Her bir günah içinde küfre gidecek bir yol var!

Bizlerin günahlarından gelen yaralar ve yaralardan hasıl olan vesveseler ve

şüpheler (neuzübillah) mahalli iman olan batını kalbimize ilişip imanımızı

zedeliyor. Ve imanın tercumanı olan lisanın zevk-i ruhanisine ilişip

zikirden nefretkarane uzaklaştırarak susuduruyorlar. Evet günah kalbe

işleyip kalbi siyahlandıra siyahlandıra ta nur-u imanı kalbden çıkarıncaya

kadar kalbi katılaştırıyor. <<Her bir günah içinde küfre gidecek bir yol var.>>

O günah istiğfar ile çabuk imha edilmezse kurd değil belki küçük manevi

bir yılan olarak ısırır.

Risale-i Nur




--------------------------------------------------------------------------------



Ma'sıyetin (günâhın) mâhiyetinde, eğer devâm ederse, küfür tohumu

vardır. Çünki, o ma'sıyete devam eden ülfet peyda eder (alışır). Sonra ona

âşık ve mübtela olur. Terkine imkân bulamayacak dereceye gelir. Sonra o

ma'sıyetin ikâba mucib olmadığnı (cezaladırılmayı gerektirmediğini)

temenniye başlar. Bu hal böylece devâm ettikçe küfür tohumu

yeşillenmeye başlar. En nihâyet, gerek ikâbı (cezâyı) gerek dâru'l-ikâbı

(cezâ yerini) inkâra sebeb olur.

Risale-i Nur