Bırak...

Bir haziran akşamıydı sana yazıldığımda,
Bahçemdeki full çiçeği en güzel kokularını taşırken dimağıma,
Birden sevmek geldi içimden, aniden,
Hiç sebepsiz, sevdim işte birden...

Hep içimde kaldın, duyanlar; hep birilerini yakıştırdı,
Oysa; bir tek sen biliyordun sana olan haykırışlarımı,
Ne Hatice, Jale, Asuman,
Ne de sevgime, aklı sıra yön vermeye çalışan...

Üveys'di bendeki adın, hep gizli, hep saklıydın,
Çok tanınır olup, bir o kadar sır içinde yaşadın,
Adına şiirler yazdım, varmıydı bu kadar sevilmek,
Elbette kıskanılacaktın, hep kıskanıldın...

Gözüme pencereden vuran güneş gibiydin,
Ruhumu kamaştırırdın, aklımı isyanlara taşırdın,
Belki dönecektin, belki gelecektin, bir çağrıma;
Belki bir akşam, belki güneşin sarı kızıllığında...

Ufuk, oysa çok uzak, halen uzak,
Vuslat yok! olsa "aşk" denmez buna,
Kara sevda olsa gerek, hayal çünkü kavuşmak,
Sakın virgül kadar sokulma, küçülürüm; bir nokta olurum sana...

Seni böyle sevmek güzel, böylesine kavuşamamak,
Anlamı içinde zaten, Aşk bu! kavuşmadan yaşamak,
Gözlerini dökme yoluma be kadın! Anlasana; aşığım,
Bırak içimde doğanı, bırak; sensiz de olsa, sade içimde yaşayayım!...


radikal@


YouTube - Unutmadım Unutamam..