündüm. Hatırıma şunlar geldi:
Müslümanlar Peygamberimiz'in Miracını kandil gecelerinde anadursunlar,.. Etrafı mübarek olan Mescid-i Aksa ve Mukaddes Filistin, Siyonistlerin İngiliz İmparatorluğunun ve Birleşik Amerika'nın hücum ve yağmalarına maruz kalsın. Yeryüzündeki bütün Müslümanlar da hiçbir harekete geçmeden bakakalsın.. Laf üretsin, hizmet yapmasın. Müslüman olmayanlar ise bütün gayretleriyle hedeflerine doğru yürüsün... Bu ne tezat ya Rabbi...
Yine müslümanların Mi'rac gecesinde Allah Te-âlâ'nın sevgili peygamberini Sidret'ül-Münteha'ya kadar çıkardığını, Kabe Kavseyn makamına mazhar kıldığını yâd etsinler...
¦Hakiki izzet ve şeref ancak Adanındır. Resulü-nündür ve mü'minlerindir.» ('*) âyetini okusunlar.
Kim ki mecbur edilmeden, isteyerek zelil olmayı kabul ederse benden değildir.» buyuran Resûlullah'ın sözünü dinlesinler...
Ayrıca: «Gerçekten
'ın Resulünde sizin için,
'ı ve ahiret gününü arzu edenler için,
'ı çok çok zikredenler için güzel bir örnek vardır.».
âyet-i celîlesini okusunlar...
Bütün bunlara rağmen, alt mevkilere razı olsunlar. Basit şeylerle iktifa etsinler. Bütün milletlerden geri kalsınlar. Zâlim ve gâsıpların hareketlerine boyun eğsinler... Bu ne tezat ya Rabbi!..
Yine Kur'ân-ı Kerîm'de ilk inen âyet-i celîlenin: ¦OKU» diye başladığını bilsinler:
«Yaratan Rabbinin adıyla oku!... O, insanı bir kan pıhtısından yarattı. Oku!... Senin Rabbin nihayetsiz ikram sahibidir. O, kalem ile öğretti, insana bilmediği şeyleri O öğretti.» (")
Teâlâ'nın Peygamberini (S.A.V.) Mirac'a çıkardığında O'na büyük delillerini göstermek istediğini, kâinatın sırrını, mevcudatın nizamını müşahede ettirmeyi dilediğini, iman ve irfanın zirvesine varsın diye kalb ve aklını ilimle doldurmak arzu ettiğini müslümanlar bilsinler...
'ın kendilerine yeryüzünde yürüyüp kainata ibret nazarıyla bakmalarını emrettiğini öğrensinler: ¦De ki: Bakın göklerde ve yerlerde neler var.» (")
Bütün bunlara rağmen gerek maddî gerekse dinî ilimlerin kabuğunda kalsınlar, öze inmesinler...
'ın insanlara hizmetkâr kıldığı tabiat kuvvetlerinden faydalanma bakımından çalışkan milletlerden geri kalsınlar: «Göklerde ve yerde ne varsa, onların hepsini kendi katından sizin hizmetinize O verdi.» (")
Hatta ve hatta maddî güçsüzlük sebebiyle başkalarına mahkûm olsunlar ilmi sahalarda geri kalsınlar... Bu ne tezat Yarabbü...
İlimleriyle mağrur olan birtakım insanlar: «Kişi kısa bir zamanda Mekke'den Beyt'ül-Makdis'e nasıl gidebilir? Zira karadan veya havadan giden vasıtalar henüz keşfedilmemişti. Sonra göklere nasıl yükselebilir? Halbuki semalarda insan hayatına elverişli hiçbir şey yoktur. Hava, su, gıda gibi şeyler de yoktur. Söylenilen bu süratle semâya çıktığında nasıl oradaki cisimlere çarparak erimedi?...» vb. gibi birtakım yersiz itirazları dillerine dolamışlardır. Onlara deriz ki: Bu iş sandığınız gibi değil... Siz bile kâinatın bütün kuvvetini bilemediğinizi, tabiata hakim kanunları çözemediğinizi itiraf ediyorsunuz. Bu mlrac meselesini de, bilemediğiniz, akıllarınızın ermediği mevzulardan biri kabul edin.
«Size ilim olarak, pek az birşey verilmiştir.»
İlmî keşifler tarihini inceleyecek olursanız, her keşfedilen şeyin önceleri tenkid edildiğini sonra bir gerçek olarak kabul edildiğini görürsünüz, isra ve Mi'rac meselesi de ne kadar tenkid edilirse edilsin aslında bir gerçektir.
Yine bunlara deriz ki: Dayandığınız tecrübî ilimler de, ruhanî kuvvetlerin, maddî cisimleri tesir altına alabileceğini, böylelikle bir yerden başka bir yere götürebileceğini, hatta yerden yukarı kaldırabileceğini isbat etmektedir.
Psikologlar bu meyanda yaptıkları tecrübelerle sandalyede oturanları birkaç metre yukarı çekmeyi başarmışlardır.
İnsan bu psikolojik zayıf gücüyle böyle acayip şeyleri yapabilirse
'ın, Peygamberi Hz. Muham-med (S.A.V.)'e ruhani bir kuvvet vererek dilediği yere yükseltmesi nasıl imkânsız olabilir?
Evet, inkâr etmek çok basit bir şeydir. İsteyen inkâr edebilir. Fakat inkâr etmek, ilme ve derin anlayışa karşıdır.
«İlimde ileriye giden kimseler: Hepsi Rabbimi-zin kstındandır, derler.»
Ey yüce Peygamberin ümmeti!.. Dininle iftihar et. Oku... Cihad et.
'a hakkıyla iman et. Kurtuluş bundadır:
«De ki: Çalışın, çünkü yaptıklarınızı
ta Resulü de, mü'minler de görecektir. Hepiniz mutlaka gaybı ve hazırı bilenin huzuruna döndürüleceksiniz. Ve o zaman ne yaptığınızı o size haber* verecektir
«Her türlü noksanlıktan münezzeh olan o
Dün, İsra ve Miraç hadisesini düşündüm. Hatırıma şunlar geldi:
Müslümanlar Peygamberimiz'in Miracını kandil gecelerinde anadursunlar,.. Etrafı mübarek olan Mescid-i Aksa ve Mukaddes Filistin, Siyonistlerin İngiliz İmparatorluğunun ve Birleşik Amerika'nın hücum ve yağmalarına maruz kalsın. Yeryüzündeki bütün Müslümanlar da hiçbir harekete geçmeden bakakalsın.. Laf üretsin, hizmet yapmasın. Müslüman olmayanlar ise bütün gayretleriyle hedeflerine doğru yürüsün... Bu ne tezat ya Rabbi...
Yine müslümanların Mi'rac gecesinde Allah Te-âlâ'nın sevgili peygamberini Sidret'ül-Münteha'ya kadar çıkardığını, Kabe Kavseyn makamına mazhar kıldığını yâd etsinler...
¦Hakiki izzet ve şeref ancak Adanındır. Resulü-nündür ve mü'minlerindir.» ('*) âyetini okusunlar.
Kim ki mecbur edilmeden, isteyerek zelil olmayı kabul ederse benden değildir.» buyuran Resûlullah'ın sözünü dinlesinler...
Ayrıca: «Gerçekten
âyet-i celîlesini okusunlar...
Bütün bunlara rağmen, alt mevkilere razı olsunlar. Basit şeylerle iktifa etsinler. Bütün milletlerden geri kalsınlar. Zâlim ve gâsıpların hareketlerine boyun eğsinler... Bu ne tezat ya Rabbi!..
Yine Kur'ân-ı Kerîm'de ilk inen âyet-i celîlenin: ¦OKU» diye başladığını bilsinler:
«Yaratan Rabbinin adıyla oku!... O, insanı bir kan pıhtısından yarattı. Oku!... Senin Rabbin nihayetsiz ikram sahibidir. O, kalem ile öğretti, insana bilmediği şeyleri O öğretti.» (")
Bütün bunlara rağmen gerek maddî gerekse dinî ilimlerin kabuğunda kalsınlar, öze inmesinler...
Hatta ve hatta maddî güçsüzlük sebebiyle başkalarına mahkûm olsunlar ilmi sahalarda geri kalsınlar... Bu ne tezat Yarabbü...
İlimleriyle mağrur olan birtakım insanlar: «Kişi kısa bir zamanda Mekke'den Beyt'ül-Makdis'e nasıl gidebilir? Zira karadan veya havadan giden vasıtalar henüz keşfedilmemişti. Sonra göklere nasıl yükselebilir? Halbuki semalarda insan hayatına elverişli hiçbir şey yoktur. Hava, su, gıda gibi şeyler de yoktur. Söylenilen bu süratle semâya çıktığında nasıl oradaki cisimlere çarparak erimedi?...» vb. gibi birtakım yersiz itirazları dillerine dolamışlardır. Onlara deriz ki: Bu iş sandığınız gibi değil... Siz bile kâinatın bütün kuvvetini bilemediğinizi, tabiata hakim kanunları çözemediğinizi itiraf ediyorsunuz. Bu mlrac meselesini de, bilemediğiniz, akıllarınızın ermediği mevzulardan biri kabul edin.
«Size ilim olarak, pek az birşey verilmiştir.»
İlmî keşifler tarihini inceleyecek olursanız, her keşfedilen şeyin önceleri tenkid edildiğini sonra bir gerçek olarak kabul edildiğini görürsünüz, isra ve Mi'rac meselesi de ne kadar tenkid edilirse edilsin aslında bir gerçektir.
Yine bunlara deriz ki: Dayandığınız tecrübî ilimler de, ruhanî kuvvetlerin, maddî cisimleri tesir altına alabileceğini, böylelikle bir yerden başka bir yere götürebileceğini, hatta yerden yukarı kaldırabileceğini isbat etmektedir.
Psikologlar bu meyanda yaptıkları tecrübelerle sandalyede oturanları birkaç metre yukarı çekmeyi başarmışlardır.
İnsan bu psikolojik zayıf gücüyle böyle acayip şeyleri yapabilirse
Evet, inkâr etmek çok basit bir şeydir. İsteyen inkâr edebilir. Fakat inkâr etmek, ilme ve derin anlayışa karşıdır.
«İlimde ileriye giden kimseler: Hepsi Rabbimi-zin kstındandır, derler.»
Ey yüce Peygamberin ümmeti!.. Dininle iftihar et. Oku... Cihad et.
«De ki: Çalışın, çünkü yaptıklarınızı