Duygularımın bir eline kalemi,
Diğerinede kağıdı tutuşturdum.
Ve avazım çıktığı kadar haykırmak istiyorum,
Zamana ,dünyama ,kendime,
Duygularımı duydunuzmu.
Savaşıda barışıda,
Acıyıda gülmeyide ,yaşarım ben an ve an içinde.
Durgun ve sakin denizin üstünde,
Gün batımını izleyen de ben,
Kasırgalar estirip,
Parçalayıp savuran da ben.
Hayatı başka türlü nasıl öğrenebilirdimki,
Gülmenin değerini ,acıyı çekmeden,
Tokluğun rahatlığını,açlığı bilmeden,
Birlikteliğin kıymetini,
Yalnızlığın kuyusunda kaybolmadan.
Rabbime sarıldım e nihayetinde,
İnsanlara güvendim en sonunda ,
Kitaplarla arkadaş oldum,
Hayata tutundum,can oldum,
Canlar buldum.
Tehikeli uçurumlarda dolaşırken,
Sahile ulaşmanın sırrını buldum.
Şimdi mi,
Parmağımdan bir parça götürürken,
Makinaların acımasız parçaları,
Kopan parmağıma, bende kendi acımasızlıklarımı,
Kendi vurdumduymazlıklarımı,
Katılığımı koydum ve
Öyle gönderdim ,geriye kalan benle ,onu geçmişe.
Yalnızlığım vardı benim kendi içimde
Bilinmeyen diyarların kahramanı yapan.
Şimdi ise yeni yeni karışmaya başladığım bu
Hayatın bildik diyarlarında,
Herkesten gizli ve özel bilinmeyen diyarlarda,
Yalnız rıhtımlarda edindiğim hislerimi,
Hayallerimi,kahramanlıklarımı,
Gerçek hayatın tualine vuruyorum ,
Hakikat fırçam oldu.
Pırıl pırıl insanlar ellerimden tuttu.
Artık acının içinde gül bahçesi kurabiliyorum.
Mutlulukmu kana kana içiyorum.
Dostlukmu alasını yaşıyorum.
Hayat mı sonuna kadar varım.
Benim bir arkadaşımla aram pek iyi değil bu aralar,
Birbirimizin yüzüne bakar ama konuşamayız.
Eski ben olsa işler kolaydı.
Boşver be . ben zaten haklıyım,
Benim zaten ona ihtiyacım yok,
Ne hali varsa görsün ,der ,derde ,işin içinden
Sıyrıldığını sanırdı.
HAYIR.
Tek suçlu benim,
Göremeyen,anlayamayan,bilemeyen ,benim.
O da benim yaşadığım dünyanın bir parçası ve
Hemde en değerli canlısı,
İNSAN.
Şimdi elimizde birer sessizlik süpürgesi,
Çirkinlikleri,hataları,yanlış anlamaları,
Güzel olmayan ne varsa geçmişe ait süpürüyoruz,ha gayret bize.
Eminimki yeniden ve yepyeni bir dostluk köprüsü kurulur,
Geçmişten kalıntılar olmayan içerisinde.
Ey güzel dünyamın güzel insanları,
Mutluysanız eğer ,daha büyüğü için daha büyük garet sarfedin,
Hakkınız,
Kasırgalar esiyorsa içinizde ve etrafınızda,
İçine kavgalarınızı atın,içine geçmişinizin güzel olmaya neyi varsa atın
Bırakın ne varsa alıp götürsün ,size ait ne varsa
Yeni siz, eskisinden daha heycanlı ve güzel ve özel olmazmı.
Duygularımı duydunuzmu,
Belki daha sonra sizinkileriyle de tanışırız,
Belki duyuramadıklarımı paylaşırım gün geler,
Şunu bilin yeter,
Benim RABBİM bir ve tek.
Yarattığı mahlukat ,yarattığı eserler bir ve tek,
Eşsiz ,benzersiz ve olağanüstü,
Siz evet evet siz de bir benzeriniz hiç olmadı ,
HİÇ OLMAYACAKDA,
Siz de benzersiz ve olağanüstüsünüz,harikasınız,
Hadi benzersizliğimizi kutlayalım.
EN GÜZELİN , EN GÜZEL ESERLERİ OLMAMIZI KUTLAYALIM.
SEVGİYLE KALIN
Diğerinede kağıdı tutuşturdum.
Ve avazım çıktığı kadar haykırmak istiyorum,
Zamana ,dünyama ,kendime,
Duygularımı duydunuzmu.
Savaşıda barışıda,
Acıyıda gülmeyide ,yaşarım ben an ve an içinde.
Durgun ve sakin denizin üstünde,
Gün batımını izleyen de ben,
Kasırgalar estirip,
Parçalayıp savuran da ben.
Hayatı başka türlü nasıl öğrenebilirdimki,
Gülmenin değerini ,acıyı çekmeden,
Tokluğun rahatlığını,açlığı bilmeden,
Birlikteliğin kıymetini,
Yalnızlığın kuyusunda kaybolmadan.
Rabbime sarıldım e nihayetinde,
İnsanlara güvendim en sonunda ,
Kitaplarla arkadaş oldum,
Hayata tutundum,can oldum,
Canlar buldum.
Tehikeli uçurumlarda dolaşırken,
Sahile ulaşmanın sırrını buldum.
Şimdi mi,
Parmağımdan bir parça götürürken,
Makinaların acımasız parçaları,
Kopan parmağıma, bende kendi acımasızlıklarımı,
Kendi vurdumduymazlıklarımı,
Katılığımı koydum ve
Öyle gönderdim ,geriye kalan benle ,onu geçmişe.
Yalnızlığım vardı benim kendi içimde
Bilinmeyen diyarların kahramanı yapan.
Şimdi ise yeni yeni karışmaya başladığım bu
Hayatın bildik diyarlarında,
Herkesten gizli ve özel bilinmeyen diyarlarda,
Yalnız rıhtımlarda edindiğim hislerimi,
Hayallerimi,kahramanlıklarımı,
Gerçek hayatın tualine vuruyorum ,
Hakikat fırçam oldu.
Pırıl pırıl insanlar ellerimden tuttu.
Artık acının içinde gül bahçesi kurabiliyorum.
Mutlulukmu kana kana içiyorum.
Dostlukmu alasını yaşıyorum.
Hayat mı sonuna kadar varım.
Benim bir arkadaşımla aram pek iyi değil bu aralar,
Birbirimizin yüzüne bakar ama konuşamayız.
Eski ben olsa işler kolaydı.
Boşver be . ben zaten haklıyım,
Benim zaten ona ihtiyacım yok,
Ne hali varsa görsün ,der ,derde ,işin içinden
Sıyrıldığını sanırdı.
HAYIR.
Tek suçlu benim,
Göremeyen,anlayamayan,bilemeyen ,benim.
O da benim yaşadığım dünyanın bir parçası ve
Hemde en değerli canlısı,
İNSAN.
Şimdi elimizde birer sessizlik süpürgesi,
Çirkinlikleri,hataları,yanlış anlamaları,
Güzel olmayan ne varsa geçmişe ait süpürüyoruz,ha gayret bize.
Eminimki yeniden ve yepyeni bir dostluk köprüsü kurulur,
Geçmişten kalıntılar olmayan içerisinde.
Ey güzel dünyamın güzel insanları,
Mutluysanız eğer ,daha büyüğü için daha büyük garet sarfedin,
Hakkınız,
Kasırgalar esiyorsa içinizde ve etrafınızda,
İçine kavgalarınızı atın,içine geçmişinizin güzel olmaya neyi varsa atın
Bırakın ne varsa alıp götürsün ,size ait ne varsa
Yeni siz, eskisinden daha heycanlı ve güzel ve özel olmazmı.
Duygularımı duydunuzmu,
Belki daha sonra sizinkileriyle de tanışırız,
Belki duyuramadıklarımı paylaşırım gün geler,
Şunu bilin yeter,
Benim RABBİM bir ve tek.
Yarattığı mahlukat ,yarattığı eserler bir ve tek,
Eşsiz ,benzersiz ve olağanüstü,
Siz evet evet siz de bir benzeriniz hiç olmadı ,
HİÇ OLMAYACAKDA,
Siz de benzersiz ve olağanüstüsünüz,harikasınız,
Hadi benzersizliğimizi kutlayalım.
EN GÜZELİN , EN GÜZEL ESERLERİ OLMAMIZI KUTLAYALIM.
SEVGİYLE KALIN