Ne uçarken gördüm,ne de denizde yürürken,
Ne de aynı anda başka bir yerde olduğunuzu
Ne de sırlı bir yerlerde
Kabe’de mütevazı adımların soluğunda;
Tiz bir sesin yankısı ile gözyaşı ile ziynetleşen
Hocam hocam bize de dua et
Duanda bize de yer ayır ,ıslak temennilerde,
Kendim için değil,hep sizin için dua ediyorum
Hep ümmet için
Orada buldum imamın imam olduğunu
Orada buldum İslam kardeşliğinin evrenselliğini
Orada gördüm imanın bir cüzünü boğuk sesinizde…
Ne himmet edebildiniz,ne de görebildiniz zuhuratta
Ağlamayı da anlamayı da miras aldığınız emaneti;
Bizlerle paylaştınız alın dercesine hepsini,
Ve..sizden öğrendik yürek medeniyetini….
Sizden öğrendik İslam kardeşliğini
Mekke’yi, Medine’yi,medeniyi
Kula kul olmamayı ;tevhidi,vahdet,muvahhidi
Kur’an-ı hayata inşa etmeyi
Allah’ın bak dediği yerden bakmayı
Sizden öğrendik vahyi hayata taşımayı.
O’nun için O’na dönmeyi…..
Hayatı okumayı da sizden öğrendik,
Peygamberi,adayışı,teslimiyeti,hanne olmayı
Bir ilahi mesajı anlamanın uykusuzluğunu
İlminizin zekatını ödediğinizi…
Leyla’ya giderken;çekil önümden Leyla
Gayrı cennet olsan durmam demeyi,
Dünyada cennet olmadığını,
Cennette dünya olmadığını
Yüreğe öz değerini biçmeyi,sizden öğrendik
Sevgiyi,aşkı,muhabbeti yürekte misafir etmeyi…
Peygamberin ıstırabına,taif’te
Gözyaşına ortak ,şahit olmayı
Onlar bilmiyorlar yarab,bilseler yapmazlar dı
Atılan taşlara sadırları siper etmeyi,
Taşı güle çevirip,gülün dikeninin
Zalimlerin yüreğini kanatmayı
Sizden öğrendik ağlarken tebessüm etmeyi…
Sizden öğrendik Kur’an-ın apaçık mübin,
Bize bir hitap olan kitap olduğunu
Allah demenin anlam demek olduğunu,
O’nun vahyinin hayatımıza mihenk taşı
Resulünün başımızın tacı
İlahi mesajının yüreğimizin Miraç’ı
Alimlerin varis olduğunu….
Vesilenizle öğrendik;
Allah’la barışmayı,bizi bize bırakma
Kur’an-ı bize aç,bizi Kur’an a aç
Sevdir sevdirdiklerini temennisini…
Dünyaya sığmayan sevgileri,duaları
Yüreğimizin başkenti etmeyi….
Kimsenin söylemediğini de sizden öğrendik,
Peygamberin melek olmadığını
İnsanın ismet olamayacağını
Kul ve biçare olduğumuızu,acziyetimizi
Sizden öğrendik;
Allah’ı seven ve iman üzere olanın
O’nun ialhi mesajına uyanın
Allah dostu olduğunu…
İmanın iman gibi yaşanmasını
Sizden öğrendik,sevdalara sevdalanmayı
La ilahe illallah demenin
Açık denizlere,alçak yüreklere mesken
Mücrim elleri göğe değil,Rahman’a açmasını,
Olmazsa olmazın Allah varken olduğunu
Ğaybın ona mahsus
La denildiğinde ilahe illallah’ı
Uğrunda ölünecek aşığın sadece O Allah olduğunu….
Denizde yürütemedik sizi ne de uçurabildik
Nereden bilebiliriz ki bize öğretmediğinizi
Rüzgar ekenin fırtına biçeceğini
Gül ekenin gül biçeceğini de siz öğrettiniz….
furkanturgay
16.ekim.2006
Ne de aynı anda başka bir yerde olduğunuzu
Ne de sırlı bir yerlerde
Kabe’de mütevazı adımların soluğunda;
Tiz bir sesin yankısı ile gözyaşı ile ziynetleşen
Hocam hocam bize de dua et
Duanda bize de yer ayır ,ıslak temennilerde,
Kendim için değil,hep sizin için dua ediyorum
Hep ümmet için
Orada buldum imamın imam olduğunu
Orada buldum İslam kardeşliğinin evrenselliğini
Orada gördüm imanın bir cüzünü boğuk sesinizde…
Ne himmet edebildiniz,ne de görebildiniz zuhuratta
Ağlamayı da anlamayı da miras aldığınız emaneti;
Bizlerle paylaştınız alın dercesine hepsini,
Ve..sizden öğrendik yürek medeniyetini….
Sizden öğrendik İslam kardeşliğini
Mekke’yi, Medine’yi,medeniyi
Kula kul olmamayı ;tevhidi,vahdet,muvahhidi
Kur’an-ı hayata inşa etmeyi
Allah’ın bak dediği yerden bakmayı
Sizden öğrendik vahyi hayata taşımayı.
O’nun için O’na dönmeyi…..
Hayatı okumayı da sizden öğrendik,
Peygamberi,adayışı,teslimiyeti,hanne olmayı
Bir ilahi mesajı anlamanın uykusuzluğunu
İlminizin zekatını ödediğinizi…
Leyla’ya giderken;çekil önümden Leyla
Gayrı cennet olsan durmam demeyi,
Dünyada cennet olmadığını,
Cennette dünya olmadığını
Yüreğe öz değerini biçmeyi,sizden öğrendik
Sevgiyi,aşkı,muhabbeti yürekte misafir etmeyi…
Peygamberin ıstırabına,taif’te
Gözyaşına ortak ,şahit olmayı
Onlar bilmiyorlar yarab,bilseler yapmazlar dı
Atılan taşlara sadırları siper etmeyi,
Taşı güle çevirip,gülün dikeninin
Zalimlerin yüreğini kanatmayı
Sizden öğrendik ağlarken tebessüm etmeyi…
Sizden öğrendik Kur’an-ın apaçık mübin,
Bize bir hitap olan kitap olduğunu
Allah demenin anlam demek olduğunu,
O’nun vahyinin hayatımıza mihenk taşı
Resulünün başımızın tacı
İlahi mesajının yüreğimizin Miraç’ı
Alimlerin varis olduğunu….
Vesilenizle öğrendik;
Allah’la barışmayı,bizi bize bırakma
Kur’an-ı bize aç,bizi Kur’an a aç
Sevdir sevdirdiklerini temennisini…
Dünyaya sığmayan sevgileri,duaları
Yüreğimizin başkenti etmeyi….
Kimsenin söylemediğini de sizden öğrendik,
Peygamberin melek olmadığını
İnsanın ismet olamayacağını
Kul ve biçare olduğumuızu,acziyetimizi
Sizden öğrendik;
Allah’ı seven ve iman üzere olanın
O’nun ialhi mesajına uyanın
Allah dostu olduğunu…
İmanın iman gibi yaşanmasını
Sizden öğrendik,sevdalara sevdalanmayı
La ilahe illallah demenin
Açık denizlere,alçak yüreklere mesken
Mücrim elleri göğe değil,Rahman’a açmasını,
Olmazsa olmazın Allah varken olduğunu
Ğaybın ona mahsus
La denildiğinde ilahe illallah’ı
Uğrunda ölünecek aşığın sadece O Allah olduğunu….
Denizde yürütemedik sizi ne de uçurabildik
Nereden bilebiliriz ki bize öğretmediğinizi
Rüzgar ekenin fırtına biçeceğini
Gül ekenin gül biçeceğini de siz öğrettiniz….
furkanturgay
16.ekim.2006