Bir gün Efendimiz (sav.)’e sordular:
- Yâ Rasulellah! Bizi cennete götürecek amel hangisidir?
Sahabe-i kiram, yani Efendimizi dünya gözüyle görebilme bahtiyarlığına eren o günkü müslümanlar, kendilerini dünyada ve tabii ki âhirette kurtuluşa erdirecek bir dine kavuşmuş olmanın heyecanıyla İslâm’ı yudum yudum, nefes nefes özümsemeye öyle gayret ediyorlardı ki, “neyi nasıl yaparsak İslâm’a uygun olur, dünya ve ahretimizin kurtuluşuna vesile olur, nasıl yaşarsak Allah ve Resulü bizden memnun olur?” düşüncesiyle İslâm’ı öğrenmeğe, öğrendiklerini de yaşamaya can atarlardı. Peygamberimizin açıklamalarıyla yetinmezler, zaman zaman da sorular sorarlardı. İşte böyle bir arayışla sordular bu soruyu da.
Öyle ya! Biz hangi amelimiz vesilesiyle Cennet’i kazanabileceğiz?
Efendimiz cevap verdi:
1.تطعم الطعام /Yemek yedirmek. Yani ikram ve İhsan. Müslümanlar birbirlerine ikramda, ihsanda ve iyilikte bulunmalıdırlar. İkramın büyü küçüğü olmaz. Bunda çok büyük hikmetler vardır. İkram görünüşte insanın midesine hitap etse de, o aslında ruha tesir eder. İnsan ikramın ve “iyiliğin kölesi” olur. Kolay kolay iyilik ve ikram gördüğü kimseye kötülük yapamaz, zarar veremez. İşte insan, ikramla kötüye ve kötülüğe engel olarak hem dünyada huzuru elde eder hem de âhirette cenneti kazanır.
2.و تقرء السلام /Selâm vermek, tanıyıp tanımadığına… İnsanoğlunun ilk ve en güzel iletişim aracıdır selâm. Ayırım yapmadan herkese selâm vermeliyiz. Ölçü; insanların kılığı-kıyafeti, makamı-mevkii yada fakirliği ve zenginliği değil, Müslümanlığıdır.
Tanıyıp tanımadığımıza bakmadan, -Müslüman olmadığını konuşması veya davranışları ile kendisi ortaya koymadığı sürece- bu ülkede yaşayan herkesin Müslüman olduğunu kabul ederek selam vereceğiz. Bunu yaptığımız zaman göreceksiniz, aramızda yakınlaşma ve kaynaşma olacak. İnsanlar arasındaki dargınlıklar, kırgınlıklar kalkacak. Kin ve nefret; sevgiye, şefkat ve merhamete dönüşecek. Zaten selamlaşmanın bu kadar önemli oluşu, bu büyük manevî gücünden ve tesirinden ileri gelmektedir.
3.و تصل الرحم / Akrabayı ziyaret: Buna “sıla-i rahim” de denir. Yani akrabalar arasındaki bağları koparmamak.
Dikkat ederseniz Efendimiz tarafından “Cennete götürücü ameller” olarak sayılan davranışların her üçü de bu dünya hayatında sosyal barışı, dayanışmayı ve insanlığın huzurunu temin edecek davranışlardır. Yani bunlar bizim dünya hayatımızı güzelleştirecek davranışlardır. Demek ki, Kişinin dünyası güzelleşince ahireti de güzelleşiyor. İşte buna iki cihan saadeti denir. İslam’ın bize sunduğu, kazandırmak istediği ve hedef olarak gösterdiği de budur. Özellikle rahmet ve mağfiret ayı Ramazanı ve gönüllerimizi aydınlatan kandillerimizi fırsat bilerek bu güzellikleri yaşayalım, yaygınlaştıralım ve iki cihan saadetine ulaşmaya gayret edelim.
Rabbim nasip eylesin.
- Yâ Rasulellah! Bizi cennete götürecek amel hangisidir?
Sahabe-i kiram, yani Efendimizi dünya gözüyle görebilme bahtiyarlığına eren o günkü müslümanlar, kendilerini dünyada ve tabii ki âhirette kurtuluşa erdirecek bir dine kavuşmuş olmanın heyecanıyla İslâm’ı yudum yudum, nefes nefes özümsemeye öyle gayret ediyorlardı ki, “neyi nasıl yaparsak İslâm’a uygun olur, dünya ve ahretimizin kurtuluşuna vesile olur, nasıl yaşarsak Allah ve Resulü bizden memnun olur?” düşüncesiyle İslâm’ı öğrenmeğe, öğrendiklerini de yaşamaya can atarlardı. Peygamberimizin açıklamalarıyla yetinmezler, zaman zaman da sorular sorarlardı. İşte böyle bir arayışla sordular bu soruyu da.
Öyle ya! Biz hangi amelimiz vesilesiyle Cennet’i kazanabileceğiz?
Efendimiz cevap verdi:
1.تطعم الطعام /Yemek yedirmek. Yani ikram ve İhsan. Müslümanlar birbirlerine ikramda, ihsanda ve iyilikte bulunmalıdırlar. İkramın büyü küçüğü olmaz. Bunda çok büyük hikmetler vardır. İkram görünüşte insanın midesine hitap etse de, o aslında ruha tesir eder. İnsan ikramın ve “iyiliğin kölesi” olur. Kolay kolay iyilik ve ikram gördüğü kimseye kötülük yapamaz, zarar veremez. İşte insan, ikramla kötüye ve kötülüğe engel olarak hem dünyada huzuru elde eder hem de âhirette cenneti kazanır.
2.و تقرء السلام /Selâm vermek, tanıyıp tanımadığına… İnsanoğlunun ilk ve en güzel iletişim aracıdır selâm. Ayırım yapmadan herkese selâm vermeliyiz. Ölçü; insanların kılığı-kıyafeti, makamı-mevkii yada fakirliği ve zenginliği değil, Müslümanlığıdır.
Tanıyıp tanımadığımıza bakmadan, -Müslüman olmadığını konuşması veya davranışları ile kendisi ortaya koymadığı sürece- bu ülkede yaşayan herkesin Müslüman olduğunu kabul ederek selam vereceğiz. Bunu yaptığımız zaman göreceksiniz, aramızda yakınlaşma ve kaynaşma olacak. İnsanlar arasındaki dargınlıklar, kırgınlıklar kalkacak. Kin ve nefret; sevgiye, şefkat ve merhamete dönüşecek. Zaten selamlaşmanın bu kadar önemli oluşu, bu büyük manevî gücünden ve tesirinden ileri gelmektedir.
3.و تصل الرحم / Akrabayı ziyaret: Buna “sıla-i rahim” de denir. Yani akrabalar arasındaki bağları koparmamak.
Dikkat ederseniz Efendimiz tarafından “Cennete götürücü ameller” olarak sayılan davranışların her üçü de bu dünya hayatında sosyal barışı, dayanışmayı ve insanlığın huzurunu temin edecek davranışlardır. Yani bunlar bizim dünya hayatımızı güzelleştirecek davranışlardır. Demek ki, Kişinin dünyası güzelleşince ahireti de güzelleşiyor. İşte buna iki cihan saadeti denir. İslam’ın bize sunduğu, kazandırmak istediği ve hedef olarak gösterdiği de budur. Özellikle rahmet ve mağfiret ayı Ramazanı ve gönüllerimizi aydınlatan kandillerimizi fırsat bilerek bu güzellikleri yaşayalım, yaygınlaştıralım ve iki cihan saadetine ulaşmaya gayret edelim.
Rabbim nasip eylesin.