بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
«Ey insan!.. Lûtfu bol, ikramı geniş olan Rabbine karşı seni aldatan nedir?...¦
«Seni yoktan var eden, noksansız yaratan, münasip bir şekil veren O'dur.»
«Seni çeşitli tiplerden dilediğin şekilde terkib edendir.»
Ey insan! Sen nesin? sorusuna karşı iman edenlerle etmiyenlerin cevabı değişiktir.
1 — Biz mü'minler, şöyle cevap veririz:
«Ey insanoğlu!.. Sen ilâhî ve lâtif bir varlıksın. Mukaddes bir canlısın. Allah'ın emriyle varolan bir ruhsun.»
Seni Allah yarattı. Ruhundan sana üfledi Seni birçok mahlûkâtından üstün kıldı. Meleklerine senin için ihtiram secdesi ettirdi. Gözün gördüğü her şeyin adını sana öğretti. Bir emanet olan dinini sana arzetti ve sen de onu kabul ettin.
Görünür - görünmez sayısız nimetlerini verdi. Göklerde ve yeryüzündeki varlıkları sana hizmetçi kıldı. Sana en büyük ikramda bulundu. Seni en güzel şekilde yarattı. Göz, kulak ve kalp gibi değerli uzuvları bahşetti. Hem hayır, hem şer yolunu sana gösterdi. Hayır yolunda kolaylıkla yürümeni temin etti. Sen ancak O'nun izni ve kudretiyle denizde yüzüyor, havada uçuyorsun. Elektrik kullanıp atom bombasını patlatıyorsun. Düşünce ve tedbirinle semaya tırmanıyorsun..
Bundan daha büyük, daha güzel, daha üstün ne olabilirsin?
Haberdar olmamışsın kendi zatından da hâlâ sen, «Hakir görülen bir vücudum!» dersin ey insan, fakat bilsen...
Senin mahiyetin hattâ meleklerden de ulvîdir! Derdin de senin içinde, dermanın da... Fakat bilemezsin sen bunu da... Kendini küçük bir cisim zannedersin. Halbuki sende en büyük âlem gizlidir.
Ve sen de bu kısa hayattan sonra tekrar dirileceksin. Yaptıklarından hesaba çekileceksin. Eğer yaratılış gayeni bildin, Rabbine ihlâsla ibâdet ettinseCennet-i Firdevs'te ebedî hayatı sürdüreceksin. Yaratılış gayeni şu âyet-i celîle ne kadar güzel beyan buyuruyor:
«Cinleri ve insanları, ancak bana ibâdet etsinler diye yarattım.»
«Onlardan rızık istemiyorum. Beni doyurmalarını da arzu etmiyorum.»
«Şüphesiz ki Allah bol rızık veren (Rezzâk) ve yenilmez kuvvet sahibidir.» (")
Korktuğun ölüm, bu dünya hayatından o ebedî hayata seni taşıyan bir vesiledir.«Eğer bilseler... ölümsüz gerçek hayat, âhiret hayatıdır.» Bu vücud, seni hapseden demirden bir kafes... İleride çıkaracağın bu elbise, kıyamette tekrar sana iade edilecek bir elbisedir. Merhum bir arif billah şöyle der:
Ben bir kuşum, vücudum da bir kafes Uçtum kafesten, rehin kaldı ceset, işte ben şurdayım, şu da cesedim, ki bir zamanlar elbisemdi benim. Şimdi herkesle konuşuyoruz Perdesiz Allah'ı görüyoruz ölümü siz sanmayın ölüm, Çünkü o, ahirete taşıyan bir bölüm...
2 — Diyalektik Materyalistler (Komünistler) ise şöyle derler:
«Ey insan!.. Sen bir avuç topraksın. Ana rahmine dökülen bir damla susun. Dünyada çileli günlergeçirir sonra haşerata yem olursun. Bundan başka bir şey olmayacaksın.» Nitekim Kur'ân'da belirtildiği gibi mazideki fikir arkadaşları da şöyle dememişler miydi? «Çürüyüp yok olan bu kemikleri kim diriltebilir.» «Hayat ancak şu dünya hayatımızdır, ölürüz ve yaşarız. Bizi yalnız zaman yok edecektir.»
Bu maddecilerin bugünkü temsilcileri de şöyle der:
Ey insan... Sen fizyolojik gelişmelerin, maddî unsurların birleşmesinin eserisin. Sendeki şuur, vicdan, düşünce, his, irade bu kör maddenin eserlerindendir. Hayat, ömrün sayılı günlerinden ibarettir. Bu günlerde ömrünü geçirir, elinden geldiği kadar zevklerini gerçekleştirmeye çalışırsın. Bir şair şöyle demiyor mu?
Dünya sadece yeme, içme ve uyumadır. Bunları elde edemediğin dünyaya: Uğurlar olsun.
Netice: İşte kardeşim! Onların «Hayat Görüşleri» bunlardır. Sen hayata ibret nazarıyla bakar, inceliklerini düşünürsen, niçin varolduklarını anlamayan, insanlığını küçümseyen gafillerden olmazsan... Niçin yaratıldığını idrâk edersin. Gayene vasıl olursun.
Sana yapacağım nasihat şudur: Gece veya gündüz bir saatini düşünceye ayır, yukarıda geçen iki görüşten hangisinin daha üstün olduğunu anla. Fert ve cemiyet hayatında hangisinin daha büyük tesirler bıraktığını idrâk et.
Eğer, ;—birinci— İslâmî görüşü kabul edersen, kendini bilir kemâle erersin. Basit hedeflerden vazgeçip yüce gayeler peşinde koşarsın. Kendini onun muhabbeti ve takvâsıyla dolu bulursun. «Kendini bilen Rabbini bilir.» Şair şöyle der:
Seni neye namzet gösterdiklerini bir bilsen!.. Nefsini uzak tutarsın, hayvanlarla birlikte otlatmaktan...
Bir kısım insanların —ikinci— maddeci görüşü, seçmelerine hayret etme. Çünkü dünya hayatı ya hidâyet ya dalâlettir. Şu âyet-i celîleyi dinle:
«Ey Muhammed!» Onlara şu kimsenin haberinianlat: Biz bir adama âyetlerimizi vermiştik. O bunları bıraktı, şeytan onu peşine taktı.Böylece azgınlardan oldu.»
«Eğer dileseydik onu bu âyetlerle yükseltirdik. Fakat O dünyaya taptı,hevasına uydu. Bu kişi üzerine varsan da varmasan da dilini sarkıtıp soluyan bir köpek gibidir. Âyetlerimizi yalanlayan milletin misali budur. Sen bu kıssayı anlat. Gerekir ki düşünürler.» ,
Allah bizi de seni de hidayetine erdirsin... Amin...
«Ey insan!.. Lûtfu bol, ikramı geniş olan Rabbine karşı seni aldatan nedir?...¦
«Seni yoktan var eden, noksansız yaratan, münasip bir şekil veren O'dur.»
«Seni çeşitli tiplerden dilediğin şekilde terkib edendir.»
Ey insan! Sen nesin? sorusuna karşı iman edenlerle etmiyenlerin cevabı değişiktir.
1 — Biz mü'minler, şöyle cevap veririz:
«Ey insanoğlu!.. Sen ilâhî ve lâtif bir varlıksın. Mukaddes bir canlısın. Allah'ın emriyle varolan bir ruhsun.»
Seni Allah yarattı. Ruhundan sana üfledi Seni birçok mahlûkâtından üstün kıldı. Meleklerine senin için ihtiram secdesi ettirdi. Gözün gördüğü her şeyin adını sana öğretti. Bir emanet olan dinini sana arzetti ve sen de onu kabul ettin.
Görünür - görünmez sayısız nimetlerini verdi. Göklerde ve yeryüzündeki varlıkları sana hizmetçi kıldı. Sana en büyük ikramda bulundu. Seni en güzel şekilde yarattı. Göz, kulak ve kalp gibi değerli uzuvları bahşetti. Hem hayır, hem şer yolunu sana gösterdi. Hayır yolunda kolaylıkla yürümeni temin etti. Sen ancak O'nun izni ve kudretiyle denizde yüzüyor, havada uçuyorsun. Elektrik kullanıp atom bombasını patlatıyorsun. Düşünce ve tedbirinle semaya tırmanıyorsun..
Bundan daha büyük, daha güzel, daha üstün ne olabilirsin?
Haberdar olmamışsın kendi zatından da hâlâ sen, «Hakir görülen bir vücudum!» dersin ey insan, fakat bilsen...
Senin mahiyetin hattâ meleklerden de ulvîdir! Derdin de senin içinde, dermanın da... Fakat bilemezsin sen bunu da... Kendini küçük bir cisim zannedersin. Halbuki sende en büyük âlem gizlidir.
Ve sen de bu kısa hayattan sonra tekrar dirileceksin. Yaptıklarından hesaba çekileceksin. Eğer yaratılış gayeni bildin, Rabbine ihlâsla ibâdet ettinseCennet-i Firdevs'te ebedî hayatı sürdüreceksin. Yaratılış gayeni şu âyet-i celîle ne kadar güzel beyan buyuruyor:
«Cinleri ve insanları, ancak bana ibâdet etsinler diye yarattım.»
«Onlardan rızık istemiyorum. Beni doyurmalarını da arzu etmiyorum.»
«Şüphesiz ki Allah bol rızık veren (Rezzâk) ve yenilmez kuvvet sahibidir.» (")
Korktuğun ölüm, bu dünya hayatından o ebedî hayata seni taşıyan bir vesiledir.«Eğer bilseler... ölümsüz gerçek hayat, âhiret hayatıdır.» Bu vücud, seni hapseden demirden bir kafes... İleride çıkaracağın bu elbise, kıyamette tekrar sana iade edilecek bir elbisedir. Merhum bir arif billah şöyle der:
Ben bir kuşum, vücudum da bir kafes Uçtum kafesten, rehin kaldı ceset, işte ben şurdayım, şu da cesedim, ki bir zamanlar elbisemdi benim. Şimdi herkesle konuşuyoruz Perdesiz Allah'ı görüyoruz ölümü siz sanmayın ölüm, Çünkü o, ahirete taşıyan bir bölüm...
2 — Diyalektik Materyalistler (Komünistler) ise şöyle derler:
«Ey insan!.. Sen bir avuç topraksın. Ana rahmine dökülen bir damla susun. Dünyada çileli günlergeçirir sonra haşerata yem olursun. Bundan başka bir şey olmayacaksın.» Nitekim Kur'ân'da belirtildiği gibi mazideki fikir arkadaşları da şöyle dememişler miydi? «Çürüyüp yok olan bu kemikleri kim diriltebilir.» «Hayat ancak şu dünya hayatımızdır, ölürüz ve yaşarız. Bizi yalnız zaman yok edecektir.»
Bu maddecilerin bugünkü temsilcileri de şöyle der:
Ey insan... Sen fizyolojik gelişmelerin, maddî unsurların birleşmesinin eserisin. Sendeki şuur, vicdan, düşünce, his, irade bu kör maddenin eserlerindendir. Hayat, ömrün sayılı günlerinden ibarettir. Bu günlerde ömrünü geçirir, elinden geldiği kadar zevklerini gerçekleştirmeye çalışırsın. Bir şair şöyle demiyor mu?
Dünya sadece yeme, içme ve uyumadır. Bunları elde edemediğin dünyaya: Uğurlar olsun.
Netice: İşte kardeşim! Onların «Hayat Görüşleri» bunlardır. Sen hayata ibret nazarıyla bakar, inceliklerini düşünürsen, niçin varolduklarını anlamayan, insanlığını küçümseyen gafillerden olmazsan... Niçin yaratıldığını idrâk edersin. Gayene vasıl olursun.
Sana yapacağım nasihat şudur: Gece veya gündüz bir saatini düşünceye ayır, yukarıda geçen iki görüşten hangisinin daha üstün olduğunu anla. Fert ve cemiyet hayatında hangisinin daha büyük tesirler bıraktığını idrâk et.
Eğer, ;—birinci— İslâmî görüşü kabul edersen, kendini bilir kemâle erersin. Basit hedeflerden vazgeçip yüce gayeler peşinde koşarsın. Kendini onun muhabbeti ve takvâsıyla dolu bulursun. «Kendini bilen Rabbini bilir.» Şair şöyle der:
Seni neye namzet gösterdiklerini bir bilsen!.. Nefsini uzak tutarsın, hayvanlarla birlikte otlatmaktan...
Bir kısım insanların —ikinci— maddeci görüşü, seçmelerine hayret etme. Çünkü dünya hayatı ya hidâyet ya dalâlettir. Şu âyet-i celîleyi dinle:
«Ey Muhammed!» Onlara şu kimsenin haberinianlat: Biz bir adama âyetlerimizi vermiştik. O bunları bıraktı, şeytan onu peşine taktı.Böylece azgınlardan oldu.»
«Eğer dileseydik onu bu âyetlerle yükseltirdik. Fakat O dünyaya taptı,hevasına uydu. Bu kişi üzerine varsan da varmasan da dilini sarkıtıp soluyan bir köpek gibidir. Âyetlerimizi yalanlayan milletin misali budur. Sen bu kıssayı anlat. Gerekir ki düşünürler.» ,
Allah bizi de seni de hidayetine erdirsin... Amin...