Hazret-i Fâtıma -radıyallâhu anhâ- annemizin hayatı, kıyâmete kadar gelecek İslâm hanımefendilerinin örnek alacağı ibretlerle, ahlâkî meziyetlerle doludur.
Onun evliliği, çeyizi, ev işlerindeki becerisi, mahâreti, beyine karşı samîmi, sevgi dolu hizmetleri, komşuluk münâsebetleri, ilmi, irfânı ve infâkı günümüz insanına ne güzel ibret dersleri vermekte ve onun hayatına ışık tutmaktadır.
O, Cennet kadınlarının seyyidesi (hanımefendisi) olarak eşyanın kölesi, hizmetçisi olmadı. Allâh ve Rasûlü'nün sevdiği yolda samîmî kul olabilmek için gayret etti. Hayatını bu hedef ve gâye içerisinde geçirdi. Bu sebepten Fahr-i Kâinat -sallallâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz kızı Fâtıma-i Zehrâ'yı ve torunlarını çok severdi. Onları görmek için sık sık damadının evine giderdi.
Bir defasında kapıya vardı ve içeri girmeden geri döndü. Hazret-i Fâtıma -radıyallâhu anhâ- buna çok üzüldü. Hazret-i Ali eve geldiğinde hanımını üzüntülü gördü. Sebebini sordu. O da:
"-Ya Ali! Rasûlullâh geldi kapıdan içeri girmeden geri döndü, gitti." dedi.
Bu duruma Hazret-i Ali -radıyallâhu anh- da çok üzüldü. Derhal sebebini öğrenmek üzere Rasûlullâh -sallallâhu aleyhi ve sellem-'e koştu ve Hazret-i Fâtıma'nın üzüntüsünü arz etti. Eve niçin girmediğini sordu. İki Cihân Güneşi Efendimiz birazcık sitemle:
"-Benim dünya ile ne işim var? Benim işlemeli perde ile ne işim var?" buyurdu.
Hazret-i Ali -radıyallâhu anh- meseleyi anladı ve hemen ailesine döndü ve Efendimiz'in hoşnutsuzluğunu haber verdi. Hazret-i Fâtıma -radıyallâhu anhâ-:
"-O perdeyi ne yapmayı emrediyor." dedi.
Hazret-i Ali -radıyallâhu anh- tekrar Allâh Rasûlü'ne mürâcaat etti. Fahr-i kâinât -sallallâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz sevgili dâmadına:
"-Hazret-i Fâtıma'ya söyle; O perdeyi filan oğullarına göndersin." buyurdu.
Sevgili peygamberimizden bu cevabı alan Hazret-i Ali ve Fâtıma -radıyallâhu anhümâ- o perdeyi yerinden indirip ihtiyâç sâhiplerine gönderdiler. Rasûlullâh'ın istemediği bir şeyi onlar hiç istemezlerdi. Allah Rasûlü babacığını memnun etmek onların en büyük arzusuydu. Bunun için sevgide kusur etmemeğe, hizmette edep göstermeğe son derece dikkat ederlerdi. İki Cihân Güneşi Efendimiz de dâmadı ve kızını çok sever, fırsat buldukça onları ziyâret ederdi.
* * *
Bir defasında Hazret-i Ali ve Hazret-i Fâtıma -radıyallâhu anhümâ- karşılıklı sohbet ediyorlardı. Birbirlerine iltifatlarda bulunuyor ve:
"-Hangimiz Allâh'ın Rasûlü'ne daha sevgilidir, Kızı mı yoksa Damadı mı?" diye konuşuyorlar ve tatlı tatlı gülüyorlardı.
Tam bu sırada Rasûl-i Ekrem -sallallâhu aleyhi ve sellem- yanlarına çıkageldi. Onları neşeli görünce pek sevindi. Babacığına çok düşkün olan Hazret-i Fâtıma -radıyallâhu anhâ- gülümseyerek:
"-Babacığım. Ali ile sizin yanınızda hangimizin daha sevimli olduğumuz üzerine konuşuyorduk." dedi.
Bunun üzerine Rahmet Peygamberi Efendimiz hem kızına hem de damadına beslediği derin sevgiyi şöyle ifade etti:
"-Kızım sen, babanın evlâdına olan tabii sevgisi ve fitrî şefkati icâbı bana Ali'den daha çok sevgilisin. Fakat Ali de benim nazarımda senden daha kıymetli ve daha çok izzet sahibidir." buyurdu.
Her ikisini de değişik yönlerden sevdiğini söyledi. Küçük büyük her şeyi fırsat bilerek çok sevdiği kızı ve dâmadının aralarındaki muhabbetin artmasına gayret etti.
Onun evliliği, çeyizi, ev işlerindeki becerisi, mahâreti, beyine karşı samîmi, sevgi dolu hizmetleri, komşuluk münâsebetleri, ilmi, irfânı ve infâkı günümüz insanına ne güzel ibret dersleri vermekte ve onun hayatına ışık tutmaktadır.
O, Cennet kadınlarının seyyidesi (hanımefendisi) olarak eşyanın kölesi, hizmetçisi olmadı. Allâh ve Rasûlü'nün sevdiği yolda samîmî kul olabilmek için gayret etti. Hayatını bu hedef ve gâye içerisinde geçirdi. Bu sebepten Fahr-i Kâinat -sallallâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz kızı Fâtıma-i Zehrâ'yı ve torunlarını çok severdi. Onları görmek için sık sık damadının evine giderdi.
Bir defasında kapıya vardı ve içeri girmeden geri döndü. Hazret-i Fâtıma -radıyallâhu anhâ- buna çok üzüldü. Hazret-i Ali eve geldiğinde hanımını üzüntülü gördü. Sebebini sordu. O da:
"-Ya Ali! Rasûlullâh geldi kapıdan içeri girmeden geri döndü, gitti." dedi.
Bu duruma Hazret-i Ali -radıyallâhu anh- da çok üzüldü. Derhal sebebini öğrenmek üzere Rasûlullâh -sallallâhu aleyhi ve sellem-'e koştu ve Hazret-i Fâtıma'nın üzüntüsünü arz etti. Eve niçin girmediğini sordu. İki Cihân Güneşi Efendimiz birazcık sitemle:
"-Benim dünya ile ne işim var? Benim işlemeli perde ile ne işim var?" buyurdu.
Hazret-i Ali -radıyallâhu anh- meseleyi anladı ve hemen ailesine döndü ve Efendimiz'in hoşnutsuzluğunu haber verdi. Hazret-i Fâtıma -radıyallâhu anhâ-:
"-O perdeyi ne yapmayı emrediyor." dedi.
Hazret-i Ali -radıyallâhu anh- tekrar Allâh Rasûlü'ne mürâcaat etti. Fahr-i kâinât -sallallâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz sevgili dâmadına:
"-Hazret-i Fâtıma'ya söyle; O perdeyi filan oğullarına göndersin." buyurdu.
Sevgili peygamberimizden bu cevabı alan Hazret-i Ali ve Fâtıma -radıyallâhu anhümâ- o perdeyi yerinden indirip ihtiyâç sâhiplerine gönderdiler. Rasûlullâh'ın istemediği bir şeyi onlar hiç istemezlerdi. Allah Rasûlü babacığını memnun etmek onların en büyük arzusuydu. Bunun için sevgide kusur etmemeğe, hizmette edep göstermeğe son derece dikkat ederlerdi. İki Cihân Güneşi Efendimiz de dâmadı ve kızını çok sever, fırsat buldukça onları ziyâret ederdi.
* * *
Bir defasında Hazret-i Ali ve Hazret-i Fâtıma -radıyallâhu anhümâ- karşılıklı sohbet ediyorlardı. Birbirlerine iltifatlarda bulunuyor ve:
"-Hangimiz Allâh'ın Rasûlü'ne daha sevgilidir, Kızı mı yoksa Damadı mı?" diye konuşuyorlar ve tatlı tatlı gülüyorlardı.
Tam bu sırada Rasûl-i Ekrem -sallallâhu aleyhi ve sellem- yanlarına çıkageldi. Onları neşeli görünce pek sevindi. Babacığına çok düşkün olan Hazret-i Fâtıma -radıyallâhu anhâ- gülümseyerek:
"-Babacığım. Ali ile sizin yanınızda hangimizin daha sevimli olduğumuz üzerine konuşuyorduk." dedi.
Bunun üzerine Rahmet Peygamberi Efendimiz hem kızına hem de damadına beslediği derin sevgiyi şöyle ifade etti:
"-Kızım sen, babanın evlâdına olan tabii sevgisi ve fitrî şefkati icâbı bana Ali'den daha çok sevgilisin. Fakat Ali de benim nazarımda senden daha kıymetli ve daha çok izzet sahibidir." buyurdu.
Her ikisini de değişik yönlerden sevdiğini söyledi. Küçük büyük her şeyi fırsat bilerek çok sevdiği kızı ve dâmadının aralarındaki muhabbetin artmasına gayret etti.