SELAMÜNALEYKÜM
ELBİSE
Küçük kız gözlerinde yaslarla yoldan geçen yaşlı bir bayana sordu :
"Elbisemi beğendiniz mi..."
Yaşlı bayan kendisine seslenen küçük kıza gülümseyerek baktı.
"Evet, çok güzel bir elbisen var yavrum" dedi.
Kız hemen arkasından heyecanla ekledi.."Annem bunu benim için dikti" Yaslı bayan sormak istedi "Ama söyler misin neden ağlıyorsun?" Küçük kız sesi titreyerek yanıtladı: "Çünkü .... Bu elbiseyi bitirdikten sonra annem gitmek zorunda kaldı" Bayan, küçük kızı avutmak istedi. "Anlıyorum yavrum" dedi. "Fakat üzülme... Eminim annen, senin gibi küçük ve sevimli bir kızı uzun süre bekletmeyecek, hemen dönecektir."
Küçük kız başını iki yana salladı. "Hayır teyzecim anlamıyorsunuz" dedi. "Babam annemin bir daha gelmeyeceğini söylüyor. O simdi cennette büyükannemle dedemin yanındaymış." Yaslı bayan kızın ağlama nedenini anlayınca eğildi. Kolunu onun omzuna doladı ve "giden anne" için o da ağlamaya başladı.
Sonra küçük kız, yaslı bayanı şaşırtan bir davranışla ağlamasını birden kesti, sonra iki adim geri çekildi ve yavaş bir sesle şarki söylemeye başladı. O denli yavaş sesle söylüyordu ki, neredeyse fısıldıyor gibiydi. Şarkı yavru bir kusun şarkısıydı ve küçük kızın sesi yaslı bayanın belki de o güne değin duyduğu en güzel sesti...
Şarkısı bittikten sonra yaşlı bayana küçük bir açıklama yaptı: "Bu şarkıyı bana annem gitmeden önce öğretmişti ve kendisi de sık sık söylerdi" dedi. "Benden kendisine söz vermemi, ağladığım zaman hemen bu şarkıyı söylememi istemişti. Çünkü ne zaman ağlarsam , bu şarkıyı söylediğimde gözyaşlarımın hemen dinecekmiş...."
Küçük kız bunları söyledikten sonra birden heyecanla gözlerini gösterdi: "Bak, gözyaşlarım hemen kurudu bile!"
Bir süre sonra yaşlı bayanın gitmek üzere kalktığı anda küçük kız neredeyse yalvarırcasına eteklerinden tuttu onu. "Teyzeciğim bir dakika daha kalır misiniz lütfen?" dedi. "Size bir şey göstermek istiyorum"
Sonra parmağının ucuyla, giyside bir noktayı gösterdi usulca: "Bakkk annem tam burayı öpmüştü" dedi. Sonra başka bir noktayı gösterdi : "İste burada da bir öpücüğü var, sonra burada ve burada da... Burasını da öpmüştü. Buralar hep öpücük öpücük öpücük dolu... Bu giysinin her yeri, annemin öpücükleri ile dopdolu. Beni ağlatacak her neden için annem bu giysimin bir yerine öpücük koydu...."
Yaşlı bayan o anda yalnızca bir elbiseye bakmadığını anladı. Dönmemek üzere gideceğini bilen ve annesiz kızın karsılaşacağı acıları hafifletmek isteyen, onun yanında olmayacağını, ona öpücük veremeyeceğini düşünen bir annenin eserini görüyordu karşısında... Anne küçük kızına duyduğu tüm sevgisini, simdi onu giymekten gurur duyduğu iste bu elbiseye islemişti.
......
"Elbisemi beğendiniz mi?........" Yaşlı bayanın aklına o an , küçük kızın sorduğu bu ilk soru geldi. Ve sorunun yanıtını, içinden kendi kendine verdi. O güne değin böylesine gösterişsiz ama böylesine anne sevgisiyle donanmış ve bu kadar çok sevdiği bir elbise daha görmemişti
ELBİSE
Küçük kız gözlerinde yaslarla yoldan geçen yaşlı bir bayana sordu :
"Elbisemi beğendiniz mi..."
Yaşlı bayan kendisine seslenen küçük kıza gülümseyerek baktı.
"Evet, çok güzel bir elbisen var yavrum" dedi.
Kız hemen arkasından heyecanla ekledi.."Annem bunu benim için dikti" Yaslı bayan sormak istedi "Ama söyler misin neden ağlıyorsun?" Küçük kız sesi titreyerek yanıtladı: "Çünkü .... Bu elbiseyi bitirdikten sonra annem gitmek zorunda kaldı" Bayan, küçük kızı avutmak istedi. "Anlıyorum yavrum" dedi. "Fakat üzülme... Eminim annen, senin gibi küçük ve sevimli bir kızı uzun süre bekletmeyecek, hemen dönecektir."
Küçük kız başını iki yana salladı. "Hayır teyzecim anlamıyorsunuz" dedi. "Babam annemin bir daha gelmeyeceğini söylüyor. O simdi cennette büyükannemle dedemin yanındaymış." Yaslı bayan kızın ağlama nedenini anlayınca eğildi. Kolunu onun omzuna doladı ve "giden anne" için o da ağlamaya başladı.
Sonra küçük kız, yaslı bayanı şaşırtan bir davranışla ağlamasını birden kesti, sonra iki adim geri çekildi ve yavaş bir sesle şarki söylemeye başladı. O denli yavaş sesle söylüyordu ki, neredeyse fısıldıyor gibiydi. Şarkı yavru bir kusun şarkısıydı ve küçük kızın sesi yaslı bayanın belki de o güne değin duyduğu en güzel sesti...
Şarkısı bittikten sonra yaşlı bayana küçük bir açıklama yaptı: "Bu şarkıyı bana annem gitmeden önce öğretmişti ve kendisi de sık sık söylerdi" dedi. "Benden kendisine söz vermemi, ağladığım zaman hemen bu şarkıyı söylememi istemişti. Çünkü ne zaman ağlarsam , bu şarkıyı söylediğimde gözyaşlarımın hemen dinecekmiş...."
Küçük kız bunları söyledikten sonra birden heyecanla gözlerini gösterdi: "Bak, gözyaşlarım hemen kurudu bile!"
Bir süre sonra yaşlı bayanın gitmek üzere kalktığı anda küçük kız neredeyse yalvarırcasına eteklerinden tuttu onu. "Teyzeciğim bir dakika daha kalır misiniz lütfen?" dedi. "Size bir şey göstermek istiyorum"
Sonra parmağının ucuyla, giyside bir noktayı gösterdi usulca: "Bakkk annem tam burayı öpmüştü" dedi. Sonra başka bir noktayı gösterdi : "İste burada da bir öpücüğü var, sonra burada ve burada da... Burasını da öpmüştü. Buralar hep öpücük öpücük öpücük dolu... Bu giysinin her yeri, annemin öpücükleri ile dopdolu. Beni ağlatacak her neden için annem bu giysimin bir yerine öpücük koydu...."
Yaşlı bayan o anda yalnızca bir elbiseye bakmadığını anladı. Dönmemek üzere gideceğini bilen ve annesiz kızın karsılaşacağı acıları hafifletmek isteyen, onun yanında olmayacağını, ona öpücük veremeyeceğini düşünen bir annenin eserini görüyordu karşısında... Anne küçük kızına duyduğu tüm sevgisini, simdi onu giymekten gurur duyduğu iste bu elbiseye islemişti.
......
"Elbisemi beğendiniz mi?........" Yaşlı bayanın aklına o an , küçük kızın sorduğu bu ilk soru geldi. Ve sorunun yanıtını, içinden kendi kendine verdi. O güne değin böylesine gösterişsiz ama böylesine anne sevgisiyle donanmış ve bu kadar çok sevdiği bir elbise daha görmemişti