İslam Saz'a Nasıl Bakıyor ?

Arap kültüründe şiir önemli yer tutuyordu,onlar çarpık cailiye düşüncelerini,inanışlarını ve bunlardan zuhur eden arzu,istek ve hayallerini bu şekilde terennüm ettiriyorlardı.Bununla ilgili ayetlere bakıldığında şiir yazmak ve söylemenin meşru bir hadise olmadığını hatta kötü bir iş olduğunu düşünürüz. Nitekim sahabiden şair olanlarda aynen böyle yaptılar.Lakin Peygamber efendimizin sav. görevlerinden biride bu ayetlerde ifade edilenleri açıklamak farklılık arz edenleride ayırmak idi.Evet cahili anlayışla yapılmış bu dünyanın ürettiği şiirler İslam'ın cihad açtığı söz ve hallerdi.Türklerde aşıklık sazlı sözlü deyişlerle bir müddet cahili dünyalarını aktardılar.İslam'a inkilap edince ise bu sanatsal faaliyetlerde değişimler görüldü.İslami bir kimlikte kazanmaya başladı halkın anlayacağı tarzda ve geleneğine uygun bir tebliğ aracıda oldular.Lakin bu aleti dinin kendisiymiş gibi ibadetvari şekillere sokmakta sazın herhalde türklerdeki cahiliye adetlerinden olmalıdır.Kısacası irşad ve tebliğ amaçlı olan aşıklık ile sazı veya şiiri dinin bir litüeri hareket tarzı sananlar bir değildir.

İslamda iki türlü ata inancın vardır,biri doğru yolda olan diğeri yalnış yolda olanlar,bir peygamber dua ederken diyorki beni ve oğlullarımı senin yolundan gidenlerden eyle,başka ayette ise onlar atalarının yolundan düşünmeden gidiyorlar diyerek cahiliye mantığını sergiliyor.Ayrıca sen günde 40 defa salihlerin yolundan gidenlerden eyle dalalete düşünlaerden değil diyorsun.Bizim için bu önemli bir sınırdır.

İslam'ın sazın sesine bakışı ile bülbülün ötüşüne bakışı aynıdır...

Saz ile söylenen söz önemlidir...
İslam burada söze bakar...

Söz müsbet ise sorun yoktur, söz menfi ise burada sorun başlar...