بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
Bazan da İslama dönmeye karşı şu itiraz ileri sürülür: «Açıkça islâm Nizamına dönmeyi istemek, yabancı devletleri, batılı milletleri korkutur. Böylece bu millet ve devletler aleyhimize dönerler, aleyhimizde birleşirler. Halbuki onlara karşı biz güçsüzüz, kuvvetsiziz.»
Bunlara cevabımız şudur: Bu tutumunuz son derece acizliğinizi, geleceği takdirde kötü düşündüğünüzü ve kısa görüşlülüğünüzü ifade eder. Hâl-i hâzırda bu devletlerin düzenlerini kabul ettik. Bütün hayat tarzlarını aldık. Her yönde onları taklid ettik de acaba bun-tar bizim için bir fayda temin etti mi? Yabancıların hile ve desiselerini bizlerden uzaklaştırdı mı? ülkemizin istilâ edilmesine mani oldu mu? İstiklâlimizin elimizden alınmasına, memleketimizin gelir kaynaklarının sömürülmelerine engel oldu mu?
Bundan başka milletlerarası her toplantıda aleyhimizde birleşiyorlar önümüze çeşitli mâniler ve müşküller çıkarıyorlar. Yabancı memleketler ancak bir şeye önem verirler ve ona göre tutumlarını değiştirirler. O da çıkarları ve içinde bulundukları durumlardır.
Bunun haricinde şu veya bu dinden olmak onlar için pek önem taşımaz. Meselâ ikinci Dünya Savaşında hıristiyanların nasıl birbirlerini imha ettiklerini; müslüman devletlerinde kandırdığı sözleriyle aldatıcı ifadeleriyle nasıl yaranmak istediklerini gördük.
Bugün de aynı devletler en azılı düşmanları olan Siyonist yahudilere yardım etmektedirler. Çünkü maddî çıkarları, sömürgeci gayeleri Siyonistlere yardım etmeyi icab ettiriyor. Bu hakikat, batılı her liderin tasarrufunda müşahade edilmiştir.
Öyle ise İslâmdan sıyrılıp çıkmamız, batılılar yanında bizim için hiçbir menfaat sağlamayacaktır. Keza İslama sarıldığımızı ilân etmemiz de onların bizekarşı olankızgınlıklarını artırmayacaktır.
Hele günümüzde batılılar, maddî çıkarları için birbirleriyle yarışan iki askerî kamp halindedir. Fakat islâmdan çıkmanın, ondan yüz çevirmenin varlığımızı tehdit eden büyük tehlikesi vardır, islâmın ruhunu tatmaktan emirlerini yerine getirmekten uzak olduğumuz müddetçe şaşkınlar olarak devam ederiz. Maneviyatımız, mukaddesatımız yıkılır, parça parça oluruz ve kuvvetimiz söner.
Ama biz, ciddiyetle işe başlayıp «Biz müslüman milletler olarak ne komünistiz, ne de demokratız!.. Biz sadece —Elhamdülillah— Müslümanlarız.» diye açıkça ilan etsek elbetteki önümüze hidâyet ve nûr yolu çizilecektir, islâm kelimesi bizi biraraya toplayacaktır ve biz müslümanları birleştirecektir.
Her yerde bizi tehdit eden batılı sömürgeci bu düşmanlar karşısında tek çıkar yol islâmdır!..
Bu söylenilenleri kısaca ifade etmek istersek deriz ki: İslama sarılmakta veya İslâmı bırakmakta batılıların bizden razı olup olmayacaklarını gözönüne alırsak bundan şu neticeye varırız:
İslama sarılmadığımız takdirde, batılıların rızalarını kazanamayacağımız gibi şahsiyetimizi de kaybedeceğiz. Halbuki İslama sarıldığımızda, ona gönül verdiğimizde, onun hidâyetinde yürüdüğümüzde şüphesiz ki şahsiyetimizi koruyacağız. Bunun yanında birlik kuvvetinin tesiri altında müslüman olmayanları, kuvvetli bir ihtimalle, kendimize bağlayabileceğiz.
Ey akıl sahipleri!.. Başkalarına kuyrukçu olma görüşü mü, yoksa şahsiyetimizi koruyan İslâm görüşü mü uyulmaya daha lâyıktır?!..
Azınlıkta bulunan gayrı müslimlerin İslâm Nizamının gelmesine dair yapacakları itirazları ise bundan önce incelemiş ve cevap vermiştik. Bu mevzuya daha fazla yer vermeye lüzum görmüyorum. Çünkü mesele açıktır. Gizli ve kapalı hiç birşey yoktur.
Şu halde bugün müslüman milletlerinin önünde İslama dönme çaresinden başka bir yol yoktur. Batılı devletler bunu çok iyi anlamakta, bizi kendi kendimizle meşgul ettirmekte, bizi şaşkınlıktan şaşkınlığa sürüklemektedir.
Vakit dardır, beklemeye fırsat yoktur. Bilmeyenin günahı bilenin boynunadır. Başsız, öndersiz anarşi içinde yaşamak, insanlara bir fayda temin etmiyecektir.
Ey hükümet başkanı!.. Ey çeşitli kuruluşların ve siyasî partilerin liderleri!.. Ey bu vatan için titreyen insanlar!.. Ey bu vatanın evlâtları!.. Size hitap ediyorum. Sözlerimi size tevcih ediyorum. Ve diyorum ki: İslâm'a dönün. Selâmete kavuşursunuz. Huzur ve saadete erersiniz.
«Mü'minler —aralarında hüküm vermek için— Allah'ın kitabına ve peygamberine çağırıldıkları vakit onların sözü ancak şudur: «Kabul ettik ve itaat ettik işte bunlar zafere kavuşacak olanlardır.»( Nûr Sûresi: 51)
Bazan da İslama dönmeye karşı şu itiraz ileri sürülür: «Açıkça islâm Nizamına dönmeyi istemek, yabancı devletleri, batılı milletleri korkutur. Böylece bu millet ve devletler aleyhimize dönerler, aleyhimizde birleşirler. Halbuki onlara karşı biz güçsüzüz, kuvvetsiziz.»
Bunlara cevabımız şudur: Bu tutumunuz son derece acizliğinizi, geleceği takdirde kötü düşündüğünüzü ve kısa görüşlülüğünüzü ifade eder. Hâl-i hâzırda bu devletlerin düzenlerini kabul ettik. Bütün hayat tarzlarını aldık. Her yönde onları taklid ettik de acaba bun-tar bizim için bir fayda temin etti mi? Yabancıların hile ve desiselerini bizlerden uzaklaştırdı mı? ülkemizin istilâ edilmesine mani oldu mu? İstiklâlimizin elimizden alınmasına, memleketimizin gelir kaynaklarının sömürülmelerine engel oldu mu?
Bundan başka milletlerarası her toplantıda aleyhimizde birleşiyorlar önümüze çeşitli mâniler ve müşküller çıkarıyorlar. Yabancı memleketler ancak bir şeye önem verirler ve ona göre tutumlarını değiştirirler. O da çıkarları ve içinde bulundukları durumlardır.
Bunun haricinde şu veya bu dinden olmak onlar için pek önem taşımaz. Meselâ ikinci Dünya Savaşında hıristiyanların nasıl birbirlerini imha ettiklerini; müslüman devletlerinde kandırdığı sözleriyle aldatıcı ifadeleriyle nasıl yaranmak istediklerini gördük.
Bugün de aynı devletler en azılı düşmanları olan Siyonist yahudilere yardım etmektedirler. Çünkü maddî çıkarları, sömürgeci gayeleri Siyonistlere yardım etmeyi icab ettiriyor. Bu hakikat, batılı her liderin tasarrufunda müşahade edilmiştir.
Öyle ise İslâmdan sıyrılıp çıkmamız, batılılar yanında bizim için hiçbir menfaat sağlamayacaktır. Keza İslama sarıldığımızı ilân etmemiz de onların bizekarşı olankızgınlıklarını artırmayacaktır.
Hele günümüzde batılılar, maddî çıkarları için birbirleriyle yarışan iki askerî kamp halindedir. Fakat islâmdan çıkmanın, ondan yüz çevirmenin varlığımızı tehdit eden büyük tehlikesi vardır, islâmın ruhunu tatmaktan emirlerini yerine getirmekten uzak olduğumuz müddetçe şaşkınlar olarak devam ederiz. Maneviyatımız, mukaddesatımız yıkılır, parça parça oluruz ve kuvvetimiz söner.
Ama biz, ciddiyetle işe başlayıp «Biz müslüman milletler olarak ne komünistiz, ne de demokratız!.. Biz sadece —Elhamdülillah— Müslümanlarız.» diye açıkça ilan etsek elbetteki önümüze hidâyet ve nûr yolu çizilecektir, islâm kelimesi bizi biraraya toplayacaktır ve biz müslümanları birleştirecektir.
Her yerde bizi tehdit eden batılı sömürgeci bu düşmanlar karşısında tek çıkar yol islâmdır!..
Bu söylenilenleri kısaca ifade etmek istersek deriz ki: İslama sarılmakta veya İslâmı bırakmakta batılıların bizden razı olup olmayacaklarını gözönüne alırsak bundan şu neticeye varırız:
İslama sarılmadığımız takdirde, batılıların rızalarını kazanamayacağımız gibi şahsiyetimizi de kaybedeceğiz. Halbuki İslama sarıldığımızda, ona gönül verdiğimizde, onun hidâyetinde yürüdüğümüzde şüphesiz ki şahsiyetimizi koruyacağız. Bunun yanında birlik kuvvetinin tesiri altında müslüman olmayanları, kuvvetli bir ihtimalle, kendimize bağlayabileceğiz.
Ey akıl sahipleri!.. Başkalarına kuyrukçu olma görüşü mü, yoksa şahsiyetimizi koruyan İslâm görüşü mü uyulmaya daha lâyıktır?!..
Azınlıkta bulunan gayrı müslimlerin İslâm Nizamının gelmesine dair yapacakları itirazları ise bundan önce incelemiş ve cevap vermiştik. Bu mevzuya daha fazla yer vermeye lüzum görmüyorum. Çünkü mesele açıktır. Gizli ve kapalı hiç birşey yoktur.
Şu halde bugün müslüman milletlerinin önünde İslama dönme çaresinden başka bir yol yoktur. Batılı devletler bunu çok iyi anlamakta, bizi kendi kendimizle meşgul ettirmekte, bizi şaşkınlıktan şaşkınlığa sürüklemektedir.
Vakit dardır, beklemeye fırsat yoktur. Bilmeyenin günahı bilenin boynunadır. Başsız, öndersiz anarşi içinde yaşamak, insanlara bir fayda temin etmiyecektir.
Ey hükümet başkanı!.. Ey çeşitli kuruluşların ve siyasî partilerin liderleri!.. Ey bu vatan için titreyen insanlar!.. Ey bu vatanın evlâtları!.. Size hitap ediyorum. Sözlerimi size tevcih ediyorum. Ve diyorum ki: İslâm'a dönün. Selâmete kavuşursunuz. Huzur ve saadete erersiniz.
«Mü'minler —aralarında hüküm vermek için— Allah'ın kitabına ve peygamberine çağırıldıkları vakit onların sözü ancak şudur: «Kabul ettik ve itaat ettik işte bunlar zafere kavuşacak olanlardır.»( Nûr Sûresi: 51)