Muhterem...............
Birtakım insanlar, İslama sarılıp onu hayat nizamının temeli kabul etmenin, müslüman Devletlerde yaşayan azınlık gayr-i müslimlerin varlığına ters düştüğünü zannederler ve ilerlemek içjn en kuvvetli temel olan «millî birliğe» karşı olduğunu sanarlar.
Aslında hakikat bunun aksinedir. Hikmet sahibi, her şeyden haberdar, bütün milletlerin geçmişini hâl-i hazırını ve geleceğini bilen Allahü Tealâ'nın koyduğu islâm Nizâmı, bu meselelere karşı ihtiyatlı davranmış, problemleri kökünden halletmiştir.
islâm Nizâmı azınlıkta bulunan gayri müslimleri korumaya dair apaçık nasslar getirmiştir. Bu hususta şu âyet-i celileden daha açık ne istenebilir:
«Allah, sizinle din uğrunda savaşmayan, sizi yurdunuzdan çıkarmayanlara iyilikte bulunmanızı ve adaletli davranmanızı yasaklamaz. Çünkü Allah adaletli olanları sever.»
Bu âyet-i celile sadece azınlıkta olanları korumayı değil, onlara iyilik etmeyi de tavsiye ediyor.
Keza islâm Dini hem insanî birliğe önem vermiş, hem de dinî birliği ilân etmiştir, insanî birliğe misal: «Ey insanlar!.. Doğrusu biz sizi bir erkek ve bir kadından yarattık. Birbirinizle tanışâsınız diye sizleri milletler ve kabileler halinde yarattık.»(4<)
islâm'ın, dinî birliğe ehemmiyet verdiğini ve bu vasıta ile taassubu kökünden kaldırdığını, müslümanlara bütün Hak dinlere iman etmelerini farz kıldığını şu âyet-i celîlede bulursun:
«Deyin ki: Biz Allah'a, bize indirilmiş olana, ibrahim'e, ismail'e, ishak'a, Yâkûb'a ve torunlarına indirilmiş olanlara, Musa'ya ve isa'ya verilmiş olanlara ve bütün peygamberlere Rableri tarafından verilmiş olanlara iman ettik. Onlardan hiçbirini diğerinden ayırd etmeyiz. Biz Allah'a teslim olanlardanız...» Şimdi onlar da sizin iman ettiğiniz gibi iman ederlerse muhakkak doğru yolu bulmuşlardır. Şayet yüz çevirirlerse şüphesiz ki onlar ihtilâf içindedirler. Onlara karşı sana Allah yetecektir. O her şeyi işiten ve bilendir. Siz Allah'ın boyası olan İslâm'a sarılın. Kimin boyası Allanın boyasından daha iyi olur?»
İslâm Dini, bütün dinlerin birliğine saygı gösterdiği gibi îslâmî birliği kutsal saymıştır: «Mü'minler ancak kardeştir, öyleyse kardeşlerinizin arasını bulun. Allah'tan korkun. Umulur ki, merhamet olunursunuz.»('r) Adalet ve insaf temeli üzerine kurulan islâm Dinine tabi olanların millî birliği parçalayacakları asla düşünülemez.
Bilâkis islâm millî birliğe dinî birlik sıfatını getirerek bu birliği daha da kuvvetlendirmiş ve kutsal-laştırmıştır. İslâmsız, bir milli birlik dağılmaya mahkumdur. Kur'an-ı Kerim kendileriyle alâka kurmamız icab edenleri sınırlamış ve bizlere bildirmiştir: «Allah yalnız sizinle din uğrunda savaşanları, sizi yurtlarınızdan çıkaranları ve yurdunuzdan çıkarılmanıza yardım edenleri dost edinmenizi yasaklar. Kim onları dost edinirse işte onlar zâlimlerin tâ kendileridir.»^)
Dünyada insaflı olan hiçbir kimse; bu âyet-i celî-lenin izah ettiği zorba insanların, en sevmediği bir millet içinde dahi olmasını, onlar arasında fitne ve fesat yaymasını, nizâm ve intizamını bozmasını istemez.
işte islâmın «gayrı-müslim» azınlıklara karşı tutumu budur!..
Burada zulüm yok, insaf ve adalet vardır.
islârmn yabancılara karşı tutumu ise doğru ve samimî oldukları müddetçe onlarla sulh içinde yaşama ve iyilikte bulunmadır. Şayet vicdanları körelir, suçları çoğalırsa o takdirde ne yapacağımızı Kur'an bize
bildirmiştir:
«Ey iman edenler!.. Sizden olmayanları yakın dostlar edinmeyin. Onlar sizi sapıtmaktan geri kalmazlar. Sıkıntıya düşmenizi isterler. Kinleri ağızlarından fışkırmaktadır. Sinelerinde gizledikleri ise daha büyüktür. Eğer düşünürseniz sizlere âyetlerimizi açıkladık. Siz o kimselersiniz ki, onlar sizi sevmezken siz onları
seversiniz.»
Böylece islâm dini bütün bu yönleri en güzel şekilde tanzim etmiştir.."
Birtakım insanlar, İslama sarılıp onu hayat nizamının temeli kabul etmenin, müslüman Devletlerde yaşayan azınlık gayr-i müslimlerin varlığına ters düştüğünü zannederler ve ilerlemek içjn en kuvvetli temel olan «millî birliğe» karşı olduğunu sanarlar.
Aslında hakikat bunun aksinedir. Hikmet sahibi, her şeyden haberdar, bütün milletlerin geçmişini hâl-i hazırını ve geleceğini bilen Allahü Tealâ'nın koyduğu islâm Nizâmı, bu meselelere karşı ihtiyatlı davranmış, problemleri kökünden halletmiştir.
islâm Nizâmı azınlıkta bulunan gayri müslimleri korumaya dair apaçık nasslar getirmiştir. Bu hususta şu âyet-i celileden daha açık ne istenebilir:
«Allah, sizinle din uğrunda savaşmayan, sizi yurdunuzdan çıkarmayanlara iyilikte bulunmanızı ve adaletli davranmanızı yasaklamaz. Çünkü Allah adaletli olanları sever.»
Bu âyet-i celile sadece azınlıkta olanları korumayı değil, onlara iyilik etmeyi de tavsiye ediyor.
Keza islâm Dini hem insanî birliğe önem vermiş, hem de dinî birliği ilân etmiştir, insanî birliğe misal: «Ey insanlar!.. Doğrusu biz sizi bir erkek ve bir kadından yarattık. Birbirinizle tanışâsınız diye sizleri milletler ve kabileler halinde yarattık.»(4<)
islâm'ın, dinî birliğe ehemmiyet verdiğini ve bu vasıta ile taassubu kökünden kaldırdığını, müslümanlara bütün Hak dinlere iman etmelerini farz kıldığını şu âyet-i celîlede bulursun:
«Deyin ki: Biz Allah'a, bize indirilmiş olana, ibrahim'e, ismail'e, ishak'a, Yâkûb'a ve torunlarına indirilmiş olanlara, Musa'ya ve isa'ya verilmiş olanlara ve bütün peygamberlere Rableri tarafından verilmiş olanlara iman ettik. Onlardan hiçbirini diğerinden ayırd etmeyiz. Biz Allah'a teslim olanlardanız...» Şimdi onlar da sizin iman ettiğiniz gibi iman ederlerse muhakkak doğru yolu bulmuşlardır. Şayet yüz çevirirlerse şüphesiz ki onlar ihtilâf içindedirler. Onlara karşı sana Allah yetecektir. O her şeyi işiten ve bilendir. Siz Allah'ın boyası olan İslâm'a sarılın. Kimin boyası Allanın boyasından daha iyi olur?»
İslâm Dini, bütün dinlerin birliğine saygı gösterdiği gibi îslâmî birliği kutsal saymıştır: «Mü'minler ancak kardeştir, öyleyse kardeşlerinizin arasını bulun. Allah'tan korkun. Umulur ki, merhamet olunursunuz.»('r) Adalet ve insaf temeli üzerine kurulan islâm Dinine tabi olanların millî birliği parçalayacakları asla düşünülemez.
Bilâkis islâm millî birliğe dinî birlik sıfatını getirerek bu birliği daha da kuvvetlendirmiş ve kutsal-laştırmıştır. İslâmsız, bir milli birlik dağılmaya mahkumdur. Kur'an-ı Kerim kendileriyle alâka kurmamız icab edenleri sınırlamış ve bizlere bildirmiştir: «Allah yalnız sizinle din uğrunda savaşanları, sizi yurtlarınızdan çıkaranları ve yurdunuzdan çıkarılmanıza yardım edenleri dost edinmenizi yasaklar. Kim onları dost edinirse işte onlar zâlimlerin tâ kendileridir.»^)
Dünyada insaflı olan hiçbir kimse; bu âyet-i celî-lenin izah ettiği zorba insanların, en sevmediği bir millet içinde dahi olmasını, onlar arasında fitne ve fesat yaymasını, nizâm ve intizamını bozmasını istemez.
işte islâmın «gayrı-müslim» azınlıklara karşı tutumu budur!..
Burada zulüm yok, insaf ve adalet vardır.
islârmn yabancılara karşı tutumu ise doğru ve samimî oldukları müddetçe onlarla sulh içinde yaşama ve iyilikte bulunmadır. Şayet vicdanları körelir, suçları çoğalırsa o takdirde ne yapacağımızı Kur'an bize
bildirmiştir:
«Ey iman edenler!.. Sizden olmayanları yakın dostlar edinmeyin. Onlar sizi sapıtmaktan geri kalmazlar. Sıkıntıya düşmenizi isterler. Kinleri ağızlarından fışkırmaktadır. Sinelerinde gizledikleri ise daha büyüktür. Eğer düşünürseniz sizlere âyetlerimizi açıkladık. Siz o kimselersiniz ki, onlar sizi sevmezken siz onları
seversiniz.»
Böylece islâm dini bütün bu yönleri en güzel şekilde tanzim etmiştir.."