İNTİZAR OKLARI
Açıldı maveraya aynalardan bir dehliz
Açıldı maveraya aynalardan bir dehliz
Buz tuttu hatıralar kalmadı maziden iz
Esti bir deli rüzgâr¸ kırıldı gül dalımız
Derince bir iç çekti bayraktaki alımız
Kılıçların çığlığı karışır ney sesine
Ruhumuz kanatlanır göklerin ötesine
Kurşundan ağır yükü göğsümde taşıyorum
Yekpare bir zamanda maziyi yaşıyorum
Bu çağın mihnetini kaldıramadı gönül
Aynadaki boşluğu dolduramadı gönül
Hasretin kor ateşi içimde bir dağ gibi
Aydınlatsın ruhumu nazarın çerağ gibi
Ey kalbimin yitiği¸ kapımı çalmadan gel!
İçimdeki putları kırsın mübarek bir el
İntizar oklarıyla tarumar oldu bağır
Ruhların kıyamında beni gölgene çağır
Akmaz oldu oluklar¸ kalbimiz çöle döndü
Gönlümün sırça köşkü sımsıcak küle döndü
Yağmalandı ganimet¸ hani nerde sermaye?
Sultanlık fanilerin¸ kulluk en büyük paye
Baharı sürgün etti içimde kara kışlar
Aczimin istiğfarı gözümden akan yaşlar
Giryesini içine akıtır minareler
Gözler kalbin aynası¸ âh neler gördü neler!...
Hazanda sarı hüzün abanıyor yaprağa
Kim bilir tenin neler anlatacak toprağa
Öpsem ey Kurtarıcım ayağının izini!...
Gülistan olur ateş görsem o gül yüzünü
Sözlerin yangınına seccadem şahit olsun
Vahdetin aydınlığı gönül göğüme dolsun
M.Nihat MALKOÇ
M.Nihat MALKOÇ