Bu sorunun cevabını Muhammed kutub Taklidlerin Çarpışması kitabında su şekilde ele alıyor.
“Herşeyden evvel İslam toplumunun dirilişi konusunda tatmin olmalıyız.
Bir toplum ki , Allah’a şükrediyor, hayat programını O’ndan istiyor ve O’nun hidayetinden ayrılmıyor.
Bir toplum ki, sözle değil fiilen Allah’a kulluk ediyor, ibadetlerini ve farzlerını inanarak , uygulayarak yerine getiriyor <<İman temenniyle deyildir. Kalbine te’sir edip ameliyle doğruladıktan sonra kişi iman etmiştir>>Bir toplum ki, namaz, oruç ve zekatla yetinmiyor.
Bir toplum ki, fuhuşa girmiyor, girilmesine musamaha gösterilmiyor, ona çağırmıyor ve ondan nefret ediyor.
Bir toplum ki, sevgi, öğüt, emr-i bi’l-ma’ruf nehy-i an’il-münker esaslarına dayanıyor.
Bir toplum ki, hırsızlık etmiyor, yalana yanaşmıyor, aldatmıyor, kandırmıyor.
Bir toplum ki, tecessüs etmiyor, yekdiğerini çekiştirmiyor, gambazlamıyor, ayıplamıyor.
Bir toplum ki, işçiye iş garantiliyor, aldatmıyor, angarya çalıştırmıyor.. Memuru, işini yalan dolanla ertelemiyor. Tüccarı, fiyat ve malda halkı kandırmıyor. Ögretmeni ders defterini imzalayıp öğrencileri! özel işlerle meşgul olmaya bırakmıyor. Öğrencisi imtihanda kopya çekmiyor, kötülükte kullansın diye okumuyor. Koca karısına zulüm etmiyor, kadın kocasının ırzını ve malını koruyup güvenini kötüye kullanmıyor; baba yalanın ne kadar çirkin bir şey olduğunu bildiğinden, çocuğuna yalan söyleyip ona kötü örnek olmuyor, korkaklık, kararsızlık ve edepsizlikle çocuğunu eğitmiyor; çocuk anne ve babasını kandırmıyor ve onlara güzel muamelede bulunuyor.
Bir toplum ki, ekonomik dengesini kurmuştur. Fakir acından ölmüyor ve zenginlik kişinin kalbini kirletmiyor.
Bir toplum ki, şerr tohumu olduğunu bildiğinden, işsizliğe imkan vermiyor, herkese iş imkanı veriyor.
Bir toplum ki, büyüklüğüyle ferde yüklenmiyor ve ferdin kendisine karşı çıkmasına izin vermiyor.
Bir toplum ki, gayretli, çalışkan, üretken, mütefekkir ve yüksektir.
İşte Allah’ın Kur-an’ına tabi İslam toplumu budur... Bu sevimli şekli çirkin görmeye veya ondan nefret etmeye kim cür’et edebilir?
İnancı yıkılmış bir millet mücadele edemez. Bize evvela inanç gerek.İnanç, inanç, inanç...
Yıkılmadan evvel saldırılara karşı koyacak sağlam ve muhkem bir inanç...Basit ve hafif bir inancın daha mücadelenin başında çökmesi dizginleri elinden kaçırması muhakkaktır.Milletler, henüz cehenneme yuvarlanmamışken, sağlam ve çelik gibi nesiller yetiştirmelidir.Sağlamlık prensibini tekmeleyen ve sağlamlığı gereksiz bir taassub sanan bir milleti, hiçbir engel uçuruma yuvarlanmaktan alı koyamaz.Özellikle biz, bütün insanlardan daha çok inanca muhtacız ve hakkımız var.Tarihimiz bu gerçeği simgelemektedir.Kahramanlık, üstünlük ve mücadele ruhu, bir an için olsun inancımıza sarılırsa ne büyük hedefler tahakkuk edecektir.Birkaç neslin başaramadığı harikalar bu kısa sürede meydana gelecektir.
Şuraya buraya dağılışımız, kendimizi parçalanmaktan alıkoyamayışımız ,inancımızı bıraktığımızın acı bir neticesidir.
“Herşeyden evvel İslam toplumunun dirilişi konusunda tatmin olmalıyız.
Bir toplum ki , Allah’a şükrediyor, hayat programını O’ndan istiyor ve O’nun hidayetinden ayrılmıyor.
Bir toplum ki, sözle değil fiilen Allah’a kulluk ediyor, ibadetlerini ve farzlerını inanarak , uygulayarak yerine getiriyor <<İman temenniyle deyildir. Kalbine te’sir edip ameliyle doğruladıktan sonra kişi iman etmiştir>>Bir toplum ki, namaz, oruç ve zekatla yetinmiyor.
Bir toplum ki, fuhuşa girmiyor, girilmesine musamaha gösterilmiyor, ona çağırmıyor ve ondan nefret ediyor.
Bir toplum ki, sevgi, öğüt, emr-i bi’l-ma’ruf nehy-i an’il-münker esaslarına dayanıyor.
Bir toplum ki, hırsızlık etmiyor, yalana yanaşmıyor, aldatmıyor, kandırmıyor.
Bir toplum ki, tecessüs etmiyor, yekdiğerini çekiştirmiyor, gambazlamıyor, ayıplamıyor.
Bir toplum ki, işçiye iş garantiliyor, aldatmıyor, angarya çalıştırmıyor.. Memuru, işini yalan dolanla ertelemiyor. Tüccarı, fiyat ve malda halkı kandırmıyor. Ögretmeni ders defterini imzalayıp öğrencileri! özel işlerle meşgul olmaya bırakmıyor. Öğrencisi imtihanda kopya çekmiyor, kötülükte kullansın diye okumuyor. Koca karısına zulüm etmiyor, kadın kocasının ırzını ve malını koruyup güvenini kötüye kullanmıyor; baba yalanın ne kadar çirkin bir şey olduğunu bildiğinden, çocuğuna yalan söyleyip ona kötü örnek olmuyor, korkaklık, kararsızlık ve edepsizlikle çocuğunu eğitmiyor; çocuk anne ve babasını kandırmıyor ve onlara güzel muamelede bulunuyor.
Bir toplum ki, ekonomik dengesini kurmuştur. Fakir acından ölmüyor ve zenginlik kişinin kalbini kirletmiyor.
Bir toplum ki, şerr tohumu olduğunu bildiğinden, işsizliğe imkan vermiyor, herkese iş imkanı veriyor.
Bir toplum ki, büyüklüğüyle ferde yüklenmiyor ve ferdin kendisine karşı çıkmasına izin vermiyor.
Bir toplum ki, gayretli, çalışkan, üretken, mütefekkir ve yüksektir.
İşte Allah’ın Kur-an’ına tabi İslam toplumu budur... Bu sevimli şekli çirkin görmeye veya ondan nefret etmeye kim cür’et edebilir?
İnancı yıkılmış bir millet mücadele edemez. Bize evvela inanç gerek.İnanç, inanç, inanç...
Yıkılmadan evvel saldırılara karşı koyacak sağlam ve muhkem bir inanç...Basit ve hafif bir inancın daha mücadelenin başında çökmesi dizginleri elinden kaçırması muhakkaktır.Milletler, henüz cehenneme yuvarlanmamışken, sağlam ve çelik gibi nesiller yetiştirmelidir.Sağlamlık prensibini tekmeleyen ve sağlamlığı gereksiz bir taassub sanan bir milleti, hiçbir engel uçuruma yuvarlanmaktan alı koyamaz.Özellikle biz, bütün insanlardan daha çok inanca muhtacız ve hakkımız var.Tarihimiz bu gerçeği simgelemektedir.Kahramanlık, üstünlük ve mücadele ruhu, bir an için olsun inancımıza sarılırsa ne büyük hedefler tahakkuk edecektir.Birkaç neslin başaramadığı harikalar bu kısa sürede meydana gelecektir.
Şuraya buraya dağılışımız, kendimizi parçalanmaktan alıkoyamayışımız ,inancımızı bıraktığımızın acı bir neticesidir.