Şefkat büyüktür,büyük bir sevgidir..
Bütün gönüllerde tohumu bulunmakla beraber,bazılarında daha bir gelişir,büyür.Bazısında da kuruyup çürüyüp gider.Şefkatin en güzel mekanı,anne kalbidir.Yine büyüklerin,olgunların,vasfıdır şefkat.Yaş küçük olsada o sahibini büyütür.
Şefkat herkesin ihtiyacı.Nekadar acizse,fakirse,o kadar muhtaç.Bu ölçüyü,insanlığın sınırlarını taşarak bütün varlıklara yayabilriz...
Kedi yavru için karnını doyuracak kadarı yeterliyse de,yeni doğmuş bir insan için pek çok ihtiyaç sırası bekler.Yani hem çok aciz,hem de çok fakirdir insan.
Ve şefkate onca muhtaçtır..
Büyümek,aynı zaman da ihtiyaçlarımızın büyümesi demek değil midir?
Öğrendikçe isteriz imkansızlar da vardır arzularımız arasında.İhtiyaçlarımızın çerçevesini hayalimiz çizer.
Hep isteriz..Bir çoğunada ulaşırız üstelik.Fakat nedense çeşmenin kaynağını düşünmek aklımıza gelmez..
Halbuki azıcık bir dikkatle baksak,hemen her şeyde bize bize dönük bir şefkatin yüzünü görürüz.Adeta her şey az çok bçlüşür bu şefkati...
Acıkıp ağlayan bebek,şefkatli annesini göğsünü ağzında bulur.Bu kadar hazır ve kolaydır yani..
Aslında bizim de o bebekten pek farkımız yok.
İnekte,ağaçta,toprakta merhamet ne arasın?Onlara bu şefkati bölüştüren biri var.Rahmet ve ikram onundur elbet...
Bütün gönüllerde tohumu bulunmakla beraber,bazılarında daha bir gelişir,büyür.Bazısında da kuruyup çürüyüp gider.Şefkatin en güzel mekanı,anne kalbidir.Yine büyüklerin,olgunların,vasfıdır şefkat.Yaş küçük olsada o sahibini büyütür.
Şefkat herkesin ihtiyacı.Nekadar acizse,fakirse,o kadar muhtaç.Bu ölçüyü,insanlığın sınırlarını taşarak bütün varlıklara yayabilriz...
Kedi yavru için karnını doyuracak kadarı yeterliyse de,yeni doğmuş bir insan için pek çok ihtiyaç sırası bekler.Yani hem çok aciz,hem de çok fakirdir insan.
Ve şefkate onca muhtaçtır..
Büyümek,aynı zaman da ihtiyaçlarımızın büyümesi demek değil midir?
Öğrendikçe isteriz imkansızlar da vardır arzularımız arasında.İhtiyaçlarımızın çerçevesini hayalimiz çizer.
Hep isteriz..Bir çoğunada ulaşırız üstelik.Fakat nedense çeşmenin kaynağını düşünmek aklımıza gelmez..
Halbuki azıcık bir dikkatle baksak,hemen her şeyde bize bize dönük bir şefkatin yüzünü görürüz.Adeta her şey az çok bçlüşür bu şefkati...
Acıkıp ağlayan bebek,şefkatli annesini göğsünü ağzında bulur.Bu kadar hazır ve kolaydır yani..
Aslında bizim de o bebekten pek farkımız yok.
İnekte,ağaçta,toprakta merhamet ne arasın?Onlara bu şefkati bölüştüren biri var.Rahmet ve ikram onundur elbet...