M
HADLERİNİ BİLDİRDİ
Şâfiî mezhebinin imâmı, reîsidir.
Esas ism-i şerîfi, “Muhammed bin İdrîs”dir.
Gâyet güzel konuşur, az yer ve az uyurdu.
(Çok yemek, anlayışı azaltır) buyururdu.
Her yıl vergi olarak, "Hârun Reşîd", Bizans’tan,
Bol miktarda para, mal alırdı muntazaman.
Bir sene, imparator, bu vergiyi vermeyip,
Şu haberi yolladı, dörtyüz ruhbân gönderip:
(Sizin âlimleriniz, bizim ruhbânlar ile,
Münâzara etsinler, karşılıklı ilimle.
Sizinkiler yenerse eğer bizimkileri,
Yine, eskisi gibi veririz vergileri.
Yok eğer yenilirse sizin âlimleriniz,
O zaman vergimizi, biz size ödemeyiz.)
Geldi bu maksat ile, tam “Dörtyüz” hıristiyân.
Halîfe, âlimlere emir verdi o zaman.
Toplantı, "Dicle nehri" yanında yapılmıştı.
Bunu seyretmek için, cümle halk toplanmıştı.
Halîfe Hârun Reşîd, İmâm-ı Şâfiîye,
Söyledi: (Ruhbânlara haddini bildir!) diye.
"İmâm", seccâdesini omuzlarına alıp,
Geldi nehir yanına, suya hiç aldırmayıp.
Sonra, seccâdesini attı Dicle nehrine.
Su üstünden yürüyüp, oturdu üzerine.
Buyurdu: (Benim ile konuşmak isterse kim,
Gelsin şu seccâdemin üzerine o âlim.)
Bunu gören ruhbânlar, donup kaldı o zaman.
"Şehâdet"i getirip, hepsi oldu müslümân.
Bizans imparatoru, duyunca bu haberi,
Gâyet mahcûb oldu ve gönderdi vergileri.
Dedi: (Eğer gelseydi buralara o insan,
Burdaki ruhbânlar da, hep olurdu müslümân.)
Şâfiî mezhebinin imâmı, reîsidir.
Esas ism-i şerîfi, “Muhammed bin İdrîs”dir.
Gâyet güzel konuşur, az yer ve az uyurdu.
(Çok yemek, anlayışı azaltır) buyururdu.
Her yıl vergi olarak, "Hârun Reşîd", Bizans’tan,
Bol miktarda para, mal alırdı muntazaman.
Bir sene, imparator, bu vergiyi vermeyip,
Şu haberi yolladı, dörtyüz ruhbân gönderip:
(Sizin âlimleriniz, bizim ruhbânlar ile,
Münâzara etsinler, karşılıklı ilimle.
Sizinkiler yenerse eğer bizimkileri,
Yine, eskisi gibi veririz vergileri.
Yok eğer yenilirse sizin âlimleriniz,
O zaman vergimizi, biz size ödemeyiz.)
Geldi bu maksat ile, tam “Dörtyüz” hıristiyân.
Halîfe, âlimlere emir verdi o zaman.
Toplantı, "Dicle nehri" yanında yapılmıştı.
Bunu seyretmek için, cümle halk toplanmıştı.
Halîfe Hârun Reşîd, İmâm-ı Şâfiîye,
Söyledi: (Ruhbânlara haddini bildir!) diye.
"İmâm", seccâdesini omuzlarına alıp,
Geldi nehir yanına, suya hiç aldırmayıp.
Sonra, seccâdesini attı Dicle nehrine.
Su üstünden yürüyüp, oturdu üzerine.
Buyurdu: (Benim ile konuşmak isterse kim,
Gelsin şu seccâdemin üzerine o âlim.)
Bunu gören ruhbânlar, donup kaldı o zaman.
"Şehâdet"i getirip, hepsi oldu müslümân.
Bizans imparatoru, duyunca bu haberi,
Gâyet mahcûb oldu ve gönderdi vergileri.
Dedi: (Eğer gelseydi buralara o insan,
Burdaki ruhbânlar da, hep olurdu müslümân.)