T
Her zamanki gibi, tekdüze, sıradan bir günün ardından,
geceler dostum oldu kucaklayarak karşıladı
beni bir tek yıldız bile göremeden.
Hep dünlerimi,yarınlarımı düşünerek oyalandım durdum ya,
bugünün tadına varamadığım bir gün
daha eksildi ömrümden.
Hiçbir şeyin sonunun gelmediği gibi,içimde burukluğun
verdiği acı ve hüznün de sonu
gelmeyecek kimbilir.
Sevinci de,hüznü de iç içe hissettim.
Vefa ile ihaneti bir arada tattım.
Noktayı koymam gerekirken insanlara
virgüller dağıttım.
Gülmeyi,eğlenmeyi beceremedim ama ağladım
hıçkırıklarla doya doya.
Bugün yapılan güzelliklerin,iyiliklerin biranda
kolayca silinip,unutulacağı bir çarkın içinde dolaşmanın
hiçte kolay olmadığını öğrendim.
Bu acılar benimdir diyerek,sahip çıkıp kanayan
yaralarımı gizleyerek yaşamayı da öğrendim.
Evet, dün bitmiştir deriz,bugüne bakalım diye hep,
oysa dünde bizim,yarında bizim bir parçamız.
Ve yalnızlar son nefesimizi teslim edinceye dek..
Herkes benim gibi yalnız mıdır bu dünyada,
yoksa yalnızlık ben miyim bilmiyorum.
Yalnızlıklarda aşklar gibi tariften mahrum,
kişiye göre değişir.
Benim yalnızlıklarımsa bambaşka;
Vefasızlarla baş edebilmek zormuş ama ne kadar
haksızlığa uğradıysam o kadar güçlendiğimi keşfettim,
bilmezdim bu kadar denli güçlü,bu kadar
acıya katlanabileceğimi.
Ama yine de bir gün yıkılmaktan korkuyorum.
Papatyalardan taçlarım olmadı hiç,dilekler tutamadım
yıldız kayarken,çünkü hep köprüler
kurmaya çalışmakla geçti günlerim..
Sevgi köprüleri,onlar yıktı ben kurdum yenilerini yılmadan,
usanmadan.Umutlarım şimdi bir yanda,sonbaharlarım
diğer yanda,ne ileri bir adım,ne geriye bir adım
atamamanın ezikliği acıtıp duruyor yüreğimi.
Bazen yangın yerine,bazen buzdağına dönüşüyor
bedenim ortasını bulamıyorum.
Hayat inişli,çıkışlı uzun bir yol.
O yolda karşıma ne çıkacağını bilmeden
yalnızlığımla yürüyorum.
Ama bu yolun başı nerede ben
neresindeyim bilemiyorum.
Bayram sevinci içinde uyanarak,içimden şarkılar
mırıldandığım sabahlar şimdi çok uzak.
Sevipte değer verdiğimse vuslata, hem bana,
hem vuslata uzak.
Olsun nasılsa bir gün seven gönüller
birbirini bulacak.
Kalplerde özlenen,beklenen bayramlar
bir gün bu dünyayı dolduracak.
Dayanacaksın Yüreğim
Başka Çaren Yok.
-alıntı-
geceler dostum oldu kucaklayarak karşıladı
beni bir tek yıldız bile göremeden.
Hep dünlerimi,yarınlarımı düşünerek oyalandım durdum ya,
bugünün tadına varamadığım bir gün
daha eksildi ömrümden.
Hiçbir şeyin sonunun gelmediği gibi,içimde burukluğun
verdiği acı ve hüznün de sonu
gelmeyecek kimbilir.
Sevinci de,hüznü de iç içe hissettim.
Vefa ile ihaneti bir arada tattım.
Noktayı koymam gerekirken insanlara
virgüller dağıttım.
Gülmeyi,eğlenmeyi beceremedim ama ağladım
hıçkırıklarla doya doya.
Bugün yapılan güzelliklerin,iyiliklerin biranda
kolayca silinip,unutulacağı bir çarkın içinde dolaşmanın
hiçte kolay olmadığını öğrendim.
Bu acılar benimdir diyerek,sahip çıkıp kanayan
yaralarımı gizleyerek yaşamayı da öğrendim.
Evet, dün bitmiştir deriz,bugüne bakalım diye hep,
oysa dünde bizim,yarında bizim bir parçamız.
Ve yalnızlar son nefesimizi teslim edinceye dek..
Herkes benim gibi yalnız mıdır bu dünyada,
yoksa yalnızlık ben miyim bilmiyorum.
Yalnızlıklarda aşklar gibi tariften mahrum,
kişiye göre değişir.
Benim yalnızlıklarımsa bambaşka;
Vefasızlarla baş edebilmek zormuş ama ne kadar
haksızlığa uğradıysam o kadar güçlendiğimi keşfettim,
bilmezdim bu kadar denli güçlü,bu kadar
acıya katlanabileceğimi.
Ama yine de bir gün yıkılmaktan korkuyorum.
Papatyalardan taçlarım olmadı hiç,dilekler tutamadım
yıldız kayarken,çünkü hep köprüler
kurmaya çalışmakla geçti günlerim..
Sevgi köprüleri,onlar yıktı ben kurdum yenilerini yılmadan,
usanmadan.Umutlarım şimdi bir yanda,sonbaharlarım
diğer yanda,ne ileri bir adım,ne geriye bir adım
atamamanın ezikliği acıtıp duruyor yüreğimi.
Bazen yangın yerine,bazen buzdağına dönüşüyor
bedenim ortasını bulamıyorum.
Hayat inişli,çıkışlı uzun bir yol.
O yolda karşıma ne çıkacağını bilmeden
yalnızlığımla yürüyorum.
Ama bu yolun başı nerede ben
neresindeyim bilemiyorum.
Bayram sevinci içinde uyanarak,içimden şarkılar
mırıldandığım sabahlar şimdi çok uzak.
Sevipte değer verdiğimse vuslata, hem bana,
hem vuslata uzak.
Olsun nasılsa bir gün seven gönüller
birbirini bulacak.
Kalplerde özlenen,beklenen bayramlar
bir gün bu dünyayı dolduracak.
Dayanacaksın Yüreğim
Başka Çaren Yok.
-alıntı-