Me'mun, kızını İmam Cevvâd ile evlendirdikten sonra; Me'mun, İmam, Yahya ve birçok kişinin bulunduğu bir toplantıda Yahya, İmam Cevvâd (as)'a dedi ki: Rivayet edilir ki: Bir gün Cebrail, peygamber (saa)'in huzuruna gelerek: Ya Muhammed! dedi. Allah size selamını iletiyor ve: "Ben Ebu Bekir'den razıyım, ona sor; o da benden razı mı?" buyuruyor. Bu konuda sizin görüşünüz nedir?
İmam (as) buyurdu ki: "Ben Ebu Bekir'in faziletini inkar etmiyorum, ama bu haberi rivayet eden, peygamber (saa)'in Veda haccındaki şu: "Benim adıma yalan söyleyenler çoğalmış, benden sonra da çok olacaklardır. Bu durumda bana istinaden size bir hadis anlatıldığında Allah'ın kitabı ve sünnetimle karşılaştırın; Allah'ın kitabı ve sünnetine uygun olanı alın, Allah'ın kitabı ve sünnetime uymayanı / ters olanı bırakın" buyurduğunu da unutmamalıdır. (Ebu Bekir'in hakkında olan) Bu rivayet Allah'ın kitabına uymuyor, çünkü Allah: "Biz insanı yarattık ve içinde ne taşıdığını (düşündüğünü) biliriz ve biz ona şah damarından daha yakınız (Kaf 16)" buyurmaktadır. Ebu Bekir'in razı olup olmadığını Allah bilmiyor mu ki, peygamberden sorsun? Bu aklen mümkün değildir.
Yahya: Rivayet edilir ki: "Ebu Bekir ve Ömer yeryüzünde, gökte Cebrail gibidirler."
İmam: "Bu hadise de dikkat etmek gerekiyor. Çünkü Cebrail ve Mikail Allah dergahına yakın (mukarreb) iki melektirler, o ikisi hiçbir şekilde günah işlememişlerdir. Allah'ın itaatinden bir an bile çıkmamışlardır. Ama Ebu Bekir ve Ömer müşrik idiler, İslam ortaya çıktıktan sonra müslüman olduysular da hayatlarının çoğunu şirk ve putperestlikte gieçirmişlerdir. Buna göre peygamber (saa)'in, o ikisini Mikail ve Cebrail'e benzetmesi mümkün değildir.
Yahya: aynı şekilde; "Ebu Bekir ve Ömer'in Cennet yaşlılarının efendisi oldukları" rivayet edilmektedir. Bu konuda ne dersiniz?
İmam: Bu rivayetin doğru olması da mümkün değildir. Çünkü cennet ehlinin tamamı gençtir, içlerinde yaşlı bulunmayacaktır (-ki Ebu ve Ömer onların efendisi olsun). Bu rivayet Emeviler tarafından peygamber (saa)'in: "Hasan ve Hüseyin Cennet gençlerinin efendileridir" buyruğuna karşı uydurulmuştur.
Yahya: Rivayet edildiğine göre: "Ömer bin Hattab, Cennet ehlinin lambasıdır."
İmam: Bu da mümkün değil, çünkü; Allah'ın yakın melekleri, Adem, Muhammed, Allah'ın diğer elçileri ve peygamberleri cennette bulundukları halde nurlarıyla cenneti aydınlatmayacaklardır da cennet, Ömer'in nuruyla mı aydınlanacaktır?
Yahya: Rivayet ediliyor ki: "Sekine" Ömer'in diliyle konuşmaktadır. (Ömer ne söylerse melek tarafından söylüyor.)
İmam: Ben Ömer'in faziletini inkar etmiyorum ancak, Ebu Bekir Ömer'den daha faziletli olduğu halde mimberde: "Beni yoldan çıkaran bir şeytanım vardır, ne zaman doğru yoldan çıktığımı görürseniz, beni doğru yola döndürün" demekteydi.
Yahya: Rivayet edilmiştir ki, peygamber (saa) şöyle buyuruyordu: "Eğer ben peygamber olarak seçilmeseydim, kesin olarak Ömer seçilirdi."
İmam: Allah'ın kitabı bu hadisten daha doğrudur. Allah kitabında: "...Peygamberlerden ahit (söz) aldığımızı hatırla ve senden, Nuh'dan..." (Ahzab 7) buyurmaktadır. Bu ayetten açıkça anlaşılmaktadır ki, Allah, peygamberleriyle sözleşmiştir. Bu durumda Allah'ın sözünü değiştirmesi nasıl mümkün olabilir, peygamberlerden hiç birisi bir göz açıp kapama süresi kadar bile Allah'a ortak koşmamıştır. Ömrünün büyük bölümünü Allah'a ortak koşmakla geçiren bir kimseyi Allah onu nasıl peygamber olarak seçebilir? Yine peygamber (saa) buyuruyor ki: "Adem, ruh ile beden arasındayken (yani daha tam olarak yaratılmamışken) ben peygamber oldum."
Yahya: Yine peygamber (saa)'in şöyle buyurduğu rivayet edilmektedir: "Ne zaman vahiy kesilse (gecikirse) Hattab (Ömer'in babası) ailesine indiğini sanırdım. Yani peygamberliğin benden onlara geçtiğini sanırdım.
İmam: Bu da mümkün değildir, çünkü peygamber (saa)'in, peygamberliğinde kuşku duyması imkansızdır. Allah buyuruyor ki: "Allah, meleklerden ve aynı şekilde insanlardan elçiler seçmektedir." (Hac 75) (Buna göre Allah'ın seçimiyle, artık peygamberin peygamberliğinde kuşku duymasına imkan kalmaz.)
Yahya: Peygamber (saa) buyuruyor ki: "Eğer azap nazil olsaydı, Ömer'den başka kimse kurtulamazdı."
İmam: Bu da imkansızdır, çünkü Allah İslam peygamberine buyuruyor ki: "Sen onların arasında olduğun sürece Allah onlara azap etmez, yine istiğfar ettikleri sürece Allah kendilerine azap etmez." (Enfal 33)
Böylece, peygamber halkın arasında bulunduğu sürece ve müslümanlar istiğfar ettikleri sürece Allah onlara azap vermez.
Kaynaklar:
1. et-Tıbrısi "el-İhticac" C.2, S.245-249
2. S.Ali Ekber Kureşi "Hanedan-ı Vahy" S.644-647
3. Es-Seyyid Abdürrezzak Mukerrem "Niğahi Güzere ber Zindeganiyi İmam Cevvâd" S.97-100
4. es-Seyyid Hüseyni el-Kazvini “Mevsuât el-İmam’ül Cevvad” C.2, S.403-405 H.1419
5. es-Seyyid Mehdi el-Hicazi “Dürer’ül Ahbar” S.373-377 /
6. eş-Şeyh Abdullah el-Hasan “Munazarat Fil Akaid” C.1, S.126-134
7. el-Meclisi "Bihar'ül Envar" C.50, S.80-85
8. el-Hac Hüseyin eş-Şakiri “el-İmam Muhammed’ül Cevvad” S.262-263
9. Mehdi Pişvai "İmamların Hayatı" S.379-381
İmam (as) buyurdu ki: "Ben Ebu Bekir'in faziletini inkar etmiyorum, ama bu haberi rivayet eden, peygamber (saa)'in Veda haccındaki şu: "Benim adıma yalan söyleyenler çoğalmış, benden sonra da çok olacaklardır. Bu durumda bana istinaden size bir hadis anlatıldığında Allah'ın kitabı ve sünnetimle karşılaştırın; Allah'ın kitabı ve sünnetine uygun olanı alın, Allah'ın kitabı ve sünnetime uymayanı / ters olanı bırakın" buyurduğunu da unutmamalıdır. (Ebu Bekir'in hakkında olan) Bu rivayet Allah'ın kitabına uymuyor, çünkü Allah: "Biz insanı yarattık ve içinde ne taşıdığını (düşündüğünü) biliriz ve biz ona şah damarından daha yakınız (Kaf 16)" buyurmaktadır. Ebu Bekir'in razı olup olmadığını Allah bilmiyor mu ki, peygamberden sorsun? Bu aklen mümkün değildir.
Yahya: Rivayet edilir ki: "Ebu Bekir ve Ömer yeryüzünde, gökte Cebrail gibidirler."
İmam: "Bu hadise de dikkat etmek gerekiyor. Çünkü Cebrail ve Mikail Allah dergahına yakın (mukarreb) iki melektirler, o ikisi hiçbir şekilde günah işlememişlerdir. Allah'ın itaatinden bir an bile çıkmamışlardır. Ama Ebu Bekir ve Ömer müşrik idiler, İslam ortaya çıktıktan sonra müslüman olduysular da hayatlarının çoğunu şirk ve putperestlikte gieçirmişlerdir. Buna göre peygamber (saa)'in, o ikisini Mikail ve Cebrail'e benzetmesi mümkün değildir.
Yahya: aynı şekilde; "Ebu Bekir ve Ömer'in Cennet yaşlılarının efendisi oldukları" rivayet edilmektedir. Bu konuda ne dersiniz?
İmam: Bu rivayetin doğru olması da mümkün değildir. Çünkü cennet ehlinin tamamı gençtir, içlerinde yaşlı bulunmayacaktır (-ki Ebu ve Ömer onların efendisi olsun). Bu rivayet Emeviler tarafından peygamber (saa)'in: "Hasan ve Hüseyin Cennet gençlerinin efendileridir" buyruğuna karşı uydurulmuştur.
Yahya: Rivayet edildiğine göre: "Ömer bin Hattab, Cennet ehlinin lambasıdır."
İmam: Bu da mümkün değil, çünkü; Allah'ın yakın melekleri, Adem, Muhammed, Allah'ın diğer elçileri ve peygamberleri cennette bulundukları halde nurlarıyla cenneti aydınlatmayacaklardır da cennet, Ömer'in nuruyla mı aydınlanacaktır?
Yahya: Rivayet ediliyor ki: "Sekine" Ömer'in diliyle konuşmaktadır. (Ömer ne söylerse melek tarafından söylüyor.)
İmam: Ben Ömer'in faziletini inkar etmiyorum ancak, Ebu Bekir Ömer'den daha faziletli olduğu halde mimberde: "Beni yoldan çıkaran bir şeytanım vardır, ne zaman doğru yoldan çıktığımı görürseniz, beni doğru yola döndürün" demekteydi.
Yahya: Rivayet edilmiştir ki, peygamber (saa) şöyle buyuruyordu: "Eğer ben peygamber olarak seçilmeseydim, kesin olarak Ömer seçilirdi."
İmam: Allah'ın kitabı bu hadisten daha doğrudur. Allah kitabında: "...Peygamberlerden ahit (söz) aldığımızı hatırla ve senden, Nuh'dan..." (Ahzab 7) buyurmaktadır. Bu ayetten açıkça anlaşılmaktadır ki, Allah, peygamberleriyle sözleşmiştir. Bu durumda Allah'ın sözünü değiştirmesi nasıl mümkün olabilir, peygamberlerden hiç birisi bir göz açıp kapama süresi kadar bile Allah'a ortak koşmamıştır. Ömrünün büyük bölümünü Allah'a ortak koşmakla geçiren bir kimseyi Allah onu nasıl peygamber olarak seçebilir? Yine peygamber (saa) buyuruyor ki: "Adem, ruh ile beden arasındayken (yani daha tam olarak yaratılmamışken) ben peygamber oldum."
Yahya: Yine peygamber (saa)'in şöyle buyurduğu rivayet edilmektedir: "Ne zaman vahiy kesilse (gecikirse) Hattab (Ömer'in babası) ailesine indiğini sanırdım. Yani peygamberliğin benden onlara geçtiğini sanırdım.
İmam: Bu da mümkün değildir, çünkü peygamber (saa)'in, peygamberliğinde kuşku duyması imkansızdır. Allah buyuruyor ki: "Allah, meleklerden ve aynı şekilde insanlardan elçiler seçmektedir." (Hac 75) (Buna göre Allah'ın seçimiyle, artık peygamberin peygamberliğinde kuşku duymasına imkan kalmaz.)
Yahya: Peygamber (saa) buyuruyor ki: "Eğer azap nazil olsaydı, Ömer'den başka kimse kurtulamazdı."
İmam: Bu da imkansızdır, çünkü Allah İslam peygamberine buyuruyor ki: "Sen onların arasında olduğun sürece Allah onlara azap etmez, yine istiğfar ettikleri sürece Allah kendilerine azap etmez." (Enfal 33)
Böylece, peygamber halkın arasında bulunduğu sürece ve müslümanlar istiğfar ettikleri sürece Allah onlara azap vermez.
Kaynaklar:
1. et-Tıbrısi "el-İhticac" C.2, S.245-249
2. S.Ali Ekber Kureşi "Hanedan-ı Vahy" S.644-647
3. Es-Seyyid Abdürrezzak Mukerrem "Niğahi Güzere ber Zindeganiyi İmam Cevvâd" S.97-100
4. es-Seyyid Hüseyni el-Kazvini “Mevsuât el-İmam’ül Cevvad” C.2, S.403-405 H.1419
5. es-Seyyid Mehdi el-Hicazi “Dürer’ül Ahbar” S.373-377 /
6. eş-Şeyh Abdullah el-Hasan “Munazarat Fil Akaid” C.1, S.126-134
7. el-Meclisi "Bihar'ül Envar" C.50, S.80-85
8. el-Hac Hüseyin eş-Şakiri “el-İmam Muhammed’ül Cevvad” S.262-263
9. Mehdi Pişvai "İmamların Hayatı" S.379-381